<?xml version="1.0" encoding="utf-8"?>
<document>
<s id="1">La korteganinoj dancis kaj plaŭdis per la manoj.</s>
<s id="2">Sed kiam, post du horoj, la tuta servistaro lacega revenis al la loko en kiu sinjoro de Prelongo kaj la grafo atendis, oni estis devigita akcepti la evidentecon.</s>
<s id="3">En ĉiuj gazetoj la sciigoj je tutmonda intereso troviĝas sur la unua paĝo, aŭ sur la 3-a aŭ 4-a, en Derniere heure (lasta horo, dernjer or), alivorte der- nieres nouvelles (lastaj novaĵoj, nuvel).</s>
<s id="4">Ĉi tiom do pri la osto kaj la pugo.</s>
<s id="5">Kiel konate, en la antikva epoko oni ĝenerale opiniis, ke la Suno, kiel dio, traveturas sian surĉielan ĉiutagan vojon en boato aŭ en ĉaro.</s>
<s id="6">Mi povus montri al vi skizojn de tiu Blackapit.</s>
<s id="7">Ĉu la sorto frapis vin senmerite aŭ vi pekis kontraŭ Dio kaj Li punis vin? — Nek la unua, nek la dua.</s>
<s id="8">"Ho", diris la ĝoja monaĥo, "mi devis kiel vi, pilgrimi kun pizoj en miaj ŝuoj, sed mi kuiris ilin antaŭ ol meti en la ŝuojn.</s>
<s id="9">Devigata preni la komandon de la tuta korpuso, ĉar mankis ĝia ĉefo, mi provizore devis forlasi ian serĉadon, kaj alkonduki al la tendaro tion, kio restis el la malgranda bando.</s>
<s id="10">Tiu ĉi diro furiozigis ambaŭ direktorojn.</s>
<s id="11">Sed mi ne volas denunci, ne, mi ne volas.</s>
<s id="12">"Ĉu mi povas por kelka tempo forkonduki la infanetojn?" demandis la komteso la princinon kaj la avineton.</s>
<s id="13">SOLNESS Ho jes, memorigu min iomete ankaŭ pri tio.</s>
<s id="14">Sed la juna virino lin observis.</s>
<s id="15">Feliĉe mi kunportas en mia valizeto la jarlibron de U.E.A., kiu liveras ĉiujn tiajn informojn.</s>
<s id="16">Fine, Eriko ekridetas, tute malstreĉite. — Mi montros al li iom de nia mondo, sufiĉe por naŭzi lin.</s>
<s id="17">KAJA (en timo) Ho ne, onklo, — nepre atendu pri tio!</s>
<s id="18">Formado de la mamoj por nutri idaron.</s>
<s id="19">Se tiu fakturo estos aprobita en la detala kontrolo de EACEA, TEJO rajtos teni la ĉefan parton de la administra subvencio de 2015.</s>
<s id="20">Ho, tute ne, mi nur volis – – Petro.</s>
<s id="21">Sed estu singarda.</s>
<s id="22">La hipotezo sur kiu kuŝas la anarkia teorio ŝajnas al mi erara, tial mi aliĝas al alia, pli akordiĝanta kun la faktoj. Mi ne neas, ke la regpovo plenigis la tutan historion je krimoj kaj perfortoj.</s>
<s id="23">Nia kunulo rakontis pri la malsano.</s>
<s id="24">Poste mi faris tiun testamenton, kiun vi tiom multe kontraŭparolis, tiamaniere ke, se io okazus al mi en la persono de D-ro Jekyll, mi povus transiri en tiun de Edward Hyde sen mona perdo.</s>
<s id="25">La unuaj komedioj: Konataj Personoj, Edzo de Sinjorino Tellez ktp. estas graciaj satiraj komedioj kun temo pri amo en diversflanka variado.</s>
<s id="26">Kaj ili pagis la gardistojn per mono kaj ili aĉetis sian manĝaĵon per la mono.</s>
<s id="27">40 Kaj tiu, kiu manĝos ion el ĝia kadavraĵo, lavu siajn vestojn, kaj li estos malpura ĝis la vespero; kaj tiu, kiu portos ĝian kadavron, lavu siajn vestojn, kaj li estos malpura ĝis la vespero.</s>
<s id="28">Li regu de maro ĝis maro Kaj de la Rivero ĝis la finoj de la tero.</s>
<s id="29">Patro Valentino sidis kiel kutime antaŭ sia dometo kaj fumis sian pipon.</s>
<s id="30">Trifoje oni diris al la animo: kvankam neniu plu kredas, almenaŭ ĉe la kulturitaj popoloj, ke vere la animo restas viva en la morta korpo.</s>
<s id="31">Vere, lia parolo tuŝas mian koron!</s>
<s id="32">9 Ĉiuj kalkulitoj de la tendaro de Jehuda estas cent okdek ses mil kvarcent laŭ iliaj taĉmentoj; ili elmoviĝu la unuaj.</s>
<s id="33">Ke temas pri psika, socia kaj interrilata bonfarto, kaj ne pri korpa, tio ŝanĝas nenion: ĉiuj aspektoj de homo estas ligitaj inter si.</s>
<s id="34">Krome, tiuepoke, la plumoj estis aĉe faritaj, kaj fuŝiĝis multe pli rapide ol nun.</s>
<s id="35">Subita malagrablega vekiĝo el bela sonĝo!</s>
<s id="36">5Kaj Dio nomis la lumon Tago, kaj la mallumon Li nomis Nokto.</s>
<s id="37">6.405Sed se vin tia ekzempla pieco ne povas kortuŝi, tiun branĉeton rekonu».</s>
<s id="38">Dio mia, kien vi kaŝiĝis?... — krietis Ivan, enirinte la butikon, kelkajn tagojn post tiu interparolo, kaj ne trovinte la vendistinon.</s>
<s id="39">Ĉar mi tamen ne posedas lin.</s>
<s id="40">Pro neordinara estimo, fraŭlino, mi montrus al vi pli ol al la aliaj kaj - unuvorte HELENA: Mi dankas vin.</s>
<s id="41">Ho, lasu min almenaŭ nun ripozi, Vi, subteruloj, tiel avidantaj 25 La sangon, kiu ĉiun mian paŝon Gutante signas!</s>
<s id="42">Kaj la dua aserto estas jena: La plej nobla vivo estas vivo de servado, de sinoferado. — En la homan koron saĝa, ama Providenco enmetis senton de malkontento kaj senripozo, ĉiaman penadon al io pli alta, nobla, dieca.</s>
<s id="43">Unue oni kredis, ke la poŝto malfruiĝas, kaj oni ne estis tro maltrankvila pro tio.</s>
<s id="44">Ni retroviĝu malsupre."</s>
<s id="45">Sed tio estas mi; kaj tio, mi esperas, ke mi restos tiom longe kiom mi tenas mian oficon.</s>
<s id="46">Adiaŭante unu la alian, ĉiuj diris: «Ĝis la revido!» ĉar de nun ili ĉiujare renovigos sian semajnon, kaj Anglujo estas elektita por la venonta kunveno....</s>
<s id="47">Sen kolero li haltigis la manon de Petro, dirante per tiu sama malĝoja voĉo, kiun li uzis depost la komenco de l' interparolado: — Haltu, infano mia.</s>
<s id="48">Ho, ringo de kantoj, Do fondu la Rondon, Do fandu la mondon En rond' de amantoj!</s>
<s id="49">"Mi petas, faru tion, sinjoro doktoro.</s>
<s id="50">Li apogis sin al Dio; Tiu savu lin, se Li amas lin; ĉar li diris: Mi estas la Filo de Dio.</s>
<s id="51">Ve! ĉu li ne havis kontraŭ ŝi la plej gravan el ĉiuj kulpigoj, la senperan revenigon al la realeco.</s>
<s id="52">Adiaŭ riveroj, adiaŭ fontoj, Fundación Rosalía de Castro 12.3.4.12.</s>
<s id="53">Flagstango kun ŝnuroj, sed sen flago staras ĉe la baraĵo.</s>
<s id="54">Sur ĉi tiu sidiĝis la tri cignoj, ekbatis per la flugiloj kaj rigardis ĉirkaŭen.</s>
<s id="55">Cetere — ni povas ja konvinkiĝi — tute konvinkiĝi!" li aldonis, estante iom incitita de l' obstina malcedemo de la kuracisto kaj rapide direktiĝis al la pordo kondukanta al la koridoro.</s>
<s id="56">Kaj Sanbalat sendis al mi kun la sama propono la kvinan fojon sian junulon, kiu havis en sia mano nefermitan leteron.</s>
<s id="57">Se oni deziras tiujn ampleksajn ŝanĝojn, la urbo mem devas elspezi la kostojn.</s>
<s id="58">Kaj li, se li malvenkos, al vi donacos kion?</s>
<s id="59">"Ili estis tre bonaj amikinoj antaŭe.</s>
<s id="60">Necesas esti blinda por tion ne vidi.</s>
<s id="61">La malfruan raporton EACEA skrupule kontrolis, kio kaŭzis ke TEJO devis repagi parton de la mono kaj urĝe dungi plurajn provizorajn oficistojn en landoj de EU, por povi laŭregule elspezi la subvencion.</s>
<s id="62">"Ĉu mi povas fari telefonan komunikon al Anchorage?"</s>
<s id="63">Jen estas la nombro de la herooj, kiuj estis ĉe David:Jaŝobeam, filo de Ĥaĥmoni, estro de la tridek; li levis sian lancon kontraŭ tricent kaj mortigis ilin per unu fojo.</s>
<s id="64">Ŝi rigardis jen la kuraciston, jen la servistinon, ŝiaj rigardoj serĉe vagis tra la ĉambro.</s>
<s id="65">Foriris la kuracisto kaj, manĝante tutan manplenon da vinberoj, mi malpliheligis la lampon, malsekigis la kapon de la kapitano kaj sidiĝis sur malmolan tabureton por komenci mian vaĉon.</s>
<s id="66">Alia ekzemplo: Du domoj ne povis tuŝi unu la alian.</s>
<s id="67">Tipaĵoj. .011 Ĉefaj formuloj.</s>
<s id="68">Burgess petis Sin jorinon Jones alporti la ĉapelon, kaj Joĉjo povis tre facile ĝin porti surkape.</s>
<s id="69">Miaj gefiloj estas ankoraŭ junaj, sed ili sentis, ke mi trairas tre malfacilajn tagojn, kaj ili decidis agi. – Kion ili faris? – Ili metis alian diraĵon en la registrilon, kaj, kompreneble, nenion diris al mi pri tio.</s>
<s id="70">Via amo estu sen hipokriteco.</s>
<s id="71">SCENO II-a DON JUAN, SGANARELO, LAVIOLETO, RAGOTENO Lavioleto Sinjoro, jen estas via vendisto, sinjoro Dimanĉo, kiu deziras paroli kun vi.</s>
<s id="72">Ĥlestakov, salutas. — Bonan tagon.</s>
<s id="73">SOLNESS Estas tiel!</s>
<s id="74">Li sin direktis al anoj Mesapaj, kaj kien li vidis estingiĝantajn fajrujojn, kaj kien ĉevaloj, ligitaj kiel kutime, tra herbo sin paŝtis.</s>
<s id="75">Ankaŭ vi povas kontribui al konstruado de nia virtuala mondo, kiu ebligos Esperanton vere utiligi en la praktiko.</s>
<s id="76">Kiom ajn li amis sian dolĉan maljunan amikinon, kaj kiom ajn li deziris plezurigi ŝin per rakonto de siaj libertempaj travivaĵoj, li iom malvolonte iris viziti ŝin hodiaŭ vespere.</s>
<s id="77">La geamantoj forturniĝis de la morna perpsektivo kaj enrigardis la okulojn unu de la alia, kaj estis feliĉaj.</s>
<s id="78">Post cetera silento ŝi aldonis kun subita fluego da amareco: "Supozante ke mi bezonas klarigon!"</s>
<s id="79">Se iam li eraretis, tio okazis pro tiel doloriga grado da malmemfido ke eĉ la plej mildavorta malaprobo lin igis konsideri la koncernan sengravaĵon kiel krimon.</s>
<s id="80">Nun vi vidos, kiel bone estis, ke mi ricevis la sabron!"</s>
<s id="81">La homo mortis: la patro Linŝardo kredis, ke lia sekreto estas kun li enfermita en lia tombo: kaj subite la kulpiganta subskribaĵo postvivis kaj eliris el la forgeso por lin kondamni.</s>
<s id="82">9 Kaj la Eternulo diris al Moseo: Jen Mi venos al vi en densa nubo, por ke la popolo aŭdu, kiam Mi parolos kun vi, kaj por ke ili kredu al vi eterne.</s>
<s id="83">Leviĝu do frue matene kun la servantoj de via sinjoro, kiuj venis kun vi; leviĝu frue matene kaj, kiam vi havos lumon, foriru.</s>
<s id="84">Oni vidis en lia mieno markon de laceco kaj de malvigleco montrantan, ke por li la vivo estas ŝarĝo, kiun li portas neŝanceliĝante, sed kiu lin kontuzas.</s>
<s id="85">Vi mem tion ĉi skribis.</s>
<s id="86">En senkulpeco de mia koro kaj en pureco de miaj manoj mi faris tion.</s>
<s id="87">SAT celas kutimigi sian anaron al eksternacia sent-, pens- kaj agadkapablo.</s>
<s id="88">Estis ankaŭ unu vidvino, kiu ekardis per amo al mi, sed mi lasis ŝin stari kaj malvarmiĝi!</s>
<s id="89">Respondis Jesuo al li: Se mi malbone parolis, atestu pri la malbono; sed se bone, kial vi min frapas?</s>
<s id="90">La penado aspekti facilanima, kiam lia koro brulis pro indigno kaj premiĝis pro doloro kaj honto, forte streĉis lian cerbon.</s>
<s id="91">Numero 3</s>
<s id="92">Renato: Agu kiel vi volas!</s>
<s id="93">Maron turnakvoj renversas ĝis ĝiaj plej kavaj profundoj.</s>
<s id="94">Noto de la aŭtoro (1920): Speco de pensiona loĝejo en Usono, kutimo pli kaj pli disvastiĝanta en Usono, precipe pro la manko de bona servistaro.</s>
<s id="95">Supozeble, li agis surbaze de iu onidiro sen rilato kun la vér."</s>
<s id="96">En plej aĉa, por-mona krimo.</s>
<s id="97">Kaj eĉ se ni volas ne perfidi la inkogniton de Fernando, ni ŝajne devos juĝi la konduton de sinjorino Herbeno tute severege.</s>
<s id="98">Grandegan gravecon havas tia peco da tempo en la historio de lingvo artefarita.</s>