<?xml version="1.0" encoding="utf-8"?>
<document>
<s id="1">Κατόπιν ἤρχισεν ἐκ νέου ἡ συζήτησις, αἱ παρατηρήσεις καὶ τὰ σχόλια, ἀφοῦ δὲ τὸ θέμα ἐξηντλήθη, ἔμεινε καθένας μὲ τὴν γνώμην του, ὅπως συχνὰ συμβαίνει εἰς τὰς συναθροίσεις, ἢ Βουλαὶ καλοῦνται αὗται, εἴτε Σύλλογοι, ἢ ὅπως ἄλλως.</s>
<s id="2">Δε χρειάζεται να σας υποδείξω πως η άρνηση σας να απαντήσετε θα προδιαθέσει την υπόθεση σας σημαντικά σε κάθε μελλοντικές συνεδριάσεις που ενδεχομένως να προκύψουν.'»</s>
<s id="3">16 καὶ ἡ ὑδρία τοῦ ἀλεύρου οὐκ ἐξέλιπεν καὶ ὁ καψάκης τοῦ ἐλαίου οὐκ ἐλαττονώθη κατὰ τὸ ῥῆμα κυρίου, ὃ ἐλάλησεν ἐν χειρὶ Ηλιου.</s>
<s id="4">Ἔχεις πονόματο; ἄλειψε τὰ ματόφυλλά σου ν' ἄγναντέψῃς κόσμους.</s>
<s id="5">Και τινάζοντας πίσω τους ώμους του, αλλάζοντας ύφος, ρώτησε: - Γιατί είστε δω; Σας γύρευα στα Βοδενά.</s>
<s id="6">Τι 'ναι αυτείνοι, τους λέγω, οπού θα – Τ' είναι εκείνοι, τους λέγω, όπού θα γυμνώσουμε, Τούρκοι; Αυτείνοι είναι Έλληνες, συναγωνισταί μας, κι' αν πορευτούμε τοιούτως, τι Ρωμαίικον θα κάμωμε; Δεν σώθηκαν οι Τούρκοι ακόμα και θα μας κάμουν πλιάτσικα εμάς.</s>
<s id="7">ΑΙΓΙΣΘΟΣ Μα έτσι αυτοί λοιπόν τη γλώσσα την κακιά τους να χαρούν; να τα βάζουν με την τύχη από κακοκεφαλιά, και σε με, που τώρα ορίζω, τέτοια λόγια να κοτούν; ΧΟΡΟΣ Δε θα ταίριαζε σε Αργείους έν' αχρείο να προσκυνούν.</s>
<s id="8">Καὶ μέντοι καί τισιν αὖθις τοῦ ἀπορρήτου τούτου κεκοινώνηκε λογισμοῦ, ἀφ' ὧν εἷς τις τὰ βεβουλευμένα προσελθὼν προσαγγέλλει τῷ αὐτοκράτορι.</s>
<s id="9">Αντίο, κι εσύ που στρέφοντας, όταν χαθήκανε όλες πάλι να παίρνω το βαθύ, σκοτεινό δρόμο μ' είδες! 10 Μπρούτζινος γύφτος - τράλαλα! - τρελά πηδάει κει πέρα, χαρούμενος που εδούλευε τον μπρούτζον όλη μέρα και που 'χει τη γυναίκα του χτήμα του και βασίλειο.</s>
<s id="10">Μόνο σ' ἀποχαιρετάω, Γιατὶ πλιὸ δὲ θὰ σὲ ἰδῶ.</s>
<s id="11">Βλέπει μόνον τὴν κόρην τοῦ μπακάλη εἰς τὸ παράθυρον μειδιῶσαν χαιρεκάκως.</s>
<s id="12">Ἐκ Ῥόδου εἰς Ἄγνην στάδιοι τνʹ.</s>
<s id="13">4 οὐδὲ γὰρ ὁ κατέχων αὐτοὺς μυχὸς ἀφόβους διεφύλαττεν, ἦχοι δ' ἐκταράσσοντες αὐτοὺς περιεκόμπουν, καὶ φάσματα ἀμειδήτοις κατηφῆ προσώποις ἐνεφανίζετο.</s>
<s id="14">Ανέβηκε τρεχάτη και ξανακατέβηκε μ' ένα μποτιλάκι μαύρο και μ' ένα μάτσο κουρέλια άσπρα.</s>
<s id="15">Χριστιανὴ ἑβραίϊσσα, ἀνάθεμα σὲ σένα!</s>
<s id="16">Τέλος ἐπανεκάμψαμεν εἰς τὴν πόλιν ὅπου ἀποχαιρετίσαντες τοὺς καλοὺς ἡμῶν φίλους κκ.</s>
<s id="17">Πάτερ ἡμῶν, βασιλεῦ ἡμῶν, ἐκμηδένισον τὰ σχέδια τῶν ἐκθρῶν ἡμῶν.</s>
<s id="18">Τσουνούκας Θεμ.</s>
<s id="19">Και ότι προη γείται η πράξις της θεωρίας εν παντί τόπω, αδύνατον τίνα υψωθήναι εις το μέρος εκείνης της υψηλής, εάν μη πρώτον τελείωση την υποδεεστέραν τω έργω.</s>
<s id="20">Γιατ' είναι σάρκα ζωντανή, κι ως μίξει μετ' αυτάνα, με θανατώνεις τη φτωχή, σαν κι άλλες που αποθάνα'.</s>
<s id="21">− Τη συνετή διαχείριση των φυσικών πόρων, με ιδιαίτερη έμφαση στη διαχείριση των υδάτινων ώστε, μεταξύ άλλων, να μειωθούν οι επιπτώσεις στον πληθυσμό, στην ανάπτυξη και στις φυσικές περιοχές από τυχόν κλιματικές αλλαγές.</s>
<s id="22">Αλλά επειδή δεν βλέπομεν ουδεμίαν εύλογον αιτίαν, διά την οποίαν δύναται να γίνηται (μαντεία διά των ονείρων), εκ τούτου γεννάται δυσπιστία εις αυτά.</s>
<s id="23">Τοῦτο δ ̓ ἐστὶ μὴ ἐλλείπειν καὶ τὸ μὴ ἐπὶ πολλὰ πολλαχοῦ καὶ ἐν αὐτῶι τὰ συγγενῆ ἔχειν μέρη καὶ ἀπολείπεσθαι μηδενός.</s>
<s id="24">Εν όψει του κρίσιμου ρόλου που καλείται να αναλάβει το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Έργων για την προώθηση του εθνικού χωροταξικού σχεδιασμού, λαμβάνονται τα ακόλουθα μέτρα για την ενίσχυση της δομής και λειτουργίας του:</s>
<s id="25">Τὸ δὲ Δ′. τὰς κατακτήσεις τῶν ἄλλων Εὐρωπαίων, Δανῶν, Γάλλων καὶ Πορτογάλλων (πληθ. 400 χιλ.).</s>
<s id="26">Αυτές τις υποσχέσεις τις τηρήσαμε.</s>
<s id="27">28 μακάριος ὃς ἐν τούτοις ἀναστραφήσεται, καὶ θεὶς αὐτὰ ἐπὶ καρδίαν αὐτοῦ σοφισθήσεται· 29 ἐὰν γὰρ αὐτὰ ποιήσῃ, πρὸς πάντα ἰσχύσει, ὅτι φῶς Κυρίου τὸ ἴχνος αὐτοῦ.</s>
<s id="28">Όλη.</s>
<s id="29">Στὸ λαβωμένο στῆθος χείλη θ' ἀκούω θερμά, καὶ ξέπλεκα μαλλιά, καὶ δάκρυα πλῆθος.</s>
<s id="30">««Όχι» λέει· «ο λόγος είναι λόγος.»</s>
<s id="31">Σὰν ἄλογο ποὺ ἔρριξε ἀδέξιο καβαλλάρη, ποτάμι ἐρροβόλαε, κρυσταλλωμένη ἀκτῖνα, κ' ἐσκόρπιζε στὴν ὄχθη του δροσιᾶς μαργαριτάρι, πότε σέ δάφναις ἄγριαις καὶ πότε σ' ἄγρια κρίνα.</s>
<s id="32">20 καὶ σὲ δ' ὁρῶ καλόν τε καὶ ἄλκιμον ἔξοχον ἄλλων, σκηπτοῦχον βασιλῆα καὶ ἐν πολέμοισιν μαχητὴν ἔμμεναι· ἀλλ' ἄγε θᾶσσον ἑὴν γενεὴν ἀγόρευε.</s>
<s id="33">1220 Εσκοτωθήκασι πολλοί εκείνην την ημέραν, και ποιός του ενούς κι αλλού Ρηγός κακά μαντάτα εφέραν.</s>
<s id="34">Τότε, αφού έμαθε αυτά ο Αρμασπέρης 'νέργησε να με καταδικάσουνε.</s>
<s id="35">Ἐξησθενημένος ὑπὸ τοῦ κόπου καταβεβλημένος ἐκ τῶν πυρετῶν, ἐπέτυχε τέλος διελθὼν τὰ πέριξ τῆς Βανκουόλης λίμνης ἐκτεταμένα ἕλη νὰ φθάσῃ εἰς Ἰλάλα, χωρίον πολυπληθὲς πρὸς νότον τῆς λίμνης πρωτεύουσαν Σουλτάνου.</s>
<s id="36">ἱερὸ δὲν εἶναι σὲ μιὰν ἄκρη, κάτου ἀπ' τὴν ὄψη τοὐρανοῦ —ἕνα χαμόγελο, ἕνα δάκρυ, μιὰ γλυκειὰ θύμηση τοῦ νοῦ—</s>
<s id="37">Πλην δεν τα βρίσκουν πουθενά, ψυχή μου σωρεμένα σαν βρίσκουνται αρμονικά και άφτονα σ' εσένα.</s>
<s id="38">Έβαλα κλαυθμηράς φωνάς, αλλ' εις μάτην.</s>
<s id="39">Ἔρχεται δ ̓ οὖν ὅμως διά πολλῶν θλίψεων, καί πλέον ταπεινουμένη περισσότερον κατανύσσεται.</s>
<s id="40">Ἀναπόλει μου ἀναμένουσα με καὶ ὑπολόγιζον τὰς ὥρας μέχρι τῆς στιγμῆς, ἥτις θέλει μᾶς ἑνώσει διὰ παντός».</s>
<s id="41">35 καὶ ὁ ἑωρακὼς μεμαρτύρηκε, καὶ ἀληθινὴ αὐτοῦ ἐστιν ἡ μαρτυρία, κἀκεῖνος οἶδεν ὅτι ἀληθῆ λέγει, ἵνα καὶ ὑμεῖς πιστεύσητε.</s>
<s id="42">Τἄχασε ἡ Εὔα, ἐσβύστηκε, ἐσκοτίστηκε, κι ̓ ὂχ τὴ πολλὴ τρομάρα ἐκατουρήστηκε.</s>
<s id="43">Ἐγύριζε πίσω του καὶ ἔβλεπε ἀνυπόμονα, ὡσὰν κάποιον νὰ ἐπερίμενε.</s>
<s id="44">Είναι ανιψιά μου· όμως όταν ο αδελφός μου πέθανε προς πενταετίας και την άφησε μόνη στον κόσμο την υιοθέτησα, και την θεωρώ έκτοτε ως την κόρη μου.</s>
<s id="45">Για κάθε κεφάλι δικό μας, χιλιάδες δικά σας θα πέσουν, και ποτάμι το αίμα σας θα ξεπλύνει το δικό μας...</s>
<s id="46">Οὗτοι δέ φασι ταῦτα διαθέσθαι τὸν πατέρα, ὡς δὲ παρεγένοντο οὐκ ἔχουσιν ἐπιδεῖξαι.</s>
<s id="47">Δε σας τη διηγήθηκαν ποτέ; - Ναι, εγώ την ξέρω, μου τη διηγήθηκε ο Μήτσος, είπε υπερήφανα ο Λουκάς. - Τι σου διηγήθηκε; Την ξέρει άραγε όλην ο Μήτσος; ρώτησε η Γιαγιά. - Μου είπε πως πολέμησε στην Επανάσταση κι έχασε το χέρι του.</s>
<s id="48">Ἔπειτα ὁ μύλος ποὺ ἄλεθε, καὶ οἱ μυλόπετρες, ἐφκολώτερα νὰ χωρέσῃ στὸ νοῦ του, πὼς παρωμοιάζανε τὴ ζωὴ, τὸν κόσμο μὲ τὰ βάσανα, μὲ τῆς δουλειᾶς καὶ τοῦ μυαλοῦ τὴν ἔγνοια.</s>
<s id="49">20 οὐ γὰρ δύσεται ὁ ἥλιός σοι, καὶ ἡ σελήνη σοι οὐκ ἐκλείψει· ἔσται γάρ σοι Κύριος φῶς αἰώνιον, καὶ ἀναπληρωθήσονται αἱ ἡμέραι τοῦ πένθους σου.</s>
<s id="50">Οἱ πιὸ ἀδύνατοι τῆς γῆς, ἰδοὺ ἡ δύναμή σου! χήραις, παιδάκια ὀρφανεμένα, ποῦ τὰ γλυκαίνει ὡσὰν τὸ φῶς ἡ μητρικὴ στοργή σου, σηκόνουνε τὸ θρόνο σου σὲ χέρια εὐλογημένα.</s>
<s id="51">[69] μεταπεμψάμενος οὖν τοὺς τῆς βουλῆς πρώτους δέκα καὶ Καπέλλαν τὸν Ἀντύλλου τὰ σκεύη παρέδωκα, μηδενὶ παραγγείλας ἑτέρῳ πλὴν ἐμοῦ δοῦναι.</s>
<s id="52">Τὸ ἐσωτερικὸν τοῦ τόπου δὲ εἶναι εἰσέτι ἀκριβῶς γνωστὸν, κατοικούμενον ὑπὸ Ἰνδιάνων καὶ Νέγρων ἀνεξαρτήτων.</s>
<s id="53">3 καὶ ἀναστήσεται βασιλεὺς δυνατὸς καὶ κυριεύσει κυριείας πολλῆς καὶ ποιήσει κατὰ τὸ θέλημα αὐτοῦ.</s>
<s id="54">Ὁ καταλληλότερος δέ, κατὰ τὴν γνώμην πάντων, ἱερεὺς τῆς πόλεως, ἦτο ὁ παπα-Κυριάκος, ὅστις δὲν ἦτο «ἀπὸ μεγάλο τζάκι», εἶχε μάλιστα καὶ συγγένειαν μέ τινας τῶν ἐξωμεριτῶν, καὶ τοὺς κατεδέχετο.</s>
<s id="55">Ας μείνει το όνομα δήμος, αν θέλετε, και δήμαρχος και συμβούλιο.</s>
<s id="56">1 Ὅρασις, ἣν εἶδεν Ησαιας υἱὸς Αμως κατὰ Βαβυλῶνος.</s>
<s id="57">Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι τοσοῦτον ἰσχυροτέρα ἐστὶν ἡ ὁμόνοια ὅσον εὐκαταγώνιστος ἡ στάσις.</s>
<s id="58">Διά της προσθήκης διακοσίων ή τριακοσίων ψηφοδελτίων επ' ονόματι ισαρίθμων συχωρεμένων, ο δήμαρχος και η επιτροπή ηδύναντο να κεραυνοβολήσωσι τους αντιπάλους, πλάσσοντες αυτοί αντιπροσώπους ούς ήθελον.</s>
<s id="59">17 ἐξαπέστειλεν ἐξ ὕψους καὶ ἔλαβέ με, προσελάβετό με ἐξ ὑδάτων πολλῶν.</s>
<s id="60">Αυτό θα είναι! -Ακούστε να σας πω!... μην ήρθε 'κείνη η αραπίτσα η Νανία, που αγαπούσε ο σκοτωμένος;...</s>
<s id="61">Κι' ἀφοῦ μὲ τὰ πολλὰ χόρταινε πειά, γυρνῶντας κατὰ μέ, μοῦ πέταγε, χωρὶς νὰ σκεφθῆ πῶς στὸ μεταξὺ εἶχε μεσολαβήση χειμῶνας, τὴν καθιερωμένη ἀπερίσκεφτή της φράσι...</s>
<s id="62">Αυτό βλέπομεν ως σήμερον από τον Κόντε Λάλα Μεταξά κι' από τον Εκλαμπρότατον Κωλέτη κι' άλλους.</s>
<s id="63">Δύναται να λεχθεί, ότι δεν υπάρχει έκτακτος άνθρωπος και δια τον κουρέα του.</s>
<s id="64">Όπου ο Αλεξίδημος σαν αστραπή αφού έβγαλε πέρα το δρόμο, παίρνοντας την ακριβή την παρθέν' απο το χέρι με το χέρι του, οδήγησε μες απ' το πλήθος των Νομάδων, που ζουν πάνω στ' άλογα, ενώ του'ριχταν κείνοι και φύλλα πολλά και στεφάνια μα και πριν του είχε βάλει πολλά η Νίκη φτερά στο κεφάλι.</s>
<s id="65">Οἱ θλίβοντές με ἀγαλλιάσονται, ἐὰν σαλευθῶ.</s>
<s id="66">28 ἄνδρες Βηθασμωθ τεσσαράκοντα δύο.</s>
<s id="67">Πρὸς ἀποτυχίαν τοῦ Βησσαρίωνος συνετέλεσε καὶ ἡ πρόσφατος ἀνάμνησις ἑτέρου Ἕλληνος πάπα, ψεύσαντος τὰς περὶ ἑνώσεως τῶν δύο ἐκκλησιῶν προσδοκίας τῆς ῥωμαϊκῆς αὐλῆς.</s>
<s id="68">Ἡ ὀθωμανικὴ αὐλὴ δὲν φυλάττει μισθωτὰ στρατεύματα, καθὼς τὰ ἑτερογενῆ βασίλεια, ἐκτὸς ἀπ ̓ ὅσα διὰ τὴν κοινὴν εὐταξίαν ὑποθέτει ἀναγκαῖα εἰς τὴν βασιλεύουσαν.</s>
<s id="69">Τὴν μὲν γὰρ νηστείαν καὶ διὰ τὴν συνήθειαν καὶ διὰ τὴν πρὸς ἀλλήλους αἰδὼ οἱ πολλοὶ καταδέχονται· φοβοῦμαι δὲ τὴν μέθην, ἥν, ὥσπερ τινὰ κλῆρον πατρῷον, οἱ φίλοινοι διασώζουσιν.</s>
<s id="70">Μετὰ ταῦτα ἐπάνειμι πάλιν ἐπὶ τὴν ἤπειρον, ὅθεν ἐξετραπόμην.</s>
<s id="71">20 οὐ μὴ τρώσῃ αὐτὸν τόξον χάλκεον, ἥγηται μὲν πετροβόλον χόρτον· 21 ὡς καλάμη ἐλογίσθησαν σφῦραι, καταγελᾷ δὲ σεισμοῦ πυρφόρου.</s>
<s id="72">Κ' ἡ στράτα στοῦ κουμπάρου του τὸ σπίτι τόνε φέρει, ::::::μὲ τ' ἄχερα 'στρωμένη.</s>
<s id="73">Ήταν φωνή γυναικεία...</s>
<s id="74">Αν αμφισβητηθεί από το δικαιούχο ότι ορισμένο έργο, που περιεχόταν στη δήλωση της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου και στη σύμβαση που καταρτίσθηκε με το χρήστη με βάση τη δήλωση αυτή, ανήκε στην αρμοδιότητα του οργανισμού, ο οργανισμός οφείλει να συντρέξει με κάθε τρόπο τον αντισυμβαλλόμενό του χρήστη και ιδίως να παρέμβει στη σχετική δίκη.</s>
<s id="75">Ἢν δὲ ὑποπτεύῃς τῶν ὀστέων τι δεῖσθαί τινος διορθώσιος, ἤ τινα ἕλκωσιν ὀρρωδέῃς, ἐν τῷ μεσηγὺ χρόνῳ χρὴ λύσαντα καὶ εὐθετισάμενον μετεπιδῆσαι.</s>
<s id="76">Αἰσχρόν τοι μεθύοντα παρ' ἀνδράσι νήφοσιν εἶναι, αἰσχρὸν δ' εἰ νήφων πὰρ μεθύουσι μένει.</s>
<s id="77">— Μωρέ, θὰ χαθοῦμε! ἐδῶ ἔχουμε τσ' ἐλπίδες μας.</s>
<s id="78">Μωρὴ κωπέλλα, εἶναι ἰνκόμοδο πολὺ γιὰ τὸ χέρι νὰ κρατῇ τὴν ὀμπρέλλα...</s>
<s id="79">«Ακριβώς· στα χρυσωρυχεία, όπου, όπως το αντιλαμβάνομαι, ο κ. Τέρνερ συγκέντρωσε την περιουσία του.»</s>
<s id="80">Και ο καπνός δεν πείραξε ποτέ κανένα.</s>
<s id="81">Μικραί συμπλοκαί μεταξύ Συρακουσίων και Αθηναίων περί την κατασκευήν οχυρωμάτων Την επομένην ημέραν, οι Αθηναίοι, εκκινούντες εκ του κυκλοτερούς οχυρώματος, ήρχισαν κατασκευάζοντες τείχος επί του κρημνού, ο οποίος υπέρκειται του έλους.</s>
<s id="82">ὈΡΚΑΝΗ Λυκοῦργος ἐν τῷ κατὰ Λυκόφρονος β. μήποτε ὁ φραγμὸς, τουτέστι τὸ περίφραγμα καὶ ἡ αἱμασιὰ, οὕτω καλεῖται, παρὰ τὸ ἐρύκειν ἢ παρὰ τὸ ἕρκος εἶναι.</s>
<s id="83">Παίρναν οι Tούρκοι μίαν πέτρα και βαίναν εις το μέτωπον και 'σ τ' άλλο χέρι το σπαθί και κάμαν πλήθος γερούσια αναντίον των Ελλήνων και όλο σκοτώνονταν χωρίς να βγάλουν αποτέλεσμα.</s>
<s id="84">Λέγουσι δέ, ὅτι Βοιωτοῖς Ἄρνην ποτὲ διοικοῦσι προείρετο ὑπὸ τοῦ θεοῦ ἐκπεσεῖσθαι τῆς χώρας λευκῶν κοράκων φανέντων.</s>
<s id="85">«Δε γελώ γω· εκείνος με κάνει και γελώ», είπε και γέλασε.</s>
<s id="86">500 ῥηιδίη δέ κεν ἄμμι, κεδασθέντων δίχα λαῶν, ἤ τ' εἴη μετέπειτα κατερχομένοισι κέλευθος.»</s>
<s id="87">Ἐγὼ δὲ τίς ἔσομαι μετὰ τὸν νῦν βίον; Κάμηλος͵ εἶτα ἵππος͵ εἶτ ́ ἀνὴρ σοφὸς καὶ προφήτης οὐ μείων Ἀλεξάνδρου.</s>
<s id="88">Σα φύγεις, τράβα νότια.</s>
<s id="89">Ἐπὶ στόματος γὰρ δύο, ἢ τριῶν μαρτύρων, σταθήσεται πᾶν ῥῆμα.</s>
<s id="90">Μα στη θέση αυτών η ντόπια και ξένη αντίδραση επιβλήθηκαν και φέρανε τον Καποδίστρια, τη Βαυαρική δυναστεία με τον Όθωνα.</s>
<s id="91">Κι' οι άλλοι μόλις έφτασαν στου βασιλιά Αγαμέμνου, όλοι τους όρθιοι με χρυσά ποτήρια τους κερνούσαν 670 οι πρόκριτοι άλλος απ' αλλού και γύρεβαν να μάθουν.</s>
<s id="92">Ψηλά! ψηλά! — Σἂν ἀετοὶ μοῦ φαίνονται μεγάλοι, ποῦ στὰ οὐράνια ὑπερήφανοι γυρνοῦν.</s>
<s id="93">Αι ατομικαί ιδέαι μου, φίλε, δεν φαίνονται να έχωσι τίποτε το πρακτικόν και διά τούτο δεν αγαπώ να τας εκθέτω.</s>
<s id="94">"Ἄχ! σκληρό, τοῦ λέγω, :ἂχ, πονῶ!</s>
<s id="95">Ἔστω δὲ ῥόμβος οὗτος, μᾶλλον δὲ σφαῖρα τοιαύτη, ἣ δὴ κομίζεται ἀπὸ τῆς τρίτης – προσεχὴς γὰρ αὐτῆι – ὅσον ἐκείνη ἐναυγάζεται.</s>
<s id="96">Οι Έλληνες της Δυτικής Ελλάδος μας, εκ Νεαπόλεως, και Μασσαλίας, εκ Τάραντος, Πανόρμου, και Aκράγαντος, και εξ όσων άλλων πόλεων τας όχθας της Εσπερίας στέφουσι μ' ελληνισμόν, σπεύδουν αθρόοι εις τας Συρακούσας, ν' ακροασθώσι του ενδόξου μουσικού.</s>
<s id="97">Οι εχθροί όχι μόνον ασκούνται επιμελώς εις τον χειρισμόν του στόλου των, υπ' αυτά τα όμματά μας, αλλά και έχουν την πρωτοβουλίαν της επιθέσεως και ευκολώτερον από ημάς ημπορούν να στεγνώσουν τα πλοία των, αφού δεν απασχολούνται εις αποκλεισμόν άλλων.</s>
<s id="98">Οι μισθώσεις των ακινήτων της παραγράφου 1 ή τμημάτων αυτών δεν υπάγονται στις διατάξεις της νομοθεσίας για τις εμπορικές μισθώσεις, ανεξαρτήτως του χρόνου συνάψεώς τους.</s>