<?xml version="1.0" encoding="utf-8"?>
<document>
<s id="1">У мэтах аховы народнага здабытку і забесьпячэньня бясьпекі краю савет прымае рашучыя меры ў адпаведнасьці з Цэнтральнай уладай пра вывад польскіх легіёнаў па-за межы Беларусі і расфармаваньня іх у найкарацейшы тэрмін.</s>
<s id="2">Пачалі мы пільней прыглядацца, што вакол нас робіцца.</s>
<s id="3">Такім спосабам, згубіўшы можнасьць вучыцца далей, я астаўся гарбаром і пачаў чытаньнем дапаўняць сваю прасьвету.</s>
<s id="4">З тых часоў мінула 8 дзён.</s>
<s id="5">Мусіць, доля, ты ў цернях радзілася, А зіма і слата гадавалі, Ад няволі ты мучыць наўчылася, А пасьля мне багі цябе далі... (1906-1912) Шчыра дзякую вам за пясьнярскі прывет, Якім міла мяне прывіталі; Так цярніста жыцьцё, столькі мук, столькі бед!</s>
<s id="6">Юр'я, Юр'я, бычкі бушуюць, Бычкі бушуюць, бо вясну чуюць, Юр'я, Юр'я, бо вясну чуюць.</s>
<s id="7">Лаўравы гнуцца?</s>
<s id="8">(1912) Бог сіроты любе, але долі не дае.</s>
<s id="9">І згінуў так пан мой магутны, набожны, ласкавы, што меў ў сваім доме і крэслы, і стугі, й булавы, быў бацькай сялянам ды братам для шляхты.</s>
<s id="10">Рахкочуць гуслі звон у звон, На бел-свет розгалас нясецца, Як бел-свет, коціцца разгон І ў думцы казкай раздаецца.</s>
<s id="11">А яна ў ядвабнай хустцы Сядзіць толькі на падушцы!</s>
<s id="12">Годзе брахні ўжо, падкупленых зводаў!</s>
<s id="13">Малазямельле бывае дваякае: 1) ''безадноснае'', ці ''абсолютнае'' і 2) ''адноснае''.</s>
<s id="14">Узаемаадносіны між Жыгімонтам і Сапегаю зьмяніліся крыху на лепшае, калі паўстала небясьпека вайны з туркамі і татарамі.</s>
<s id="15">Лёгка пайшлі цяпер валы, так што браты і самі паселі на воз.</s>
<s id="16">Інструменту ў іх амаль ніякага не было.</s>
<s id="17">Кінуцца паны на захад.</s>
<s id="18">Распраўце рукі, мрок аблуды.</s>
<s id="19">Прэзыдэнт напісаў пісьмо да Гуцькі, запрашаючы яго на начальніка штабу БКА.</s>
<s id="20">У якасці галоўных органаў Арганізацыі Аб'яднаных Нацый утвараюцца: Генеральная Асамблея, Савет Бяспекі, Эканамічны і Сацыяльны Савет, Савет па Апецы, Міжнародны Суд і Сакратарыят.</s>
<s id="21">У Більрота процант сьмяротнасьці ад пашкоджаньняў вагаўся паміж 13 і 18,5.</s>
<s id="22">Вецер рос.</s>
<s id="23">Ён толькі дзеля набожнай маткі сваёй згадзіўся прыняць гэта да пастаноўкі; яшчэ перад тым, як загасілі свечкі ва ўсіх кандэлябрах у залі, пан скрытыкаваў містэрыю: — Не пасуе да настрояў сягонешняга балю, таксама непраўдзіва з боку евангелічных паданняў.</s>
<s id="24">У большасьці выпадкаў мы знаходзім ужо ўсё заарганізаванае, пры гэтым я сьцвердзіў зьдзіўляючае незразуменьне сэнсу загаду нямецкімі паліцыйнымі вырашальнымі дзейнікамі.</s>
<s id="25">Добрая была гуска з грыбкамі, качка з перчыкам, пячонка з цыбулей ці з чэснаком, а калі на перэпышные дастаткі каша рыжовая з шафранам.</s>
<s id="26">- Была ў прафесара...</s>
<s id="27">Вінцэнтага Сьліжыка — старога п'яніцу — знамяніта іграў сам аўтар і рэжысэр п'есы Ф.</s>
<s id="28">Яб сьмеяўся, жартаваў-бы, Каб вас чуць развесяліць, Ды на жыцьце як паглянеш, Серцэ болем зашчыміць.</s>
<s id="29">Працы камісіі пасоўваліся, аднак, вельмі павольна; і толькі тады, як справа гэта была даручана Льву Сапезе, - праз два гады, пайменна ў 1588 г., статут быў гатовы.</s>
<s id="30">Таксама робіш ты, дума, і ў паэта Краснейшым кожын твор.</s>
<s id="31">Можна сьмела сказаць, што ў ваколіцах гэтых гарадоў нема пядзі зямлі неаблітай крывёй.</s>
<s id="32">Сынкавіцкая царква, таксама, як і Бэрнардынскі касьцел змурована простакутнікам з чатырма вежамі па кутох.</s>
<s id="33">Ня меняй слауны, ня меняй знатны, ня меняй вядомы Янкі Купалы, гэта другі вялікан беларускае літэратуры, Якуб Колас (Костусь Міцкевіч).</s>
<s id="34">Будзе праўда ўся раскрыта, Як яе ні заметай; Хоць вадой яна заліта, Хоць ў вагні яна ніхай, - Ўсё-ж на верх ўсплыве.</s>
<s id="35">— крыкнуў ён у прычыненыя дзверы другога, чарнейшага пакоя.</s>
<s id="36">Партыя — добрая, падабраная шлюбная пара.</s>
<s id="37">Каб не расстройваць жонкі, Антось рашыў не ісці абедаць, а вярнуўся на работу не абедаўшы.</s>
<s id="38">— Падумаеш!</s>
<s id="39">У першую чаргу яна узяла у сваю основу чатырохвежавасьць.</s>
<s id="40">Што сваёю звонкай мовай Кажуць гэтыя ганцы?</s>
<s id="41">Ня іначай і ў справе найменьня рускі.</s>
<s id="42">З яе павінны былі пачаць сваю працу і езуіты.</s>
<s id="43">Акруговыя начальнікі БКА прысылалі ў штаб БКА мэльдункі, у якіх справу прадстаўлялі ў што раз чарнейшых колерах.</s>
<s id="44">Добрую часьць дня й ночы ён прабыў на нагах, — было ўжо каля трэцяе гадзіны пасьля поўначы, — і нічога ў рот ня браў за ўвесь гэты час.</s>
<s id="45">згарэла бібліатэка Пінскага Дваранскага вучылішча, куды перадаваліся кнігі з канфіскаваных у 1831 г. прыватных бібліатэк.</s>
<s id="46">У верхняй частцы герба — пяціканцовая зорка.</s>
<s id="47">Параска Не хадзі ты ў гэту ночку Кветку шчасця тут шукаць!..</s>
<s id="48">А па-другое, якое каму дзела да таго, як хто выказвае свае думкі?</s>
<s id="49">Гоман, крык зрабіўся ў Божым касцеле, Дарма сталі дзеўку вадою крапіць; Вось якой прыгодай кончылась вяселле, Няшчасна Алёнка перастала жыць.</s>
<s id="50">Вы чуеце хваляў жывых набяганне?</s>
<s id="51">На жаль, работы</s>
<s id="52">Сабака падскочыў, падняў пярэднія лапы і лізпуў твар маленькаму таварышу.</s>
<s id="53">Калі аб гэтым пераканаліся немцы, то адносіны іх да нас грунтоўна зьмяніліся.</s>
<s id="54">Калі пан твой цябе крыўдзіць, памятай, што на тым свеце ён за гэта будзе пакараны панам над усімі панамі.</s>
<s id="55">Хата затраслася ад сьмеху.</s>
<s id="56">. ,, ,, сэрыя 1, сшытак 2.</s>
<s id="57">Яшчэ ні разу дагэтуль не стыкалася яна з гэткім вострым, пякучым, непераможным хаценнем.</s>
<s id="58">Ну, гадай, зязюля!</s>
<s id="59">Яна мігацелася на сонцы, як бліскучыя нажы.</s>
<s id="60">Дай жа, дай свае белыя грудзі, Дай да сэрца прыціснуць хоць раз.</s>
<s id="61">Папера для ярлыкоў па ДАСТу 7625, ДАСТу 11600, ДАСТу 8273, ДАСТу 18510.</s>
<s id="62">Гэта ж сьвіньні пасьвіў два рокі У нашага Пятра Сарокі.</s>
<s id="63">Данос на злога ліхадзея Цару Пятру ад Качубея.</s>
<s id="64">Давай яны лавіць звярыну да рыбу, давай пасці да даглядаць тое гаўяда.</s>
<s id="65">У хаця голодна да-знаю, З'ем хлеба, вады...</s>
<s id="66">Я бачыў, як мылі маладое, поўнае і не зусім яшчэ астыўшае цела Ганначкі.</s>
<s id="67">На высокім небе ззялі зорачкі, ліў месяц сваім сярэбраным, хоць і пазычаным, святлом.</s>
<s id="68">— На тры шылінгі і восем пэнсаў, вашая міласьць, нічога не магу спусьціць; цана назначана па суменьню.</s>
<s id="69">Альжбета (адна), пасьля Паўлінка.</s>
<s id="70">Страшную людзі цярпелі зіму: Дзіка мяцеліцы вылі, З трэскам марозы гасілі ў сцяну, Птушак у лёце глушылі...</s>
<s id="71">Направа ад публікі — вокны у сад, бліжэй к аркестру — стол, каля стала — лавы і табурэцікі, над сталом — вісячая недарагая лямпа, на сьцяне — абразы.</s>
<s id="72">Горад Полацкай Русі быў экономічным і політычным цэнтрам, да якога цягнула вёска.</s>
<s id="73">Гэтаму вось шаноўнаму чалавеку быў ён, здаецца, абавязаны ахвотаю да чытання і заняткаў у галіне Рускага Пісьменства.</s>
<s id="74">Ты хочаш быць дома, у нас не рабіць і ў нас есці?</s>
<s id="75">І хоць быць там не вельмі мне хацелася, але часткова дзеля прыкрага і нездаровага для мяне плавання па моры, а часткова таму, што дзеля празмернае спёкі і дзеля жаўнераў, якія густа ў Персію на вайну ехалі, у Егіпет ехаць не збіраўся, вырашыў я быў тое места агледзець.</s>
<s id="76">Сам галубом скінуўся і паляцеў.</s>
<s id="77">А ён ужэ асмялеў, дык ён на яе сыкнуў: — Што ты, — гавора, — Баба Юга!</s>
<s id="78">На выпуску дырэктар школы гаварыў прамову.</s>
<s id="79">Стораж упусціў настаўніка ў дом, паказаў пісараву кватэру.</s>
<s id="80">— Здаецца, не павінна-б, — адказаў</s>
<s id="81">Прэзідэнта на выданне дэкрэтаў.</s>
<s id="82">Гэты горад належыць да Грэцыі, але мае большую вагу для Македоніі і Ўсходняй Сэрбіі, з якімі ён злучан чыгункай і продукты якіх ён вывозіў на сусьветны рынак яшчэ ў час панаваньня туркаў (да 1912 году).</s>
<s id="83">Вечар немы, бездарадны Крочыць з пад нізіны...</s>
<s id="84">ГРЫГОРЫЙ (прачынаецца) Ізноў той сон! ці-ж можна?</s>
<s id="85">А ты тым часам у кожнага астрыжы па космачцы барады ды прынясі ёй – гэта будзе яе воўна.</s>
<s id="86">У час імшы назаўтра Я чую шум, ударылі ў званы, Крык, тлум.</s>
<s id="87">Такім чынам, Зіглінг застаўся безпрацоўным.</s>
<s id="88">У 1581 годзе адбылося першае публічнае паленьне беларускіх кніг у Вільні [12].</s>
<s id="89">Уздымаецца пытаньне, як гэтыя, характэрныя Маскалём і Баўгарам прозьвішчы, маглі паўстаць у Беларусаў.</s>
<s id="90">Тут у дзвярэй паявіўся, Сюды, туды пакланіўся Прыгожанькі ахвіцэр; Красны, відны і здаровы, З ясным вокам, чарнабровы, Золатам блішчыць мундзер.</s>
<s id="91">— Вось, справы розныя ламаю.</s>
<s id="92">Ці знаю, хто то забіты валяўся?</s>
<s id="93">— Нешта бязбожніцкае, д'ябальскае, — гаварыла яна.</s>
<s id="94">— Я прыйшоў, ведаеце, прасіць Платона, ці не мог бы ён як-кольвечы памагчы мне, — нерашуча замовіў Піліп.</s>
<s id="95">Ён дыстыплінаваў і прыдаў сталую форму ўсяму вызвольчаму руху, што ў сваю чаргу ўплывае на эканомію сіл і стройнасьць арганізацыі.</s>
<s id="96">ПРАНЦІСЬ /да Сцепана/.</s>
<s id="97">Я бачу грудзей калыханне У змроку чаруючай ночы.</s>
<s id="98">Яго ўжо прыкмецілі.</s>