<?xml version="1.0" encoding="utf-8"?>
<document>
<s id="1">Լաֆոնտեն Մարդիկ կփախչեին միմյանցից, եթե նրանք միմյանց տեսնեին լիակատար անկեղծության մեջ։</s>
<s id="2">Մանուկյան, ed (2001). Դաստիարակչական Մտքերի Հայկական Գանձարան. Զանգակ-97 հրատարակչություն. էջ 8. ISBN 99930-2-276-4. Ա.Մ.</s>
<s id="3">Նույնիսկ կզակի պզուկները։</s>
<s id="4">Դա այլ բան չէր, քան հոգու պատրաստականություն, ընդունակություն, գաղտնի մի արվեստ՝ ամեն պահ, կյանքի կենտրոնում գտնվելով, միասնության գաղափարն առմտածելու, զգալու ու ներշնչելու միասնությունը:</s>
<s id="5">Ստոր մարդու խիղճն արթնացնելու համար հարկավոր է նրան ապտակել։</s>
<s id="6">Քանի որ մի՞թե «սիրել», չի նշանակում «սիրել ուրիշին»։</s>
<s id="7">Ովքեր սիրո մեջ հավատարիմ են, նրանց հասանելի է միայն սիրո էությունը։</s>
<s id="8">Z deszczu pod rynnę Թարգմանություն՝ Անձրեւից եւ ջրորդանի տակ։</s>
<s id="9">Սիրում եմ համեստ մարդկանց, բայց չեմ սիրում համեստ ընդունակությունների տեր մարդկանց:</s>
<s id="10">Սիմֆոնիան հարյուրամյակների նվագախմբով կատարվող կոնցերտ է։</s>
<s id="11">Ժան դե Լաբրյուեր Սերը սքանչելի ծաղիկ է, բայց քաջություն է պահանջվում անդնդի եզրին մոտենալու եւ այն պոկելու համար։</s>
<s id="12">Ես աղքատ մարդ եմ, մի տարի է բաղնիք չեմ գնացել։</s>
<s id="13">Կղկղանքով կարելի է հետաքրքրվել միայն մի դեպքում՝ եթե այն պարարտանյութ է։</s>
<s id="14">Նա մեկ եւ նույն ուխտատեղին էր վերադառնում էր երբեմն անցյալից, երբեմն ապագայից, ավելի հաճախ՝ ներկայից:</s>
<s id="15">Մորիակ Ամոթ այն ազգին, որն ափսոսում է Ամեն ինչ տալ հանուն իր պատվի:</s>
<s id="16">Ժլատություն, ագահության աստիճան խնայող լինելը, ծախսից՝ ուրիշին որեւէ բան տալուց ամեն կերպ խուսափելը:</s>
<s id="17">Բայց ես դա երբեք չեմ ասի:</s>
<s id="18">Ուզու՞մ եք իմանալ, որն է հաջողության գաղտնիքը...</s>
<s id="19">Մտքերը կարող են կրկնվել, բայց հոգիները՝ ոչ (էջ 192)։</s>
<s id="20">..] Արտիստը եւ ֆունդամենտալիստը գալիս են զարգացման տարբեր մակարդակի հասարակություններից։</s>
<s id="21">Ծիծաղելի է, բայց բավական է մարդուն ինչ-որ անհասկանալի բան ասես, եւ նա կանի այնպես, ինչպես դու ես ուզում։</s>
<s id="22">Մեք... արյան չափ հարգում ենք մարդկային ազատությունը եւ իրավունքը։</s>
<s id="23">Սոսկ ճաշակի պակասով կարելի է բացատրել, երբ ճանաչողության մարդը դեռեւս զուգվում է «բարոյական մարդու», եթե նրա մեջ մի ակնհայտ բան կա, ապա՝ որ նա բարոյականության «կարիք չունի»։</s>
<s id="24">Ամբողջ օրը տանը մնում, Բեհեզ բարձի վրա քնում, Հենց որ մուկ է տեսնում հանկարծ, Բազեի պես որս է անում:</s>
<s id="25">Առանց իդեալների, այսինքն` առանց լավագույն թեկուզ փոքր-ինչ որոշակի ցանկությունների, երբեք չի կարող ստացվել ոչ մի լավ իրականություն։</s>
<s id="26">Թող այդպես լինի:</s>
<s id="27">Ցանկացած վախկոտություն ծնվում է սիրո պակասից:</s>
<s id="28">Սիրո մասին բարձր կարելի է ասել կատակով։</s>
<s id="29">Ու երգում էին փշալարերը, իսկ նրանց երգը ժանգոտ էր ու արյունոտ, իսկ արյունը սեւ էր -Իսկ ու՞մ է պետք քո այդ նկարչությունը. մեզ նկարիչներից ավելի ներկարարներ են հարկավոր,- ասաց Բիչկոն կտրուկ ու գործնական,- ժամանակները ծանր են, պետք է հարմարվել...</s>
<s id="30">Քննադատը... պիտի գրողից հասակով լինի՝ եթե ոչ բարձր, ապա գոնե նրա չափ։</s>
<s id="31">Ով կամենում է Միշտ անպարտ մնա Պետք է զենքերն իր Սրած ունենա։</s>
<s id="32">Քանի որ կանայք սիրելուց բացի ուրիշ բան չեն կարողանում անել, ծիծաղելի կարեւորություն են տալիս դրան:</s>
<s id="33">Մ. Բուլգակով, Վարպետը եւ Մարգարիտան, Երեւան, 1985, էջ 31:</s>
<s id="34">http://www.penguin.com/newsroom/pamela-dorman-booksviking-publish-jojo-moyes-sequel/ Ջոջո Մոյես «Ես մինչ քեզ» – grqamol.am Կարդացե՛ք Ես՝ քեզնից առաջ (նովել) հոդվածը նաեւ Վիքիպեդիայում:</s>
<s id="35">Նա ժողովրդի բարոյակն եւ մտավոր հետաքրքրության ջերմաչափն էր եւ պատասխանում էր այն հարցերին, որ ծագում էին եւ տարածվում նրա մեջ։</s>
<s id="36">Վոլֆգանգ Գյոթե Հաճելի է այն ծերունին, որը սիրալիր է եւ լուրջ։</s>
<s id="37">Երվանդ Քոչար, 1966 թվականի դեկտեմբեր Մենք տոկալու եւ ապրելու ենք, քանի աշխարհը կա, քանի աշխարհում մարդկություն կա եւ մարդկության մեջ՝ մարդկայնություն։</s>
<s id="38">Քչախոս մարդուն շատերը երկար ժամանակ համարում են խելացի, նման այն բանին, ինչպես հանդարտ բնավորությունը հաճախ համարում են ուժեղ:</s>
<s id="39">Շունն իր ստվերի վրա էլ է հաչում։</s>
<s id="40">Վարդգես Պետրոսյան (1932 — 1994), հայ գրող եւ բանաստեղծ։</s>
<s id="41">Ուրիշ ոչ մի բան բավական երկար չի տեւում։</s>
<s id="42">Տղամարդիկ կարող են վերլուծման ենթարկվել, իսկ կանայք՝ սոսկ պաշտվելու համար են։</s>
<s id="43">Չի կարելի խոստանալ այն, ինչ քեզ չի պատկանում։</s>
<s id="44">Եթե բղավում են «Կեցցե՜ առաջընթացը», միշտ հարցրու «Ինչի՞ առաջընթացը»։</s>
<s id="45">Ծաղրել մի մարդու, որն ինչ-որ բան չգիտի, վատ է եւ անիմաստ:</s>
<s id="46">Բատտիստա Բավական է ձեռնամուխ լինես, եւ բոլոր դժվարություններն իսկույն հարթվում, գնում են:</s>
<s id="47">Իլիական, Հոմերոսին վերագրվող վիպերգ, հին հունական գրականության հնագույն հուշարձաններից մեկը։</s>
<s id="48">Այն ուղղակի քարացնում էր նրանց, ում դեմ ուղղված էր. ժպիտը սպառնալից չէր, նա ժպտում էր այնպես, ասես խոսքը մի կատակ բանի մասին էր, որ միայն ինքը կարող էր հասկանալ։</s>
<s id="49">Իսկ հայկական առածն էլ ասում է. «Այն աքաղաղը, որ սովոր է մշտապես ծուղրուղու կանչել ուրիշի բակում, այն էլ միայն գիշերը, զրկվելու է գլխից»։</s>
<s id="50">Սնափառությունը պետք է թողնել նրանց, ովքեր ուրիշ արժանիք չունեն աչքի ընկնելու համար։</s>
<s id="51">Ժան Ժակ Ռուսո Բանտարկյալը փախուստի մասին ավելի շատ է մտածում, քան բանտապահը՝ փականքների:</s>
<s id="52">Լիակատար կյանքով ապրելու համար մայրենի լեզուն պետք է ոչ միայն սիրել աչքի լույսի պես, այլեւ իմանալ այն անսխալ, լավապես, խորապես։</s>
<s id="53">Նրա գլխին է մեր պոեզիայի թագը։</s>
<s id="54">Լավ խաբել. ահա, թե ինչ է պետք։</s>
<s id="55">Եթե մարդու ազդեցության տակ բնությունը թառամում է, ապա նրա հետ միասին թառամում է նաեւ մարդը։</s>
<s id="56">Մեկը սիգար էր փստացնում, մի ուրիշը վիսկի էր կում անում։</s>
<s id="57">Եվ որքան մեծ է արվեստագետը, այնքան ավելի բարդ է այդ ուղին ու ողբերգական, քանի որ արվեստագետը, գործ ունենալով բովանդակ աշխարհի հետ, պատասխան է տալիս ամեն ինչի համար։</s>
<s id="58">Կանայք միշտ էլ ճշմարիտ են, մինչեւ իսկ իրենց ամենամեծ կեղծիքների մեջ, որովհետեւ նրանք հպատակվում են ինչ-որ բանական զգացմունքի:</s>
<s id="59">Հատկապես հարազատներին ու մտերիմներին։</s>
<s id="60">Պատմության զանազան երեւույթներն ընդունել իբրեւ իրարից անջատ, անկապ երեւույթներ։</s>
<s id="61">Դրա հիման վրա մարտի 10-ին Ռոբերտ Քոչարյանը հատուկ՝ Ն-38 հրամանով Սարգիս Հացպանյանին զրկեց Հայաստանում ապրելու իրավունքից, ինչը նշանակում էր զրկել ինձ իմ ունեցած կացության հատուկ կարգավիճակից, որն ուժի մեջ էր մինչեւ 2016 թվականը:</s>
<s id="62">Ոճը պետք է ապացուցի, որ հ ա վ ա տ ու մ ես քո մտքերին եւ դրանք ոչ միայն մտածում, այլեւ զգում ե ս։</s>
<s id="63">– Վախենում է, -ասաց Գրեբերը։</s>
<s id="64">Ես նախանձում եմ ամեն ինչի, որի գեղեցկությունը անմահ է։</s>
<s id="65">Ակսելը մեր լեզուն կոկեց... վճիտ ջրով ցողեց ու իր՝ ակսելյանը թողեց...։</s>
<s id="66">Եթե նա այդկերպ շարունակի, ապա մեծ ազդեցություն կունենա «Մանչեսթեր Յունայթեդի» խաղի վրա։</s>
<s id="67">-Օհ, Տե'ր Աստված, Տե'ր Աստված, ների'ր, որ ուրանում էի Քեզ, դու գոյություն ունես, դու, հիրավի, տիեզերքի տերն ես եւ երկրի մարդկային դատավորը։</s>
<s id="68">Ձվի մեջ ոսկոր մի փնտրիր։</s>
<s id="69">Եթե բերանդ ջուր ես առել, գոնե հետո ոչ մեկին մի՛ թքիր ու մրիր։</s>
<s id="70">Ինդրա Մեզ միշտ վախեցնում է անհայտ դրախտը ավելի, քան հայտնի ու սովոր դժոխքը, որի մեջ ապրում ենք։</s>
<s id="71">Թե սուտն ու կեղծը տիրեն աշխարհին, Կմնա՞ արդյոք էլ քարը քարին։</s>
<s id="72">Ավելի լավ է չպատժել չարագործին, քան պատժել անմեղ մարդուն։</s>
<s id="73">Չէ որ կարելի է տարակուսել, երբ քեզ հայտնում են մեծ երջանկության մասին։</s>
<s id="74">Ջաստին կամ Արժանիքի Դժբախտությունները (անգլերեն) (1787) Ես կարծում եմ, որ եթե Աստված լիներ, ավելի քիչ չար այս երկրի վրա կլիներ։</s>
<s id="75">Մարդու խառնվածքին ծանոթ լինելը դեռեւս բավական չէ նրա ճակատագիրը հասկանալու համար. վերջին հաշվով խառնվածքը լոկ հենքն է, որի վրա իրենց բանվածքներն են գործում կամքն ու իրադարձությունները։</s>
<s id="76">Մեծագույն երջանկություն է քեզ չհամարել առանձնահատուկ, այլ լինել այնպես, ինչպես բոլոր մարդիկ են։</s>
<s id="77">Հերոսի առջեւ թշնամին կատու է դառնում։</s>
<s id="78">ՀՀ-ն ունի մեկ ազգային բրենդ՝ կոռուպցիա...</s>
<s id="79">Զրպարտությունը նախանձի զենքն է։</s>
<s id="80">Սինյոր, նրա կերպարանքն ինձ միշտ հիշեցնում է իմ եղբորը։</s>
<s id="81">Ժպտաց իր խորամանկ ժպիտով. հետո մերկացրեց աջ ձեռքը մինչեւ արմունկը, մերկ արմունկով մի քանի անգամ խփեց սեղանին` ապացուցելու համար ուժը, բացականչեց.</s>
<s id="82">Քոնը միայն այն է, ինչի մասին լռում ես:</s>
<s id="83">Նրանք իրենց այդ ունակությամբ շատ են հպարտանում, եւ Բիլբոն մեկ անգամ չէ, որ արհամարհանքով փնչացնում էր՝ լսելով այն «շրխկթրխկոցը», որ, իր կարծիքով, թզուկները գցել էին անտառով անցնելիս։</s>
<s id="84">Ով գիրք սիրում է, նա երբեք նվիրված բարեկամի, փրկարար խորհրդատուի, ուրախ ընկեոջ, իսկական մխիթարողի պակաս չի զգա։</s>
<s id="85">piekle poniewiera Թարգմանություն՝ Նա որ տալիս է ու հետ է վերցնում դժոխքում տանջվում է։</s>
<s id="86">Ռուսաստան-Արեւմուտք հարաբերությունները մնում են դիմակայության փուլում, Ռուսաստանին չի հաջողվում դուրս գալ տնտեսական ճգնաժամից։</s>
<s id="87">Թանկագին ընկեր իմպերիալիստներ...</s>
<s id="88">Ամենից առաջ մի՛ կորցրու ինքնահարգանքը:</s>
<s id="89">Ե՛վ բանաստեղծի, եւ՛ ընթերցողի համար պոեզիան մեղքից խուսափելու ճանապարհն է։</s>
<s id="90">Եվ ձեռքերն էլ ունեն հիշողությունն իրենց...</s>
<s id="91">Ես միշտ երեւակայել եմ, թե Դրախտը մի տեսակ գրադարան կլինի։</s>
<s id="92">Երեւի թե այս զգացմունքը նախորդել է սիրած մարդու գոյությանը:</s>
<s id="93">Մնացել էր միայն այդ մեղեդին... Մեղեդին երգի հոգին է, իսկ խոսքերը՝ նրա մարմինը։</s>
<s id="94">Դերենիկ Դեմիրճյան, Վարդանանք, Երեւան, 1987, էջ 872:</s>
<s id="95">Անձամբ ես, գերմաներեն չեմ հասկանում։</s>
<s id="96">Ներշնչեք ձեր զրուցակցին իր նշանակալիության գիտակցությունը եւ արեք այդ անկեղծորեն։</s>
<s id="97">Սրիկայությունը վախկոտ է լինում (էջ 48)։</s>
<s id="98">Թեոդոր Ռուզվելտ Ասույթներ, հավաքեց ու կազմեց Սուրեն Գրիգորյանը, Երեւան, 2009, էջ 116:</s>