Anna Elżbieta Myszyńska (nar.
Анна Мишинська (нар.
30 czyrwnia 1931 we Kōrnicy, um. 7 września 2019 we Nysie[2][3]) to bōła ślōnskŏ pisŏrka, przekłŏdŏczka, fotografistka, poetka, propagatorka ślōnskij gŏdki a tradycyji.
30 червня 1931, Курниця, Веймарська Республіка - 7 вересня 2019, Ниса, Польща[1]) - польська письменниця, перекладачка і фотографка сілезького походження.
Autorka seryje rozprŏwek Śląskie rozprawianie, idyjŏdŏwca Kōnkursu Ślōnskij Gŏdki „Śląskie Rozprawianie” we Prudniku. Zwiōnzanŏ ze Prudnikym a Biołōm.
Відома також пропагандою сілезької мови[примітка 1] та сілезьких традицій[2].
Biografijŏ
Біографія
1 2 3 4 KrzysztofK. Strauchmann KrzysztofK., Zmarła Anna Myszyńska, pisarka, poetka, propagatorka śląskiej gwary i tradycji, Nowa Trybuna Opolska, 10 września 2019 [dostymp 2020-12-24] (polski). 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Biografia – Anna Myszyńska, gckbiala.pl . ↑ Żniwa po froncie, „Panorama Bialska”, 7 (269), 2017 . ↑ Anna Myszyńska - kandydat na radnego kadencji 2018-2023 w: prudnicki, www.portalsamorzadowy.pl [dostymp 2021-03-16] (polski). ↑ GrzegorzG. Weigt GrzegorzG., Ostatnia droga Anny Myszyńskiej - Teraz Prudnik!, 16 września 2019 [dostymp 2021-03-16] (polski). ↑ AndrzejA. Dereń AndrzejA., Nie żyje Piotr Myszyński. – Wciąż tańczę obrazem, kolorem… - Teraz Prudnik!, 14 grudnia 2020 [dostymp 2021-03-16] (polski). ↑ Śląskie rozprawianie, Lubimyczytać.pl [dostymp 2021-03-16] . ↑ AnnaA. Myszyńska AnnaA., Śląskie rozprawianie: z okolic Białej, Głogówka i Krapkowic. Opowiadania radiowe autorki z audycji "Nasz Heimat" w Radiu Opole z lat 1998-2001, Agencja Wydawnicza "Śląsk" Anna Myszyńska, 2006, ISBN 978-83-923470-0-2 [dostymp 2021-03-16] (polski). ↑ AnnaA. Myszyńska AnnaA., Śląskie rozprawianie: z powiatów Prudnik, Koźle i Krapkowice.
Примітки Przipisy
Narodziyła sie 30 czyrwnia 1931 roku pod mianym Schneider[1] we Kōrnicy blisko Gogōwka, ôwdy we prudnickim krysie.
Раннє життя Народилася в змішаній сілезько-німецькій сім'ї 30 червня 1931 року в селі Курниця[1] неподалік від Глогувека.
Bōła ôna ze ślōnskij familije. Bazowõ szkołã skōńczyła we niymieckij gŏdce we 1945 roku.
Після завершення Другої світової кілька років працювала на фермі своїх батьків.[2]Не ходила в школу, оскільки не знала польську, тільки сілезьку.
Po abszlusie drugij wojny światowyj bez pŏrã lŏt robiyła we gospodarce swojich ôjcōw[4] i na żniwach we gospodarce przi pałacu we Lipach we Prudniku[5].
Професія Лише в 1952 году вона вступила в школу медсестер в Ратиборі. Після завершення навчанне влаштувалася на роботу в Опольську лікарню. Смерть Померла у віці 88 років у госпісі в місті Ниса.
Z naszej źymjy ślůnskej Autōr Feliks Steuer Ôryginalnŏ gŏdka ślōnskŏ Data wydaniŏ 1935 Plac wydaniŏ Katowice Wydŏwca Drukarnia Katolicka
«З нашої сілезької землі» Автор Фелікс Штоєр Назва мовою оригіналу Z naszej źymjy ślůnskej Мова сілезька
Z naszej źymjy ślůnskej – dziełko literacke autorstwa Feliksa Steuera (pod pseudōnimym F. Res.) ôpublikowane we 1935 roku.
З нашої сілезької землі (сіл. Z naszej źymjy ślůnskej) – збірка віршів[1], написана Феліксом Штоєром (під. псевдонімом F. Res.). Опублікована в 1935 році.
Do napisaniŏ „Z naszej źymjy ślůnskej” i „Ostatńigo gwojźdźaurza” Steuer stworzōł swōj włŏsny ślōnski szrajbōnek (tm. Steuerowy szrajbōnek).
Перед написанням книги „Z naszej źymjy ślůnskej” Штоєр створив свій власний алфавіт сілезької мови (див.
Tyn alfabet – po małych modyfikacyjach – bōł krōtko na poczōntku XXI stoleciŏ rychtowany i widziany za podstawã do kodyfikacyje ślōnskij gŏdki.
Алфавіт сілезької мови Фелікса Штоєра).
1 stycznia 2021 roku podle ôrdōnku ô prawie autorskim autorske prawa majōntkowe do dzieł Steuera wygasły[1].
Примітки
Linki zewnyntrzne
Примітки Przipisy Зовнішні посилання
Z naszyj ziymie ślōnskij we Bibliŏtyce Silling
З нашої сілезької землі в Бібліотеці Silling