Shpiragu është një mal në perëndim të qytetit të Beratit i njohur si mali me vija
Shpirag är ett berg väster om staden Berat.


Babë Dudë Karbunara (1842 - 1917) ishte mësues shqiptar, nënshkrues i Deklaratës së Pavarësisë së Shqipërisë.
Pappa Duda Karbunara ( 1842 - 1917 ) var en albansk lärare, undertecknare av Albaniens självständighetsförklaring .

Jeta
Biografi

Babë Dudë Karbunara lindi në lagjen Kala në Berat më 22 prill 1842 me emrin Jorgji Karbunara. I gjyshi, të cilit i mori emrin, jo mbiemrin e parë “Tozhari”, kthyer në “Karbunara”, ishte vendosur aty pas largimit nga fshati Tozhar, kur si shumë të tjerë u detyrua të ikte nga fshati se nuk pranoi të ndërrohej në mysylman nën trysninë e ushtarëve të Ali Pashë Tepelenës. U sistemua në Berat ku u morr me qendistari, u martua me një vajzë qytetare me të cilën pati fëmijë, mes tyre i madhi, Theodhori, babai i Babë Dudës.
Baba Duda Karbunara föddes i Kala-distriktet i Berat den 22 april 1842 som Jorgji Karbunara.

Vexhi Buharaja (Berat, 12 maj 1920 - 5 korrik 1987) ka qenë letrar, orientalist, epigrafist dhe përkthyes shqiptar nga osmanishtja e persishtja, i persekutuar gjatë regjimit komunist.
Vexhi Buharaja ( Berat 12 maj 1920 - 5 juli 1987 ) var en albansk akademiker, orientalist, epigrafist och översättare som förföljdes av osmaner och perserna under den kommunistiska regimen.

Falë tij mund të lexohen në gjuhën shqipe materiale si të Rilindjes Kombëtare e Lidhjes së Prizrenit, ashtu edhe veprat klasike të letërsisë perse.[1]
Tack vare Buharaja kan material läsas på albanska i både från den nationella renässansen och Prizrenförbundet, liksom klassisk persisk litteratur.

U lind me 12 Maj 1920, në lagjen “Murat Çelepi” në Berat, i biri i Hoxhë Ibrahimit të Ismail Efendiut.
Han föddes den 12 maj 1920 i Berat.

Mësimet fillestare i kreu në vendlindje, në Berat.
Han gick i skola i hemstaden Berat.

Pas kësaj vazhdoi studimet në Medresenë e Përgjithshme në Tiranë, ku u diplomua në vitin 1940 student i dalluar.
Efter det fortsatte han sina studier vid General Madrasa i Tirana, där han tog examen 1940.

Menjëherë pas diplomimit, në moshën 20 vjeçare, u punësua në redaksinë e revistës “Kultura Islame”, e përmuajshme fetare, diturore, artistike, letrare, organ i Komunitetit Musliman Shqiptar në Tiranë. Në vitin 1944 u largua nga Tirana, për shkak të rrethanave të vështira të luftës dhe qëndroi familja e tij në Berat.[1][2] Familja e tij strehoi hebrenj gjatë Luftës së Dytë Botërore.[4]
Omedelbart efter examen, vid 20 års ålder, anställdes han i redaktionen på tidningen "Kultura Islame" ("Islamisk kultur"), en månatlig religiös, vetenskaplig, konstnärlig, litterär, organisation i Albaniens muslimska gemenskap i Tirana. 1944 lämnade han Tirana på grund av kriget men hans familj stannade i Berat.

Me ardhjen e komunistëve në pushtet, nëntor 1944, për pak kohë punoi në Berat si referent në Shtëpinë e Kulturës.
När kommunisterna kom till makten i november 1944 arbetade han i Berat som kontorist på Kulturhuset.

Më 1946 e burgosin, duke e akuzuar se bënte propagandë kundër qeverisë komuniste të Shqipërisë.
1946 fängslades han, anklagad för propaganda mot den kommunistiska regeringen i Albanien.

Pasi doli nga burgu, u detyrua të bënte punë të rënda fizike për të mbijetuar.
Efter att han släppts från fängelset tvingades han till hårt fysiskt arbete.

Më pas u pranua në punë si mësues,[1][2] duke dhënë lëndën e gjuhës ruse të mësuar në burg.[3]
Han anställdes senare som lärare, undervisade i ryska och undervisade i fängelser.

Në vitin 1965 e pranuan në Sektorin e Historisë së Mesjetës, pranë Institutit të Historisë në Tiranë.
1965 började han vid Historiska Institutet i Tirana.

Mblodhi, përktheu në shqip, transkriptoi rreth 250 mbishkrime osmane.
Han samlade, översatte till albanska och transkriberade cirka 250 osmanska skrifter.

Duke u mbështetur në këtë material, shkroi studimin me titull: “Mbishkrimet turko-arabe në vendin tonë si dëshmi historike”, të cilin e ka lexuar si kumtesë në Konferencën e Dytë Shkencore të Studimeve Albanologjike, që i zhvilloi punimet në Tiranë, më 12-18 janar 1968.
På grundval av detta material skrev han studien med titeln "Turkisk-arabiska inskriptioner i vårt land som historiskt bevis", som han presenterade vid den andra vetenskapliga konferensen för albanologiska studier, som hölls i Tirana den 12 -18 januari 1968.

Më 1975 në maj u dëbua nga puna në Institutin e Historisë.
I maj 1975 avskedades han från Historiska Institutet.

Ndërroi jetë në vendlindje, në Berat, me 5 korrik 1987, në moshën 67 vjeçare.[2][3]
Han dog i sin hemstad, Berat, den 5 juli 1987, 67 år gammal.

Shpend Sollaku Noé lindi më 3 prill të vitit 1957 në Lushnjë nga një familje beratase, trasferuar në Myzeqe për arësye politike.
Shpend Sollaku Noé föddes den 3 april 1957 i Lushnje.

Është diplomuar në gjuhë e letërsi.
Han har examen i språk och litteratur.

Ka punuar si arsimtar në Çermë dhe gjimnazet e Lushnjes dhe më pas si themelues e drejtues e gazetar i gazetave të opozitës «Ora e fjalës» e «Republika».
Han har arbetat som lärare på gymnasier i Cerma och Lushnja och blev senare grundare och journalist för oppositionstidningarna "Ora e fjalës" och "Republika".

Noé ka qenë ndër pionierët e lëvizjes demokratike në Shqipëri, ndër themeleuesit e Partisë Demokratike e asaj Republikane.
Noé har varit en av pionjärerna för den demokratiska rörelsen i Albanien.

Që nga viti 1992 jeton si azilant politik në Itali, ku ka punuar për gazeta e televizione të ndryshme italo-amerikane.
Han har haft politisk asyl i Italien sedan 1992, där han har arbetat för olika italiensk-amerikanska tidningar och TV.

Zhegër është një vendbanim në komunën e Gjilanit, Kosovë.
Zhegër är en stad i Gjilan kommun, Kosovo .

Ekonomia
Ekonomi

Fabrika e Radiatorëve Zhegër
Zhegri

Sikurse në pjesët tjera të Kosovës, Zhegra për momentin ballafaqohet me papunësi te lartë. Të punësuarit kryesisht janë ne sektorin privat si marketet, restorantet, ndërmarrjet ndërtimore, ndërmarrje shërbyese etj. Një numër i popullsisë janë te punësuar edhe në sektorin publik si arsim, shëndetësi, administratë etj.
Som i andra delar av Kosovo har Zhegra för närvarande hög arbetslöshet.

Sektori shtëpiak individual punëson një numër të konsiderueshëm të banorëve në kryesisht që merren me bujqësi e blegtori. Mbi 1000 persona jetojnë dhe punojnë në botën e jashtme dhe në mënyrë direkte apo indirekte zbusin problemet ekonomike të qytetarëve. Vlen të theksohet se të Hënave, një here ne javë, në Zhegër funksionon edhe tregu i gjelbër dhe tregu i kafshëve.
Det är främst sysselsättning inom den privata sektorn som marknader, restauranger, byggföretag, serviceföretag etc. Ett del av befolkningen är anställda inom den offentliga sektorn som utbildning, hälsa, administration etc.

Gjeografia
Geografi

Personalitete
Personer från Zhegra

Vendbanimi i Zhegrës është i vendosur rrëzë Maleve të Karadakut.
Zhegra ligger nära Karadakbergen.

Dikur pran rrugës që lidhte Gjilanin me Kumanovën, e cila është në hapje e sipër. Zhegra ka formë të zgjatur (3.7 km), përgjatë Lumit të Karadakut. Zhegra shtrihet në pjesën juglindore të Kosovës, në trekëndëshin ndërmjet Kosovës, Serbisë dhe Maqedonisë.
Zhegra ligger i den sydöstra delen av Kosovo, i triangeln mellan Kosovo, Serbien och Makedonien.

Ka kushte të mira për bujqësi dhe blegtori. Pozita e përshtatshme gjeografike i mundëson një qasje të mirë me qendrat tjera të Kosovës dhe të rajonit. Zonat Kadastrale brenda bashkësisë lokale në Zhegër janë: Zhegër, Haxhaj, Demiraj, Selisht, Kurexhaj dhe Terziaj.
Det finns goda förutsättningar för jordbruk och boskap.

Burimet
Referenser

Demografia
emografi

Numri i banorëve nëpër vite në Zhegër:
Antal invånare i Zhegër:

Në numrin e popullsisë nga viti 1948 deri 1991, janë të përfshira edhe fshatrat: Demiraj, Haxhaj, Kurexh, Selisht dhe Terziaj.
Befolkningsantalet från 1948 till 1991 inkluderar också byarna Demiraj, Hajjaj, Qurej, Selisht och Terziaj.

Numri i popullsisë në vitin 2011 përfshinë vetëm vendbanimin e Zhegrës.
Befolkningen 2011 inkluderar endast staden Zhegra.

Gjithashtu, në regjistrimin e popullsisë të vitit 2011 nuk është përfshirë diaspora.
2011 års folkräkning inkluderade inte diasporan.

Sehadete Doko-Mekuli, lindur në vitin 1928 në Ohër në Maqedoni, ishte një gjinekologe dhe pedagoge universiteti.
Sehadete Doko-Mekuli, född 1928 i Ohrid i Makedonien, är en albansk gynekolog och offentlig person.

Sehadete Doko-Mekuli studimet për mjekësi i bëri në Fakultetin e Mjekësisë në Universitetin e Shkupit në vitin 1954, specializoi për gjinekologji në Beograd ku edhe doktoraturoi në vitin 1973.
Sehadete Doko-Mekuli tog examen i medicin vid Skopje år 1954 och tog en läkaranställning vid Pristinas allmänna sjukhus. Hon vidareutbildades i gynekologi vid Belgrad universitet där hon avlade doktorsexamen år 1973.

Më vonë ajo u bë një mësuese e gjinekologjisë në universitetin e Prishtinës.
Hon blev senare lärare i gynekologi vid Pristina universitet.

Ajo ka qenë aktive si një infermiere për të ndihmuar të plagosurit e shqiptarëve gjatë kryengritjes në Kosovë në vitin 1981.
Sehadete Doko-Mekuli har gett ut över 30 medicinrelaterade artiklar. Hon har varit aktiv som sjuksköterska för att hjälpa sårade albaner vid upproret i Kosovo 1981.

Kundër tyre do të förtidspensionerades ajo e autoriteteve serbe.
Mot sin vilja förtidspensionerades hon av serbiska myndigheter.

Sehadete Doko-Mekuli ishte e martuar me poetin e shquar Esad Mekuli.
Sehadete Doko-Mekuli var gift med poeten Esad Mekuli.

Referenca
Källor

2010 – "Jo mos e kërko" 2011 – "Ndarja" 2012 – "Pare pare" (feat.
2010 – "Jo mos e kërko" 2011 – "Ndarja" 2012 – "Pare Pare" (feat.

Faqe zyrtare e internetit (Shqip)
Officiell webbplats (albanska)

Diskografia
Diskografi