ਇੱਕ ਦਿਨਾ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸੈਂਕਡ਼ੇ
ایک روزہ بین الاقوامی
ਮਾਹਿਰਾ ਖ਼ਾਨ (ਸਬਾ) ਹੁਮਾਯੂੰ ਸਈਦ (ਇਰਤਜ਼ਾ) ਅਰਮੀਨਾ ਰਾਣਾ ਖਾਨ (ਸਮਨ) ਜਾਵੇਦ ਸ਼ੇਖ ਆਦਿਲ ਹੁਸੈਨ ਜ਼ੇਬਾ ਬਖਤਿਆਰ
مہرا خان (صبا) ہمایون سعید (اراتزا) آرمینیا راانا خان (سمن) جاوید شیخ عادل حسین جیبر
ਫਿਲਮ ਦਾ ਸੰਗੀਤ 13 ਜੂਨ 2015 ਨੂੰ ਰੀਲਿਜ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਇਸ ਫਿਲਮ ਵਿੱਚ ਚਰਚਿਤ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਗਾਇਕ ਰਾਹਤ ਫ਼ਤਹਿ ਅਲੀ ਖ਼ਾਨ ਅਤੇ ਆਬਿਦਾ ਪਰਵੀਨ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਭਾਰਤੀ ਗਾਇਕ ਹਰਸ਼ਦੀਪ ਕੌਰ, ਰੇਖਾ ਭਾਰਦਵਾਜ ਅਤੇ ਅੰਕਿਤ ਤਿਵਾਰੀ ਦੇ ਗੀਤ ਵੀ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹਨ।
اس فلم کی موسیقی 13 جون، 2015 کو جاری کی گئی تھی. اس فلم میں پاکستانی گلوکار راہات فتح علی خان اور عابدہ پروین شامل ہیں ، اس کے علاوہ ہندوستانی گلوکاروں ہارڈپپ کور ، رکھا بھروجاج اور اکشم ٹیواری بھی شامل ہیں.
ਭੁਪੇਨ ਹਜਾਰਿਕਾ (ਆਸਾਮੀ: ভূপেন হাজৰিকা) (1926–2011) ਭਾਰਤ ਦੇ ਪੂਰਬੋਤਰ ਰਾਜ ਅਸਮ ਤੋਂ ਇੱਕ ਬਹੁਮੁਖੀ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਵਾਲਾ ਗੀਤਕਾਰ, ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਅਤੇ ਗਾਇਕ ਸੀ। ਇਸ ਦੇ ਇਲਾਵਾ ਉਹ ਆਸਾਮੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦਾ ਕਵੀ, ਫਿਲਮ ਨਿਰਮਾਤਾ, ਲੇਖਕ ਅਤੇ ਅਸਾਮ ਦੀ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤੀ ਅਤੇ ਸੰਗੀਤ ਦਾ ਚੰਗਾ ਜਾਣਕਾਰ ਵੀ ਸੀ।
سے بھوپین ہزاریکا ( آسامی : ভূপেন হাজৰিকা) (1926-2011)بھارت کی شمال مشرقی ریاست آسام سے ایک ورسٹائل نغمہ نگار، موسیقار اور گلوکار تھا. اس کے علاوہ ، وہ آسامی زبان کے ایک شاعر ، فلم ساز ، مصنف اور آسام کی ثقافت اور موسیقی کے ماہر تھے۔
ਮੁਹੰਮਦ ਜ਼ਹੂਰ "ਖਯਾਮ" ਹਾਸ਼ਮੀ (18 ਫਰਵਰੀ 1927 - 19 ਅਗਸਤ 2019) ਖ਼ਯਾਮ ਦੇ ਨਾਮ ਨਾਲ ਮਸ਼ਹੂਰ ਇੱਕ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਸੀ, ਜਿਸਦਾ ਕੈਰੀਅਰ ਚਾਰ ਦਹਾਕਿਆਂ (1953–1990) ਵਿੱਚ ਫੈਲਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।[1][2]
محمد ظہور "خیام" ہاشمی (18 فروری 1927 - 19 اگست 2019) جن کے کیریئر چار دہائیوں (19531990) پر پھیلا ہوا ہے خیامکے نام کے ساتھ ایک مشہور موسیقار تھا. [1] [2]
ਉਸਨੇ ਸਰਬੋਤਮ ਸੰਗੀਤ ਲਈ ਤਿੰਨ ਫਿਲਮਫੇਅਰ ਇਨਾਮ ਜਿੱਤੇ ਹਨ: 1977 ਵਿਚ ਕਭੀ ਕਭੀ ਲਈ ਅਤੇ 1982 ਵਿਚ ਉਮਰਾਓ ਜਾਨ ਲਈ, ਅਤੇ 2010 ਵਿਚ ਉਮਰ-ਭਰ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ਲਈ। ਉਸ ਨੂੰ 2007 ਵਿੱਚ ਸੰਗੀਤ, ਡਾਂਸ ਅਤੇ ਥੀਏਟਰ ਲਈ ਭਾਰਤ ਦੀ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਅਕਾਦਮੀ, ਸੰਗੀਤ ਨਾਟਕ ਅਕਾਦਮੀ ਵਲੋਂ ਕਰੀਏਟਿਵ ਮਿਊਜ਼ਕ ਦੇ ਸੰਗੀਤ ਨਾਟਕ ਅਕਾਦਮੀ ਅਵਾਰਡ ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।[3] ਉਸ ਨੂੰ ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਸਾਲ 2011 ਲਈ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਤੀਜੇ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚੇ ਨਾਗਰਿਕ ਸਨਮਾਨ, ਪਦਮ ਭੂਸ਼ਣ ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਹੈ।[4]ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਉਸਨੂੰ 2011 ਵਿੱਚ ਤੀਜੇ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚੇ ਨਾਗਰਿਕ ਸਨਮਾਨ, ਪਦਮ ਭੂਸ਼ਣ ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਤ ਕੀਤਾ ਸੀ।[5]
اسنے بہترین موسیقی کے تین لئے فلم فیئر ایوارڈ جیتے: 1977 ء میں کبھی کبھی اور 1982 ء میں امراؤ جان ، اور 2010 میں عمر بھر کی کامیابیوں کے لئے. انہیں 2007 میں انڈیا کی نیشنل اکیڈمی آف میوزک ، ڈانس اور تھیٹر کے ذریعے نیشنل ڈرامہ اکیڈمی کے ذریعہ تخلیقی میوزک اکیڈمی ایوارڈ دیا گیا تھا۔ [1] انہیں ہندوستان حکومت نے سال 2011 کے لئے تیسرا اعلی شہری اعزاز ، پدم بھوشن سے نوازا ہے۔ [2] حکومت ہند نے انہیں 2011 میں تیسرا سب سے بڑا شہری اعزاز ، پدم بھوشن سے نوازا تھا ۔ [3]
ਖ਼ਯਾਮ ਦਾ ਜਨਮ ਅਣਵੰਡੇ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਹੁਣ ਵਾਲੇ ਨਵਾਂਸ਼ਹਿਰ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਇੱਕ ਕਸਬੇ ਰਾਹੋਂ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਨਵਾਂ ਸ਼ਹਿਰ ਉਸ ਸਮੇਂ ਜਲੰਧਰ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੀ ਇੱਕ ਤਹਿਸੀਲ ਸੀ। ਜਨਮ ਸਮੇਂ ਖ਼ਯਾਮ ਦਾ ਨਾਮ ਸਆਦਤ ਹੁਸੈਨ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਹੀ ਖਯਾਮ ਸੰਗੀਤ ਸਿੱਖਣ ਲਈ ਦਿੱਲੀ ਭੱਜ ਗਿਆ ਸੀ, ਪਰ ਆਪਣੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਪੂਰੀ ਕਰਨ ਲਈ ਵਾਪਸ ਆਉਣ ਤੇ ਮਜਬੂਰ ਹੋ ਗਿਆ। ਫਿਰ ਖ਼ਯਾਮ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਬਾਬਾ ਚਿਸ਼ਤੀ ਤੋਂ ਸੰਗੀਤ ਸਿੱਖਣ ਲਈ ਲਾਹੌਰ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਪਰ ਉਹ ਅਧਿਐਨ ਵਿਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਨਹੀਂ ਲੈਂਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਹੀ ਭਾਰਤੀ ਸਿਨੇਮਾ ਦੇ ਸੰਗੀਤ ਤੇ ਮੋਹਿਤ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਬਹੁਤ ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਤੋਂ ਹੀ ਸੰਗੀਤ ਵੱਲ ਰੁਚਿਤ ਸੀ। ਉਹ ਅਕਸਰ ਫ਼ਿਲਮ ਵੇਖਣ ਲਈ ਸ਼ਹਿਰ ਭੱਜ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਅਦਾਕਾਰ ਬਣਨ ਦੀ ਉਮੀਦ ਵਿਚ ਖ਼ਯਾਮ ਜਲਦੀ ਹੀ ਆਪਣੇ ਚਾਚੇ ਦੇ ਘਰ ਦਿੱਲੀ ਭੱਜ ਗਿਆ। ਖ਼ਯਾਮ ਦੇ ਚਾਚੇ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਇਕ ਸਕੂਲ ਵਿਚ ਦਾਖਲ ਕਰਵਾਇਆ, ਪਰ ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੇ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਜਨੂੰਨ ਦੇਖਿਆ, ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਸੰਗੀਤ ਸਿੱਖਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿੱਤੀ। ਇਹ ਉਸ ਦੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਨੂੰ ਸਾਕਾਰ ਕਰਨ ਵੱਲ ਇਕ ਕਦਮ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸੰਗੀਤ ਦੀ ਸਿਖਲਾਈ ਪੰਡਿਤ ਅਮਰ ਨਾਥ ਕੋਲੋਂ ਲਈ। ਉਸ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸੰਬੰਧੀ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਬਹੁਤ ਪੜ੍ਹੇ-ਲਿਖੇ ਪਰਿਵਾਰ ਤੋਂ ਸੀ।
خیام غیر منقسم پنجاب میں SBS نگر ضلع کے ایک قصبے راہوں میں پیدا ہویا تھا. نیا شہر تب ضلع جالندھر کی تحصیل تھا۔ پیدائش کے وقت ، خیام کا نام سادات حسین تھا۔ کم عمری میں ہی ، دھام موسیقی کی تعلیم حاصل کرنے کے لئے دہلی بھاگ گیا تھا ، لیکن اپنی تعلیم مکمل کرنے کے لئے واپس لوٹنے پر مجبور ہوا تھا۔ پھر خیام مشہور بابا چشتی سے موسیقی کی تعلیم حاصل کرنے لاہور گیا۔ لیکن وہ مطالعے میں کوئی دلچسپی نہیں رکھتے تھے اور ہندوستانی سنیما کی موسیقی سے ہمیشہ ہی متوجہ رہتے تھے۔ وہ بہت چھوٹی عمر سے ہی موسیقی میں دلچسپی لیتا تھا۔ وہ اکثر فلم دیکھنے کے لئے شہر بھاگ جاتا تھا۔ اداکار بننے کی امید میں ، خیام جلد ہی دہلی میں اپنے چچا کے گھر چلا گیا۔ خیام کے چچا نے انہیں اسکول میں داخل کرایا ، لیکن جب انہوں نے فلموں کا شوق دیکھا تو اس نے انہیں موسیقی سیکھنے کی اجازت دے دی۔ یہ اس کی خواہشات کا ادراک کرنے کی سمت ایک قدم تھا۔ انہوں نے پنڈت امر ناتھ سے موسیقی کی تربیت حاصل کی۔ ان کے بہت سے رشتے دار پاکستان میں رہتے ہیں۔ وہ ایک بہت پڑھے لکھے گھرانے سے تھے۔
ਅਮੀਨਾ ਹੁਸੈਨ (ਜਨਮ 1964) ਇੱਕ ਸ੍ਰੀਲੰਕਾ ਦੀ ਸਮਾਜ ਵਿਗਿਆਨੀ, ਨਾਵਲਕਾਰ, ਸੰਪਾਦਕ ਹੈ।ਉਸ ਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਉਸ ਦੀਆਂ ਛੋਟੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦੇ ਸੰਗ੍ਰਹਿ, ਫਿਫਟੀਨ ਐਂਡ ਜ਼ਿਲਿਜ ਲਈ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[1]
آمنہ حسین (پیدائش 1964) سری لنکن ماہر معاشیات ، ناول نگار ، ایڈیٹر ہیں۔ وہ مختصر کہانیوں ، فیفٹین اینڈ زلیز کے مجموعے کے لئے مشہور ہے۔ [1]
ਅਮੀਨਾ ਹੁਸੈਨ ਦਾ ਜਨਮ 1964 ਵਿੱਚ ਸ੍ਰੀਲੰਕਾ ਦੇ ਪੱਛਮੀ ਸੂਬੇ ਕੋਲਪੱਟੀ (ਹੁਣ ਕੌਲਪਿਟੀਆ) ਵਿਖੇ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਪਿਤਾ, ਮਾਧੀ ਹੁਸੈਨ, ਇੱਕ ਵਕੀਲ ਸਨ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਉਸਦੀ ਮਾਂ, ਮਰੀਨਾ ਕਫੂਰ, ਇੱਕ ਘਰੇਲੂ ਔਰਤ ਸੀ। ਅਮੀਨਾ ਦੀ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਭੈਣ ਵੀ ਹੈ। ਉਸ ਦੇ ਮਾਪਿਆਂ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਦੋਹਾਂ ਧੀਆਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਤੋਂ ਪੜ੍ਹਨ ਦੀ ਆਦਤ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਣ ਲਈ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕੀਤਾ। ਅਮੀਨਾ ਹੁਸੈਨ ਨੂੰ ਸੇਂਟ ਬ੍ਰੀਜਗੇਟ ਕਾਨਵੈਂਟ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜੋ ਕੋੱਲਪਿਟੀਆ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਹੈ। ਉਹ ਇੱਕ ਚੰਗੀ ਸਟੂਡੈਂਟ ਨਹੀਂ ਸੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਧੀਮੀ ਲੇਖਕ ਸੀ।[2]
آمنہ حسین 1964 میں سری لنکا کی مغربی ریاست کولپٹی (اب کولپٹیا) میں پیدا ہوئیں۔ اس کے والد مہدی حسین ایک وکیل تھے ، جبکہ ان کی والدہ مرینہ کافور گھریلو خاتون تھیں۔ آمنہ کی ایک چھوٹی بہن بھی ہے۔ کم عمری میں ہی پڑھنے کی عادت برقرار رکھنے کے لئے اس کے والدین نے اپنی دونوں بیٹیوں کو پڑھنے کی طرف رائب کیا۔ آمنہ حسین کو کولیوپٹیا میں واقع سینٹ برجٹ کانونٹ میں پڑھا گیا تھا۔ وہ اچھی طالب علم نہیں تھی اور دھیمی لکھنے والی تھی۔ [1]
ਹੁਸੈਨ ਨੂੰ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇੱਕ ਸਲੋਅ ਲੇਖਕ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸ ਨੇ ਆਪਣਾ ਪਹਿਲਾ ਨਾਵਲ "ਦਿ ਮੂਨ ਇਨ ਦ ਵਾਟਰ" ਲਿਖਣ ਲਈ ਅੱਠ ਸਾਲ ਲਗਾਏ। ਇਸਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਨਾਵਲ ਨੂੰ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਮਾਨਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਈ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ 2007 ਵਿੱਚ ਮੈਨ ਏਸ਼ੀਅਨ ਲਿਟਰੇਰੀ ਇਨਾਮ ਲਈ ਸੂਚੀ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ।[3]
حسین عام طور پر ایک سست ادیب کے طور پر جانی جاتی تھی اور انھوں نے اپنا پہلا ناول "پانی میں چاند" لکھنے میں آٹھ سال گزارے۔ بہر حال ، ان کے پہلے شائع ہونے والے ناول کو بین الاقوامی سطح پر پزیرائی ملی اور وہ 2007 کے مین ایشین ادبی انعام میں درج تھا۔ [1]
ਉਸਨੇ ਕਈ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰ ਗੈਰ-ਸਰਕਾਰੀ ਸੰਗਠਨਾਂ ਦੇ ਸਲਾਹਕਾਰ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਖ਼ਾਸ ਕਰਕੇ, ਉਹ, ਸਮਟਾਈਮਸ ਦੇਅਰ ਇਜ਼ ਨੋ ਬਲੱਡ, ਦੀ ਸੰਪਾਦਕ ਸੀ, ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਸੈਂਟਰ ਆਫ਼ ਐਥਨਿਕ ਸਟੱਡੀਜ਼ ਦੁਆਰਾ ਦਿਹਾਤੀ ਔਰਤਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਸਰਵੇਖਣ ਸੀ।[4]
وہ انسانی حقوق کی متعدد بین الاقوامی غیر سرکاری تنظیموں کی مشیر کی حیثیت سے کام کر چکی ہے۔ خاص طور پر ، وہ سم ٹائم دیئر از نو بلڈ کی ایڈیٹر تھیں ، انٹرنیشنل سینٹر فار ایتھنک اسٹڈیز کے دیہی خواتین کے سروے میں شامل رہیں۔ [1]
ਸਕੌਟ ਨੂੰ ਏ.ਟੀ.ਵੀ. ਫੈਸਟ "ਰਾਈਜ਼ਿੰਗ ਸਟਾਰ ਕਾਸਟ" ਪੁਰਸਕਾਰ ਮਿਲਿਆ ਅਤੇ ਐਟਲਾਂਟਾ ਬਲੈਕ ਪ੍ਰਾਈਡ ਵੀਕੈਂਡ ਦੌਰਾਨ 2018 ਪਯੂਰ ਹੀਟ ਕਮਿਊਨਟੀ ਫੈਸਟੀਵਲ ਵਿੱਚ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। [1]
اسکاٹ کو اے ٹی وی لے جایا گیا۔ پہلا "رائزنگ اسٹار کاسٹ" ایوارڈ اٹلانٹا بلیک پرائیڈ ویک اینڈ کے دوران 2018 کے خالص ہیٹ کمیونٹی فیسٹیول میں وصول کیا گیا تھا اور ان کا اعزاز حاصل کیا گیا تھا۔ [1]
ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ
بیرونی روابط
ਸਕੌਟ ਅਮੀਯਾਹ ਸਕੌਟ ਟਵਿਟਰ ਉੱਤੇ ਅਮੀਯਾਹ ਸਕੌਟ ਆਈ.ਐਮ.ਡੀ.ਬੀ 'ਤੇ ਅਮੀਯਾਹ ਸਕੌਟ ਇੰਸਟਾਗ੍ਰਾਮ 'ਤੇ
ਸਕੌਟ ਅਮੀਯਾਹ ਸਕੌਟ آئی ایم ڈی بی میں امایا سکاٹ امیہ اسکاٹ انسٹاگرام پر
ਅਮੀਯਾਹ ਸਕੌਟ ਅਸਲ ਵਿੱਚ 11 ਜਨਵਰੀ 1988 ਨੂੰ ਮੈਨਹੈਟਨ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵੱਖਰੇ ਨਾਮ ਨਾਲ ਪੈਦਾ ਹੋਈ ਸੀ। [1] ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਸਦਾ ਪਾਲਣ ਪੋਸ਼ਣ ਲੂਈਜ਼ੀਆਨਾ ਨਿਊ ਓਰਲੀਨਜ਼ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ।[2]
امیہ اسکاٹ دراصل 11 جنوری 1988 کو مین ہیٹن میں ایک مختلف نام سے پیدا ہوا تھا۔ [1] اگرچہ اس کی پرورش لوزیانا کے شہر نیو اورلیئنس میں ہوئی ہے۔ [2]
ਅਮੀਰਾ ਸ਼ਾਹ (ਜਨਮ 24 ਸਤੰਬਰ 1979) ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਉਦਯੋਗਪਤੀ ਹੈ। ਇਹ ਮੈਟ੍ਰੋਪੋਲਿਸ ਹੈਲਥਕੇਰ ਲਿਮਿਟਿਡ ਦੀ ਮੈਨੇਜਿੰਗ ਡਾਇਰੈਕਟਰ ਹੈ, ਜੋ ਕੀ
عامرہ شاہ (پیدائش: 24 ستمبر 1979) ایک ہندوستانی کاروباری شخصیت ہے۔ وہ میٹروپولیس ہیلتھ کیئر لمیٹڈ کے منیجنگ ڈائریکٹر ہیں ، جو
ਅਮੀਰਾ ਸ਼ਾਹ ਦਾ ਜਨਮ ਮੁੰਬਈ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਵਾਲੀ ਗੁਜਰਾਤੀ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ। ਇਸਨੇ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਆਫ਼ ਟੇਕਸਾਸ ਤੋਂ ਅਰਥਸ਼ਸਤਰ ਦੀ ਡਿਗਰੀ ਕਿੱਤੀ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤ ਆਕੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਕਾਰੋਬਾਰ ਮੈਟ੍ਰੋਪੋਲਿਸ ਹੈਲਥਕੇਰ ਨੂੰ ਸ਼ੁਰੂ ਕਿੱਤਾ। ਉਸ ਨੇ ਬਾਅਦ ਉਸਨੇ ਮਾਲਕ-ਪ੍ਰਧਾਨ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ' ਤੇ ਹਾਰਵਰਡ ਬਿਜ਼ਨਸ ਸਕੂਲ ਤੋਂ ਹੈ।
عامرا شاہ ممبئی میں رہنے والے ایک گجراتی گھرانے میں پیدا ہوئی تھیں۔ اس نے ٹیکساس یونیورسٹی سے معاشیات میں بیچلر کی ڈگری حاصل کی اور بعد میں اپنے والد کا کاروبار میٹروپولیس ہیلتھ کیئر شروع کرنے کے لئے ہندوستان چلا آئی۔ بعد میں وہ ہارورڈ بزنس اسکول میں مالکانہ نظم و نسق کے پروگرام میں شامل ہوئی۔
ਅਮ੍ਰਿਤ ਕੌਰ ਤਿਵਾਰੀ ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਡਾਕਟਰ ਅਤੇ ਪੋਸਟ ਗ੍ਰੈਜੂਏਟ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਆਫ ਮੈਡੀਕਲ ਐਜੂਕੇਸ਼ਨ ਅਤੇ ਰਿਸਰਚ (PGIMER), ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ, ਦੇ ਸਾਬਕਾ ਡੀਨ ਹਨ।[1][2] ਭਾਰਤੀ ਸਮਾਜ ਦੇ ਪੇਡੋਡੌਂਟਿਕਸ ਅਤੇ ਨਿਵਾਰਕ ਦੰਦਸਾਜ਼ੀ (ISPPD) ਵਿੱਚ ਉਮਰ ਭਰ ਦੀ ਸਦੱਸਤਾ ਮਿਲਣ ਵਾਲੇ ਉਹ ਪਹਿਲੇ ਵਿਅਕਤੀ ਹਨ।[3] ਨਾਲ ਹੀ ਉਹ ਭਾਰਤੀ ਡੈਂਟਲ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ[4] ਅਤੇ ਦੀ ਨੈਸ਼ਨਲ ਅਕੈਡਮੀ ਆਫ਼ ਮੈਡੀਕਲ ਸਾਇੰਸਜ਼ ਦੇ ਸ਼ੋਧਕਾਰ ਹਨ।[5] ਉਹ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਨਗਰ ਨਿਗਮ ਦੇ ਸਦੱਸ ਰਹਿ ਚੁੱਕੇ ਹਨ।[6][7]
امرت کور تیواری ایک ہندوستانی ڈاکٹر اور پوسٹ گریجویٹ انسٹی ٹیوٹ آف میڈیکل ایجوکیشن اینڈ ریسرچ (PGIMER) ، چندی گڑھ کی سابقہ ڈین ہیں ۔ [1] [2] وہ پہلی شخص ہے جس نے انڈین سوسائٹی آف پیڈوونٹکس اینڈ پروینیوٹیو ڈینٹسٹری (آئی ایس پی پی ڈی) میں تاحیات رکنیت حاصل کی۔ [3] ساتھ ہی بھارتی ڈینٹل ایسوسی ایشن [4]، اور دی نیشنل اکیڈمی آف میڈیکل سائنسز کی ڈیکوریٹرہیں ۔ [5] وہ چندی گڑھ میونسپل کارپوریشن کی ممبر رہی ہے۔ [6] [7]
PGIMER ਤੋਂ ਸੇਵਾ ਮੁਕਤੀ ਤੋਂ ਬਾਦ ਉਹ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਦੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਐਮੀਰੇਟਸ ਬਣ ਗਾਏ।[8] ਉਸ ਨੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪੀਅਰ-ਸਮੀਖਿਆ ਰਸਾਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮੈਡੀਕਲ ਲੇਖ ਲਿਖੇ [9][10] ਅਤੇ ਇੱਕ ਕਿਤਾਬ, ਫ਼ਲੋਰਿਡਸ ਅਤੇ ਦੰਦ ਦੇ ਵਿਗਾੜ ਨੂੰ : ਇੱਕ ਭੰਡਾਰ ਵੀ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤੇ ਹਨ।[11] 1992 ਵਿੱਚ, ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਦਾ ਚੌਥਾ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚਾ ਨਾਗਰਿਕ ਸਨਮਾਨ, ਪਦਮ ਸ਼੍ਰੀ ਨਾਲ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।[12] ਤਿਵਾਰੀ ਪੀਏਰ ਫੌਚਰਡ ਅਕੈਡਮੀ ਤੋਂ ਯੋਗਤਾ ਸਰਟੀਫਿਕੇਟ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਤਾ ਹਨ।[13] ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਵਿਆਹ [[ਪੰਜਾਬ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ]] ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬੀ ਲੇਖਕ ਅਤੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ, ਵੀ.ਐਨ. ਤਿਵਾਰੀ ਨਾਲ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪੁੱਤਰ, ਮਨੀਸ਼ ਤਿਵਾਰੀ, ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਸਿਆਸਤਦਾਨ ਅਤੇ ਸਾਬਕਾ ਸੂਚਨਾ ਅਤੇ ਪ੍ਰਸਾਰਨ ਮੰਤਰੀ ਰਹਿ ਚੁੱਕੇ ਹਨ। ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਅੱਤਵਾਦ ਦੇ ਵੇਲੇ ਵੀ.ਐਨ.ਤਿਵਾਰੀ ਉਸ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋਏ, ਅਤੇ ਅੱਤਵਾਦੀਆਂ ਦੁਆਰਾ 1984 ਵਿੱਚ ਗੋਲੀ ਮਾਰ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਹੱਤਿਆ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਗਈ।[14]
PGIMER سے ریٹائرمنٹ کے بعد ، وہ انسٹی ٹیوٹ کی پروفیسر ایمریٹس بن گئی۔ [1] انہوں نے کئی پیئر جائزہ لینے والے جرائد [2] [3] میں بے شمار طبی مضامین لکھے ہیں اور فلوریڈز اور ڈینٹل ڈس آرڈرز کی ایک کتاب تصنیف کی ہے۔ : ایک مجموعہ بھی شائع ہوا ہے۔ [4] 1992 میں ، انہیں ہندوستان کے چوتھے سب سے بڑا شہری اعزاز پدما شری سے نوازا گیا۔ [5] تیواری نے پیری آرچرڈ اکیڈمی سے قابلیت کی سند حاصل کی۔ [6] اس کی شادی [پنجاب یونیورسٹی] میں ، ایک پنجابی مصنف اور پروفیسر ، وی این تیواری سے ہوئی۔ اور ان کے بیٹے منیش تیواری ہندوستانی سیاستدان اور سابق وزیر اطلاعات و نشریات ہیں۔ پنجاب میں دہشت گردی کے دوران وی این تیواڑی دہشت گردوں کا نشانہ بنے تھے ، اور اسے 1984 میں دہشت گردوں نے گولی مار کر ہلاک کردیا تھا۔ [7]
ਅਰਪਿਤਾ, ਸਾਰਦਾ ਮਿਸ਼ਨ ਸਕੂਲ ਅਤੇ ਕੇਂਦਰੀਆ ਵਿਦਿਆਲਾ ਨੋਇਡਾ ਦੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਰਹੀ ਅਤੇ ਸਕਾਟਿਸ਼ ਚਰਚ ਕਾਲਜ, ਕੋਲਕਾਤਾ ਤੋਂ ਆਪਣੀ ਗ੍ਰੈਜੁਏਸ਼ਨ ਪੂਰੀ ਕੀਤੀ। ਇਹ ਸਕੂਲ ਵਿਚ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਰਗਰਮ ਭਾਗੀਦਾਰ ਸੀ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਸਨੇ ਮੰਚ ਉੱਪਰ ਐਕਟਿੰਗ ਕਰਨੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ।[1]
ارپیتا سرڈا مشن اسکول اور سینٹرل یونیورسٹی نوئیڈا کی طالبہ تھیں اور سکاٹش چرچ کالج ، کولکاتہ سے گریجویشن مکمل کی تھی۔ وہ اسکول میں ثقافتی پروگرام میں ایک سرگرم شریک تھی ، اور اس طرح اسٹیج پر کام کرنے لگی۔ [1]
ਅਰਪਿਤਾ ਨੇ ਕਈ ਬੰਗਾਲੀ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਵਿਚ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਇਸਨੂੰ 2009 ਵਿਚ, ਬੰਗਾਲੀ ਫ਼ਿਲਮ "ਮਾਮਾ ਭਾਗਨੇ" ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਇਸਨੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਬੰਗਾਲੀ ਅਭਿਨੇਤਾ ਪ੍ਰੋਸੇਨਜੀਤ ਚੈਟਰਜੀ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। 2010 ਵਿਚ, ਇਸ ਨੇ ਹਰਨਾਥ ਚੱਕਰਵਰਤੀ ਦੁਆਰਾ ਨਿਰਦੇਸ਼ਿਤ ਫ਼ਿਲਮ ਜੋੜ ਜਾਰ ਮੁਲੁਕ ਟਾਰ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕੀਤਾ।[2] ਇਸਨੇ ਕੁਝ ਉੜੀਆ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਕਾਰਜ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਨੇ ਇੱਕ ਉੜੀਆ ਫ਼ਿਲਮ ਬੰਦੇ ਉਤਕਾਲਾ ਜਨਨੀ ਵਿੱਚ ਵੀ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਜਿਸ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸ਼ਲਾਘਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਈ। ਇਸਨੇ ਕਈ ਭਾਰਤੀ ਬ੍ਰਾਂਡਾਂ ਦੀ ਇਸ਼ਤਿਹਾਰ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਕੰਮ ਕੀਤਾ।
ارپیتا نے کئی بنگالی فلموں میں اداکاری کی ہے۔ اس کو 2009 میں بنگالی فلم "ماما بھاگنے" کے بعد شہرت ملی ، جس میں اس نے مشہور بنگالی اداکار پروسنجیت چٹرجی کے ساتھ کام کیا۔ سن 2010 میں ، انہوں نے ہرناتھ چکرورتی کی ہدایتکاری میں بننے والی فلم جودھ جار مولک تار میں کام کیا۔ [1] انہوں نے کچھ بہترین اوڑیا فلموں میں بھی کام کیا۔ انہوں نے ایک بہترین فلم بندہ اتکالہ جنانی میں بھی کام کیا جس کو خوب پذیرائی ملی۔ انہوں نے کئی ہندوستانی برانڈوں کے اشتہارات میں بھی کام کیا ہے۔
ਫ਼ਿਲਮੋਗ੍ਰਾਫੀ
فلمو گرافی
ਸਾਲ ਸਿਰਲੇਖ ਭਾਸ਼ਾ 2008 ਪਾਰਟਨਰ ਬੰਗਾਲੀ 2008 ਬੰਦੇ ਉਤਕਾਲਾ ਜਨਨੀ ਉੜੀਆ 2009 ਮਾਮਾ ਭਾਗਨੇ ਬੰਗਾਲੀ 2009 ਪ੍ਰੇਮ ਰੋਗੀ ਉੜੀਆ 2010 ਜੋਰ ਜਾਰ ਮੁਲੁਕ ਟਾਰ ਬੰਗਾਲੀ 2010 ਤੋਰਾ ਮੋਰੇ ਜੋੜੀ ਸੁੰਦਰਾ ਉੜੀਆ 2011 ਬੀਦੇਹਿਰ ਖੋਂਜੇ ਰਬਿੰਦਰਨਾਥ ਬੰਗਾਲੀ
سال عنوان زبان 2008 پارٹنر بنگالی 2008 بندے اتکالا جنی اچھا </br> 2009 ماما بھاگنے بنگالی 2009 پریم روگی اوڑیا 2010 جور جار مولک ٹار بنگالی 2010 تارا مورے جوڑی سندرا اوڑیا 2011 ودھیر بھنجے ربیندر ناتھ بنگالی
ਆਰਵੀਦਾਸ ਰੋਮਸ ਸਬੋਨਿਸ (ਜਨਮ 19 ਦਸੰਬਰ, 1964) ਇੱਕ ਲਿਥੁਆਨੀਅਨ ਸੇਵਾਮੁਕਤ ਪੇਸ਼ਾਵਰ ਬਾਸਕਟਬਾਲ ਖਿਡਾਰੀ ਅਤੇ ਵਪਾਰੀ ਹੈ। ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਯੂਰਪੀ ਖਿਡਾਰੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਵਜੋਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਮਾਨਤਾ ਦਿੱਤੀ ਗਈ, ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਛੇ ਵਾਰ ਯੂਰੋਸਕਰ ਜਿੱਤਿਆ ਅਤੇ ਸ਼੍ਰੀ ਯੂਰੋਪਾ ਪੁਰਸਕਾਰ ਦੋ ਵਾਰ ਜਿੱਤਿਆ। ਉਸ ਨੇ ਕਈ ਲੀਗ ਖੇਡੇ ਅਤੇ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿਚ ਨੈਸ਼ਨਲ ਬਾਸਕਟਬਾਲ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ (ਐਨ.ਬੀ.ਏ.) ਵਿਚ ਸੱਤ ਸੀਜ਼ਨ ਖੇਡੇ। ਸੈਂਟਰ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਖੇਡਦੇ ਹੋਏ, ਸਾਓਵੋਨਿਸ ਨੇ ਸੋਵੀਅਤ ਸੰਘ ਲਈ 1988 ਦੇ ਗਰਮੀਆਂ ਦੇ ਓਲੰਪਿਕ ਵਿੱਚ ਸੋਨੇ ਦਾ ਤਮਗਾ ਜਿੱਤਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ 1992 ਓਲੰਪਿਕ ਖੇਡਾਂ ਅਤੇ 1996 ਦੀਆਂ ਓਲੰਪਿਕ ਖੇਡਾਂ ਵਿੱਚ ਕਾਂਸੀ ਦਾ ਤਗਮਾ ਜਿੱਤਿਆ ਸੀ। ਉਸਨੇ 2005 ਵਿਚ ਪੇਸ਼ੇਵਰ ਬਾਸਕਟਬਾਲ ਤੋਂ ਸੰਨਿਆਸ ਲੈ ਲਿਆ। ਸਾਲੋਨਸ ਨੂੰ 1986 ਦੇ ਐਨ.ਏ.ਏ. ਡਰਾਫਟ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਦੌਰ ਵਿਚ, ਪੋਰਟਲੈਂਡ ਟ੍ਰਾਈਲ ਬਲਜ਼ਰਜ਼ ਦੁਆਰਾ ਚੁਣਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਪਰੰਤੂ 1995 ਵਿਚ, 31 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਤਕ ਉਹ ਆਪਣੀ ਪਹਿਲੀ ਐੱਨਬੀਏ ਖੇਡ ਨਹੀਂ ਖੇਡ ਸਕਿਆ।
ارویداس روموس سبونیس (پیدائش: 19 دسمبر ، 1964) لتھوانیائی کے ریٹائرڈ پیشہ ور باسکٹ بال کھلاڑی اور تاجر ہیں۔ وہ ایک بہترین یورپی کھلاڑی کے طور پر پہچانا گیا ، چھ مرتبہ یورو سکور اور دو بار یوروپی یورو ایوارڈ جیتا۔ انہوں نے کئی لیگوں میں کھیلا اور ریاست ہائے متحدہ امریکہ میں نیشنل باسکٹ بال ایسوسی ایشن (این بی اے) میں سات سیزن کھیلے۔ سنٹر پوزیشن میں کھیلتے ہوئے ، سابونیس نے 1988 کے سمر اولمپکس میں سوویت یونین کے لئے سونے کا تمغہ جیتا تھا ، اور بعد میں 1992 کے اولمپک کھیلوں اور 1996 کے اولمپک کھیلوں میں کانسی کا تمغہ جیتا تھا۔ وہ 2005 میں پروفیشنل باسکٹ بال سے ریٹائر ہوئے۔ سابرنیس کو 1986 کے این اے اے سے نوازا گیا تھا۔ ڈرافٹ کے پہلے دور میں ، انھیں پورٹ لینڈ ٹریل بلیزر نے منتخب کیا تھا ، لیکن 1995 میں ، 31 سال کی عمر میں ، وہ اپنا پہلا این بی اے کھیل نہیں کھیل سکا۔
ਖੇਡ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿਚ ਸਬੋਨੀਜ਼ ਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਸੈਂਟਰਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇੱਕ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਬਿੱਲ ਵਾਲਟਨ ਨੇ ਉਸ ਦੀ ਵਿਲੱਖਣ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀ, ਸ਼ੂਟਿੰਗ ਰੇਂਜ ਦੀ ਕਾਬਲੀਅਤ ਕਾਰਨ ਸਲਬੋਨ "7 ਫੁੱਟ 3 ਇੰਚ (2.21 ਮੀਟਰ) ਲੈਰੀ ਬਰਡ" ਕਹਿ ਕੇ ਬੁਲਾਇਆ।[1]
سابونیس کو کھیل کی تاریخ کا بہترین سینٹروں میں سے ایک سمجھا جاتا ہے۔ بل والٹن نے اپنی منفرد وژن ، شوٹنگ کی حد کی صلاحیت کی وجہ سے سیلون کو "7 فٹ 3 انچ (2.21 میٹر) لیری برڈ" کہا۔ [1]
20 ਅਗਸਤ 2010 ਨੂੰ, ਉਸਨੂੰ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਮੁਕਾਬਲੇ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੇ ਮਹਾਨ ਖਿਡਾਰੀ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਫੀਬਾ ਹਾਲ ਆਫ ਫੇਮ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। 4 ਅਪ੍ਰੈਲ 2011 ਨੂੰ ਸਬੋਨਿਸ ਦਾ ਨਾਂ ਨਾਸਿਤ ਮੈਮੋਰੀਅਲ ਬਾਸਕਟਬਾਲ ਹਾਲ ਆਫ ਫੇਮ ਸਿਫਾਰਸ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ 12 ਅਗਸਤ, 2011 ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰ ਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਉਹ ਨਾਸਿਤ ਮੈਮੋਰੀਅਲ ਬਾਸਕੇਟਬਾਲ ਹਾਲ ਆਫ ਫੇਮ ਵਿਚ ਦਾਖਲ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਸਭ ਤੋਂ ਲੰਮਾ ਖਿਡਾਰੀ ਸੀ। ਇੱਕ ਸਾਲ ਬਾਅਦ, ਉਹ 7 ਫ਼ੁੱਟ 4 ਇੰਚ (2.24 ਮੀਟਰ) ਰਾਲਫ਼ ਸਾਂਪਸਨ ਤੋਂ ਵੀ ਅੱਗੇ ਲੰਘ ਗਿਆ। 24 ਅਕਤੂਬਰ, 2011 ਨੂੰ ਸਬੋਨੀਸ ਨੂੰ ਲਾਤੀਨੀਅਨ ਬਾਸਕਟਬਾਲ ਫੈਡਰੇਸ਼ਨ ਦੇ ਅਗਲੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਚੁਣਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਵਲਾਸ ਗਾਰਾਸਟਸ ਦੀ ਜਗ੍ਹਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੇ 1991 ਤੋਂ ਐੱਲਬੀਐਫ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਉਸਨੇ 2 ਅਕਤੂਬਰ 2013 ਨੂੰ ਅਸਤੀਫ਼ਾ ਦੇ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਪਰ 10 ਅਕਤੂਬਰ,, 2013 ਫਿਰ ਵਾਪਸ ਆ ਗਿਆ ਸੀ।
20 اگست ، 2010 کو ، انہیں فیبا ہال آف فیم میں بین الاقوامی مقابلوں میں اپنے سب سے بڑے کھلاڑی کے طور پر شامل کیا گیا۔ 4 اپریل ، 2011 کو ، میمونیل باسکٹ بال ہال آف فیم میں سبونیس کے نام کی سفارش کی گئی اور اسے 12 اگست ، 2011 کو شامل کیا گیا۔ اس وقت وہ ناسا میموریل باسکٹ بال ہال آف فیم میں داخل ہونے والے سب سے لمبے کھلاڑی تھے۔ ایک سال بعد ، اس نے رالف سمپسن ، 7 فٹ 4 انچ (2.24 میٹر) کو پیچھے چھوڑ دیا۔ 24 اکتوبر ، 2011 کو ، سبونس کو لاطینی باسکٹ بال فیڈریشن کا اگلا صدر منتخب کیا گیا ، جس نے ولاس گارسٹاس کی جگہ لی ، جو 1991 سے ایل بی اے کی قیادت کر رہے ہیں۔ انہوں نے 2 اکتوبر ، 2013 کو استعفیٰ دے دیا لیکن 10 اکتوبر 2013 کو واپس آئے۔
ਕੌਨਾਸ ਵਿਚ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਲਿਥੁਆਨੀਅਨ ਐਸਐਸਆਰ (ਸੋਵੀਅਤ ਯੂਨੀਅਨ) ਸਬੋਨੀਜ਼ ਨੇ 13 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿਚ ਬਾਸਕਟਬਾਲ ਖੇਡਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ। ਜਦੋਂ ਉਹ 15 ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਸੀ ਤਾਂ ਉਹ ਸੋਵੀਅਤ ਕੌਮੀ ਜੂਨੀਅਰ ਟੀਮ ਦਾ ਮੈਂਬਰ ਸੀ।[2]
کوونس میں پیدا ہوئے ، لتھوانیائی ایس ایس آر (سوویت یونین) سبونیس نے 13 سال کی عمر میں باسکٹ بال کھیلنا شروع کیا۔ جب وہ 15 سال کا تھا ، تو وہ سوویت نیشنل جونیئر ٹیم کا ممبر تھا۔ [1]
ਪੁਸਤਕ ਸੂਚੀ
کتابیات
ਵਿੰਡੋਜ਼ ਟੂ ਮਾਈ ਸੋਲ ਦ ਹੈਂਡ ਆਈ ਵਾਜ਼ ਡੇਲਟ (2003) ਰਾਇਟਿੰਗ ਆਫ ਏ ਡੇਮੀ ਗੋਡ (2007) ਬੀਓਂਡ ਫੇਸ ਵੈਲਿਊ ਏ ਜਰਨੀ ਟੂ ਟਰੂ ਬਿਊਟੀ (2012)
ونڈوز ٹو مائی سول دی ہینڈ آئی واز ڈیلٹ (2003) رائٹنگ آف اے ڈیمی گوڈ (2007) چہرے کی قیمت سے پرے - حقیقی خوبصورتی کا سفر (2012)
ਨਰੀਨਸਿੰਘ ਦਾ ਜਨਮ (ਦਸੰਬਰ 2004 ਵਿਚ ਹੋਇਆ) ਬਰੁਕਲਿਨ, ਨਿਊ ਯਾਰਕ ਵਿਚ ਬੌਈ "ਰੂਪ" ਨਰੀਨਸਿੰਘ ਅਤੇ ਸੈਂਡਰਾ ਦੇ ਘਰ ਹੋਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਪਾਲਣ-ਪੋਸ਼ਣ ਫਿਲਡੇਲਫੀਏ, ਪੈਨਸਿਲਵੇਨੀਆ ਵਿਚ ਹੋਇਆ। ਨਰੀਨਸਿੰਘ ਦੀ ਇਕ ਛੋਟੀ ਭੈਣ ਹੈ।[2] ਨਾਰਾਇਣ ਸਿੰਘ ਨੇ ਫਿਲਾਡੈਲਫੀਆ ਵਿਚ ਪ੍ਰੋਫਾਈਨਿੰਗ ਆਰਟ ਹਾਈ ਸਕੂਲ ਫਰੈਂਕਲਿਨ ਲਰਨਿੰਗ ਸੈਂਟਰ ਤੋਂ ਗ੍ਰੈਜੁਏਸ਼ਨ ਕੀਤੀ। ਉਸ ਨੇ ਅਮਰੀਕੀ ਰੈੱਡ ਕਰਾਸ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਮਿਆਮੀ, ਫਲੋਰੀਡਾ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲ ਕਰਨ ਤੋਂ ਦਸ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਇੱਕ ਕੋਰੀਆਈ-ਮਲਕੀਅਤ ਵਾਲੇ ਗਹਿਣਿਆਂ ਦੇ ਸਟੋਰ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕੀਤਾ।
نارین سنگھ پیدائش (دسمبر 2004 میں) بروک لین ، نیویارک میں "روپ" نارین سنگھ اور سینڈرا دے گھر ہوئی اور اس کی پرورش فلاڈلفیا ، پنسلوانیا میں ہوئی تھی ۔ نرسمہ سنگھ کی ایک چھوٹی بہن ہے۔ [1] نارائن سنگھ نے فلاڈیلفیا کے ایک فنون لطیفہ کے ہائی اسکول فرینکلن لرننگ سینٹر سے گریجویشن کیا ہے۔ وہ امریکی ریڈ کراس کے لئے کام کرنے کے لئے فلوریڈا کے میامی جانے سے پہلے دس سال پہلے کوریا کی ملکیت والی زیورات کی دکان میں کام کرتی تھیں۔
ਫ਼ਿਲਮੋਗਰਾਫੀ
فلمو گرافی
ਅਰਸੀ ਦਾ ਜਨਮ ਬ੍ਰਾਜ਼ੀਲ ਦੇ ਮੈਟੋ ਗਰੋਸੋ ਡੂ ਸੁਲ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਕੈਂਪੋ ਗ੍ਰਾਂਡੇ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਮਾਪੇ ਅਰਮੀਨੀਅਨ ਰਾਫੇਲ ਅਤੇ ਅਸਤਰ ਬਾਲਬਨਯਾਨ ਸਨ। ਉਹ ਓਟੋਮੈਨ ਸਾਮਰਾਜ ਤੋਂ ਬ੍ਰਾਜ਼ੀਲ ਚਲੇ ਗਏ ਅਤੇ ਓਟੋਮੈਨ ਤੁਰਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਉਸ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਕੀਤੀ ਗਈ ਨਸਲਕੁਸ਼ੀ ਤੋਂ ਭੱਜ ਗਏ।
ارسی برازیل کے شہر مٹو گرسو ڈو سل میں ، کیمپو گرانڈے میں پیدا ہوئی تھی۔ اس کے والدین آرمینیا کے باسندے راہیل اور ایستھر بالبانادھن تھے۔ وہ سلطنت عثمانیہ کے عثمانی ترکوں کی طرف سے کی جانے والی آرمینیائی باشندوں کی نسل کشی کی وجہ سے اپنا وطن چھوڑ کر برازیل میں پناہ گزین ہوئے تھے۔
ਪੰਦਰਾਂ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿਚ ਉਹ ਆਪਣੇ ਮਾਪਿਆਂ ਨਾਲ ਸਾਓ ਪੌਲੋ ਚਲੀ ਗਈ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਸੱਤ ਛੋਟੇ ਭਰਾਵਾਂ ਦੀ ਪਰਵਰਿਸ਼ ਵਿਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕੀਤੀ| ਉਸਨੇ ਸੋਸ਼ਲ ਸਾਇੰਸ ਅਤੇ ਐਸਕੋਲਾ ਡੀ ਆਰਟ ਡਰਾਮੇਟਿਕਾ ਲਈ ਦਾਖਲਾ ਲਿਆ ਅਤੇ ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਪਾਸ ਕੀਤੀ, ਸੋਸਾਇਓਲੋਜੀ ਦੇ ਅਧਿਐਨਾਂ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਲਈ ਆਉਂਦੀ, ਜੋ ਉਸਨੇ ਲਿਆ ਅਤੇ ਪਾਸ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਥੀਏਟਰ ਵਿੱਚ ਸਮਰਪਿਤ ਕਰਨ ਲਈ, ਉਸ ਦਾ ਅਸਲ ਜਨੂੰਨ| ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਅਜਿਹੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ ਜਦੋਂ ਰਤ ਨੂੰ ਥੀਏਟਰ ਕਰਨਾ ਬਦਸੂਰਤ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਔਰਤਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਘਰੇਲੂ ਬਣ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਪਤੀਆਂ ਦੀ ਆਗਿਆ ਮੰਨਣ ਲਈ ਸਿੱਖਿਅਤ ਸਨ|
پندرہ سال کی عمر میں ، وہ اپنے والدین کے ساتھ ساؤ پالو چلی گئی اور اپنے سات چھوٹے بھائیوں کی پرورش میں مدد کی۔ انہوں نے سوشل سائنس اور ایسکولا ڈی آرٹ ڈرامیکا میں داخلہ لیا اور امتحان پاس کیا ، سوشیالوجی کی تعلیم کو جو انہوں نے لیا تھا اور پاس کیا تھا ، تھیٹر کے لئے خود کو وقف کر دیا ، اس کا اصلی جذبہ۔ انہوں نے کہا کہ وہ ایک ایسے وقت میں رہتی تھیں جب تھیٹر کرنا مکروہ سمجھا جاتا تھا ، کیونکہ خواتین کو پہلے گھریلو رہنے اور اپنے شوہر کی اطاعت کرنے کی تعلیم دی جاتی تھی۔
ਫਿਲਮਗ੍ਰਾਫੀ
فلمو گرافی
ਅਰਾਬੇਲੇ ਸਿਕਾਰਡੀ (ਜਨਮ 1993) ਇੱਕ ਅਮਰੀਕੀ ਨਾਰੀਵਾਦੀ ਫੈਸ਼ਨ ਅਤੇ ਸੁੰਦਰਤਾ ਲੇਖਕ ਹੈ।
اربیلا سکارڈی (پیدائش 1993) ایک امریکی حقوق نسواں فیشن اور خوبصورتی کی مصنف ہیں۔
ਬਤੌਰ ਇੱਕ ਕਿਸ਼ੋਰ,[1] ਸਿਕਾਰਡੀ ਨੇ ਇੱਕ ਫੈਸ਼ਨ ਪਿਰੇਟ ਨਾਮੀ ਬਲਾਗ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ,[2] ਜੋ "ਟੈਂਪਲਰ ਦੇ ਗੋ-ਟੂ ਫੈਸ਼ਨ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ ਅਤੇ ਬਿਜਨੇਸ ਔਰੈਜਿਕ" ਬਣ ਗਿਆ।[3] ਸਿਕਾਰਡੀ ਰੂਕੀ ਦੀ ਇੱਕ ਸਟਾਫ ਲੇਖਕ, ਬਜ਼ਫੀਡ ਵਿਖੇ ਸੁੰਦਰਤਾ ਸੰਪਾਦਕ ਅਤੇ ਰਿਫਾਈਨਰੀ 29, ਦ ਡੇਲੀ ਬੀਸਟ, ਅਤੇ ਈਜ਼ਬਲ ਲਈ ਇੱਕ ਫ੍ਰੀਲਾਂਸ ਲੇਖਕ ਰਹੀ ਹੈ। ਸਿਕਾਰਡ ਨੇ ਰਤਜਰਜ਼ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿਚ ਹਿੱਸਾ ਲਿਆ।[4] ਸਿਕਾਰਡੀ ਨੇ ਰੂਜਰਸ ਯੂਨਿਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਦਾਖ਼ਿਲਾ ਲਿਆ।[5]
نو عمری ہی میں ، [1] سکارڈی نے فیشن قزاق کے نام سے ایک بلاگ شروع کیا ، [2] جو "ٹیمپلر کے فیشن جانے والے فیشن فلاسفر اور کاروباری سائنسدان" بن گیا۔ [3] سکاردی ایک منحرف عملہ مصنف ، بز فِڈ میں بیوٹی ایڈیٹر اور ریفائنری 29 ، ڈیلی بیسٹ ، اور جیزبل کے آزاد خیال مصنف رہی ہے۔ سکارڈی نے روٹرز یونیورسٹی میں تعلیم حاصل کی۔ [4] سکاردی نے راجرز یونیورسٹی میں داخلہ لیا۔ [5]
ਅਰੁਣ ਪੁਰੀ (ਜਨਮ 1944) ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਵਪਾਰੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਇੰਡੀਆ ਟੂਡੇ ਦਾ ਸੰਸਥਾਪਕ-ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ ਅਤੇ ਸਾਬਕਾ ਸੰਪਾਦਕ ਅਤੇ ਇੰਡੀਆ ਟੂਡੇ ਸਮੂਹ ਦਾ ਸਾਬਕਾ ਮੁੱਖ ਕਾਰਜਕਾਰੀ ਹੈ। ਉਹ ਥੌਮਸਨ ਪ੍ਰੈਸ (ਇੰਡੀਆ) ਲਿਮਟਿਡ ਦੇ ਪ੍ਰਬੰਧ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਅਤੇ ਟੀ ਵੀ ਟੂਡੇ ਦੇ ਚੇਅਰਮੈਨ ਅਤੇ ਪ੍ਰਬੰਧ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਹਨ। ਉਹ ਰੀਡਰਜ਼ ਡਾਈਜੈਸਟ ਇੰਡੀਆ ਦੇ ਮੁੱਖ ਸੰਪਾਦਕ ਵੀ ਰਹੇ। [2] ਅਕਤੂਬਰ 2017 ਵਿਚ, ਉਸਨੇ ਇੰਡੀਆ ਟੂਡੇ ਸਮੂਹ ਦਾ ਕੰਟਰੋਲ ਆਪਣੀ ਧੀ ਕੈਲੀ ਪੁਰੀ ਨੂੰ ਦੇ ਦਿੱਤਾ।[3]
ارون پوری (پیدائش 1944) ایک بھارتی تاجر ہے، اور انڈیا ٹوڈے دے بانی ناشر اور انڈیا ٹوڈے دے سابق گروپ چیف ایگزیکٹو ایڈیٹر نیں ۔ وہ ایمرسن پریس (انڈیا) لمیٹڈ کے منیجنگ ڈائریکٹر اور ٹی وی ٹوڈےکے چیئرمین اور منیجنگ ڈائریکٹر ہیں۔ ریڈرز ڈائجسٹ بھارت کے چیف ایڈیٹر رہے۔ [1] اکتوبر 2017 میں ، اس نے انڈیا ٹوڈے گروپ کا کنٹرول اپنی بیٹی کیلی پوری کے حوالے کردیا۔ [2]
ਪੇਸ਼ੇ ਤੋਂ ਚਾਰਟਰਡ ਅਕਾਉਂਟੈਂਟ, ਅਰੁਣ ਪੂਰੀ ਨੇ ਦੂਨ ਸਕੂਲ [4] [5] ਤੋਂ ਗ੍ਰੈਜੂਏਸ਼ਨ ਕੀਤੀ ਅਤੇ 1965 ਵਿੱਚ ਲੰਡਨ ਸਕੂਲ ਆਫ਼ ਇਕਨਾਮਿਕਸ [6] ਤੋਂ ਅਰਥ ਸ਼ਾਸਤਰ ਵਿੱਚ ਬੈਚਲਰ ਦੀ ਡਿਗਰੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ। ਬਾਲੀਵੁੱਡ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਕੋਇਲ ਪੂਰੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਛੋਟੀ ਧੀ ਹੈ। [7]
پیشہ سے چارٹرڈ اکاؤنٹنٹ ، ارون پوری نے ڈون اسکول [1] [2] سے گریجویشن کیا اور 1965 میں لندن اسکول آف اکنامکس [3] سے اکنامکس میں بیچلر ڈگری حاصل کی۔ بالی ووڈ اداکارہ کوئل پول ان کی سب سے چھوٹی بیٹی ہیں۔ [4]
ਅਰੁਣ ਪੁਰੀ ਦੇ ਪਿਤਾ, ਵਿਦਿਆ ਵਿਲਾਸ ਪੁਰੀ ਨੇ, ਪੰਦਰਵਾੜੇ ਰਸਾਲੇ ਇੰਡੀਆ ਟੂਡੇ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ 1975 ਵਿੱਚ ਕੀਤੀ, ਜਿਸਦੀ ਸੰਪਾਦਕ ਵਜੋਂ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਮਧੂ ਤ੍ਰੇਹਨ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਕ ਅਰੁਣ ਪੁਰੀ ਨੂੰ ਰੱਖਿਆ। [8] [9] ਰਸਾਲੇ ਦਾ ਜਨਮ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਇੰਦਰਾ ਗਾਂਧੀ ਦੁਆਰਾ ਐਲਾਨੇ ਐਮਰਜੈਂਸੀ ਦੌਰਾਨ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਇੰਡੀਆ ਟੂਡੇ ਨਾਲ, ਅਰੁਣ ਨੇ "ਜਾਣਕਾਰੀ ਦੇ ਪਾੜੇ ਨੂੰ ਭਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਜੋ ਵਿਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿਚ ਰਹਿੰਦੇ ਭਾਰਤ ਵਿਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਵਿਚ ਮੌਜੂਦ ਹੈ"। ਪੰਜ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਦੇ ਸੰਸਕਰਣਾਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਇਹ ਭਾਰਤ ਵਿਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪੜ੍ਹਿਆ ਜਾਂਦਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ ਹੈ - ਇੱਕ ਅਹੁਦਾ ਜੋ 2006 ਤੱਕ, ਇਸ ਨੇ ਇੱਕ ਦਹਾਕੇ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਮੇਂ ਲਈ ਕਾਇਮ ਰੱਖਿਆ ਉਹ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇਸਦੇ ਪਾਠਕ 11 ਮਿਲੀਅਨ ਤੋਂ ਵੱਧ ਹਨ। [10]
ارون پوری کے والد ، ودیا ولاس پوری نے ، سنہ 1975 میں پندرہ روزہ انڈیا ٹوڈے کا آغاز کیا ، جسے انہوں نے اپنے مدیر ، مدھو تریھن اور اس کے ناشر ، ارون پوری کے طور پر برقرار رکھا۔ [1] [2] یہ رسالہ وزیر اعظم اندرا گاندھی کے ذریعہ اعلان کردہ ایمرجنسی کے دوران پیدا ہوا تھا۔ انڈیا ٹوڈے کے ساتھ ، ارون نے "انفارمیشن گپ کو پورا کرنے کی کوشش کی جو ہندوستان میں بیرون ملک مقیم دلچسپی رکھنے والوں میں موجود ہے"۔ پانچ زبانوں کے ورژن کے ساتھ ، یہ ہندوستان میں سب سے زیادہ پڑھی جانے والی اشاعت ہے۔ ایک ایسی حیثیت جس نے 2006 سے ایک دہائی سے زیادہ عرصہ برقرار رکھا ہے ، اس کے قارئین کی تعداد 11 ملین سے زیادہ ہے۔ [3]
ਉਸਨੇ 24 ਘੰਟੇ ਦੀ ਖ਼ਬਰਾਂ ਅਤੇ ਮੌਜੂਦਾ ਮਾਮਲਿਆਂ ਦੇ ਹਿੰਦੀ ਨਿਊਜ਼ ਚੈਨਲ ਅਜ ਤਕ ਅਤੇ ਇੰਗਲਿਸ਼ ਨਿਊਜ਼ ਚੈਨਲ ਹੈਡਲਾਈਨਜ਼ ਟੂਡੇ ਲਈ ਪੱਤਰਕਾਰੀ ਸ਼ੈਲੀ ਵੀ ਤਹਿ ਕੀਤੀ।
اور ہندی میں خبروں اور حالات حاضرہ کے 24 گھنٹے نیوز چینل آج تک اور انگریزی نیوز چینل ہیڈ لائنز ٹوڈے شروع کیئے.
ਅਰੁਣਾ ਕੁਮਾਰੀ ਗਾਲਾ (ਜਨਮ 1 ਅਗਸਤ 1944) ਸਾਬਕਾ ਭਾਰਤੀ ਸੰਸਦ ਮੈਂਬਰ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਕਾਰਕੁਨ ਪਟੂਰੀ ਰਾਜਗੋਪਾਲ ਨਾਇਡੂ ਦੀ ਬੇਟੀ ਹੈ। ਉਹ ਫਿਲਹਾਲ ਤੇਲਗੂ ਦੇਸਮ ਪਾਰਟੀ ਦੀ ਪਾਇਲਟ ਬਿਉਰੋ ਮੈਂਬਰ ਹੈ। ਉਹ ਭਾਰਤ ਦੇ ਰਾਜ ਆਂਧਰਾ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਵਿਚ ਭੂਗੋਲ ਅਤੇ ਖਾਣਾਂ ਦੀ ਮੰਤਰੀ ਸੀ।[1] ਅਤੇ ਚੰਦਰਾਗਿਰੀ ਹਲਕੇ ਤੋਂ ਵਿਧਾਇਕ [2] 8 ਮਾਰਚ 2014 ਨੂੰ, ਉਹ ਤੇਲਗੂ ਦੇਸਮ ਪਾਰਟੀ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਈ।[3]
ارونا کماری گالا (یکم اگست 1944 ء) سابقہ ہندوستانی پارلیمنٹیرین اور سماجی کارکن پٹوری راج گوپال نائیڈو کی بیٹی ہیں۔ وہ فی الحال تیلگو دیشم پارٹی کی پائلٹ بیورو کی ممبر ہیں۔ وہ ہندوستان کے آندھراپردیش حکومت میں جغرافیہ اور کانوں کے وزیر تھی۔ [1]چندرگیری حلقہ [2] سے ایک ایم ایل اے ہیں، اور 8 مارچ ، 2014 کو انہوں نے تلگو دیشم پارٹی میں شمولیت اختیار کی۔ [3]
ਅਲਾ ਮੁਰਾਬਿਤ (ਅਕਤੂਬਰ 26, 1989 ਦਾ ਜਨਮ) ਇੱਕ ਕੈਨੇਡੀਅਨ ਡਾਕਟਰ ਅਤੇ ਵਿਆਪਕ ਸ਼ਾਂਤੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆਵਾਂ ਲਈ ਮੋਹਰੀ ਕੌਮਾਂਤਰੀ ਵਕੀਲ ਹੈ। ਜੋਨ ਸਟੀਵਰਟ ਦੁਆਰਾ "ਡੋਗੀ ਹਿਸਰ" ਨੂੰ ਉਪਨਾਮ ਦਿੱਤਾ, ਅਲਾ ਮੁਰਾਬਿਤ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਦੇ ਹਾਈ-ਲੈਵਲ ਦੀ ਕਮਿਸ਼ਨਰ ਹੈ, ਜੋ ਹੈਲਥ ਐਂਪਲੌਇਮੈਂਟ ਅਤੇ ਆਰਥਿਕ ਵਾਧਾ ਅਤੇ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਦੇ ਜਨਰਲ ਸਕੱਤਰ ਦੁਆਰਾ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ।
آلاء مرابط(پیدائش: 26 اکتوبر ، 1989) کینیڈا کی ایک ڈاکٹر ہیں اور وہ سلامتی کے کاموں کے لئے بین الاقوامی وکیل ہیں۔ جان اسٹیورٹ کے بقول "ڈوگی ہِسر" ، آلاء مرابط اقوام متحدہ کے صحت ، روزگار اور معاشی ترقی کی ہائی کمشنر ہیں اور انہیں اقوام متحدہ کے سکریٹری جنرل نے مقرر کیا تھا۔
ਮੁਰਾਬਿਤ ਦੀ ਟੈੱਡ ਟਾਕ, ਜੋ ਜੁਲਾਈ 2015 ਵਿਚ ਰਿਲੀਜ਼ ਹੋਈ ਸੀ, "ਮੇਰੀ ਧਰਮ ਸੱਚਾਈ ਔਰਤਾਂ ਬਾਰੇ ਕੀ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ" ਨੂੰ ਟੈੱਡ ਦੀ ਗੱਲਬਾਤ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਚੁਣਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਚੱਲ ਰਹੇ ਚਾਰ ਟੈੱਡ ਟਾਕ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਚੁਣੀ ਗਈ ਇਸ ਟਾਕ ਨੂੰ ਤੁਸੀਂ ਨਿਊਯਾਰਕ ਟਾਈਮਜ਼ ਵਿੱਚ ਵੀ ਦੇਖਣਾ ਚਾਹੀਂਦਾ ਹੈ।[1]
مرابط کی ٹک ٹاک ، جو جولائی 2015 میں ریلیز ہوئی تھی ، کو "میرے مذہب کی حقیقت خواتین کے بارے میں کیا کہتی ہے" کی گفتگو کے طور پر منتخب کیا گیا تھا۔چل رہی چار ٹک ٹاک گفتگو کے بطور منتخب کیا گیا آپ کو یہ گفتگو نیویارک ٹائمز میں بھی دیکھنا چاہئے ، ۔ [1]
ਮੁਰਾਬਿਤ ਦਾ ਜਨਮ ਕੈਨੇਡਾ ਵਿਚ ਸਸਕੈਚਵਾਨ, ਸਾਸਕੈਟੂਨ, ਵਿਚ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਗਿਆਰਾਂ ਬੱਚਿਆਂ ਵਿਚੋਂ ਅੱਠਵਾਂ ਸਥਾਨ ਸੀ। ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਇੱਕ ਡਾਕਟਰ ਹਨ।[2] ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ ਹੈ ਕਿ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਸ ਨੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿਚ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਹੱਕਾਂ ਦੀ ਵਕਾਲਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਈ ਯੋਜਨਾ ਨਹੀਂ ਬਣਾਈ ਸੀ, ਪਰ ਉਸ ਦੇ ਮਾਪਿਆਂ ਨੇ ਉਸ ਦੇ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਭਰਾਵਾਂ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਦਾ ਇਲਾਜ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਉਹ ਉਸਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਦੁਨੀਆ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਉਂਦੇ ਸਨ। ਆਪਣੀ ਖੁਦ ਦੀ ਲੀਡਰਸ਼ਿਪ ਨੂੰ ਪਛਾਣਨਾ ਅਤੇ ਪੈਦਾ ਕਰਨਾ, ਇਹ ਸਭ ਮੇਰੀ ਮਾਤਾ ਜੀ ਲਈ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੀ ਜਗ੍ਹਾ 'ਤੇ ਖ਼ੁਦ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਸੀ"[3] ਮੁਰਾਬਿਤ ਨੇ ਕਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਰੋਲ ਮਾਡਲ ਉਸ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਹਨ, ਉਸ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਭੈਣ, ਅਮਰਾ ਮੁਰਾਬਿਤ, ਜੋ ਵਿਸ਼ਵ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਪਲਾਸਟਿਕ ਸਰਜਨ ਅਤੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਵਾਲੇ ਜ਼ੋਨ ਵਾਲੰਟੀਅਰ ਸੀ।[4]
آلاء مرابط کینیڈا کے شہر ، ساسکیچیوان میں پیدا ہوئی تھی اور وہ اپنے کنبے کے گیارہ بچوں میں آٹھویں نمبر تھی۔ اس کے والد ڈاکٹر ہیں۔ [1] وہ کہتی ہیں کہ اگرچہ ابتداء میں ان کا خواتین کے حقوق کی حمایت کرنے کا کوئی منصوبہ نہیں تھا ، لیکن اس کے والدین نے ان کے اور ان کے بھائیوں کے ساتھ یکساں سلوک کیا ، جس کی وجہ سے وہ ان میں سے ایک بن جاتی ہیں۔ ایک اہم کردار ادا کیا۔ میری اپنی قیادت کو پہچاننا اور اس کی کاشت کرنا ، یہ سب میری ماں کے بس کی بات نہیں تھی ، میں نے اپنی قیادت کرنے کے لئے اپنی جگہ پر خود کو شناخت نہیں کیا تھا۔ " [2] آلاء مرابط کا کہنا ہے کہ ان کا سب سے بڑا رول ماڈل اس کے کنبے کے ممبران اس کی بڑی بہن ، عمارہ مرابط ، ایک عالمی شہرت یافتہ پلاسٹک سرجن اور جدوجہد کرنے والے جون والٹیئر ہیں۔ [3]
ਅਤਾਨੁ ਦਾਸ (ਜਨਮ 5 ਅਪ੍ਰੈਲ 1992) ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਤੀਰਅੰਦਾਜ਼ ਹੈ।[1] ਇਸ ਵੇਲੇ ਉਸਨੂੰ ਓਲੰਪਿਕ ਗੋਲਡ ਕੁਐਸਟ ਦਾ ਸਹਿਯੋਗ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੈ, ਜੋ ਕੇ ਇੱਕ ਗੈਰ-ਮੁਨਾਫੇ ਵਾਲੀ ਸੰਸਥਾ ਹੈ। ਜਿਸਦਾ ਕੰਮ ਚੰਗੇ ਖਿਡਾਰੀਆਂ ਦੀ ਪਛਾਣ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਭਾਰਤੀ ਖਿਡਾਰੀ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਸਹਿਯੋਗ ਦੇਣਾ ਹੈ।[2] ਉਸ ਨੇ ਰਿਕਰਵ ਪੁਰਸ਼ ਦੇ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਅਤੇ ਟੀਮ ਖੇਡ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤ ਦੀ ਨੁਮਾਇੰਦਗੀ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਅੰਤਰ-ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਖੇਡ ਜੀਵਨ ਦੀ ਸੁਰੂਆਤ 2008 ਵਿਚ ਕੀਤੀ[3] ਉਸ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦਾ ਦਰਜਾ 67 ਹੈ।[4]
اتانو داس (پیدائش 5 اپریل 1992) ایک ہندوستانی آرچر ہے۔ [1] فی الحال اسے ایک غیر منافع بخش تنظیم اولمپک گولڈ کویسٹ کی مدد حاصل ہے۔ جس کا کام اچھے کھلاڑیوں کی شناخت کرنا اور ہندوستانی کھلاڑیوں کو مدد فراہم کرنا ہے۔ [2] وہ ریکور مینز انفرادی اور ٹیم اسپورٹس میں ہندوستان کی نمائندگی کرتا ہے۔ انہوں نے اپنی بین الاقوامی کھیل کی زندگی کا آغاز 2008 میں کیا [3] اس اس وقت دنیا میں 67 ویں نمبر پر ہے۔ [4]
ਅਤਾਨੁ ਇੱਕ ਹੋਨਹਾਰ ਭਾਰਤੀ ਪ੍ਰਤਿਭਾਸ਼ਾਲੀ ਖਿਡਾਰੀ ਹੈ। ਜਿਸਨੇ ਮਿਠਤੁ ਦੀ ਕੋਚਿੰਗ ਹੇਠ 14 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ 'ਤੇ ਤੀਰਅੰਦਾਜ਼ੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ। 2008 ਵਿੱਚ ਅਤਾਨੁ ਟਾਟਾ ਤੀਰਅੰਦਾਜ਼ੀ ਅਕੈਡਮੀ ਵਿੱਚ ਕੋਰੀਆਈ ਕੋਚ ਲਿਮ ਚਾਏ ਵੰਗ ਕੋਲੋਂ ਸਿਖਲਾਈ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਚਲੇ ਗਿਆ।
اتانو ایک ذہین ہندوستانی باصلاحیت کھلاڑی ہے۔ جس نے مٹسو کی کوچنگ کے تحت 14 سال کی عمر میں تیر اندازی شروع کی تھی۔ 2008 میں ، اتانو کوریا کے کوچ لم چاو وانگ سے تربیت حاصل کرنے کے لئے ٹاٹا تیر اندازی اکیڈمی چلے گئے۔
ਖੇਡ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ
کھیل میں کامیابیاں
ਹੁਸਨ ਲਾਲ ਭਗਤ ਰਾਮ ਨੂੰ ਭਾਰਤੀ ਫਿਲਮ ਉਦਯੋਗ ਵਿਚ ਸੰਗੀਤ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕਾਂ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਜੋੜੀ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਜੋੜੀ ਦੀ ਸੰਗੀਤ ਯਾਤਰਾ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ 1944 ਵਿੱਚ ਹੋਈ। ਹੁਸਨ ਲਾਲ (1920-1968) ਅਤੇ ਭਗਤ ਰਾਮ (1916–1973) ਭਰਾ 1940ਵਿਆਂ ਅਤੇ 1950ਵਿਆਂ ਦੇ ਹਿੰਦੀ ਸਿਨੇਮਾ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਸਨ। [1] ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸੰਗੀਤ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ-ਜੋੜੀ ਦਾ ਸੰਕਲਪ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਵਜੂਦ ਵਿੱਚ ਆਇਆ। ਨੌਸ਼ਾਦ ਸਾਹਿਬ, ਅਨਿਲ ਬਿਨਵਾਸ ਅਤੇ ਸ੍ਰੀ ਰਾਮਚੰਦਰ ਹੁਰਾਂ ਦੇ ਜ਼ਮਾਨੇ ਵਿੱਚ ਬਾਲੀਵੁੱਡ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਵੱਖਰੀ ਪਛਾਣ ਬਣਾਈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਸੰਗੀਤ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਸ਼ੰਕਰ ਜੈ ਕਿਸ਼ਨ, ਖ਼ਯਾਮ ਅਤੇ ਗਾਇਕ ਮਹਿੰਦਰ ਕਪੂਰ ਨੂੰ ਸੰਗੀਤ ਸਿਖਲਾਈ ਦਿੱਤੀ.[1]
ہُسن لال بھگت رام کو بھارتی فلمی صنعت میں میوزک ہدایت کاروں کی پہلی جوڑی سمجھا جاتا ہے۔ اس جوڑی کا میوزیکل سفر 1944 میں شروع ہوا تھا۔ ہُسن لال (1920-1968) اور بھگت رام (1916–1973) 1940 ء اور 1950 کی دہائی کے ہندی سنیما میں مشہور موسیقار تھے۔ [1] کہا جاتا ہے کہ میوزیکل ڈائریکٹر کا تصور وجود میں آیا۔ نوشاد صاحب ، انیل بنواس اور سری رامچندر ہورون کے دنوں میں بالی ووڈ نے اپنی ایک الگ پہچان بنائی۔ انہوں نے مشہور میوزک ڈائریکٹر شنکر جئے کشن ، کھم اور گلوکار مہیندر کپور کے لئے موسیقی کی تربیت حاصل کی۔ [1]
ਹੁਸਨ ਲਾਲ ਭਗਤ ਰਾਮ ਦਾ ਜਨਮ ਜਲੰਧਰ (ਹੁਣ ਸ਼ਹੀਦ ਭਗਤ ਸਿੰਘ ਨਗਰ) ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਪਿੰਡ ਕਾਹਮਾ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸੰਗੀਤ ਦੀ ਲਗਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿਤਾ ਦੇਵੀ ਚੰਦ ਨੇ ਲਾਈ ਸੀ। ਬਚਪਨ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਵੱਡੇ ਭਰਾ ਪੰਡਿਤ ਅਮਰਨਾਥ ਤੋਂ ਸੰਗੀਤ ਸਿੱਖਿਆ ਲਈ, ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਨੂੰ ਕਲਾਸੀਕਲ ਸੰਗੀਤ ਵਿਚ ਰਸਮੀ ਸਿਖਲਾਈ ਜਲੰਧਰ ਦੇ ਦਲੀਪ ਚੰਦਰ ਬੇਦੀ ਤੋਂ। ਹੁਸਨ ਲਾਲ ਨੂੰ ਵਾਇਲਨ ਦਾ ਸ਼ੌਕ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਉਸਤਾਦ ਬਸ਼ੀਰ ਖਾਨ ਤੋਂ ਵਾਇਲਨ ਦੀ ਸਿੱਖਆ ਲਈ।[2]
ہُسن لال بھگت رام جالندھر (اب شہید بھگت سنگھ نگر) ضلع کے کمہ گاؤں میں پیدا ہوئے تھے۔ وہ اپنے والد دیوی چند سے متاثر ہوئے تھے۔ ابتدائی بچپن میں انہوں نے اپنے بڑے بھائی پنڈت امرناتھ سے موسیقی کی تعلیم حاصل کی ، اور بعد میں جالندھر کے دلیپ چندر بیدی سے کلاسیکی موسیقی میں۔ ہُسن لال وایلن کا شوق رکھتے تھے ، اور انہوں نے استاد بشیر خان سے وایلن سیکھ لیا۔ [1]
ਹ੍ਰਿਦੇਨਾਥ ਮੰਗੇਸ਼ਕਰ ਜਾਂ ਹ੍ਰਿਦੈਨਾਥ ਲਤਾ ਮੰਗੇਸ਼ਕਰ, ਆਸ਼ਾ ਭੋਸਲੇ ਅਤੇ ਊਸ਼ਾ ਮੰਗੇਸ਼ਕਰ ਦਾ ਭਰਾ ਭਾਰਤੀ ਸੰਗੀਤਕਾਰ ਹੈ। ਇਸਨੂੰ ਸੰਗੀਤ ਅਤੇ ਫ਼ਿਲਮ ਜਗਤ ਵਿੱਚ ਬਾਲਾਸਾਹਿਬ ਦੇ ਨਾਂ ਨਾਲ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ہریدیناتھ منگیشکر یا ہریدیناتھ لتا منگیشکر ، آشا بھوسلے اور ایشا منگیشکر کے بھائی ، ایک ہندوستانی موسیقار ہیں۔ یہ موسیقی اور فلمی دنیا میں بالاصاحب کے نام سے جانا جاتا ہے۔