Lublin is de typeaanduiding van verschillende kleine vrachtwagens, die van 1993 tot 2007 in Lublin gebouwd werden door de Poolse autofabrikanten Fabryka Samochodów Ciężarowych (FSC), Daewoo Motor Polska, Andoria-Mot en Intrall Polska.
Lublin – samochód dostawczy występujący w wielu odmianach nadwozia, produkowany w latach 1993–2007 przez Fabrykę Samochodów w Lublinie, Daewoo Motor Polska, Andoria-Mot, a w ostatnich latach produkcji przez Intrall Polska.
Sinds 2011 wordt een gemoderniseerde versie gebouwd door Honker (voorheen Pasagon DZT) en verkocht als Honker Cargo.
Od 2011 roku jest produkowana jego zmodernizowana wersja jako Honker Cargo (wcześniej DZT Pasagon).
Geschiedenis
Historia i opis pojazdu
De auto had een nieuwe transmissie, stuurbekrachtiging, een andere grille, een nieuw dashboard (gemodelleerd op basis van het dashboard van de FSO Polonez Plus) en vele andere kleine veranderingen. Aan het einde van het jaar werd een versie met een maximum gewicht van 3,5 ton en een 2,2 benzinemotor C22 NED met een vermogen van 117 pk van het Australische bedrijf Holden (behorend tot GM) in productie genomen. Van 1997 tot 1999 werd de Lublin ook geassembleerd in de Tsjechische fabriek Avia.
Pod koniec lat 70. i przez całe lata 80. w lubelskiej fabryce, a także we współpracy z ZSD w Nysie powstawały zunifikowane ze sobą prototypy samochodów dostawczych, które charakteryzowały się dość nowoczesną na ówczesne czasy sylwetką i bardzo dużym podobieństwem do seryjnie produkowanego później Lublina.
In 1999 werd de gemoderniseerde Lublin III gepresenteerd met kleine uiterlijke veranderingen, betere bescherming tegen corrosie, een nieuwe versnellingsbak van Kia en een nieuwe aandrijfas. Na het faillissement van de fabriek in het najaar van 2001 nam de motorenfabriek Andoria FSC over en in het voorjaar van 2002 werd de productie van de Lublin hervat. Eind 2003 verwierf Intrall Polska de rechten om de Lublin te produceren, de productie werd opnieuw opgestart aan het begin van 2004.
Prace miały na celu stworzyć następcę dla przestarzałego już Żuka oraz Nysy.
In december 2007 werd de productie stilgelegd als gevolg van het faillissement van Intrall. Op 16 september 2010 werd door DZT Tymińscy de Pasagon gepresenteerd. Het was een gemoderniseerde Lublin met een aan de voorkant gewijzigd uiterlijk en een sterkere motor ADCR (common-rail) 115 pk van Andoria, die de standaard voldoet aan de Euro4-emissienorm.
Efektem prac były m.in. prototypy Lublin 25 i 35 oraz Nysa 321, 25 oraz 325 (w tym egzemplarz z napędem na cztery koła)[3].
De Bosmal Cabrio is een op de Fiat 126 gebaseerde cabriolet, ontworpen door het Poolse bedrijf BOSMAL en deels geproduceerd door dit bedrijf van 1991 tot 1995.
Polski Fiat 126p Cabrio – samochód z nadwoziem kabriolet zaprojektowanym przez BOSMAL i częściowo produkowany przez tę firmę w latach 1991−1995.
Geschiedenis
Historia i opis modelu
De Bosmal Cabrio was één van twee serieproductie-cabriolets op basis van de Fiat 126.
126p Cabrio był jednym z dwóch seryjnie wytwarzanych kabrioletów na bazie Fiata 126.
In tegenstelling tot andere cabrio's op basis van de Fiat 126 was het geen achteraf aangepast productiemodel, maar was het een ontwerp ontwikkeld en deels vervaardigd door BOSMAL in Bielsko-Biała.
W odróżnieniu od innych kabrioletów bazujących na Fiacie 126 model ten nie powstawał jako przeróbka gotowych egzemplarzy, ale był konstrukcją opracowaną i częściowo produkowaną w Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Samochodów Małolitrażowych BOSMAL[1].
Bij afwezigheid van een dakconstructie die voor stijfheid zorgt, werden bij de Cabrio de bodemplaat, stijlen en dorpels verstevigd en kreeg de auto een rolbeugel.
Z powodu braku dachu konstrukcję usztywniono przez wzmocnienie płyty podłogowej, słupków przednich i progów oraz dodanie usztywniającego pałąka za linią drzwi.
Deze verstevigingselementen werden geproduceerd door BOSMAL, waar ook de montage en afwerking van de auto uitgevoerd werden.
Elementy wzmocnień produkowano w BOSMALu, tam też prowadzono ich montaż i prace wykończeniowe przy samochodzie.
De rest van de productie vond plaats bij FSM.
Pozostałe prace prowadzono w FSM.
Het was mogelijk om kuipstoelen en een tot 30 pk opgevoerde motor te bestellen.
Istniała możliwość zamówienia dodatkowego podnoszącego komfort użytkowania oraz zestawu wzmacniającego silnik do 30 KM.
De verkoop van van de auto's liep via BOSMAL, de wachttijd voor een besteld exemplaar varieerde van drie tot zes maanden.
Sprzedażą poszczególnych egzemplarzy zajmował się BOSMAL, czas oczekiwania na zamówiony egzemplarz wahał się od trzech do sześciu miesięcy.
Het cabrio's waren leverbaar in de kleuren wit en rood.
W ofercie dostępne były pojazdy białe i czerwone[1].
De standaarduitvoering werd aangedreven door een viertakt benzinemotor met een cilinderinhoud van 652 cm³ en een vermogen van 24 pk bij 4500 tpm, waarmee een topsnelheid van 105 km/u en een acceleratie van 0 naar 100 km/u in 52 seconden mogelijk was.
Standardowo pojazd był napędzany przez czterosuwowy silnik benzynowy o pojemności skokowej 652 cm³ i mocy 24 KM przy 4500 obr/min., który pozwalał rozpędzić się do 105 km/h.
Via een handgeschakelde vierversnellingsbak werden de achterwielen aangedreven.
Napęd był przenoszony przez czterobiegową skrzynię biegów na tylną oś.
Het opgegeven verbruik was 6,8 l/100 km, de bagageruimte had een inhoud van 100 dm³.
Deklarowane zużycie paliwa to 6,8 l/100 km[2].
De productie begon kort na de val van het communisme in Polen, toen daar de auto's uit West-Europa beschikbaar kwamen.
Produkcję rozpoczęto tuż po przemianach ustrojowych w Polsce, kiedy samochody z Europy Zachodniej stały się łatwo dostępne.
Om deze reden was de Bosmal Cabrio weinig populair in Polen, waar vanaf dat moment uit het buitenland geïmporteerde gebruikte voertuigen als meer prestigieus werden beschouwd.
Z tego powodu samochód cieszył się w Polsce niewielką popularnością, ponieważ sprowadzane z zagranicy pojazdy używane były uważane za bardziej prestiżowe.
Om deze reden ging het grootste deel van de productie naar West-Europa, naar consumenten die liever een goedkope nieuwe auto kochten in plaats van een gebruikt voertuig.
Z tego powodu większość produkcji trafiła do zachodniej Europy, gdyż tamtejsi konsumenci woleli natomiast zakupić tani, fabrycznie nowy pojazd zamiast pojazdu używanego[1].
Een totaal van 507 exemplaren werd geproduceerd, waarvan er ca.
Łącznie powstało 507 egzemplarzy[2], z czego na eksport trafiło ok.
400 zijn geëxporteerd.
400[1].
Rafał Sarnecki Plaats uw zelfgemaakte foto hier Werk Instrument(en) gitara Portaal Muziek
Rafał Sarnecki Miejsce urodzenia Warszawa Instrumenty gitara Gatunki jazz Zawód gitarzysta, kompozytor Aktywność od 2008 Strona internetowa
Discografie
Dyskografia
Rafał Sarnecki (Warschau, 1982) is een Poolse jazzgitarist, componit, arrangeur en producent in de jazz. In 2002 won Sarnecki de eerste prijs in de International Jazz Guitar Competition-Guitar City in Warschau.
Rafał Sarnecki (ur. 1982 w Warszawie) – polski gitarzysta, kompozytor, aranżer i producent jazzowy z Warszawy, od 2005 r. mieszkający w Nowym Jorku.
In 2005 vertrok hij naar New York City waar hij nog steeds (2017) woont en werkt. Hij studeerde hier met een beurs aan New School University in Manhattan, bij Paul Bollenback, Peter Bersnstein en Adam Nussbaum. In 2008 studeerde hij af. in 2010 behaalde hij een graad in 'jazz performance' aan Queens College, waar hij studeerde onder John Bollenbeck[1].
Otrzymał tam stypendium w programie „Jazz i Muzyka Współczesna” w New School University na Manhattanie, gdzie uczył się m.in. u takich nauczycieli jak Paul Bollenback, Peter Bersnstein czy Adam Nussbaum, a w 2008 roku zdobył tytuł „licencjata z honorami”.
In 2008 verscheen zijn eerste album, dat genomineerd werd voor een Fryderik. Sindsdien kwamen er nog andere platen van hem uit, onder meer op BJU Records.
W 2010 r. na Queens College w Nowym Jorku nadano mu tytuł magistra w zakresie wykonawstwa jazzowego.
Sarnecki speelt in de groepen van onder andere Lucas Pino, Annie Chen, David Bertrand en Leonor Falcon.
Tam uczył się pod kierunkiem Johna Bollenbecka[1].
Stefan Żeromski Plaats uw zelfgemaakte foto hier Portaal Politiek
Stefan Żeromski Miejsce urodzenia Kielce Prezydent Rzeczypospolitej Zakopiańskiej Okres od 30 października 1918 do 16 listopada 1918 Poprzednik urząd ustanowiony Następca urząd zniesiony, przyłączenie do Polski
Stefan Żeromski Jelita (adellijk wapen) (geboren 14 oktober 1864 in Strawczyn, overleden 20 november 1925[1] in Warschau) – Poolse schrijver, publicist, dramaturg. Eerste voorzitter van de Poolse PEN Club.
Stefan Żeromski herbu Jelita (ur. 14 października 1864 w Strawczynie, zm. 20 listopada 1925[1] w Warszawie) – polski prozaik, publicysta, dramaturg. Pierwszy prezes polskiego PEN Clubu.
Hij maakte gebruik van de pseudoniemen Maurycy Zych, Józef Katerla[2] en Stefan Iksmoreż.
Posługiwał się pseudonimami Maurycy Zych, Józef Katerla[2] i Stefan Iksmoreż.
Dankzij zijn maatschappelijke engagement werd hij „het geweten van de Poolse literatuur”[3][4] of „het geweten van het volk”[5][6] genoemd.
Ze względu na zaangażowanie społeczne nazwany był „sumieniem polskiej literatury”[3][4] lub „sumieniem narodu”[5][6].
Stefan Żeromski stamt af van verarmde Poolse landadel met het adellijke wapen Jelita. Opgegroeid in Ciekoty in Świętokrzyskie-gebergte.
Stefan Żeromski pochodził ze zubożałej rodziny szlacheckiej herbu Jelita. Wychował się w Ciekotach w Górach Świętokrzyskich.
Zijn vader Wincenty Żeromski verloor vóór de opstand zijn vermogen en om voor zijn gezin te kunnen zorgen, werd hij pachter van landgoederen. In 1863 steunde hij de Polen die vochten in de Januari-opstand.
Jego ojciec Wincenty Żeromski przed powstaniem utracił majątek i aby utrzymać rodzinę, został dzierżawcą folwarków. W 1863 roku wspierał Polaków walczących w powstaniu styczniowym.
Żeromski verloor zijn moeder in 1879, en zijn vader in 1883.
Żeromski matkę stracił w roku 1879, a ojca w 1883 r.
Tijdens de Januari-opstand in de slag bij Czarnca is Gustaw Saski (1846–1863), een neef van Stefan Żeromski, gevallen[7].
W czasie powstania styczniowego w bitwie pod Czarncą zginął Gustaw Saski (1846–1863), brat cioteczny Stefana Żeromskiego[7].
Stefan Żeromski op jeugdige leeftijd
Stefan Żeromski w młodości
Portret van Stefan Żeromski, pastel van Kazimierz Mordasewicz, 1909
Portret Stefana Żeromskiego, pastel Kazimierza Mordasewicza, 1909
Stefan Żeromski, houtsnede van Władysław Skoczylas, ca.
Stefan Żeromski, drzeworyt Władysława Skoczylasa, ok.
Graf van Stefan Żeromski op de evangelisch-gereformeerde begraafplaats in Warschau (2015)
Grób Stefana Żeromskiego na cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie (2015)
In 1873 ging de negenjarige Stefan de dorpsschool in Psary. In 1874 begon hij zijn opleiding aan het gymnasium in Kielce; zijn leraar was o.a.
W roku 1873 dziewięcioletni Stefan trafił na rok do szkoły początkowej w Psarach. W 1874 roku rozpoczął naukę w Męskim Gimnazjum Rządowym w Kielcach; jego nauczycielem był m.in. Antoni Gustaw Bem. Z tego okresu pochodzą jego pierwsze próby literackie – wiersze, dramaty, przekłady z literatury rosyjskiej.
Antoni Gustaw Bem.
Zadebiutował w 1882 roku w numerze 27 „Tygodnika Mód i Powieści” przekładem wiersza Lermontowa i w „Przyjacielu Dzieci” wierszem „Piosenka rolnika”.
Uit deze periode stammen zijn eerste literaire pogingen – gedichten, toneelstukken, vertalingen van Russische literatuur. Hij debuteerde in 1882 in nummer 27 van het weekblad „Tygodnika Mód i Powieści” [Weekblad voor Mode en Verhalen] met de vertaling van een gedicht van Lermontov en en in het tijdschrift „Przyjacielu Dzieci” [Kindervriend] met het gedicht „Piosenka rolnika” [Liedje van een boer]. Financiële problemen en eerste tekenen van tuberculose leidden ertoe dat hij het gymnasium in 1886 afsloot zonder eindexamen te doen. In hetzelfde jaar begon hij met zijn studie aan het Instituut voor Diergeneeskunde in Warschau (aan de universiteit was het eindexamen geen toegangsvereiste). In hetzelfde jaar begon hij met zijn studie aan het Instituut voor Diergeneeskunde in Warschau (aan de universiteit was het eindexamen geen toegangsvereiste).
Trudności finansowe i początki gruźlicy spowodowały, że gimnazjum ukończył w 1886 roku bez uzyskania matury. W tym samym roku rozpoczął studia w Instytucie Weterynarii w Warszawie (uczelnia nie wymagała matury). Tam zetknął się z ruchem socjalistycznym, działał m.in. w tajnej akcji oświatowej wśród rzemieślników i robotników.
Tegen het einde van 1908 deden Stefan Żeromski en Rafał Radziwiłłowicz een voorstel aan Józef Piłsudski om lid te worden van de vrijmetselarij[8].
Pod koniec 1908 roku Stefan Żeromski i Rafał Radziwiłłowicz złożyli propozycję Józefowi Piłsudskiemu wstąpienia do wolnomularstwa[8].
Het vermoeden dat Stefan Żeromski banden had met vrijmetselaars[9] wordt niet bevestigd door meer betrouwbare bronnen en berusten voornamelijk op de gedetailleerde beschrijving van de opname van een nieuw lid in de vrijmetselaarsloge die is opgenomen in de roman Popioły [In zak en as]. Het is waarschijnlijk dat hij bij zijn zwager – Rafał Radziwiłłowicz, broer van zijn vrouw Oktawia[10] voor dit fragment te rade is gegaan.
Sugerowane związki S. Żeromskiego z wolnomularzami[9] nie znajdują potwierdzenia w bardziej wiarygodnych źródłach, a oparte są na szczegółowym opisie przyjmowania nowego członka do loży wolnomularskiej zamieszczonym w Popiołach. Najprawdopodobniej konsultantem tego fragmentu był jego szwagier – Rafał Radziwiłłowicz, brat żony Oktawii[10].
In 1889 was hij gedwongen zijn studie om financiële redenen op te geven en begon hij als huisleraar te werken in huizen van de landadel o.a. in Łysów (tegenwoordig de gemeente Przesmyki nabij Siedlce) en in Nałęczów.
W 1889 roku zmuszony został porzucić studia z powodów finansowych i zaczął pracować jako guwerner w domach ziemiańskich, między innymi w Łysowie (obecnie gmina Przesmyki koło Siedlec) i w Nałęczowie.
Vanaf 1889 verschenen zijn werken in het weekblad Tygodnik Powszechny [Algemeen Weekblad], Głos [De Stem], Nowej Reformy [Nieuwe Hervormingen].
Od roku 1889 jego utwory ukazywały się na łamach Tygodnika Powszechnego, Głosu, Nowej Reformy.
In 1892 verbleef hij voor korte tijd in Zürich, Wenen, Praag en Krakau.
W 1892 roku przebywał krótko w Zurychu, Wiedniu, Pradze i Krakowie.