Puck (Polonia)
Puck
Libri ad audiendum[I]
Audiobooki[28]
Dominikanie.pl Service YouTube dux Adam Szustak Actio annis ab MMXVII Numerus videntium 52.5 decies centena Numerus subscriptorium 0,1 decies Lingua Polonica Web page
Dominikanie.pl Serwis YouTube Prowadzący Adam Szustak Lata aktywności od 2017 Liczba wyświetleń 52,5 mln[2] Liczba obserwujących 0,1 mln[2] Język polski Strona internetowa
Scriptor et orator. Pastor dicipulorum universitatis. Ab A.D. MMXIV sub nomine Langusta na Palmie (Palinurus super areceam) in YouTube agit in quo de rebus divinis et quoque vita in Ordine ac intineribus suis toto orbe terrarum loquitur.
Adam Stanisław[3] Szustak OP (ur. 20 lipca 1978 w Myszkowie[4]) – polski duchowny rzymskokatolicki, dominikanin, wędrowny kaznodzieja, duszpasterz akademicki, vloger, autor książek i audiobooków[5].
Nomen huius actionis ab opere musivo, quod in Basilica Matris Dei Assumpti Aquileiae est, ducit.
Od 2014 swoją działalność internetową sygnuje nazwą Langusta na Palmie, która została zaczerpnięta z jednej z mozaik znajdujących się w bazylice Matki Bożej Wniebowziętej we włoskiej Akwilei[6].
In Liceo Generale nominis mjr Henrici Sucharski Myscoviae docuit [II].
Kształcił się w Liceum Ogólnokształcącym im. mjr. Henryka Sucharskiego w Myszkowie[7].
Duobus annis in Seminario Maiore Sacerdotali Archidioecesis Czestochoviensis studebat, deinde in Ordine Praedicatorum accessit. Professionem primam a. d. XVIII kal.
Przez dwa lata studiował w Wyższym Seminarium Duchownym Archidiecezji Częstochowskiej, a następnie wstąpił do zakonu dominikanów[8].
Augusti MM et perpetuam a. d. XVIII kal. Aprilis MMIV emisit et sacerdotalem ordinationem recepit a. d.
Pierwszą profesję złożył w zakonie 18 sierpnia 2000, śluby wieczyste 18 kwietnia 2004, a święcenia kapłańskie przyjął 4 grudnia 2004[3].
Decembris MMIV [III] . Eodem anno in Collegio Theologiae et Philosophiae Dominicanorum Pontificiae Academiae Theologiae Cracoviensis adeptus est magistri gradus per opus de Oeconomia Sancti Trinitatis in propositione sancti Irenaei de Lugundo sub auspiciis scripsit prof. dr hab. Henrici Pietras SJ [IV] .
W tym samym roku na Kolegium Filozoficzno-Teologicznym oo. Dominikanów na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie uzyskał tytuł magistra na podstawie pracy Ekonomia trynitarna w ujęciu św. Ireneusza z Lyonu, napisanej pod kierunkiem o. prof. dr. hab. Henryka Pietrasa SJ[9].
MMVIII ad a. d. MMXII erat capellanus in "Beczka" societate academicorum[I], atque fundationis christianae nominis Malak constituere incipit.[II] In eodem anno est a monasterio in regione Lodziensis assignatus, cum praedicator peregrinus factus sit, compluribus temporum agit exercitia spiritualia, etiam extra limites Poloniae.
W latach 2007–2012 był duszpasterzem we wspólnocie akademickiej Beczka w Krakowie[10], a także zainicjował powstanie w 2012 chrześcijańskiej fundacji Malak[11]. W tym samym roku został asygnowany do klasztoru w Łodzi, zostając tak zwanym kaznodzieją wędrownym – większość czasu spędza obecnie na rekolekcjach wyjazdowych, także poza granicami Polski.
Mantum - vestimentum solennum papale.
Mantum – uroczysty płaszcz papieski.
[I] Pallium, quod simile ordinariae capae est, sed absimile ei est in hac re, ut longius sit et ad nectendum eum fibulam ornatam utatur.
Przypomina zwykłą kapę, różni się od niej tym, że jest dłuższy i zapina się go ozdobną klamrą[1].
In medio aevo rufum erat, non album sicut hodie, cum eo tempore ruber color papalis esset.
W średniowieczu był koloru czerwonego, a nie — jak obecnie — białego, ponieważ ówczesną barwą papieską była właśnie czerwień.
XI et XII saeculo mantum fuit unum ex gravissimis elementis ac dein impositio hoc nominata immantatio, proprium signum recipendi auctoritatis papalis esse agnita est.
W XI i XII wieku mantum było jednym z najważniejszych elementów stroju papieskiego, a jego nałożenie, czyli immantatio, uznawano za szczególny symbol nadania władzy papieskiej[1].
[I] Nunc prex, quae dicitur cum papae mantum imponatur, est:
Modlitwa odmawiana podczas nakładania papieżowi mantum brzmi:
quod in polonice translatum:
co po polsku znaczy:
Ecclesia Assumptionis B. Mariae Virginis et Sancti Antonius de Padua Mileioviae - ecclesia parochiae
Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Antoniego z Padwy w Milejowie – kościół parafialny rzymskokatolickiej parafii pw. Wniebowzięcia NMP w Milejowie. Został ufundowany przez rodzinę Rostworowskich.
Conari ad aedificandum templum
Starania o budowę
Primum templum christianum Mileioviae Ecclesia Orthodoxa Sancti. Praxedis ex XV saeculo fuit, quae certe ab XVII saeculo ad Ecclesiam Graeco-Catholicam infuit.
W Milejowie pierwszą świątynią chrześcijańską była prawosławna cerkiew pw. św. Praksedy z XV wieku, która już na pewno od wieku XVII należała do Kościoła greckokatolickiego.
In hoc oppido simul numerum catholicorum ritus romani ampliavit, qui ad tres paroecias perinuerunt: Biskupice, Łańcuchów et Mełgiew.
Zarazem w tej miejscowości wzrastała liczba katolików obrządku rzymskiego, którzy należeli do trzech parafii: w Biskupicach, Łańcuchowie i Mełgwi.
Notum est ex ligno capellam catholicam-romanam Sanctae Annae AD MDCCXXXIX existitisse, cum intellegerent indicem ab Archidioecesi Lublinensis affirmat a 18th century erat capellam Sancti Barbara [I] .
Wiadomo o istnieniu drewnianej rzymskokatolickiej kaplicy św. Anny w 1739 r., natomiast informator Archidiecezja Lubelska stwierdza, że od XVIII wieku była tu kaplica św. Barbary[1].
Magno nisu Ecclesiae conatae sunt in ecclesia, ut inveniam Milejów coepit in MDCCCXVIII et erat Anna Chrapowicka, née Suffczyńska, et ante eos incepit.
Starania o kościół na terenie Milejowa zaczęły się w 1818 r., a podjęła je jako pierwsza Helena z Suffczyńskich Chrapowicka.
Sed quia ante mortua est quam opus effectum est, per quod sponte fecit, Stanisław, et super Antonius, ex comitibus Rostworowski [II] .
Ponieważ jednak umarła przed zrealizowaniem dzieła, inicjatywę przejęli Stanisław i Antoni hrabiowie Rostworowscy[4].
36,000 zlotys in spent Chrapowicka Maria autem ad aedificationem ecclesiae.
Helena Chrapowicka na cel budowy kościoła przeznaczyła w swoim testamencie 36000 zł.
Maximum momentum ad fabricam templi facta Marianna née Iansenio Rostworowska comitissa uxor Antonii Meliton Rostworowski .
Największe zasługi dla budowy świątyni miała Marianna z Jansenów hrabina Rostworowska, żona Antoniego Melitona Rostworowskiego.
Et patientibus subministravit si ex constructione ecclesiae, praesertim post mortem vir est in MDCCCXLIII.
Poświęciła się ona sprawie wzniesienia kościoła szczególnie po śmierci męża w 1843 r.
Sed ipsa de se mortua cholera in MDCCCLVI, et maiorum eius operis quod perficitur per filium Antonius Ignacy Rostworowski [III] .
Sama zmarła jednak na cholerę w 1856 r., a dzieło swoich przodków ukończył jej syn, Antoni Ignacy Rostworowski[5].