Мұстафа Кәбенұлы Әбдірахман (23.11.1954, Мұсаходжалы ауылы, Қайсері қаласы, Түркия, – 15.3.1995, Алматы) – белгілі спортшы, таэквондодан қара белбеу 6 дан иегері, ҚР таеквондо (WTF) федерациясының негізін қалаушы, халықаралық дәрежедегі жаттықтырушы.
Kabenoğlu Abdurrahman Mustafa (doğumu 23.11.1954 yılında, Musahocalı köyü, Kayseri, Türkiye, – ölümü 15.3.1995, Almatı) – ünlü sporcu, taekwondo 6 dan siyah kuşak sahibi, Kazakistan Taekwondo federasyonu (WTF) kurucusu ve uluslararası bir sınıf antrenör.
Стамбұлдағы орта мектепті бітіріп, Тайвандағы экспериментальды университетті және сол елдегі Халықаралық қатынастар университетінің журналистика факультетін қоса бітірген.
İstanbul'da liseden mezun, Tayvan Üniversitesi gazetecilik ve uluslararası ilişkiler fakültelerinin mezunu.
Осы елде жүріп корейдің көне спорт өнері таеквондоны үйренді.
Tayvan'da kore sporu taekwondoyu öğrenmiş.
Кейін Германияның Кельн, Мюнхен және Түркияның Стамбұл қалаларында өзінің таэквондо мектебін ашқан.
Sonra Almanya, Köln, Münih ve Türkiye , İstanbul şehirlerinde taekwondo okullarını açmış.
Қазақстан тәуелсіздік алғаннан кейін Алматыға келіп, таэквондо мектебін ашты.
Kazakistan'ın bağımsızlığını almasından sonra Almatı'da tekvando okulunu açmış.
Белгісіз жағдайда қазаға ұшырап, денесі Стамбұл қаласында жерленді.
Almatı'da bir cinayet sonucunda hayatını kaybetti, İstanbul'da defnedilmiştir.
2000 жылы Алматы қаласында Өзтүрік Мұстафа атына көше беріліп, ескерткіш белгі қойылды.
2000 yılında Almatı'nın bir caddesine ismi verilmiş, heykeli dikilmiştir.
2004 жылы Өзтүрік Мұстафаның 50 жасқа толған мерейтойы қарсаңында Алматы облысы Талғар ауданы Бесағаш ауылында ескерткіші ашылды.[1]
2004 yılında 50. yıldönümü arifesinde Almaty ili Talgar ilçesi Besagaş köyünde anıt heykeli dikildi.[1]
Түркияның Ыстанбұл қаласындағы Гүнешлі ауданындағы Мұстафа Өзтүріктің бейіті
Mustafa Öztürk'ün mezarı Türkiye, İstanbul, Güneşli
↑ “Қазақстан”: Ұлттық энцклопедия/Бас редактор Ә.
↑ “Kazakistan”: Ansiklopedi/Bas editörü prof.
Нысанбаев – Алматы “Қазақ энциклопедиясы” Бас редакциясы, 1998 ISBN 5-89800-123-9 ↑ ЖҮРЕГІМДЕ ҚАРА ТАС, ҚАШАН ЕРІРІН БІЛМЕЙМІН. ↑ Мұстафа Өзтүрік алпысқа толар еді
Nısanbaev. Almatı, 1998 ISBN 5-89800-123-9
Адамбек Кәдірбекұлы Қапанов (9.3.1927 жыл, қазіргі Шығыс Қазақстан облысы Ақсуат ауданы - 8.08.2011) - архитектор, Қазақстанның еңбек сіңірген архитекторы (1971), профессор (1999).
Kapanov Adambek Kadyrbekovich (9 Mart 1927, Doğu Kazakistan bölgesinin bugünkü Aksuat bölgesi - 8 Ağustos 2011) - mimar (1999)
Мәскеу сәулет институтын бітірген (1951).
Moskova Mimarlık Enstitüsü'nden (1951) mezun oldu.
1951 — 1967 жылдары Қазақ мемлекеттік қала құрылысы бас жобалау институтында архитекторлық шеберхананың бас архитекторы, Алматы мемлекеттік қала құрылысын жобалау институтының директоры (1967- 1997), 1971 - 1983 жылдары Алматы құрылыс-жобалау бас басқармасының бастығы әрі қаланың бас архитекторы қызметін атқарды.
1951-1967 yılları arasında Kazak Devlet Şehir Planlama Enstitüsü'nde mimarlık atölyesinin baş mimarı, Almatı Devlet Şehir Planlama Enstitüsü'nün (1967-1997) müdürü olarak çalıştı, 1971'den 1983'e kadar Almatı Ana İnşaat ve Tasarım Dairesi başkanı ve şehrin baş mimarı olarak çalıştı..
Алматы қаласының орталығын қайта құруға, көрікті архитекторлық ансамбльдерді қалыптастыруға белсене қатысты.
Almatı merkezinin yeniden inşasında, güzel mimari toplulukların oluşumunda aktif rol aldı.
Оның жобасы бойынша Орталық мәдениет және демалыс басының қақпасы (1954 - 55 ), Республикалық Орталық стадион спорт кешені (1958 - 1964, архитектор А.Я. Косовскиймен бірге), қазіргі Қазақ спорт және туризм академиясы кешені (1964) салынды.
Projesine göre Merkez Kültür ve Eğlence Sarayı (1954 - 55), Cumhuriyet Merkez Stadyumu spor kompleksi (1958 - 1964, mimar A.Ya. Kosovsky ile), modern Kazak Spor ve Turizm Akademisi kompleksi (1964) kapıları inşa edildi.
Д.Қонаев мүсіні, қазіргі Алматы қалалық әкімшілік, ғимарат (1976 - 80), Республика алаңы (1980 жылы КСРО Мемлекттік сыйлығы, 1982) авторларының бірі болды.
Şu anki Almatı şehir idaresi binası olan D. Kunayev'in heykelinin (1976-80), Cumhuriyet Meydanı'nın (1980, 1982'de SSCB Devlet Ödülü) yazarlarından biriydi.
Қазақстан Жоғарғы Кеңесінің Құрмет грамотасымен (1987), "Еңбек Қызыл Ту", "Құрмет белгісі" ордендерімен, медальдармен марапатталған.[1]
Kazakistan Yüksek Sovyeti Diploması ile ödüllendirildi (1987), "Kızıl Bayrak", "Onur Nişanı", madalya aldı.
↑ Қазақ мәдениеті.
Kazak kültürü.
Энциклопедиялық анықтамалық.
Ansiklopedik referans kitabı.
Алматы: “Аруна Ltd.”
Almatı: Aruna Ltd.
ЖШС, 2005 ISBN 9965-26-095-8
JS, 2005 ISBN 9965-26-095-8
Аралбай Оңғарбекұлы[1] (1854, қазіргі Маңғыстау облысы, Қарақұм ауылы – 1914, сонда) – ақын.
Aralbay Ongarbekovich (1854, şimdi Mangistau bölgesi, Karakum köyü - 1914, o zaman) - şair.
Мұсылманша білім алған, шығыс әдебиеті нұсқаларымен жақсы таныс болған.
Müslüman eğitimi aldı ve Doğu edebiyatının versiyonlarını iyi biliyordu.
Жас кезінен темірші-ұсталық, етікшілік, аңшылық, балықшылық сияқты кәсіптермен айналысады, тас қашап, зират ескерткіштерін жасаған.
Küçük yaşlardan itibaren demircilik, ayakkabıcılık, avcılık, balık tutma, taş oymacılığı ve mezarlık ile uğraştı.
Аралбайдың қолынан шыққан сәулетті ескерткіштердің үздігі – Қарашүңгіл зиратындағы Бырттың мазары.
Aralbay'ın en iyi mimari eserlerinden biri Karaşungül mezarlığındaki Byrt mezarıdır.
↑ «Қазақстан» ұлттық энциклопедиясы (10 томдық), Алматы, 1998 – 2007. ↑ Маңғыстау энциклопедиясы, Алматы, 1997; ↑ Қазақ әдебиеті.
Ulusal Ansiklopedi "Kazakistan" (10 cilt), Almatı, 1998-2007. Mangystau ansiklopedisi, Almatı, 1997; Kazak edebiyatı.
Энциклопедиялық анықтамалық. — Алматы: «Аруна Ltd.»
Ansiklopedik referans kitabı. - Almatı: Aruna Ltd.
ЖШС, 2010 жыл.ISBN 9965-26-096-6
LLP, 2010. ISBN 9965-26-096-6
Аралбай қазіргі Маңғыстау облысының Бейнеу ауданы аймағындағы Қарақұм өңірінде дүниеге келіп, Каспий теңізінің шығыс жағалауындағы Айрақты, Қарнау және Қаракұм деген жерлерде ғұмыр кешкен.
Aralbay, Mangistau bölgesinin bugünkü Beineu ilçesinin Karakum bölgesinde doğdu ve Hazar Denizi'nin Airakty, Karnau ve Karakum olarak bilinen doğu kıyılarında yaşadı.
Бейіті Қарақұм өңіріңдегі Қарашүңгіл қорымында.
Mezarı, Karakum bölgesindeki Karaşungul mezarlığındadır.
Аралбай Адайдың Келімберді – Мұңал – Жаулы – Жары – Жетімек деген әулеттерінен шыққан.
Aralbay, Adai'nin Kelimberdy-Munal-Zhauly-Zhary-Zhetimek hanedanlarından geldi.
Жетімектің Ырсалы деген бөлімінен.
Irsaly adlı yetim bölümünden.
Аралбай Айрақты маңында Каспийден балық аулап күнелткен қайықшы кедей адам болған.
Aralbay, Hazar Denizi'nde Airakty yakınlarında balık tutan fakir bir kayıkçıydı.
Аралбай балық аулаудан басқа там салумен, етік тігумен, күміс соғумен, жыр айтумен айналысқан – сегіз қырлы шебер, өнерлі адам болған.
Aralbay, balık tutmanın yanı sıra, sekiz telli yüzükte evler inşa etmek, çizme dikmek, gümüş dövme yapmak ve şarkı söylemekle uğraşıyordu.
Ол Қарашүңгіл зиратындағы Бырт байдың құлпытасын шапқан бас шебер.
Karashungul mezarlığındaki Byrt Bai mezarının baş ustasıdır.
Аралбай мен Қашаған ақын тұтас, замандас болған.
Aralbay ve Kashagan'ın şairleri bütün ve moderndi.
Олар бірін-бірі құрметтеп,бірінің басына іс түскенде екіншісі қасынан табылып, маңдайынан сүйіп жұбататын, жігерлендіріп, қайғысына жан жүрегімен ортақтасып отырған.
Birbirlerine saygı duyuyorlardı ve bir şeyler ters gittiğinde, diğeri onlarla beraberdi, sevgi dolu, rahatlatıcı, cesaret verici ve kederlerini paylaşıyordu.
Қашағанның баласы қайтқанда барып жұбатып отырып апасы Алтынзереге айтқаны бұл сөзге дәлел.
Bu, Kashagan'ın oğlu döndüğünde kız kardeşi Altynzere'yi rahatlatmaya gittiği gerçeğiyle kanıtlanıyor.
Айдап сал — ұлттық ойын.
Aidap sal ulusal bir oyundur.
Үйде немесе демалыс орындарында ойналады.
Evde veya dinlenme yerlerinde oynanır.
Ойынға жас ерекшеліктеріне қарамай, көпшілік түгел қатыса алады.
Oyun, yaşı ne olursa olsun herkese açıktır.
Ойнаушылар екі топқа бөлінеді де, бірінші топ сыртқа шығып кетеді.
Oyuncular iki gruba ayrılır ve ilk grup çıkar.
Ойын жүргізуші сырттағылардың есімдерін үйдегілерге қойып, белгілеп алады.
Kolaylaştırıcı, listeye yabancıların adlarını koyar.
Сырттан кіргендер өз аты қойылған адамды табуы керек.
Yabancılar kendi isimleri olan birini bulmak zorundadır.
Таба алмағандар айыптары үшін өнер көрсетеді, тапқандар бұл “айыптан” құтылады.
Onu bulamayanlar suçlarını yerine getirecekler ve bu "suçluluktan" kurtulabilecekler.
Ойынның келесі кезегінде екінші топ сыртқа шығарылады.
Oyunun bir sonraki turunda ikinci takım elenecek.
Қыз кәде — ұлттық ойын.
Kızın hediyesi kazakhlarin ulusal bir oyundur.
Бұл ойында ұзатылатын қыздың жеңгелері мен күйеудің қосшылары тартысқа түседі.
Bu oyunda gelinin kolları ve damadın çifti kavga ediyor.
Ойынды қыз жағының жеңгелері бастайды.
Oyun, kızın kollarıyla başlar.