Jan Willem IJzerman (Leerdam, 9 april 1851 - Den Haag, 10 oktober 1932) adalah seorang insinyur industri minyak di Hindia Belanda, anggota parlemen, ketua Koninklijk Nederlands Aardrijkskundig Genootschap dan orang penting dalam pelestarian Borobudur dan candi-candi lain di Jawa.
Jan Willem IJzerman (Leerdam, 9 april 1851 - Den Haag, 10 oktober 1932) was een ingenieur bij de aardoliewinning in Nederlands-Indië, lid van de Tweede Kamer, voorzitter van het Koninklijk Nederlands Aardrijkskundig Genootschap en een belangrijk persoon voor het behoud van de Borobudur en andere tempels op Java.
Jan Willem IJzerman adalah putera Arie IJzerman, dokter hewan di Leerdam, dan Johanna van Geldermalsen.
Jan Willem IJzerman was de zoon van Arie IJzerman, hoefsmid te Leerdam, en Johanna van Malsen.
IJzerman menikah pada tanggal 27 Februari 1873 dengan Francisca J.J.A. Junius.
IJzerman trouwde op 27 februari 1873 met Francisca J.J.A. Junius.
Setelah kematian istrinya pada 2 Juni 1890 ia menikah pada 14 Juni 1892 dengan Susanna C. Koch.
Na haar overlijden op 2 juni 1890 hertrouwde hij op 14 juni 1892 met Suzanna C. Koch.
Dari pernikahan pertamanya ia memiliki tiga anak perempuan, dari yang kedua dua putra dan tiga anak perempuan. Dia adalah ayah dari Hermien IJzerman.
Uit het eerste huwelijk had hij drie dochters, uit het tweede twee zoons en drie dochters, en hij was de schoonvader van Hermien IJzerman.
Setelah pelatihan di Akademi Militer Kerajaan, ia bekerja di Nijmegen dan Breda, beberapa tahun sebagai zeni (1874-1896), sebagai insinyur (utama) yang bekerja pada berbagai jalur kereta api di Jawa dan Sumatera yang mendukung ekstraksi bahan baku industri.
Na een opleiding aan de Koninklijke Militaire Academie werkte hij een paar jaar in Nijmegen en Breda bij de genie om daarna (1874-1896) als (hoofd)ingenieur te werken aan verschillende spoorlijnen op Java en Sumatra ten behoeve van de grondstoffenwinning.
Pada tahun 1885 IJzerman (presiden pertama dari Archeologische Vereniging van Yogyakarta) menemukan dasar Candi Borobudur.
In 1885 ontdekte IJzerman (de eerste voorzitter van de Archeologische Vereniging van Yogyakarta) de verborgen basis van de Borobudur.
Jalan di sekitarnya digali dan fotografer Kassian Cephas diminta memfoto semua 160 relief yang tampak.
Het pad eromheen werd afgegraven en de fotograaf Kassian Cephas werd gevraagd alle 160 reliëfs die tevoorschijn kwamen te fotograferen.
Setelah itu, relief tertutup lagi.
Daarna werden de reliëfs weer bedekt.
Oleh karena itu, rekaman Cephas sampai hari ini adalah satu-satunya sumber untuk studi relief tersebut.
Daarom zijn de opnamen van Céphas tot op de dag van vandaag de enige bron voor studie van deze reliëfs.
Setelah pensiun sebagai tentara pada tahun 1896, IJzerman adalah pendiri / direktur N.V. Petroleum-maatschappij "Muara Enim" di Amsterdam dari 1897 ke 1904.
Na zijn pensionering als militair in 1896 was IJzerman oprichter/directeur van de N.V. Petroleum-maatschappij "Moeara Enim" te Amsterdam van 1897 tot 1904.
Perusahaan ini memiliki konsesi dan sumur minyak dekat Palembang di Sumatera Selatan.
De onderneming had een concessie en een oliebron bij Palembang op zuid-Sumatra.
Pada tahun 1904, Muara Enim diambil alih oleh Koninklijke Bataafsche Petroleum Maatschappij (Koninklijke Olie), sementara IJzerman menjadi anggota dewan pengawas.
In 1904 werd Moeara Enim overgenomen door de Koninklijke Bataafsche Petroleum Maatschappij (Koninklijke Olie), terwijl IJzerman lid werd van de raad van commissarissen.
Muara Enim menjadi perusahaan induk saham Koninklijke Olie (sampai sekitar tahun 2000).
Moeara Enim werd een houdstermaatschappij van aandelen Koninklijke Olie (tot omstreeks 2000).
IJzerman juga aktif dalam politik untuk Uni Liberal, pertama sebagai anggota Dewan Kota Amsterdam (1899-1906), kemudian sebagai anggota DPR (September 19, 1905 - 21 September 1909, lagi 12 Januari 1917 - 17 September, 1918).
IJzerman werd ook politiek actief voor de Liberale Unie, eerst als lid van de gemeenteraad van Amsterdam (1899-1906), later als lid van de Tweede Kamer (19 september 1905 - 21 september 1909 en wederom 12 januari 1917 - 17 september 1918).
IJzerman adalah presiden 1899-1921 ketua Koninklijk Nederlands Aardrijkskundig Genootschap (KNAG), dan juga memegang beberapa posisi manajerial lainnya di Linschoten-Vereeniging, Institut Kerajaan untuk bahasa - geografi dan etnologi Hindia Belanda, Dewan banding untuk pertambangan, dan banyak komite pameran.
IJzerman was voorzitter van 1899 tot 1921 voorzitter van het Koninklijk Nederlands Aardrijkskundig Genootschap (KNAG), en vervulde daarnaast nog tal van andere bestuurlijke functies bij de Linschoten-Vereeniging, Koninklijk Instituut voor de taal,- land- en volkenkunde van Nederlandsch-Indië, Raad van Beroep voor mijnwezen, en vele tentoonstellingscommissies.
Dia adalah inisiator utama penciptaan Technische Hogeshool di Bandung (sekarang ITB), yang didirikan pada tahun 1920.
Hij was de belangrijkste initiatiefnemer tot de oprichting van de technische universiteit te Bandoeng, die in 1920 werd gesticht.
Taman di depan gerbang utama dinamakan atas namanya (kemudian sejak tahun 1950 disebut Taman Ganesha); mempertimbangkan manfaatnya, namun, ada jalan yang dinamakan atas namanya setelah 1950 di Bandung (Jalan IJzerman).
Het park voor de hoofdingang kreeg zijn naam (sinds 1950 heet het Taman Ganesa); gezien zijn verdiensten is er echter na 1950 een straat naar hem genoemnd in Bandoeng (Jalan IJzerman).
Pada 8 Januari 1921 IJzerman diberikan gelar doktor kehormatan dalam sastra dan filsafat di Universitas Amsterdam dan 7 April 1925 di Ilmu Teknik di Universitas Teknik di Bandung.
Op 8 januari 1921 werd IJzerman een eredoctoraat in de letteren en wijsbegeerte verleend aan de Universiteit van Amsterdam en in 7 april 1925 in de technische wetenschappen aan de Technische Hogeschool te Bandoeng.
Pada tahun 1921 itu juga dianugerahi Medali Plancius.
In 1921 werd hem tevens de Plancius-medaille toegekend.
IJzerman menerima beberapa tanda kehormatan, dari ksatria Orde Singa Belanda, Komandan Orde Orange-Nassau dan Perwira Agung di Orde Orange-Nassau.
IJzerman ontving diverse ridderorden: Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw, Commandeur in de Orde van Oranje-Nassau en Grootofficier in de Orde van Oranje-Nassau.
Pada tahun 1921 ia menjadi anggota kehormatan dari KNAG dan pada 1922 Koninklijk Instituut van Ingenieurs (dimana dia adalah anggota sejak 1874).
In 1921 werd hij erelid van het KNAG en in 1922 van het Koninklijk Instituut van Ingenieurs (waarvan hij al sinds 1874 lid was).
Lucas Spampinato adalah pelatih sepak bola dan penulis Perancis kelahiran 6 Desember 1989 di Grenoble.[1][2][3]
Lucas Spampinato is een voetbal coach en Franse schrijver geboren 6 december 1989 in Grenoble.[1][2][3]
Jordy Tutuarima (Velp, belanda, 28 april 1993) adalah seorang pesepakbola Belanda keturunan Maluku yang bisa bermain sebagai penyerang.
Jordy Tutuarima (Velp, 28 april 1993) is een Nederlands voetballer van Molukse komaf die linksbuiten speelt.
Tutuarima adalah jebolan klub lokal SC Elistha kemudian hijrah ke tim junior N. E. C. dan bermain di klub tersebut selama 10 tahun.
Tutuarima begon bij SC Elistha en speelde tien jaar in de jeugdopleiding van N.E.C. Als A-junior scheurde hij zijn kruisband en stond vijftien maanden aan de kant.
Tutuarima sempat dipilih masuk Timnas U 17 Belanda namun sayang, saat di kompetisi junior, otot ligamennya robek dan harus menepi lima belas bulan . Di Musim musim 2012/13, ia diberi kesempatan untuk mendapatkan kontrak untuk mendapatkan dan pada akhir agustus, ia menandatangani satu tahun kontrak dengan opsi pada musim lain.[1] Pada 10 Oktober 2012, ia melakukan debut profesional dalam pertandingan kandang melawan Heracles Almelo sebagai pengganti Leroy George.
In de voorbereiding van het seizoen 2012/13 kreeg hij de kans om een contract te verdienen en eind augustus tekende hij een eenjarig contract met een optie op nog een seizoen.[1] Op 10 november 2012 maakte hij zijn debuut in de thuiswedstrijd tegen Heracles Almelo als invaller voor Leroy George. Op 30 januari 2014 werd bekend dat hij het seizoen op huurbasis afmaakt bij FC Oss.
Pada tanggal 30 januari 2014, Tutuarima dipinjamkan ke FC Oss lagi - lagi Tutuarima mengalami cidera. Tutuarima kemudian pindah ke Juliana '31 setelah sebelumnya sempat berlatih bersama JVC Cuijk.[2] Dari musim panas 2015 ia kemudian memilih bermain untuk Koninklijke HFC.[3][4] Akhirnya, pada 6 mei 2015, mengumumkan bahwa ia dikontrak selama satu tahun di SC Telstar .[5]
Daar kwam hij mede door een blessure tot twee wedstrijden waarna zijn contract in Nijmegen afliep. Tutuarima trainde bij JVC Cuijk maar vervolgde zijn loopbaan bij Juliana '31.[2] Vanaf de zomer van 2015 zou hij wel voor JVC Cuijk gaan spelen, maar door een verhuizing koos hij daarna voor Koninklijke HFC.[3][4] Uiteindelijk werd op 6 mei 2015 bekend dat hij een contract voor een jaar bij SC Telstar getekend heeft en terugkeert in het profvoetbal.[5]
Pada tahun 2005, delegasi dari Société nationale des chemins de fer français (SNCF) atas permintaan PT Kereta Api Indonesia melakukan studi kelayakan reaktivasi jalur kereta api Atjeh Tram.
In 2005 deed een delegatie van de Franse Spoorwegen (SNCF) op verzoek van de Indonesische Spoorwegen een haalbaarheidsstudie naar de mogelijkheid om de lijn te herstellen.
Penelitian dan hasil studi kelayakan tersebut didokumentasikan dalam sebuah film dengan nama 'Travelogues of Sumatera'.
Het onderzoek naar het tracé en de kunstwerken werd gedocumenteerd in een film met de naam 'Travelogues of Sumatra'.
Kesimpulan dari laporan ini adalah bahwa lintas kereta api ini, beserta stasiun dan prasarananya yang rusak, dapat direaktivasi.
De conclusie van het uitgebrachte rapport was dat de spoorlijn weliswaar ernstig in verval was geraakt, maar dat herstel mogelijk was.
Rekomendasi lainnya adalah mengganti lebar sepur menjadi 1.435 meter, sehingga kecepatan kereta api meningkat hingga 50%.
Een aanbeveling was om de spoorwijdte te vergroten naar 1.435 meter, zodat de snelheid van de treinen met 50% omhoog zou kunnen.
Keputusan untuk menggunakan jalur rel lama untuk direaktivasi sudah disepakati oleh Pemerintah Indonesia.
De beslissing om de spoorlijn te herstellen ligt sindsdien bij de Indonesische overheid.
Antara pantai dan Kota Radja membentang sejauh sekitar 5 km, dipisahkan oleh hamparan rawa-rawa dan lumpur.
Tussen de kust en Kota Radja lag een strook land van ca. 5 km breed, vooral bestaande uit moerassen en blubber.
Di sini adalah tempat untuk penurunan logistik dan artileri yang strategis pada saat Belanda melakukan ekspedisi di Aceh, yang menjadi latar belakang pembangunan jalur kereta api antara pelabuhan Oleh-Leh dan Kota Raja.
Hier was de artillerie al keer op keer weggezakt gedurende de Atjeh expeditie, reden genoeg voor een spoorbaan tussen de haven te Oleh Leh en Kota Radja.
Pada 5 Mei 1875, telah datang pesanan prasarana dari Inggris.
Op 5 mei 1875 kwam de hele bestelling aan uit Engeland.
Kurangnya kuli untuk pekerjaan proyek tersebut menyebabkan proyek tersebut tak bisa dilanjut hingga September 1876.
Wegens gebrek aan koelies was het lijntje pas in september 1876 gereed. De baan lag op een lage spoordijk en liep door vlak terrein, de steiger en de bruggen werden gebouwd op schroefpalen. Seinen waren niet aanwezig.
Lintas itu cukup sederhana dan tidak memiliki persinyalan. Menurut laporan kolonial, tahun-tahun operasional Atjeh Tram sangat baik, dan bahwa tanpa Atjeh Tram, pembangunan di daerah tersebut bisa tersendat.
Om in de kraton (het toenmalige hoofdkwartier) te kunnen komen werd het spoor door een coupurein de kratons verdedigings wal gelegd die met afsluitbare hekken afgesloten kon worden (zie onderstaande foto). Blijkens de koloniale verslagen heeft het lijntje de eerste jaren zeer goed voldaan en dat zonder de Atjeh Tram de bouw van de versterking te Koeta Radja niet mogelijk was geweest.
Setelah diberlakukannya pemerintahan sipil di Aceh pada tanggal 1 Januari 1882 Atjeh Tram dipindahtangankan dari Zeni KNIL kepada Burgerlijk Openbare Werken (BOW) dan mendapat penugasan untuk mengoperasikan sarana transportasi umum di Aceh.
Als gevolg van de invoering van het Civiel bestuur in Atjeh ging op 1 januari 1882 de Atjeh Tram van de Genie over naar de Gouvernements dienst Burgerlijke Openbare Werken (BOW) en was hiermee feitelijk een openbaar vervoermiddel geworden. De exploitatie liet het BOW uitvoeren door de Staats Spoorwegen (SS).
Eksploitasi perkeretaapian yang dilakukan oleh BOW dijalankan oleh Staatsspoorwegen (SS). Untuk mempermudah pergerakan bala bantuan, dibangun sepur lingkar dengan Kotta Radja sebagai titik pusat.
Om de versterkingen van het Indische leger die onderdeel uitmaakten van de geconcentreerde linie met elkaar te verbinden werd besloten tot de aanleg van een ceintuurbaan langs 16 verschillende posten van de linie. Deze 'bentengs' lagen in een cirkel met Kota Radja als middelpunt.
Adapun sepur lingkar tersebut terdiri atas:
De benodigde trajecten werden conform het onderstaande overzicht opengesteld:
1884: Kotta Radja – Ketapang Doea 1 agustus 1884: Kotta Radja – Lam Baroe 1885 :kolom kotak kotta ditakuti Raja – Lam Jung (via Demmenibrug, dengan jaminan hak-hak yang dalam arti Kroeng Tjoet) 1885: Ketapang Doea – Lam Djamee (via Bunga) 1885: Ketapang Doea – Lam Reng (via Lamara dan Lam Peroet.) Juni 1886: Lam Baroe – Lam Jung (via Lam Permai, Tjot Iri, Roempit & Boekit Kareng) 1885-1889: Lam Baroe – Lam Reng (dibuka kembali tanggal 1 Maret 1891) Februari 1890: Lam Tehoe – Lam Reng
1884: Straallijn Koeta Radja – Ketapang Doea 1 augustus 1884: Straallijn Koeta Radja – Lam Baroe 1885 :Straallijn Koeta Radja – Lam Joeng (via Demmenibrug, met zijlijn naar Pakan Kroeng Tjoet) 1885: Ketapan Doea – Lam Djamee (via Belang) 1885: Ketapan Doea – Lam Reng (via Lamara en Lam Peroet) juni 1886: Lam Baroe – Lam Joeng (via Lam Permai, Tjot Iri, Roempit & Boekit Kareng) 1885-1889: Lam Baroe – Lam Reng (heropend 1 maart 1891) februari 1890: Lam Tehoe – Lam Reng
Untuk Edi (349 km) permanen pengawalan militer yang diperlukan, dari Edi (349 km) sudah cukup untuk warga negara pengawas.
Tot aan Edi (km 349) was permanente militaire begeleiding noodzakelijk, vanaf Edi (km 349) werd volstaan met burger opzichters.
Upacara peresmian lintas cabang sejauh 6 km Beureunoem-Lam Meulo pada tanggal 15 Juni 1906
Feestelijke opening van het 6 km lange zijlijntje van tussen Beureunoen (km 106) en Lam Meulo op 15 juni 1906
Untuk penyediaan barang-barang logistik untuk Lam Meulo dan Tangsé diputuskan untuk mendirikan sebuah jalur cabang sejauh 6 km antara perkemahan untuk Beureunoem (km 106), dan bivak untuk Lam Meulo.
In Beureunoem (km 106) was in 1906 een bivak dat bemand werd door de troepenmacht uit Sigli, of wel het 14e bataljon infanterie en de 3e divisie van het Korps marechaussee. Vanaf het plaatsje Djaman langs de trambaan liep een weg naar het bivak te Lam Meulo op ca. 11 uur loopafstand.
Pada tanggal 15 Juni 1906, lintas cabang dibuka secara resmi.
In 1906 lag te Lam Meulo een compagnie van het 14e bataljon infanterie in bivak, later zou het Korps Marechaussee deze post overnemen. Bij Lam Meulo begon het voetpad door de Tangsévallei naar het marechaussee bivak te Tangsé. Te Tangsé lagen 3 brigades van de 3e divisie Korps Marechaussee in bivak.
Di Deli Courant tanggal 5 februari 1913, disebutkan bahwa jalur ini dibuka pada tahun 1913.
Voor het bevoorraden van de posten te Lam Meulo en Tangsé werd besloten om een zijlijntje van ca. 6 km lang aan te leggen tussen het bivak te Beureunoem (km 106) en het bivak te Lam Meulo. Op 15 juni 1906 werd het zijlijntje officieel geopend.
Peta dari lembah sungai di Aceh dan sungai di Pidië
Kaart met de vallei van Atjeh rivier en Pidië rivier
Pada tahun 1898, Heutsz telah menyusun rencana untuk Atjeh Tram dengan menjelajahi Seulimeum (Aceh Besar) pada lembah sungai di Aceh dan sungai di Pidië.
Reeds in 1898 had van Heutsz het plan opgevat om de Atjeh Tram door te trekken van Seulimeum (Groot-Atjeh) over de waterscheiding tussen de vallei van de Atjeh rivier en die van de Pidië rivier.
Kepentingan dan rencana strategis pembangunan lintas itu juga membutuhkan biaya yang besar.
Hoe belangrijk deze verbinding uit strategische overwegingen ook zou zijn, van de aanleg werd toen afgezien als gevolg van de enorme kosten.
Sebagai contoh, lintas pegunungan itu membutuhkan banyak jembatan untuk menyusuri lembah-lembah sungai.
Het landschap was erg ruw waardoor kostbare bruggen gebouwd dienden te worden.