Ուդ, լարավոր-կսմիթային նվագարան։ Ծագել է պարսկական բարբաթից՝ վերջինիս փարդաներ ավելացնելով, դարձել արաբական երկրների ժողովրդական գործիքարանի հիմնական նվագարանը, նաև արաբական երաժշտության տոնայնության համակարգը ներկայացնելու և տեսականորեն բացատրելու հիմնական միջոցը։ Լայնորեն տարածվել է Մերձավոր Արևելքի երկրներում, Միջին Ասիայում և Հայաստանում (նույնպես հնագույն ժամանակներից)։ 14-րդ դարից մուտք է գործել Իսպանիա և Սիցիլիա, հանդիսացել եվրոպական լյուտնյայի (արաբ, al-ud անվանումից, որ նշանակում է «փայտ») նախատիպը։
උඩ්, නූල්-ස්මිත් මෙවලම. එය ආරම්භ වූයේ පර්සියානු බාබට් වලින් වන අතර, ඒවාට සමාව එකතු කරමින් අරාබි රටවල ජන සංගීත භාණ්ඩයේ ප්‍රධාන මෙවලම බවට පත්විය. අරාබි සංගීතයේ නාද රටාව ඉදිරිපත් කිරීමේ හා න්‍යායාත්මකව පැහැදිලි කිරීමේ ප්‍රධාන මාධ්‍යය මෙය විය. මැදපෙරදිග, මධ්‍යම ආසියාවේ සහ ආර්මේනියාවේ (පුරාණ කාලයේ සිටම) පුළුල් ලෙස ව්‍යාප්ත වී ඇත. 14 වන ශතවර්ෂයේ සිසිලියේ ස්පාඤ්ඤ යට ඇතුළු විය, යුරෝපීය නළාවේ මූලාකෘතියකි (අරාබි නාමයෙන් අල්-උද්, එනම් "ලී" යන්නයි).