Wayarikuré (Wayacule, Wayarikule, Oyarikulets), podpleme Tiriyó Indijanaca iz Brazila (na sjeveru države Pará) i Surinama.
Wayarikule, ook wel Wayacule, Wayarikule of Oyarikulets, is een inheemse volk dat verwacht is aan het volk Trio. Het volk woonde Brazilië (Pará) en Suriname.

Jedan dio ih je miožda svjestan svoga porijekla, ali više ne postoje kao posebna plemenska zajednica.
In de 21e eeuw bestaat het volk niet langer als een aparte stamgemeenschap, maar is opgegaan in andere gemeenschappen.
Willem Roelof Vermeer (1947. - )[1] nizozemski je jezikoslovac, filolog, dijalektolog, slavist i istraživač praslavenske akcentologije, morfologije, ruskoga jezika, rezijanskoga narječja slovenskog jezika i čakavskoga narječja hrvatskog jezika.[2]
Willem Roelof Vermeer ( 1947 -) [1] is een Nederlandse taalkundige, filoloog, dialectoloog, Slavisch geleerde en onderzoeker van Proto-Slavische accentologie, morfologie, Russisch, Resiaans dialect van de Sloveense taal en Chakavisch dialect van de Kroatische taal.[2]
Bio je redovni profesor pri Centru za lingvistiku Sveučilišta u Leidenu, polje povijesna lingvistika slavenskih jezika.[3] Trenutno u mirovini.
Hij was hoogleraar aan het Centrum voor Taalwetenschap van de Universiteit Leiden, vakgebied historische taalkunde Slavische talen.[1] Momenteel met pensioen.
Bibliografija
Willem Vermeer, L’origine delle differenze locali nei sistemi vocalici del resiano, u: H. Steenwijk (ur.), Fondamenti per una grammatica pratica resiana, Padova: CLEUP, 119-147., 1993. Willem Vermeer, Evfim’ja, Maskim and others: critical notes on Novgorod birchbark documents, Studies in Slavic and General Linguistics 17, 383-434., 1992. Willem Vermeer, The mysterious North Russian nominative singular ending ‑e and the problem of the reflex of Proto-Indo-European *‑os in Slavic, Die Welt der Slaven 36/1-2, 271-295., 1991.
Lucas Spampinato je nogometni trener i francuski pisac rođen 6. prosinac 1989 u Grenoble..[1][2][3]
Lucas Spampinato is een voetbal coach en Franse schrijver geboren 6 december 1989 in Grenoble.[1][2][3]
Nicola Velotti (Casamarciano, 11. studenog 1964.) je talijanski psihoanalitičar, profesor, art terapeut i filozofski savjetnik.
Nicola Velotti (Casamarciano, 11 november 1964) is een Italiaanse psychoanalyticus, professor , kunstzinnig therapeut en filosofisch adviseur .
1991. objavio je Talijanski manifest art terapije s izdavačkom kućom Flaccovio Editore, uz suradnju umjetnika među kojima se posebno ističe ime slikara i kipara Camilla Capolonga. Bio je pionir art terapije u Italiji.
In 1991 creëerde hij het Manifest voor kunsttherapie met Flaccovio Editura[1] , bijgestaan door kunstenaars als Camillo Capolongo.
Sljedećih je godina predložio i vodio radionice art-terapije u suradnji umjetnika Claudia Coste i psihijatra Antonija Slavicha u bivšoj bolnici Psichatrico Quarto Costa u Genovi. U bivšoj psihijatrijskoj bolnici Aversa, u suradnji s psihijatrom Sergiom Pirom, ponovno je predložio i vodio radionice art-terapije. Godine 1994., nakon sudjelovanja na prvoj međunarodnoj konferenciji o filozofskom savjetovanju u Vancouveru koju su organizirali Ran Lahav i Lou Marinoff, objavio je Talijanski manifest filozofske prakse u izdavačkoj kući Flaccovio, podržani od filozofa poput Gerarda Marotte, osnivača Talijanskog instituta studija.
Hij is een pionier op het gebied van kunsttherapie in Italië en Europa [2] .In de jaren die volgden leidde hij workshops kunsttherapie bij kunstenaar Claudio Costa, in samenwerking met psychiater Antonio Slavich van het voormalige O.P. van het Quarto Costa di Genova en in het voormalige O.P. uit Aversa met de psychiater Sergio Piro [3] .In 1994, na het bijwonen van de eerste internationale conferentie over filosofische counseling in Vancouver door Ran Lahav en Lou Marinoff , publiceerde hij bij Flaccovio Publishing House het Italian Manifesto of Philosophical Practice.[4] , ondersteund door filosofen zoals Gerardo Marotta voor het leggen van de fundamenten en het ontwikkelen hiervan. discipline. in Italië.
Filozofski. Sljedećih godina slijedio je tečajeve koje je držao Gerd Achenbach na Sveučilištu u Kölnu, utemeljitelj filozofskog savjetovanja.
In de daaropvolgende jaren volgde hij cursussen die werden gegeven door Gerd Achenbach aan de Universiteit van Keulen , de grondlegger van filosofische counseling.Sinds 1995 als adjunct-directeur van de C.I.S.A.T.
Svojim je inicijativama pridonio širenju art-terapije i filozofskog savjetovanja u staračkim domovima, centrima za maloljetnike u riziku i ustanovama za invalide.
(Italian Center for Art Therapy Studies) heeft een reeks conferenties over kunsttherapie gepromoot waaraan wetenschappers van verschillende nationaliteiten deelnamen.
1999. postao je profesionalni umjetnički terapeut za Američko udruženje za umjetničku terapiju AATA i pohađao tečajeve Edith Kramer sa Sveučilišta New York, svjetski poznatog pionira art terapije.2000. godine osnovao je udrugu "Filozofski terapijski centar" i započeo prvi tečaj za filozofsko savjetovanje i art terapiju.
Het verloop van de conferenties is verschenen in het tijdschrift van het Italiaanse Culturele Instituut van Napels "Nuove Lettere" [5] . In 1999 werd hij een professionele kunsttherapeut voor de AATA American Art Therapy Association en volgde hij cursussen die werden gegeven door Edith Kramer van de New York University , een van de pioniers van kunsttherapie[6] .
Prvi je u Italiji započeo internetski tečaj filozofskog savjetovanja. Predaje principe i tehnike umjetničke terapije i povijesti kinematografije i audiovizualnog programa na ABAN akademiji likovnih umjetnosti u Noli.
In 2000 richtte hij de vereniging "Philosophic Therapy Center" op en initieert een eerste opleiding in filosofische counseling . Hij was de eerste in Italië die een online cursus in filosofische counseling startte [7] .
Član je znanstvenog odbora Association des Psychanalystes Européens (EPA) i surađivao je s nekoliko znanstvenih časopisa.
Hoogleraar principes en technieken van artistieke therapie en geschiedenis van cinematografie en audiovisueel aan de ABAN Academie voor Schone Kunsten in Nola (Italië) [8] .
Njegovo se istraživanje u osnovi bavi praktičnom primjenom umjetnosti i filozofije koja mora pomoći u promicanju stanja psiho-fizičke dobrobiti, pomoći u prevladavanju stereotipa i predrasuda, promicanju oporavka sposobnosti pozitivne interakcije s drugima i s okolinom, cijeniti različitost drugih i prihvatiti svoje.
Hij is lid van het bestuur van de Association des Psychanalystes Européens (EPA) [9], en heeft samengewerkt met verschillende wetenschappelijke tijdschriften. Zijn onderzoek richt zich op de praktische toepassing van kunst en filosofie gericht op het verbeteren van de psycho-fysieke toestand en het verbinden van de mens met de omgeving [10]