Sunan Ibn Majah é a sexta recolleita de hadith que en conxunto recibe o nome de Kutub al-Sittah ("Os seis libros") e que é a canónica na tradición sunnita.
سۇنەنۇ ئىبنى ماجە (سنن ابن ماجە)، «كۇتۇبۇ سىتتە» (ئالتە كىتاب) نىڭ ئالتىنچىسى دەپ قوبۇل قىلىنغان ئەسەر، مەشھۇر ھەدىسشۇناس ئەبۇ ئابدۇللاھ مۇھەممەد ئىبنى يەزىد ئىبنى ماجە ئەلقەزۋىنىي (ھ. 209 – 273 / م.
Recompilouna Ibn Majah na segunda metade do século IX
824 - 886) نىڭ قەلىمىگە ئائىت بولۇپ، بەزى ئالىملار تەرىپىدىن بابلارنىڭ فىقھىي نۇقتىدىن ياخشى تىزىلغانلىقى ۋە ئىچىدە قايتىلانغان ھەدىس بولمىغانلىقى سەۋەبلىك «باشقا ھەدىس كىتابلىرىدىن تېخىمۇ قوللىنىلىشچان» دەپ قارالغان ئەسەردۇر.
A edición de Muhammad Fuad Abdul Baqi, publicada en 1952-1953, considérase o texto estándar, e consta de 37 volumes, 1513 capítulos e 4341 hadith de varios niveis. Non obstante, outras edicións difiren e así a de Muhammad Mustafa Azmi de 1983 consta de 32 volumes, 1515 capítulos e 4397 hadith.
مۇھەممەد فۇئاد ئابدۇلباقىي نەشرىدە 37 بۆلۈم، 1513 باب ۋە تۈرلۈك دەرىجىلەردىكى 4341 ھەدىستۇر (مۇستافا ئەلئەزەمىي نەشرىدە 32 بۆلۈم، 1515 باب ۋە 4397 ھەدىستىن تەشكىل تاپقان). تەتقىقاتچىلار بۇلارنىڭ «سەھىھ» ۋە «ھەسەن» بولغىنى 3519، «زەئىف»لىرى 800 ۋە «مەۋزۇﺋ»لىرى 44 ئەتراپىدا، دەپ يەكۈنلىگەن.
Dos hadith incluídos na obra, 3.002 aparecen nalgún das outras cinco obras do canon e 1.339 que non aparecen en ningunha outra. Segundo Baqi deses hadith adicionais, 428 son sahih (auténticos), 199 son hasan (bos), 613 son da'if (febles) e os restantes 99 son munkar (denunciados) e maudu (fabricados).
بۇلاردىن 3002 ھەدىس «ئالتە كىتاب»نىڭ قالغان بەشىدە كەلگەن، ئىبنى ماجە ئۇلاردىن ئارتۇقچە 1339 ھەدىس كەلتۈرگەن.