Sebastiano Satta, nado en Nuoro en 1867 e finado en 1914, foi un poeta, avogado e xornalista sardo.
(Nùgoro, 1867 - 1914). Poeta, avogadu e ziornalista.


Traxectoria Graduouse en dereito en Sassari, e exerceu como avogado penalista en Nuoro. Poeta en lingua sarda e italiana, foi un dos animadores da vida cultural nuoresa de entre séculos.
Laureadu in zurisprudèntzia in Tàtari, aiat esertzitadu sa professione de avogadu penalista, in su foru de Nùgoro, distinghende·si pro sa cumpetèntzia e s'elocuèntzia sua.

En publicou1893 Versi ribelli, escolma de poesías compostas en Boloña cando facía o servizo militar. Nese ano entrou na redacción do periódico tatareso L'Isola.
Poeta in limba sarda e in limba italiana, fiat istadu unu de sos animadores de sa bida culturale nugoresa intre s'agabu de s'Otighentos e su printzìpiu de su Noighentos.

Seguiu a colaborar en revistas literarias con versos ata 1908 por razóns de saúde.
Aiat esordidu in su 1893 cun Versi ribelli, regorta de poesias cumpostas in Bologna cando fiat milìtare in ie; in custa cajone aiat connotu s'òpera poètica de Carducci. S'annu matessi fiat intradu in sa redatzione de su cuotidianu tataresu L'Isola; s'annu imbeniente aiat publicadu, cun trìulu mannu, un'intervista fata dae isse a sos bandidos Derosas, Delogu e Angius. Aiat sighidu a iscrier versos e a collaborare cun rivistas literàrias finas a cando, in su 1908, li fiat falada una paralisi e non fiat torradu mai in salude, tantu chi si nch'aiat coladu sos ùrtimos ses annos de bida martùriu; disgràtzias familiares, dificultades econòmicas e una salude mala ant sinzadu sa bida de su grandu poeta nugoresu.

A súa poesía rica de ideais humanitarios, inspirada na realidade sarda do seu tempo vista con ollos críticos.
Sa poesia sua, rica de ideales umanitàrios, s'ispirat mescamente a sa realidade sarda ma, in su tempus matessi, est finas aberta a sas esperièntzias de sos poetas italianos prus mannos de su tempus, dae Carducci a Pascoli. Sas lìricas suas benant dae un'umanidade profunda e dae una cussèntzia sotziale forte. Sas mezus lìricas suas sunt regortas in Canti barbaricini (1910) e in Canti del salto e della tanca (1924), publicados pòstumos che a Canti della culla (1924).

Obra
Unas cantas òperas:

Sebastiano Satta
Bustianu Satta