António Bárbolo Alves, nado en Picote (Miranda do Douro) o 5 de decembro de 1964, é un mestre, estudoso e difusor da lingua mirandesa.
António Bárbolo Alves (Picuote, Miranda de l Douro, 5 de Dezembre de 1964), ye porsor i un studioso i dibulgador de la Lhéngua Mirandesa.


Licenciouse no ensino de portugués-francês pola Universidade do Minho, onde presentou unha tese de mestrado sobre a lingua mirandesa.
Lhicenciou-se an ansino de Pertués-Francés, pula Ounibersidade de l Minho, onde apersentou eigualmente ua Tese de Mestrado subre la Lhéngua Mirandesa.

En 2002, doutorouse pola Universidade de Toulouse.
An 2002, doutorou-se pula Ounibersidade de Toulouse – Le Mirail (Fráncia).

É profesor do ensino secundario. Asumiu varios cargos de xestión e representación, sendo na actualidade tamén director do Centro de Estudos António Maria Mourinho, presidente da dirección da FRAUGA (Asociación para o Desenvolvemento Integrado de Picote) e secretario territorial para Portugal da Asociación Internacional pola Defensa das Linguas e das Culturas Ameazadas (AIDLCM).
Ye porsor de l'ansino secundairo, para alhá de ambestigador de la Fundaçon para la Ciéncia i la Tecnologie. Assumiu bários cargos de geston i de repersentaçon, sendo atualmente diretor de l Centro de Studos António Maria Mourinho, pursidente de la Direçon de la FRAUGA (Associaçon pa l Zambolbimento Antegrado de Picuote) i Secretário Territorial para Pertual de la AIDLCM (Association Internationale pour la Défense des Langues et des Cultures Menacées).

Biografía
Biografie

Ligazóns externas
Lhigaçones sternas

António Maria Mourinho, nado en Sendin o 14 de febreiro de 1917 e finado en Lisboa o 13 de xullo de 1996, foi un etnógrafo, etnólogo e arqueólogo portugués.[1]
António Maria Mourinho (Sendin, 14 de febreiro de 1917 — Lisboua, 13 de júlio de 1996) fui un etnógrafo, etnólogo i arqueólogo pertués.[1]

António Mourinho estudou no Seminairo Maior de Braganza e 1941, e fíxose reitor da greguesía mirandesa de Duas Igrejas en 1942. Entre 1960 e 1970, estudou en España no Instituto de Alta Cultura, da Dirección Xeral do Patrimonio Cultural e do Consello Nacional de Investigacións Científicas de Madrid.
António Mourinho studou ne l Seminairo Meior an Bergáncia an 1941, i tornou-se reitor de la fraguesie mirandesa de Dues Eigreijas an 1942. An 1945, fui repunsable pul stablecimiento de l Grupo de Pauliteiros de Miranda de Dues Eigreijas i Cércio, adonde dregiu l o grupo anté 1991. Antre 1960 i 1970, studou an Spanha cula upa de l Instituto de Alta Cultura, de la Direção-Geral do Património Cultural i de l Conselho Nacional de Investigações Científicas an Madrid.

Entre 1970 e 1975, estudou na Facultade de Letras da Universidade do Porto e graduouse en ciencias históricas e xeográficas, e tamén asistiu á Universidade de Valladolid entre 1984 e 1985, onde se graduou en museoloxía.
Antre 1970 e 1975, studou na Faculdade de Letras de la Ounibersidade de l Porto, i graduou-se an ciéncias stóricas i giográficas, i tamien frequentou la Ounibersidade de Valhadolide antre 1984 i 1985, adonde graduou-se an museologie.

Contribuiu na fundación do Museo da Terra de Miranda, onde foi director entre 1982 e 1991.
Cuntrebuiu na fundaçon de l Museu de la Tierra de Miranda, adonde fui diretor antre 1982 i 1991.

En 1995, axudou a elaborar a Cumbençon Ourtográfica de la Lhéngua Mirandesa.[2]
An 1995, ajudou a eilaborar la Cumbençon Ourtográfica de la Lhéngua Mirandesa.[2]

Foi nomeado Oficial da Orde Militar de Cristo en 1943, recibiu a Medalla de Mérito Turístico en 1979, o Premio Europeo de Arte Popular en 1982. Tamén obtivo o título de Cidadán Honorario e recibiu a Medalla de Honra de Miranda do Douro en 1991.[3]
Fui nomeado Oufecial de la Orde Melitar de Cristo an 1943, recebiu la Medalha de Mérito Turístico (grau prata) an 1979, l Prémio Ouropeu de Arte Popular an 1982, i tamien oubtubo l títalo de Cidadano Hounorairo i recebiu la Medalha de Hounra de Miranda de l Douro (grau ouro) an 1991.[3]

Traxectoria
Biografie

José Gonçalo Herculano de Carvalho, nado en Coímbra o 19 de xaneiro de 1924 e finado en Coímbra o 26 de xaneiro de 2001, foi un lingüista, lusitanista e romanista portugués.[1]
José Gonçalo Herculano de Carvalho (Coimbra, 19 de janeiro de 1924 — Coimbra, 26 de janeiro de 2001) fui un lhenguista, lusitanista i romanista pertués.[1]

Herculano de Carvalho estudou en Lisboa entre 1941 e 1945, foi profesor de lingua portuguesa na Unibersidade de Zúric entre 1946 e 1949, con Jakob Jud e Arnald Steiger, e en 1950 foi profesor asistente da Universidade de Coímbra, doutorándose en 1953, con Coisas e palavras: Alguns problemas etnográficos e linguísticos relacionados com os primitivos sistemas de debulha na Península Ibérica, e en 1958 escrebiu Fonologia mirandesa, xa catedrático en Coímbra.
Herculano de Carvalho studou an Lisboua antre 1941 i 1945, fui porsor de pertués na Ounibersidade de Zürich antre 1946 i 1949, cun Jakob Jud i Arnald Steiger, i an 1950 fui porsor assistente de la Ounibersidade de Coimbra, adonde tubo l sou doutoramiento an 1953, cula obra Coisas e palavras: Alguns problemas etnográficos e linguísticos relacionados com os primitivos sistemas de debulha na Península Ibérica, i an 1958 screbiu Fonologia mirandesa, tenendo tornado-se porsor catedrático an Coimbra.

Lições de linguística dadas no curso de introdução aos estudos linguísticos, Coimbra, 1958–1960, 1960–1961, 1966–1967, 1969 Bernardim Ribeiro, Menina e moça ou saudades, Coimbra, 1960, 1966 (editor) Estudos linguísticos, 3.º volume, Lisboua, 1964–1984 (bárias eidiçones) Teoria da linguagem.
Lições de linguística dadas no curso de introdução aos estudos linguísticos, Coimbra, 1958–1960, 1960–1961, 1966–1967, 1969 Bernardim Ribeiro, Menina e moça ou saudades, Coimbra, 1960, 1966 (cumo eiditor) Estudos linguísticos, 3.º belume, Lisboua, 1964–1984 (bárias eidiçones) Teoria da linguagem.

Natureza do fenómeno linguístico e a análise das línguas, 2.º volume, Coimbra, 1967–1973 (varias edicións) Pequena contribuição à história da linguística.
Natureza do fenómeno linguístico e a análise das línguas, 2.º belume, Coimbra, 1967–1973 (bárias eidiçones) Pequena contribuição à história da linguística.

Observações (algo tardias) a "linguística cartesiana" de Noam Chomsky, Coimbra, 1984 Estudos de linguística portuguesa, Coimbra, 1984 (editor con Jürgen Schmidt-Radefeldt)
Observações (algo tardias) a "linguística cartesiana" de Noam Chomsky, Coimbra, 1984 Estudos de linguística portuguesa, Coimbra, 1984 (cumo eiditor, cun Jürgen Schmidt-Radefeldt)