Ba í Dina bint Abdul-Hamid (15 Nollaig 1929 ☃☃ 21 Lúnasa 2019) iar- Bhanríon na hIordáine. Bhí é a fear chéile, Hussein na hIordáine, an rí .
Dina bint Abdul-Hamid (15 December 1929 – 21 August 2019) was the former Queen of Jordan.[1] Her husband, the king, was Hussein of Jordan.


Phóst iad ón 18 Aibreán 1955 go dtí an 24 Meitheamh 1957.
They were married from 18 April 1955 to 24 June 1957.

Tháinig deireadh leis an bpósadh toisc go ndúirt an bhanríon nach raibh grá aici don rí agus go raibh difríochtaí polaitiúla acu.[2]
The marriage ended because the queen stated she did not love the king and they had political differences.[2]

Ba céimí de Ollscoil Cambridge í Dina.
Dina was a graduate of Cambridge University.

Bhí sí ag léachtóireacht i litríocht an Bhéarla in Ollscoil Cairo .
She lectured in English literature at Cairo University.

Bhí leanbh amháin aici le Rí Hussein, an Banphrionsa Alia bint Hussein[1].
Together they had one child, Princess Alia bint Hussein[3].

An leanbh is sine an rí í.[2] Rugadh í i Cairo, an Éigipt .
She was the king's eldest child.[2] She was born in Cairo, Egypt.

Fuair Dina bás an 21 Lúnasa 2019 in Amman, an Iordáin agus í 89 mbliana d'aois.[1]
Dina died on 21 August 2019 in Amman, Jordan at the age of 89.[4]

Is aisteoir teilifíse agus scannáin Mheiriceá, agus samhail í Jessica Marie Alba (rugadh 28 Aibreán 1981).
Jessica Marie Alba (born April 28, 1981)[1][2] is a businesswoman, American television and movie actress, and model.

Thosaigh sí The Honest Company, in 2011.[3][4] Bhí pálrt ag Alba ina dhiaidh sin i roinnt scannán: Honey (2003), Sin City (2005) agus Good Luck Chuck (2007) san áireamh.[5] Tá roinnt duaiseanna buaite aici as a cuid aisteoireachta.
She started her business, The Honest Company, in 2011.[3][4] Alba made her first movie, Camp Nowhere, at age 13 and in the television drama series Dark Angel (2000–2002). Alba later acted in several movies, such as Honey (2003), Sin City (2005) and Good Luck Chuck (2007).[5] Alba has won several awards for her acting.

I measc na ndámhachtainí seo tá an dámhachtain "Aisteoir Rogha" ag an Teen Choice Award agus an Gradam Satarn.
These awards include the "Choice Actress" award at the Teen Choice Award and a Saturn Award.

Bhí an dá ghradam seo as a cuid aisteoireachta sa tsraith Dark Angel.[6]
Both of these awards were for her acting in the series Dark Angel.[6]

Tá sí ag liostaithe sa rannóg "Hot 100" de Maxim gach bliain ó 2003 go 2007,[1][2][3][4][5] agus bhí sí vótáil an Bhean is-Gnéasúil sa Domhan le ag FHM sa bhliain 2007.[6] Mí Márta 2007, úsáideadh pictiúr di ar chlúdach Playboy.
She has been listed in the "Hot 100" section of Maxim magazine every year from 2003 to 2007,[7][8][9][10][11] and she was voted "Sexiest Woman in the World" by FHM in 2007.[12] In March 2007, a picture of her was used on the cover of Playboy.

Níor iarr Playboy uirthi a cead an pictiúr a úsáid, nó a rá léi go raibh siad chun é a úsáid.
Playboy did not ask her if they could use the picture or tell her they were going to use it.

Ba chúis leis seo cás dlí, a éiríodh níos déanaí.[7]
This caused a lawsuit that was later dropped.[13]

Rugadh Alba i Pomona, California.
Alba was born in Pomona, California.

Tá sinsearacht Danmhairgis, Éireannach, Albanach, Sasanach, Breatnach, Gearmánach agus Cheanadach Francach ag a máthair, Catherine. Is Meiriceánach Meicsiceach é a hathair, Mark, le sinsearacht Dhúchasach Mheicsiceo, Sephardic Giúdach, sa Spáinnis agus shinsearacht Maya. [1] [2] Tá deartháir níos óige aici darb ainm Joshua.
Her mother, Catherine, is of Danish, Irish, Scottish, Welsh, English, German and French Canadian ancestry and her father, Mark, is Mexican American, and is of Indigenous Mexican, Sephardic Jewish, Spanish and Mayan ancestry.[14][2] She has a younger brother named Joshua.

Bhí athair Alba san Aerfhórsa agus ba chúis lena shlí bheatha dóibh maireachtáil i go leor áiteanna éagsúla.
Alba's father was in the Air Force and his career caused them to live in many different places.

Bhí cónaí orthu i Biloxi, Mississippi agus Del Rio, Texas sular fhill siad ar California ag aois 9. [3] Nuair a bhí sí óg, bhí Alba tinn go leor uaireanta.
They lived in Biloxi, Mississippi and Del Rio, Texas before returning to California at age 9.[3] When she was young, Alba was ill many times.

Bhí scamhóg aici a thit dhá uair, bhí niúmóine aici ceithre nó cúig huaire gach bliain agus bhí fadhbanna aici lena haguisín agus a tonsailí .
She had a collapsed lung twice, had pneumonia four or five times each year and had problems with her appendix and tonsils.

Bhí sí in ospidéil ar feadh cuid mhaith dá hóige.
She was in hospitals for much of her childhood.

Chiallaigh sé seo nár chaith Alba mórán ama le leanaí eile. [4] Dúirt Alba freisin go raibh neamhord obsessive-compulsive uirthi nuair a bhí sí ina leanbh. [5] [6] Chuaigh an neamhord i bhfeidhm uirthi i bhfad níos lú nuair a bhog a teaghlach go California.
This meant Alba did not spend much time with other children.[17] Alba has also said that she had obsessive-compulsive disorder when she was a child.[18][19] The disorder affected her much less when her family moved to California.

Bhain sí céim amach ón scoil ard nuair a bhí sí 16 bliana d’aois. [7] Tar éis na scoile ard, chuaigh sí chuig an Atlantic Theatre Company . [8]
She graduated from high school when she was 16 years old.[20] After high school, she went to the Atlantic Theater Company.[21]

Alba sa bhliain 2007
Alba in 2007

Ritheadh an Rún 68/262 ó Chomhthionól Ginearálta na Náisiún Aontaithe, dar teideal "Sláine chríce na hÚcráine", an 27 Márta 2014, ag an 68ú de Chomhthionól Ginearálta na Náisiún Aontaithe. Chuaigh sé i ngleic ar iarscríbhinn na Rúise sa Crimea.
United Nations General Assembly Resolution 68/262 was adopted on March 27, 2014 by the sixty-eighth session of the United Nations General Assembly in response to the Russian annexation of Crimea and entitled "Territorial integrity of Ukraine".

Dhearbhaigh an rún neamhcheangailteach, le tacaíocht ón 100 baill de na Náisiún Aontaithe, tiomantas an Chomhthionóil Ghinearálta sláine críce na hÚcráine taobh istigh dá theorainneacha a aithnítear go hidirnáisiúnta agus chuir sé béim ar an neamhdhlisteanacht reifreann na Crimé 2014.
The non-binding resolution, which was supported by 100 United Nations member states, affirmed the General Assembly's commitment to the territorial integrity of Ukraine within its internationally recognized borders and underscored the invalidity of the 2014 Crimean referendum.

Vótáil aon cheann déag (11) náisiún i gcoinne an rúin, staon 58, agus bhí 24 stát eile as láthair.
Eleven (11) nations voted against the resolution, while 58 abstained, and a further 24 states were absent when the vote took place.

Thug Ceanada, Costa Rica, an Ghearmáin, an Liotuáin, an Pholainn agus an Úcráin an rún isteach.[1] Roimh ghlac an Chomhthionól Ginearálta an rúin, bhí iarrachtaí gan rath ag an Chomhairle Slándála na Náisiún Aontaithe, a thionóil seacht seisiún chun dul i ngleic ar an ghéarchéim na Crimé, a chuir an Rúis bac orthu lena cros.[2]
The resolution was introduced by Canada, Costa Rica, Germany, Lithuania, Poland and Ukraine.[1] The adoption of the resolution was preceded by the unsuccessful attempts of the United Nations Security Council, that convened seven sessions to address the Crimean crisis, only to face Russian veto.[2]

Emilie Pine Saol Eolas breithe Baile Átha Cliath, 1978 (43/44 bliain d’aois) Náisiúntacht Éire Muintir Athair Richard Pine Gairm Gairm scríbhneoir, múinteoir dráma agus scríbhneoir aistí Fostóirí An Coláiste Ollscoile, Baile Átha Cliath Twitter emiliepine
Emilie Pine Saol Eolas breithe Baile Átha Cliath, 1978 (43/44 bliain d’aois) Náisiúntacht Éire Muintir Athair Richard Pine Gairm Gairm scríbhneoir, múinteoir dráma agus scríbhneoir aistí Fostóirí An Coláiste Ollscoile, Baile Átha Cliath Twitter emiliepine Emilie Pine

Is acadóir agus údar Éireannach í Emilie Pine (1977 a rugadh í).[1] Is ollamh le drámaíocht nua-aimseartha é Pine sa Choláiste Ollscoile, Baile Átha Cliath (COBÁC).[2] Tá aitheantas forleathan faighte ag a cuid aistí, Notes to self as a cuid taithí pearsanta a nochtadh.[3]
Emilie Pine (born 1977 ) [1]is a writer and she also teaches modern drama at University College Dublin (UCD).[2] Her story, Notes to self, shows events in her private life.[3]

↑ Emma Saunders (5 Bealtaine 2022). "Emilie Pine: The novelist putting autism centre stage" (en-GB).
↑ "Emilie Pine: The novelist putting autism centre stage". BBC News.

Dáta rochtana: 8 Bealtaine 2022.
2022-05-04.

1 2 3 Catherine Conroy (30 Aibreán 2022).
Retrieved 2022-11-13.

"Emilie Pine: 'I miss the children I didn't have.
1 2 3 "Emilie Pine: 'I miss the children I didn't have.

Some people get that and some don't'" (en-IE}).
Some people get that and some don't'".

Irish Times.
The Irish Times.

Dáta rochtana: 9 Bealtaine 2022. ↑ Pavel Barter (11 Bealtaine 2022).
Retrieved 2022-11-13. ↑ Barter, Pavel.

"Emilie Pine: How I stopped hiding from myself" (en-IE).
"Emilie Pine: How I stopped hiding from myself".

The Times.
ISSN 0140-0460.

Dáta rochtana: 11 Bealtaine 2022. ↑ VIAF 160849027 ↑ Kate Kellaway (26 Eanáir 2017). "Emilie Pine: 'I wrote the essay I needed to read'" (en-GB).
Retrieved 2022-11-13. ↑ VIAF 160849027 ↑ "Emilie Pine: 'I wrote the essay I needed to read'". the Guardian. 2019-01-26.

Dáta rochtana: 9 Bealtaine 2022. ↑ Larissa Nolan (6 Eanáir 2019). "Emilie Pine: I got teenage kicks in London but was happiest at Trinity" (en-GB).
Retrieved 2022-11-13. ↑ "Emilie Pine: I got teenage kicks in London but was happiest at Trinity | Ireland | The Sunday Times". web.archive.org.

The Times.
2019-09-30.

Dáta rochtana: 11 Bealtaine 2022. ↑ UCD (2022a).
Retrieved 2022-11-13. ↑ "Emilie Pine - Bio". people.ucd.ie.

"Emilie Pine - bio" (en-IE). ucd.ie. Dáta rochtana: 11 Bealtaine 2022. ↑ UCD (2022b).
Retrieved 2022-11-13. ↑ "Emilie Pine - Research Interests". people.ucd.ie.

"Emilie Pine - Research Interests" (en-IE). ucd.ie.
Retrieved 2022-11-13. ↑ Josefsson, Erika (2019-08-30).

Dáta rochtana: 10 Bealtaine 2022. ↑ Erika Josefsson (30 Lúnasa 2019).
"Rak uppriktighet gav Emilie Pine ny makt" [Straightforward honesty gave Emilie Pine new power].

"Rak uppriktighet gav Emelie Pine ny makt" (sv).
Svenska Dagbladet (in Swedish).

Svenska Dagbladet.
ISSN 1101-2412.

Dáta rochtana: 10 Bealtaine 2022. ↑ Josefin Holmström (4 Meitheamh 2019).
Retrieved 2022-11-13. ↑ Gregorio, Josefin de (2019-06-04).

"Allt jag inte kan säga - Laddad bön om att prata om det som oftast förtigs" (sv).
"Laddad bön om att prata om det som oftast förtigs".