Kresowiec –est un véhicule blindé polonais improvisé de la la guerre polono-ukrainienne.
Kresowiec – polski improwizowany samochód pancerny z okresu wojny polsko-ukraińskiej.
Le Kresowiec a été créé en 1919.
Samochód pancerny Kresowiec powstał w roku 1919.
Les concepteurs du Kresowiec ont été les ingénieurs Willem Alexander Lützke-Birk (professeur à l' université national Polytechnique de Lviv) et son collègue, l' ingénieur Witloof Ulrich.
Projektantem tego pojazdu byli inż. Wilhelm Aleksander Lützke-Birk (profesor Politechniki Lwowskiej) oraz jego współpracownik inż. Witold Aulich.
Le kresowiec a été créé sur la base d' une charrette à moteur pragoise .
Pojazd powstał na bazie trzykołowego pługa motorowego Praga.
Le blindage est composé d' une feuille de fer de 10 mm d' épaisseur.
Kadłub opancerzono za pomocą blachy żelaznej o grubości 10 mm.
L' Armement comprend trois mitrailleuses, deux se trouvent sur les cotés , et une se trouve à l'arrière.
Uzbrojenie stanowiły trzy karabiny maszynowe, dwa umieszczono w bocznych sponsonach, a jeden z tyłu[1].
Il n' y a pas d' information sur l' utilisation d' un Kresowiec sur le champ de bataille.
Nie ma informacji na temat użycia pojazdu Kresowiec w boju, prawdopodobnie wraz z drugim pojazdem (Tank Piłsudskiego) wszedł w skład oddziału znanego jako Związek Aut Pancernych[1].
liens externes
Linki zewnętrzne
Véhicule blindé "Kresowiec"(polonais)
Samochód pancerny "Kresowiec"
La gare Chorzew Siemkowice se situe sur l' autoroute du charbon polonaise (Cska – gdansk, sopot, gdynia).
Chorzew Siemkowice – stacja węzłowa na magistrali węglowej Śląsk – Trójmiasto.
La station se trouve sur le comté de pajęczańskiego dans le Voïvodie de Łódź près de la ville de Chorzew et Siemkowice.
Stacja znajduje się na terenie powiatu pajęczańskiego w województwie łódzkim w pobliżu miejscowości Chorzew i Siemkowice.
Liens externes
Linki zewnętrzne
Łapalice (nom cachoube Łapalëce) – est un village situé en Pologne dans la voïvodie de poméranie, dans le Powiat de Kartuzy, dans la commune de Kartuzy à proximité du Lac de Łapalickim près de la colline de Chochowatka (215,1 m).
Łapalice (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Łapalëce) – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Kartuzy nad Jeziorem Łapalickim w pobliżu wzniesienia Chochowatka (215,1 m n.p.m.) niedaleko Chmielna na terenie Kaszubskiego Parku Krajobrazowego.
La route départementale n ° 211 passe par Łapalice.
Przez Łapalice przebiega droga wojewódzka nr 211.
Le village était une municipalité royale de mirachowskim dans la voïvodie de poméranie durant la deuxième moitié du XVIE siècle.
Wieś królewska w starostwie mirachowskim w województwie pomorskim w II połowie XVI wieku[1].
Au cours de la période 1945-1975, la ville appartenait administrativement à la grande voïvodie de gdansk, puis dans les années 1975-1998 à la petite voïvodie de Gdansk.
W latach 1945–1975 miejscowość administracyjnie należała do tzw. dużego województwa gdańskiego, a w latach 1975-1998 do tzw. małego województwa gdańskiego.
Au sein de l'empire prusse et pendant l' occupation allemande, le village portait le nom allemand de Lappalitz.
W zaborze pruskim i podczas okupacji niemieckiej wieś nosiła nazwę niemiecką Lappalitz.
Le village est surtout connu pour la construction à partir de 1979, d'un château, qui faute de moyens, n'a jamais aboutie.
Znana z powodu rozpoczętej w 1979 roku budowy zamku w Łapalicach, której z powodu braku środków nie ukończono.
En 2006, l'inspection des travaux locale a ordonné la démolition des bâtiments, l'investisseur n'ayant pas produit les justificatifs demandés, et la construction réalisée, différant de l'autorisation accordée.
W 2006 roku powiatowy inspektor nadzoru budowlanego w Kartuzach nakazał rozbiórkę budowli, ponieważ inwestor nie przedstawił nowej dokumentacji projektowej, natomiast ta, na podstawie której uzyskano pozwolenie na budowę, różniła się od tego, co powstało.
Le château, cependant, n'a toujours pas été démoli. Le site attire de nombreux visiteurs.
Zamku jednak nie zburzono. W 2013 roku wydano decyzję o zaniechaniu dalszych robót na zamku w Łapalicach[2].
Kartuzy Sianowo
Chmielno Kartuzy Kosy Sianowo Zawory
Bartosz Klin est un mathématicien polonais, spécialisé en informatique théorique.
Bartosz Klin – polski matematyk i informatyk, doktor habilitowany nauk matematycznych.
Il est professeur à l'Institut d'Informatique, attaché à la Faculté des Mathématiques, de l'Informatique et de la Mécanique de l'Université de Varsovie[1][2][3][4].
Specjalizuje się w informatyce teoretycznej. Profesor nadzwyczajny Instytutu Informatyki Wydziału Matematyki, Informatyki i Mechaniki Uniwersytetu Warszawskiego[1][2][3][4].
Après des études universaitires à l'Université de Varsovie, il obtient son doctorat à l'Université d'Aarhus en 2004, intitulé "An Abstract Coalgebraic Approach to Process Equivalence for Well-Behaved Operational Semantics", préparée sous la direction de Peter Mossesa[5].
Studia ukończył na Uniwersytecie Warszawskim. Stopień doktorski uzyskał w 2004 na duńskim Uniwersytecie Aarhus na podstawie pracy pt. An Abstract Coalgebraic Approach to Process Equivalence for Well-Behaved Operational Semantics, przygotowanej pod kierunkiem prof. Petera Mossesa[5].
Il obtient son habilitation à l'Université de Varsovie en 2012, intitulée "Bialgèbre et logique modale en sémantique opérationnelle"[1].
Habilitował się na UW w 2012 na podstawie oceny dorobku naukowego i rozprawy pt. Bialgebry i logika modalna w strukturalnej semantyce operacyjnej[1].
Ses travaux ont été publiés dans des revues internationales, notamment "Logical Methods in Computer Science", "Information and level security" "Mathematical Structures in Computer Science", "Theoretical Computer Science" et "Journal of Logical and Algebraic Methods in Programming"[6][7][8][9][10].
Swoje prace publikował w takich czasopismach jak m.in. „Logical Methods in Computer Science”, „Information and Computation” „Mathematical Structures in Computer Science”, „Theoretical Computer Science” oraz „Journal of Logical and Algebraic Methods in Programming”[6][7][8][9][10]. Na język polski przetłumaczył m.in. Metodykę wprowadzania oprogramowania na rynek Michaela E. Baysa (Wydawnictwa Naukowo-Techniczne 2001, ISBN 8320426316) oraz Praktyczne podejście do inżynierii oprogramowania Rogera S. Pressmana (Wydawnictwa Naukowo-Techniczne 2004, ISBN 8320429331)
Il a été finaliste et médaillée des Olympiades Internationales d'Informatique[11], et son équipe à deux reprises (1997 et 1998) a remporté le concours national de programmation en équipe en Pologne.
Był finalistą i laureatem Olimpiady Informatycznej[11], a jego zespół dwukrotnie (1997 i 1998) wygrał Akademickie Mistrzostwa Polski w Programowaniu Zespołowym.
Franciszek Ksawery Brzeziński (Varsovie, 6 septembre 1867 – Moscou, 6 août 1944) est docteur en droit, fonctionnaire consulaire, compositeur et critique musical polonais.
Franciszek Ksawery Brzeziński (ur. 6 września 1867, Warszawa, zm. 6 sierpnia 1944, Warszawa) – dr praw, urzędnik konsularny, kompozytor polski i krytyk muzyczny.
Franciszek est le petit-fils du pianiste et compositeur Filipiny Brzezińskiej.
Wnuk Filipiny Brzezińskiej.
Après ses études de droit à Dorpacie (aujourd'hui Tartu en Estonie) il étudie la musique avec Jana Kleczyńskiego à Varsovie, puis à Paris et Leipzig, chez Max Reger, S. Krehl et Arthur Nikisch.
Po ukończeniu studiów prawniczych w Dorpacie (obecnie Tartu w Estonii) rozpoczął studia muzyczne u Jana Kleczyńskiego w Warszawie, następnie w Paryżu i Lipsku u M. Regera, S. Krehla i A. Nikischa.
Après son retour, il travaille en tant que critique musical pour le quotidien Kurier Warszawski.
Po powrocie do kraju pracował jako recenzent muzyczny w "Kurierze Warszawskim".
Il est ensuite consul de la république de Pologne à Wrocław de 1921-1927 et à Berlin.
Był konsulem RP we Wrocławiu (1921-1927) i w Berlinie.
Écrits
Publikacje własne
Smetana, Librairie Musicale F. Grąbczewskiego, Varsovie 1933, 82 p.
Franciszek Brzeziński: Smetana, Nakładem Księgarni Muzycznej F. Grąbczewskiego Warszawa 1933, 82 s.
Composition
Ważniejsze kompozycje
Concerto en sol mineur La sonate en ré majeur pour violon et piano Pièces pour piano – Variations, Triptyque, Suite polonaise, Toccata, Polonaise-Ballade (également en version orchestrale).
Koncert fortepianowy g-moll, Sonata D-dur na skrzypce i fortepian, utwory fortepianowe – Wariacje, Tryptyk, Suita polska, Toccata, Polonez-Ballada (również w wersji orkiestrowej).
2013 - Œuvres pour Piano (Acte Préalable AP026) 2013 - Sonate ré majeur, op.
2013 - Komplet Dzieł Fortepianowych - Acte Préalable AP0267 2013 - Sonata skrzypcowa D-dur op.
6 (Acte Préalable AP027)
6 - Acte Préalable AP0271
Mieczysława Hanuszewska, 1000 kompozytorów, Maison d'Édition musicale de Cracovie, 1974 Classic RFM pour une Encyclopédie de la Musique PWN
Mieczysława Hanuszewska: 1000 kompozytorów, Polskie Wydawnictwo Muzyczne Kraków 1974 Classic RFM za Encyklopedią Muzyki PWN
Vsevolod Jan Jakimiuk (né le 5 janvier 1902 à Kożynie, décédé en septembre 1991 à Paris, France) – Ingénieur aéronautique polonais ayant notamment collaboré avec les constructeurs d'avions PZL (Pologne), De Havilland (Royaume-Uni, Canada) et Sud Aviation (France).
Wsiewołod Jan Jakimiuk (ur. 5 stycznia 1902 w Kożynie, zm. we wrześniu 1991 w Paryżu) – polski inżynier lotnictwa, konstruktor samolotów w PZL, De Havilland i Sud Aviation.
Siège
Siedziba
Pixmac est un site de stockage d'images en ligne, avec une base d'images libres de droits, comprenant plus de 12 millions de photographies, images vectorielles et illustrations.
Pixmac – fotograficzna agencja stockowa, z bazą obrazów royalty-free przekraczającą 12 milionów zdjęć (hi-res), grafik wektorowych i ilustracji (clip-art).
Pixmac a été fondée en 2008 en République Tchèque.
Pixmac został założony w 2008 r. w Czechach.
En peu de temps Pixmac devient disponible dans plus de 17 pays à travers le monde - dans les langues locales.
Równocześnie strona Pixmac dostępna jest na całym świecie, a w ponad 17 krajach - w lokalnych wersjach językowych, poprzez osobne domeny (URL).
Après deux ans d'activité, Pixmac est entrée dans le top dix des agences de microstockage dans le monde.
Po dwóch latach działalności, Pixmac wkroczył do pierwszej dziesiątki agencji microstockowych na świecie.
Pixmac dispose de sa propre communauté d'exposition, ce qui augmente sa collection de photos et d'images libres de droits.
Pixmac posiada swoją własną społeczność fotograficzną, która co dzień powiększa jego kolekcję fotografii i grafik royalty-free.
Pixmac présente aussi d'autres collections de ressources, tels que celles des agences Fotolia, Dreamstime, Yuri Arcurs, Image Source, Moodboard, Datacraft, Image Broker ou de la Science photo library. Pixmac dispose aussi d'une collection de photos de célébrités, disponible pour un usage privé.
Pixmac prezentuje również kolekcje z zasobów takich agencji, jak: Fotolia, Dreamstime, Yuri Arcurs, Image Source, Moodboard, Datacraft, Image Broker czy Science photo library. Jedna z oferowanych przez Pixmac kolekcji zawiera Zdjęcia Darmowe, dostępne bez ograniczeń na licencji Creative Commons; Pixmac posiada też kolekcję zdjęć celebrytów (Osobistości), dostępną do użytku prywatnego.
Site de la banque de photos Pixmac
Pixmac bank zdjęć website
L'entreprise est basée à Prague, où son fondateur Vita Valka contrôle les activités de l'équipe de Pixmac partout dans le monde.
Główna siedziba firmy znajduje się w Pradze, skąd jej założyciel - Vita Valka - nadzoruje działania Zespołu Pixmac we wszystkich placówkach na świecie.
A partir de Septembre 2009 Pixmac opère également en Pologne.
Od września 2009 Pixmac działa również w Polsce, udostępniając lokalną wersję strony www oraz polską obsługę użytkownika (tel./e-mail).