Après l'adhésion des deux seigneurs, le pays était occupé par les Britanniques et le peuple birman était très pauvre à cette époque. Ils tenaient la main de ceux qui n'étaient pas leurs maîtres. Cependant, en raison du fort patriotisme du peuple birman, certains des princes de la dynastie Konbaung ont utilisé la force et les armes pour se battre contre les Britanniques.
ရွှေဓါးဗိုလ် (ဦးမင်းပို)သည် သုံးထပ်အိုင်ရွာသူကြီးဖြစ်ပါသည်။ ရွှေဓါးဗိုလ်ဘွဲ့ကို အသျှင်သီပေါမင်းတရားကြီးဘုရားလက်ထက်၌ ရရှိခဲ့ပါသည်။ တိုင်းပြည်အကျိုးကို စွမ်းစွမ်းတမံဆောင်ရွက်ခဲ့သော ရွှေဓါးဗိုလ်ခေါ် ဦးမင်းပိုသည် တောင်တွင်းကြီးနယ်တစ်ခွင်တွင် ထင်ရှားလှပါသည်။ ဘုရင့်အမိန့်တော်ကို အထူးကြေလည်အောင် စွမ်းဆောင်ခဲ့၍ သူကောင်းပြုခံခဲ့ရသော ရွှေဓါးဗိုလ်ခေါ် ဦးမင်းပို၏ အမျိုးအနွယ်မှလည်း သာမန်ထက်ထူးကဲလှပါသည်။ အကြောင်းမှာ ပုဂံခေတ် မင်းသမီးအနွယ်မှ ဆင်းလက်လာခြင်းဖြစ်ပါသည်။ ထိုမင်းသမီးအဆက်အနွယ်မှ ပင်းမြို့သူကြီး ဦးမြတ်ကိုမွေးဖွားခဲ့သည်။ ပင်းမြို့သူကြီးဦးမြတ်မှ သားနှစ်ယောက်မွေးဖွားခဲ့ရာ အမည်များမှာဖြင့် ဦးမင်းအောင်နှင့် ဦးမင်းပြိုဖြစ်ပါသည်။ ဦးမင်းအောင်၌ သားသမီးနှစ်ယောက်ရှိပါသည်။ သမီးကြီးဒေါ်ပုနှင့် ဦးရွှေဘိုတို့ဖြစ်ပါသည်။ သမီးဒေါ်ပုအရွယ်ရောက်၍ ဦးခြင်နှင့် အိမ်ထောင်ရက်သားချပေးခဲ့ရာ သားသမီးရှစ်ထွန်းကားလာခဲ့သည်။ ထိုသားသမီးများ၏ အမည်များကတော့ဖြင့် ရှေးကမြန်မာနာမည်မှည့်နည်းများဖြစ်၍ ရိုးရှင်းလှပါသည်။ အကြီးဆုံးသားကဖြင့် မောင်ဘွား (နောင်တရုတ်မြို့ဝန်)၊ မောင်ရွှေနီ -နတ်မောက်မြို့သူကြီး (သခင်အောင်ဆန်း၏ အဘီအရင်းဖြစ်ပါသည်)၊ မောင်မင်းပို၊ မောင်ဝိုင်းကြီး၊ မဝင်း၊ မသစ် ၊ မဆောင်တို့ဖြစ်ကြပါသည်။ အများသိကြသည့် ဗိုလ်မင်းရောင်မှာ ဗိုလ်ချုပ်အောင်ဆန်း၏ အဘေးဖြစ်ပါသည်။[1] မျိုးရိုးကြီးလှပါသည်။ အရှင်နှစ်ပါးပါတော်မူပြီးနောက် နိုင်ငံကို အင်္ဂလိပ်တို့သိမ်းပိုက်ခဲ့ရာ ထိုကာလ၌ မြန်မာပြည်သူတို့ အဆင်းရဲကြီးဆင်းရဲကြရသည်။ ကိုယ့်အရှင်မဟုတ်သူများကို လက်အုပ်ချီခယနေခဲ့ကြပါသည်။ သို့သော် မြန်မာဇာတိလက္ခဏာအရ မျိုးချစ်စိတ်ပြင်းထန်သောကြောင့် ကုန်းဘောင်နန်းရိုးနန်းနွယ်မင်းသားအချို့သည် အင်္ဂလိပ်ကို ပြန်လှန်ခုခံရန် လက်နက်အင်အား၊ လူအင်အား စုဆောင်းနေခဲ့ကြသည်။ ထိုသို့စုဆောင်းခဲ့ရမှာ တောင်တွင်းကြီးနယ်တစ်ခွင်၌ ဓါးထက်သော ရွှေဓါးဗိုလ်ခေါ်ဦးမင်းပိုနှင့် တွေ့ဆုံဖြစ်ကြသည်။ အင်္ဂလိပ်အစိုးရသည် ရွှေဓါးဗိုလ်ဆိုလျှင် အင်မတန်မှ ကြောက်ရွံ့ကြသည်။ သူ့သားဖြစ်သူမှာလည်း အင်္ဂလိပ်ကိုတော်လှန်ပုန်သဖြင့် မိတ္ထီလာနယ်တွင် မထီလာအောင်မောင်းအမည်ဖြင့် ပြည်သူအများသိရှိကြသည်။ အင်္ဂလိပ်ကို ရဲရဲတောက်တော်လှန်ခဲ့သော သူတို့သားအဖနှစ်ဦး၏ အကြောင်းကို လူတွေမေ့ပျောက်ကုန်ကြပြီထင်ပါသည်။[2] လူသေပေမယ့် နာမည်မသေသော သူရဲကောင်းများဖြစ်ပါသည်။ အင်္ဂလိပ်အစိုးရသည် ရွှေဓါးဗိုလ်အမျိုးအနွယ်ဆိုလျှင် သက်ဖြတ်ပစ်လေ့ရှိရာ မိသားစုမှာ ရွှေဓါးဗိုလ်မရှိတော့သည့် နောက်ပိုင်း၌ အညာမှ အကြေအရပ်သို့ ပြောင်းရွှေ့ကာ ဇာတ်မြှုပ်ခဲ့ကြရသည်။ တချို့လည်း ရှိရင်းစွဲအတိုင်းကျန်ရစ်ခဲ့ကြသည်။ မိမိတို့၏ အမျိုးအနွယ်အကြောင်းကို မေ့မေ့ပျောက်ပျောက်နေခဲ့ကြရသည်။ ယခုတိုင် ဗိုလ်မင်းရောင်၏ အမျိုးအနွယ်များသည် အကြေ၌ကျန်ရှိနေသေးပါသည်။ ကျန်ရှိနေသူများတွင် ရွှေဓါးဗိုလ်၏ သားစဉ်မြေးဆက်ရှိသေးသည်မှာ ဂုဏ်ယူစရာကောင်းလှပါသည်။ ယခုဆိုလျှင် မြေးမြစ်တီတွတ်အထိရှိနေပြီဖြစ်ပါသည်။