Ivo Alfredo Thomas Serue, más conocido por su nombre artístico Khea (Virreyes, Argentina, 13 de abril de 2000), es un cantante y compositor argentino de trap y rap.
Alfredo Ivo Serue थॉमस, चांगले त्याच्या स्टेज नाव खेआ (ओळखले Virreyes, अर्जेंटिना, एप्रिल 13 च्या 2000 ) एक गायक आणि संगीतकार आहे अर्जेंटाईन सापळा आणि रॅप.
Después de participar en algunas batallas de rap en las plazas de Buenos Aires, se unió a Mueva Records de la cual se separaria por disputas con el productor OMAR VARELA de la ya mecionada discografica.Se hizo aun mas conocido con El video musical "Loca", colaboración con Cazzu y Duki fue reproducido aproximadamente 382 millones de veces, siendo éste el video más visto en el mundo de producción argentina y luego de su éxito, Bad Bunny participó en “Loca Remix” con 400 millones de vistas en YouTube.
ब्यूनस आयर्सच्या चौकटीत काही रॅप लढ्यांत सहभागी झाल्यानंतर, ते म्यूवा रिकॉर्ड्समध्ये सामील झाले, जे आधीपासून उल्लेखित डिस्कोग्राफीच्या निर्मात्या ओमर व्हॅरला यांच्या विवादांद्वारे वेगळे केले जातील. संगीत संगीत "लोका" कझू आणि डुकी यांच्या सहकार्याने अंदाजे 382 दशलक्ष वेळा पुनरुत्पादित झाले होते, हे अर्जेंटाइनच्या उत्पादनातील सर्वात जास्त पाहिलेले व्हिडिओ होते आणि यश मिळाल्यानंतर बॅड बनीने YouTube वर 400 दशलक्ष दृश्यांसह "लोकना रीमिक्स" मध्ये भाग घेतला.
«B.U.H.O» (2017) «Millonario» (2017) «A lo Haloween» (2017) «She Don´t Give a Fo» (2017) «Loca» (2017) «Muevelo Mami» (2017) «Vete» (2017) «Pa' Saber Amar» (2017) «Loca (Remix)» (2018) «Como le digo» (2018) «Mi Cubana (Remix)» (2018) «Ave María» (2018) «Calentita» (2018) «M.I.A» (2018) «S.A.D» (2018) «Lumbre» (2018) «RedTube (Remix)» (2018) «Otra botella» (2018) «Otra botella (Remix)» (2018) «Me usaste» (2018) «Realidad» (2018) «Pa tu casa» (2018) «Empresario» (2018) «Cupido (Remix)» (2018) «Se motiva» (2018) «Screenshot» (2018) «Loco» (2019) «No lo entiendo» (2019) «Makina de armado» (2019) «Pa mí» (2019) «Buenos Aires» (2019) «Tumbando El Club (Remix)» (2019) «Sola» (2019) «Hitboy» (2019) <HELLO COTTO> (Remix) (2019)
«ओडब्लू»
Recibió un contrato de una discográfica multinacional, sin embargo, rechazó la oferta.[8] En octubre de 2017, viajó a Colombia para trabajar con el productor Ovy on the drums y la discográfica Big Ligas.[9][10]
ऑक्टोबर 2017 मध्ये, ड्रम आणि बिग लिगास लेबलवर निर्माता ओवीबरोबर काम करण्यासाठी तो कोलंबियाला गेला. [२] []]
En julio de 2019, el artista Ed Sheeran hizo una colaboración con Paulo Londra en una de sus canciones «Nothing on you» que es parte de su nuevo álbum.[14][15]
जुलै 2019 मध्ये कलाकार एड शीरानं त्याच्या नवीन गाण्यावर "काहीच तुझ्यावर नाही" अशा एका गाण्यावर पाओलो लँड्राबरोबर सहयोग केले. [१] [२]
Inició su carrera musical en enero de 2017 cuando lanzó su primer sencillo, «Relax»[1], que luego de unos meses estaba posicionado como un hit argentino del año.[5] Desde entonces empezó a componer y continuó lanzando canciones.[6] A pesar de que sus inicios son similares a otros exponentes urbanos, Londra, a diferencia de otros artistas, evita tocar temas como violencia, insultos o drogas en sus canciones. [7]
जानेवारी २०१ in मध्ये त्याने आपल्या संगीत कारकीर्दीची सुरुवात केली जेव्हा त्याने त्याचे पहिले अविवाहित «रिलॅक्स released रिलीज केले. [१] रिलीज केले, जे काही महिन्यांनंतर वर्षातील अर्जेटिना हिट म्हणून स्थानावर होते. [२] तेव्हापासून त्यांनी संगीतबद्ध करण्यास सुरवात केली आणि गाणी रिलीज करणे चालू ठेवले. []]
Lope de Vega Carpio[1][2](Madrid, 25 de noviembre de 1562-ibidem, 27 de agosto de 1635)[3] fue uno de los poetas y dramaturgos más importantes del Siglo de Oro español y, por la extensión de su obra, uno de los autores más prolíficos de la literatura universal.
लोप दे वेगा कारपिओ (माद्रिद, November नोव्हेंबर, १6262२ - इबिडेम, २ August ऑगस्ट, १353535) स्पॅनिश सुवर्णयुगातील सर्वात महत्त्वाचे कवी आणि नाटक लेखक होते आणि, विस्तारानंतर त्यांचे कार्य, जागतिक साहित्यातील सर्वात प्रसिद्ध लेखकांपैकी एक.
El llamado Fénix de los ingenios[4] y Monstruo de Naturaleza (por Miguel de Cervantes) renovó las fórmulas del teatro español en un momento en el que el teatro comenzaba a ser un fenómeno cultural de masas. Máximo exponente, junto a Tirso de Molina y Calderón de la Barca, del teatro barroco español, sus obras siguen representándose en la actualidad y constituyen una de las cotas más altas alcanzadas en la literatura y las artes españolas. Fue también uno de los grandes líricos de la lengua castellana y autor de varias novelas y obras narrativas largas en prosa y en verso.
तथाकथित फिनिक्स दे लॉस इनगेनिओस आणि मॉन्सेरो डी नॅचुरॅलेझा (मिगुएल दे सर्व्हान्टेस यांनी) अशा वेळी स्पॅनिश थिएटरच्या सूत्रांचे नूतनीकरण केले जेव्हा थिएटर एक व्यापक सांस्कृतिक घटना बनू लागला होता. स्पॅनिश बॅरोक थिएटरचे महान प्रतिस्पर्धी तिरसो दे मोलिना आणि कॅलडरॉन दे ला बार्का यांच्याबरोबर, त्यांची कामे आजही सुरू आहेत आणि स्पॅनिश साहित्य आणि कला क्षेत्रातील उच्च स्तरावरील एक आहे. ते स्पॅनिश भाषेतील एक महान गीतकार आणि गद्य आणि श्लोकातील अनेक कादंब .्यांचा आणि दीर्घ कथात्मक कादंबरींचा लेखक होता
Se le atribuyen unos 3000 sonetos, tres novelas, cuatro novelas cortas, nueve epopeyas, tres poemas didácticos y varios centenares de comedias (1800 según Juan Pérez de Montalbán). Amigo de Francisco de Quevedo y de Juan Ruiz de Alarcón, enemistado con Luis de Góngora y en larga rivalidad con Cervantes, su vida fue tan extrema como su obra. Fue padre de la también dramaturga sor Marcela de San Félix.
त्याला सुमारे 3,००० सॉनेट्स, तीन कादंब .्या, चार लघु कादंब .्या, नऊ महाकाव्ये, तीन उपदेशात्मक कविता आणि कित्येक शंभर विनोद ( १00०० जुआन पेरेझ दे मॉन्टलबॉन यांच्यानुसार) असे म्हटले आहे. फ्रान्सिस्को दे क्वेव्दो आणि जुआन रुईझ डी अलारकनचा मित्र, लुइस दे गँगोरा येथून निर्वासित आणि सर्वेन्टेस यांच्याशी दीर्घकाळ चाललेल्या शत्रुत्वामुळे त्यांचे आयुष्य त्याच्या कार्याइतकेच अत्यंत चरम होते. तो नाटककार बहिण मार्सेला डी सॅन फेलिक्सचा पिता होता.'
La Organización Hidrográfica Internacional (en inglés, International Hydrographic Organization, o IHO; en francés, Organisation hydrographique internationale o OHI) es una organización intergubernamental consultiva y técnica de hidrografía, que fue establecida en 1921 como Departamento Hidrográfico Internacional (Bureau hydrographique international). El nombre actual fue adoptado tras un acuerdo firmado en Mónaco el 3 de mayo de 1967, que entró en vigor en 1970.[1]
आंतरराष्ट्रीय जलमापचित्रण संघटना,जलमापचित्रणासाठी एक आंतरसरकारी सल्लागार आणि तांत्रिक संस्था आहे, जी १९२१ मध्ये आंतरराष्ट्रीय जलमापचित्रण विभाग ( ब्युरो हायड्रोग्राफिक आंतरराष्ट्रीय ) म्हणून स्थापित झाले होते. ३ मे, १९६७ रोजी मोनॅको मध्ये झालेल्या करारानंतर, या संगठनेचे आत्ताचे ९९७० पासून आत्ताचे नाव स्वीकारले गेले.
Objetivos
उद्दिष्ट
Es el organismo coordinador de los Servicios Hidrográficos oficialmente acreditados por sus respectivos gobiernos y sus objetivos son:
ही जल मापचित्रण सेवांचे समन्वय करणारी संस्था आहे जी संबंधित सरकारांनी अधिकृतपणे अधिस्वीकृत केली आहे. या संघटनेची उद्दीष्टे आहेतः
Lograr la estandarización de las publicaciones náuticas y cartográficas en general. Adoptar métodos fiables y eficientes en el desarrollo de levantamientos hidrográficos. Promover el desarrollo de las ciencias en el campo de la hidrografía y de las técnicas usadas en la oceanografía física.
राष्ट्रीय जलमापचित्रण कार्यालयांच्या कार्याचे समन्वय करणे. सर्वसाधारणपणे नाविक आणि नकाशाशास्त्र प्रकाशनांचे मानकीकरण साध्य करणे. जलमापचित्रणाच्या विकासासाठी विश्वासार्ह आणि कार्यक्षम पद्धतींचा अवलंब करणे. जलमापचित्रणाच्या क्षेत्रामध्ये विज्ञानाच्या विकासास आणि भौतिक समुद्रशास्त्रात वापरल्या जाणार्‍या तंत्रांना प्रोत्साहन देणे
Especificaciones cartográficas
नकाशाशास्त्रीय वैशिष्ट्य
Marcos, graduaciones, reticúlos y escalas gráficas.
फ्रेम्स, अंशशोधन , रेटिकल आणि आलेखी मापनश्रेणी .
La versión de seis colores de la bandera del orgullo LGBT es la versión más usada actualmente. La versión original de 1978 tenía dos bandas adicionales: rosado y turquesa.
एलजीबीटी गर्व ध्वजांची सहा-रंग आवृत्ती सध्या सर्वाधिक प्रमाणात वापरली जाणारी आवृत्ती आहे. मूळ १९७८च्या आवृत्तीत दोन अतिरिक्त पट्टे होते: गुलाबी आणि नीलमणी .
Cuando las banderas eran instaladas en los postes de luz de San Francisco, los colores centrales se camuflaban con los mismos postes. De esa forma, la mejor manera de solucionar ese problema era reduciendo la cantidad de colores de la bandera. De esta forma, se formó el diseño actual de seis franjas.[1]
१९७९ मध्ये हा ध्वज पुन्हा सुधारित करण्यात आला. जेव्हा सॅन फ्रान्सिस्कोच्या प्रकाश पोलमध्ये झेंडे बसवले गेले होते तेव्हा मध्यवर्ती रंग ध्वजदंडमुळे बरोबर दिसत नसत. अशाप्रकारे, या समस्येचे निराकरण करण्याचा उत्तम मार्ग म्हणजे ध्वजातील रंगांची संख्या कमी करणे असे ठरले. अशा प्रकारे, सध्याची सहा-पट्ट्यांची आवृत्ती तयार केली गेली. [१]
Bandera LGBT actual de seis franjas (desde 1979) Bandera LGBT de siete franjas (1978-1979) Bandera LGBT de ocho franjas (1978)
सध्याचा सहा पट्ट्यांचा एलजीबीटी ध्वज ( १९७९ पासून) सात पट्ट्यांचा एलजीबीटी ध्वज ( १९७८ - १९७९ ) आठ पट्ट्यांचा एलजीबीटी ध्वज ( १९७८ )
Durante los años 1980 la bandera acrecentó su popularidad a nivel nacional en los Estados Unidos y posteriormente fue haciendo apariciones en el ámbito internacional.
१९८० च्या दशकात, हा ध्वज आधी अमेरिकेत राष्ट्रीय स्तरावर आणि त्यानंतर आंतरराष्ट्रीय स्तरावर लोकप्रिय झाला.
En 2003, en el vigesimoquinto aniversario de su creación, su creador, Gilbert Baker, intentó volver a popularizar la bandera de ocho franjas original, sin demasiado éxito, ya que la mayoría de la comunidad LGBT se inclinó por la más conocida bandera de seis franjas. El 14 de junio de 2004, unos activistas gais viajaron a unas deshabitadas islas australianas en los mares de coral e izaron la bandera LGBT, proclamando ese territorio libre de Australia.
२००३ मध्ये, ध्वजच्या २५ व्या वर्धापनदिनानिमित्त, निर्मात्या गिलबर्ट बेकरने मूळ आठ-पट्टे ध्वज पुन्हा लोकप्रिय करण्याचा प्रयत्न केला, पण एलजीबीटी समुदायात सहा पट्ट्यांचा ध्वज अधिक सुप्रसिद्ध आसल्यामुळे त्यांना फार यश मिळाले नाही. १४ जून २००४ रोजी, समलिंगी कार्यकर्त्यांनी कोरल समुद्रात निर्जन ऑस्ट्रेलियन बेटांवर प्रवास केला आणि ऑस्ट्रेलियापासून मुक्त प्रदेशाची घोषणा करत एलजीबीटी ध्वज उंचावला होता. भारतात देखील अनेक वेळा या ध्वजाचा वापर एलजीबीटी समुदायाच्या स्वाभिमानाचा प्रतीक म्हणून केला गेला आहे.
La bandera LGBT[1] bandera LGTB[2] o bandera arcoíris ha sido utilizada como símbolo del orgullo lésbico, gay, bisexual y trans desde 1978. Los diferentes colores simbolizan la diversidad en la comunidad LGBT y sus colores son utilizados a menudo en marchas por reclamos. Aunque nació en California, actualmente es utilizada en todo el mundo.[3]
एलजीबीटी ध्वज [१] [२] किंवा इंद्रधनुष ध्वज १९७८ पासून लेस्बियन, गे, उभयलिंगी आणि पारलिंगी स्वाभिमानाचा प्रतीक म्हणून वापरला जात आहे. भिन्न रंग एलजीबीटी समुदायातील विविधतेचे प्रतीक आहेत आणि त्यांचे रंग बहुधा संबंधित मोर्चांमध्ये वापरले जातात. जरीया ध्वजाचा जन्म कॅलिफोर्नियामध्ये झाला असला तरी सध्या जगभरात त्याचा वापर केला जातो. []]
La bandera del arcoíris fue popularizada en 1978 como símbolo del orgullo gay por su creador, Gilbert Baker, artista nacido en Kansas.[4] La versión actual consiste en seis franjas de colores rojo, naranja, amarillo, verde, azul y violeta, que reproducen el orden de los colores del arcoíris. No obstante, posteriormente fue adoptada como la "bandera de la diversidad",[5] aunque los integrantes de los "colectivos LGTB" remarcan su origen e identificación con su causa.
इंद्रधनुष्य ध्वज १९७८ मध्ये, कॅनससमध्ये जन्मलेल्या निर्माता आणि कलाकार, गिलबर्ट बेकर यांनी, समलिंगी अभिमानाचे प्रतीक म्हणून लोकप्रिय केले. [१] सध्याच्या आवृत्तीमध्ये लाल, केशरी, पिवळा, हिरवा, निळा आणि जांभळा अशा सहा पट्टे इंद्रधनुष्याच्या रंगांच्या क्रमाने वापरले आहेत. तथापि, नंतर हा "विविधतेचा ध्वज" म्हणून स्वीकारला गेला असून, [२] "एलजीटीबी" समुदायाचे सदस्य त्यांच्या कारणासह त्याचे चळवळीची ओळख म्हणून या ध्वजाच्या महत्वावर जोर देतात.
Historia
इतिहास
Había banderas similares en los Estados Unidos en los primeros años de la década de 1970, usadas como símbolo de unidad internacional de toda la gente del planeta, pero, a fines de esa década, la relación popular de esos colores con el orgullo LGBT comenzó a dominar.
१९७० च्या दशकाच्या सुरुवातीच्या काळात अमेरिकेत असे अनेक ध्वज वापरीत होते, जे जगातील सर्व लोकांसाठी आंतरराष्ट्रीय एकतेचे प्रतीक होते, परंतु १९७० च्या शेवटी, या रंगांचे संबंध एलजीबीटी स्वाभिमानाचा लोकप्रिय प्रतीक म्हणून विकसित होऊ लागले.
La bandera original fue diseñada por Gilbert Baker. Flameó por primera vez en el Festival del orgullo de San Francisco, el 25 de junio de 1978. Se ha señalado que Baker se inspiró en la canción «Over the Rainbow», interpretada por Judy Garland.[6] Consistía de ocho colores, cada uno con sus significados:
मूळ ध्वज गिल्बर्ट बेकर यांनी डिझाइन केला होता. २५ जून, १९७८ रोजी सॅन फ्रान्सिस्को प्राइड फेस्टिव्हलमध्ये हा ध्वज पहिल्यांदा फडकावला गेला. जूडी गारलँडने सादर केलेल्या "ओव्हर द रेनबो " या गाण्याने बेकर यांना प्रेरणा मिळाली हे नमूद केले गेले आहे. [१] या ध्वजात प्रत्येकाचे अर्थ असलेले आठ रंग आहेत.
Después del 27 de noviembre de 1978, tras el asesinato de Harvey Milk, miembro de la Junta de Supervisores de San Francisco, la demanda de la bandera del arcoíris se acrecentó. Para fomentar la demanda, la Paramount Flag Company comenzó a vender una nueva versión de la bandera, de siete colores, en detrimento del color rosa. Baker se adhirió a la nueva bandera debido a la poca o nula disponibilidad de fábricas que utilizaran el color faltante.[7]
२७ नोव्हेंबर १९७८ नंतर सॅन फ्रान्सिस्को बोर्ड ऑफ सुपरवायझर्सचे सदस्य हार्वे मिल्क यांच्या हत्येनंतर इंद्रधनुष्याच्या झेंड्याची मागणी वाढली. मागणीला चालना देण्यासाठी, पॅरामाउंट फ्लॅग कंपनीने रंग गुलाबी रंगा वगळून ध्वजांची नवीन सात रंग असलेल्या आवृत्तीच्या विक्रीस सुरुवात केली. गुलाबी रंगाची उपलब्धी नसल्यामुळे किंवा कमी असल्यामुळे बेकरने नवीन ध्वजाचा स्वीकार केला. [१]
Se denomina temperatura de Curie (en ocasiones punto de Curie) a la temperatura por encima de la cual un cuerpo ferromagnético pierde su magnetismo, comportándose como un material puramente paramagnético. Esta temperatura característica lleva el nombre del físico francés Pierre Curie, que la descubrió en 1895.
क्युरी तापमान (किंवा क्युरी बिंदू) म्हणजे ते तापमान ज्याच्या वर अस्थायी चुंबकीय पदार्थ पूर्णपणे अचुंबकीय पॅरामॅग्नेटीक पदार्थासारखे वर्तन करते. हे वैशिष्ट्यपूर्ण तापमान फ्रेंच भौतिकशास्त्रज्ञ पिएर क्यूरी यांच्या नावावर आहे, ज्यांनी १८९५ मध्ये याचा शोध लावला.
Pierre Curie descubrió, junto a su hermano Jacques, el efecto piezoeléctrico en cristales, estableciendo que la susceptibilidad magnética de las sustancias paramagnéticas depende del inverso de la temperatura, es decir, que las propiedades magnéticas cambian en función de la temperatura. En todos los ferromagnetos encontró un descenso de la magnetización hasta que la temperatura llegaba a un valor crítico, llamada temperatura de Curie (Tc), donde la magnetización se hace igual a cero; por encima de la temperatura de Curie, los ferromagnetos se comportan como sustancias paramagnéticas.
पिएरे क्यूरीने त्याचा भाऊ जॅक यांच्यासह स्फटिकांमधील दाबविद्युत प्रभावाचा शोध काढून की हे सिद्ध केले की पॅरामाग्नेटिक पदार्थांची चुंबकीय संवेदनशीलता तापमानाच्या व्यस्ततेवर अवलंबून असते, म्हणजेच, तपमानाचे कार्य म्हणून चुंबकीय गुणधर्म बदलतात. क्युरी टेम्परेचर ( टी सी ) नावाच्या तपमानाने महत्त्वपूर्ण मूल्यापर्यंत पोहोचल्याशिवाय सर्व फेरोमॅग्नेटमध्ये त्यांना चुंबकनात घट दिसून आली, जेथे चुंबकन शून्याच्या बरोबरीचे होते; क्युरी तापमानाच्या वरच्या तापमानावर फेरोमॅग्नेट पॅरामाग्नेटिक पदार्थांसारखे वागतात.
Ferromagnetic Curie Point. Explicación y demostración del fenómeno por Walter Lewin del MIT (en inglés).
Ferromagnetic Curie Point. एम आय टी च्या वॉल्टर लुवीन द्वारे (इंग्रजीत).