Cuentos del río Ficha técnica Dirección Julie Schroell Producción Jesus Gonzalez-Elvira Julie Schroell Guion Julie Schroell Música Pascal Karier Aaron Ahrends Fotografía Frank Pineda Montaje Damián Plandolit Datos y cifras País Luxemburgo Estreno 16 de septiembre de 2019 (Luxemburgo) Género Documental Duración 82 minutos Compañías Productora Calach Films Loufok Productions Página no enlazada a Wikidata Si no existe en otras Wikipedias: [crea nuevo ítem] Si existe en otras Wikipedias: [busca ítem para enlazar] y añade el enlace en español: Cuentos del río.
Cuentos del río Film Produktiounsland Lëtzebuerg Produktiounsjoer 2019 Première 16. September 2019 (Lëtzebuerg) Dauer 82 min Originalsprooch Spuenesch Ekipp Regie Julie Schroell Dréibuch Julie Schroell Fotografie Frank Pineda Musek Pascal Karier Aaron Ahrends Schnëtt Damian Plandolit Produzent Jesus Gonzalez-Elvira Julie Schroell Produktiouns- gesellschaft Calach Films, Loufok Productions Schauspiller keng (Documentaire)
Cuentos del río, también conocida como River Tales o Raconte-moi le fleuve, es un documental luxemburgués del año 2020 dirigido por Julie Schroell.
Cuentos del río, och River Tales oder Raconte-moi le fleuve, ass e lëtzebuergeschen Documentaire aus dem Joer 2020 vun der Julie Schroell.
Luxemburgo propuso Cuentos del río en la categoría "Mejor Película Internacional" para los Oscar 2020, pero la película no fue nominada.[1][2]
Lëtzebuerg huet Cuentos del río an der Kategorie "Beschten Internationale Film" fir den Oscar 2020 virgeschloen, mee de Film gouf net nominéiert.[1][2]
Respuesta crítica
Kritik
Anina Valle Thiele, Tageblatt:[1]
Anina Valle Thiele, Tageblatt:[7]
El resultado es un impresionante documental que logra transportar hasta cierto punto el realismo mágico de América Latina . . . Cuentos del río trabaja para acercar a personas que nunca han estado en América Latina a la realidad mítica y la fascinación del lugar exótico, pero solo toca esporádicamente la situación política en Nicaragua.
Entstanden ist ein eindrucksvoller Dokumentarfilm, der es schafft, ein Stück weit den magischen Realismus Lateinamerikas zu transportieren. [...] „Cuentos del rio“ schafft es, Menschen, die noch nie in Lateinamerika waren, die mythische Realität und die Faszination des exotischen Ortes nahezubringen, streift die politische Lage Nicaraguas jedoch nur sporadisch.
Pablo Chimienti, el país de Luxemburgo:[1]
Pablo Chimienti, d'Lëtzebuerger Land:[8]
Cuentos del río nos llena los ojos y nos llena la cabeza, nos hace viajar, soñar... mientras nos alerta discretamente pero sin pretensiones de la difícil situación, que no ha dejado de empeorar desde el rodaje, Nicaragua, uno de los países más pobres de América. continente.
Ce River Tales nous en met plein les yeux et plein la tête, nous fait voyager, rêver… tout en nous alertant discrètement mais sans faux-semblants sur la difficile situation, qui n'a d'ailleurs cessé d'empirer depuis le tournage, du Nicaragua, un des pays les plus pauvres du continent américain.
Guilhem Caillard, cineuropa.org:[1]
Guilhem Caillard, cineuropa.org:[9]
Sinopsis
Wourëms geet et am Film?
Enlaces externos
Um Spaweck
Referencias ↑ De Film um Site vum LuxFilmFest 1 2 3 wort.lu: «River Tales/Cuentos del rio» dans la course aux Oscars (5.
Referenzen ↑ De Film um Site vum LuxFilmFest 1 2 3 wort.lu: «River Tales/Cuentos del rio» dans la course aux Oscars (5.
La película cuenta la historia de la vida alrededor del río San Juan, en Nicaragua, en la frontera con Costa Rica, y sobre el proyecto de un canal que debe conectar el Océano Atlántico y el Océano Pacífico, que es impulsado por un inversionista chino, como una competencia al Canal de Panamá.
De Film erzielt d'Liewe ronderëm de Floss San Juan, am Nicaragua, op der Grenz mam Costa Rica, an ëm de Projet vun engem Kanal, deen den Atlanteschen an de Pazifeschen Ozean verbanne soll, dee vun engem chineeseschen Investisseur virugedriwwe gëtt, als Konkurrenz zum Panamakanal...
El documental debería haberse estrenado el día 14. marzo de 2020 en el Festival de Cine de la Ciudad de Luxemburgo que se proyectará por primera vez en Luxemburgo.[1] Sin embargo, se pospuso debido a la pandemia de coronavirus.[2] Era entonces el 16.
Den Documentaire hätt sollen de 14. Mäerz 2020 um Luxembourg City Film Festival fir d'éischt zu Lëtzebuerg gewisen ginn.[1] Dee gouf awer wéinst der Coronavirus-Pandemie ofgesot.[2] En ass dunn de 16.
Septiembre en cines.
September am Kino ugelaf.
También se proyectó anteriormente en el festival de cine Close Up Dokufest 2019 en Edimburgo, Escocia, donde recibió el premio al "Mejor documental ambiental",[1] y en el festival de cine Irish Galway Film Fleadh, donde ganó el "Premio Peripheral Visions". Ganó "con 3.000 euros".[2]
E gouf och virdru schonn um Filmfestival Close Up Dokufest 2019 am schotteschen Edinburgh gewisen, wou en de Präis "Best Environmental Documentary" krut,[1], an um iresche Galway Film Fleadh Filmfestival, wou en dee mat 3.000 Euro dotéiert "Peripheral Visions Award" gewonnen huet.[3]
En el festival estadounidense Portland EcoFilm Festival, la película fue premiada como mejor película ("Best Feature Film Award"),[1] y el principal protagonista de la película, Yemen Jordan Taisigue Lopez, recibió el "EcoHero Award 2020" por su valiosa contribución a la justicia ambiental.[2][3]
Um amerikanesche Festival Portland EcoFilm Festival gouf de Film als beschte Film ("Best Feature Film Award") präisgekréint,[4] an den Haaptprotagonist vum Film, de Yemn Jordan Taisigue Lopez, krut den "EcoHero Award 2020" fir seng wäertvoll Kontributioun zur Ëmweltgerechtegkeet.[5][6]
En la 9.ª edición del Premio de Cine de Luxemburgo (2021) fue nominado en la categoría "Mejor Largometraje Documental".
Bei der 9. Editioun vum Lëtzebuerger Filmpräis (2021) war en an der Kategorie "Beschte Laangfilm (Documentaire)" nominéiert.
Este artículo o sección se está traduciendo del idioma luxemburgués a partir del artículo Rosemarie Kieffer.
Rosemarie Kieffer Gebuer 30.
Por esta razón, puede haber lagunas de contenidos, errores sintácticos o escritos sin traducir. Puedes colaborar con Wikipedia continuando con la traducción desde el artículo original.
Dezember 1932 Lëtzebuerg Gestuerwen 10.
Rosemarie Kieffer Gebuer 30. Dezember 1932 Lëtzebuerg Gestuerwen 10. Juli 1994 Lëtzebuerg Nationalitéit Lëtzebuerg Aktivitéit Schrëftsteller, Lycéesprofesser
Juli 1994 Lëtzebuerg Nationalitéit Lëtzebuerg Aktivitéit Schrëftsteller, Lycéesprofesser
Littérature luxembourgeoise de langue française [Literatura luxemburguesa en lengua francesa]; Sherbrooke/Quebec (Éditions Naaman), 1980; 174 páginas. ISBN 2-89040-145-6[1] Pays clément dans la fureur des vagues.
Littérature luxembourgeoise de langue française ; Sherbrooke/Québec (Éditions Naaman), 1980; 174 Säiten.
Les femmes écrivent au Luxembourg [País clemente en la furia de las olas.
ISBN 2-89040-145-6[1] Pays clément dans la fureur des vagues.
Las mujeres escriben en Luxemburgo], 1993.[2]
Les femmes écrivent au Luxembourg (1993)[2]
Bibliografía
Literatur
Kieffer, Rosemarie. pp. 321-322 en: Goetzinger, Germaine & Claude D. Conter, zesumme mat Gast Mannes, Pierre Marson, Roger Muller, Nicole Sahl, Sandra Schmit a Frank Wilhelm, 2007.
Kieffer, Rosemarie. S. 321-322 in: Goetzinger, Germaine & Claude D. Conter, zesumme mat Gast Mannes, Pierre Marson, Roger Muller, Nicole Sahl, Sandra Schmit a Frank Wilhelm, 2007.
Referencias ↑ (Ënner der Leedung vun der Rosemarie Kieffer; 9 verschidden Auteuren) ↑ (Zesumme mat der Danièle Medernach-Merens)
Referenzen an Notten ↑ (Ënner der Leedung vun der Rosemarie Kieffer; 9 verschidden Auteuren) ↑ (Zesumme mat der Danièle Medernach-Merens)
Rosemarie Kieffer (Luxemburgo, 30 de diciembre de 1932 - 10 de julio de 1994), fue una escritora y profesora luxemburguesa.
D'Rosemarie Kieffer, gebuer den 30. Dezember 1932 an der Stad Lëtzebuerg, an och do gestuerwen den 10. Juli 1994, war eng lëtzebuergesch Professesch am Stater Meedercheslycée an Autorin.
Biografía De 1974 a 1992 fue presidenta del centro cultural A. S. Pouchkine.
Vun 1974 bis 1992 war si Presidentin vum Centre culturel A.S. Pouchkine.
En 1966 se convirtió en presidenta de la asociación Les amis de la maison de Victor Hugo à Vianden y permaneció en el cargo hasta su muerte.
1966 gouf si d'Presidentin vun der Vereenegung Les amis de la maison de Victor Hugo à Vianden an ass dat bis zu hirem Doud bliwwen.
Escribió cuentos y estudios literarios, así como artículos y contribuciones sobre literatura, arte y filosofía que fueron publicados en Tageblatt, Luxemburger Wort, Les Cahiers luxembourgeois, Arts et lettres, Revue luxembourgeoise de littérature générale et comparée, Les pages de la SELF, Estuaires, Récré, NEeuropa, Carrière a Lëtzebuerger Almanach, entre otros.
Si huet Kuerzgeschichten a literaresch Etüden[Source?], awer och Artikelen a Bäiträg iwwer Literatur, Konscht a Philosophie verfaasst, déi ënner anerem am Tageblatt, Luxemburger Wort, Les Cahiers luxembourgeois, Arts et lettres, Revue luxembourgeoise de littérature générale et comparée, Les pages de la SELF, Estuaires, Récré, NEeuropa, Carrière a Lëtzebuerger Almanach publizéiert goufen.
También realizó una serie de publicaciones bajo los seudónimos de M. Valserra, rk, R.K o incluso RMK.
Eng Rei Publikatiounen huet si ënner hire Pseudonymen M. Valserra, rk, R.K, oder och RMK erausginn.
Obras
Wierker (Auswiel)
Alchimie et toute-puissance - Essai sur l'esthétique littéraire de Léon Bopp [Alquimia y omnipotencia - Ensayo sobre la estética literaria de Léon Bopp]; Ginebra, 1959.
Alchimie et toute-puissance - Essai sur l'esthétique littéraire de Léon Bopp ; Genf, 1959.
Un Chat à Galway, 1965. Les fleurs ont froid - Récits, scènes et images [Las flores están frías - Relatos, escenas e imágenes]; Luxemburgo (Éditions APESS, colección APESS No. 4), 1993.
Un Chat à Galway (1965) Les fleurs ont froid - Récits, scènes et images ; Lëtzebuerg (Éditions APESS, collection APESS Nr. 4), 1993.
Como editora:
Als Editeur:
Un wikipedista está trabajando actualmente en este artículo o sección. Es posible que a causa de ello haya lagunas de contenido o deficiencias de formato. Si quieres, puedes ayudar y editar, pero antes de realizar correcciones mayores contáctalo en su página de discusión o en la del artículo para poder coordinar la redacción.
op Däitsch
Portada en francés
op Franséisch
2011].
November 2011. http://www.autorenlexikon.lu/page/author/406/4063/DEU/index.html [opgeruff de 25. November 2011]. (de) Wilhelm, Frank: De Smet, Yves. In: Dictionnaire des auteurs luxembourgeois.
Jean-Louis Scheffen: Luxemburgs Autoren im Netz. [los autores de Luxemburgo en la red.]
Jean-Louis Scheffen: Luxemburgs Autoren im Netz.
Télécran, 15 de abril de 2015, págs. 27-28.
Télécran 15.
Nicole Sahl: Fir wat gesäit d'Eva alt wéi de Cornel Meder aus?
Abrëll 2015, S. 27-28.
[¿Por qué Eva parece tan vieja como Cornel Meder?]
Nicole Sahl: Fir wat gesäit d'Eva alt wéi de Cornel Meder aus?
Warte, 12 de noviembre de 2020, págs. 2-3.
Warte 2020-11-12, S. 2-3.
El Diccionario de autores luxemburgueses (en luxemburgués: Luxemburger Autorenlexikon, y en francés: Dictionnaire des auteurs luxembourgeois) es un diccionario enciclopédico alfabético en el que se mencionan y describen casi mil escritores luxemburgueses o que han publicado en Luxemburgo.
Luxemburger Autorenlexikon, resp. Dictionnaire des auteurs luxembourgeois ass en alphabetesche Lexikon, an deem bal Dausend Schrëftsteller ernimmt a beschriwwe sinn, déi Lëtzebuerger sinn oder zu Lëtzebuerg publizéiert hunn.
El diccionario está disponible en dos idiomas en forma de libro y desde 2011 también en Internet,[1]donde los artículos se actualizan constantemente.
De Lexikon gëtt et an zwou Sproochversiounen a Buchform an zanter 2011 och um Internet[1], wou d'Artikele lafend aktualiséiert ginn.
Véase también
Kuckt och
Lista de escritores luxemburgueses
Lëscht vu lëtzebuergesche Schrëftsteller
Referencias ↑ Den Internetsite www.autorenlexikon.lu ass de 24.
Referenzen an Notten ↑ Den Internetsite www.autorenlexikon.lu ass de 24.
November 2011 online gaangen. ↑ Quell vun de Stéckzuelen: perséinlech Matdeelung vum Nicole Sahl, CNL. ↑ «Dictionnaire des auteurs luxembourgeois». Dictionnaire des auteurs luxembourgeois (en francés). Consultado el 5 de febrero de 2023. ↑ Cf. http://de.wikipedia.org/wiki/Zitieren_von_Internetquellen.
November 2011 online gaangen. ↑ Quell vun de Stéckzuelen: perséinlech Matdeelung vum Nicole Sahl, CNL. ↑ Cf. http://de.wikipedia.org/wiki/Zitieren_von_Internetquellen.