Η επαρχία της Βόρειας Σερβίας (σερβικά : Покрајина Северна Србија) ήταν Διοικητική διαίρεση του Βασιλείου Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων από τις 29 Νοεμβρίου 1919 έως το 1922.
Северна Србија је био назив за покрајину, у саставу Краљевине Срба, Хрвата и Словенаца, која је постојала од 29. Новембра 1919 до 1922.
Η κατάργηση της είχε προγραμματιστεί με το Σύνταγμα Βιντοβντάν του 1921.
Нестанак је био планиран Видовданским уставом из 1921. године.
Είχε έκταση 49.950 τετραγωνικά χλμ.
Имала је површину 49.950 квадратних километара.
Η Νάταλι Θάνου (Βελιγράδι, 6 Ιανουαρίου 1983,[1] σέρβικα: Натали Тану) είναι Ελληνοσέρβα μοντέλο και τραγουδίστρια.
Натали Тану (Београд, 6. јануар 1983., [1] српски: Натали Тану, грчки: Νάταλι Θάνου, енглески: Natali Thanou) је грчко-српска манекенка и певачица.
Πρώιμα χρόνια
Детињство и младост
Γεννήθηκε το 1983[2] ως Natalija Šošo (Наталија Шошo) στο Βελιγράδι.
Рођена је 6. јануара 1983. године [1] као Наталија Шошо у Београду, у породици професора историје у школи ”25. мај” (данас О.Ш. ”Душко Радовић”), Мирослава и економисте Народне банке, Љиљане. Има старију сестру, Јелисавету.
Ακολούθησε μουσικές σπουδές, ενώ στην ηλικία των 16 ετών άρχισε παράλληλα να ασχολείται με το μόντελινγκ.
Интересовање за спорт, плес и музику показује већ у раном детињству. Паралелно са основним и средњим школовањем активно се бави музиком (хорским и соло певањем) и са хором наступа на такмичењима. Завршила је 11. гимназију (данас Спортска гимназија) у Београду.
Από το 2005 ζει στην Αθήνα, όταν και αποτέλεσε μέλος ενός μουσικού και χορευτικού συγκροτήματος.
Са 16 година почела је да се бави манекенством, а 1998. као финалисткиња учествује у конкурсу за Базарово лице године. У то време прихвата неколико ангажмана за моделинг у музичким спотовима тада познатих извођача, и постаје члан музичке и плесне групе са којом наступа у земљи и региону. У Атини живи и ради од 2005. године.
Τον Ιούνιο του 2007 σε ηλικία 24 ετών κέρδισε τον τίτλο της Playmate της χρονιάς.[3]
Након освајања ове титуле, расте јој популарност и започиње њена јавна каријера, модни ангажмани и учешће на модним ревијама, као и сликање за бројне насловне стране: Nitro, Maxim Srbija, Maxim Greece, Max, OK! Hello, и други.[2] [3] [4] Свој први соло албум објавила је 2008. године, са кога се као посебно успешна издвојила нумера ”Why Not”. У том периоду снимила је и дуетску песму са српским музичарем и водитељем Огњеном Амиџићем у српској и грчкој верзији - ”Киша је падала” и "Νύχτα Καλοκαιρινή" (Летња ноћ)[5][6].
Μετά την κυκλοφορία του πρώτου της προσωπικού δίσκου, το τραγούδι της με τίτλο "Γιατί Όχι" ("Why Not") έγινε ευρύτερα γνωστό.
2011. године појављује се на атинској позоришној сцени V-stage, заједно са познатом грчком глумицом, Ваном Барбом, у мјузиклу ”Crush”[1].
Δημιούργησε επίσης το σινγκλ "Νύχτα Καλοκαιρινή" ("Summer Night"), σε συνεργασία με τον Σέρβο καλλιτέχνη Ami G (Ognjen Amidzic).
2012. године сингл издање "Party in Mykonos" у сарадњи са музичарем Риком Бернацонијем и са дискографском кућом Planetworks[2] постаје велики хит и доспева на прво место топ листе грчког MTV-а.
Το 2009 πραγματοποίησε μια τραγουδιστική τουρνέ σε όλη τη χώρα, με συνολικά 40 εμφανίσεις.
Видео спот је снимљен на Миконосу на Super Paradise Beach плажи, са више од 3000 учесника.[3] 2014. године покренула свој модни бренд купаћих костима Deep Sea Swimwear.
Το 2019 κατέθεσε το τραγούδι "All Again" στην ΕΡΤ για να εκπροσωπήσει την Ελλάδα στο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision εκείνης της χρονιάς, όμως η υποψηφιότητα απορρίφθηκε.[4]
Током досадашње каријере, сарађивала је са бројним грчким уметницима на музичким сценским наступима, међу којима су и Никос Икономопулос и Лефтерис Пантазис. Њена дискографска кућа Polymusic Records 2019. године послала је песму "All Again" Грчкој радио-телевизији за такмичење за представника Грчке на Песми Евровизије те године, али песма није изабрана. [1] [5] [6] […] У интервјуу из 2019. године за The 2night Show гостујући код Григориса Арнаутоглуа, Натали се емотивно осврнула на традиционално грчко-српско пријатељство, као и на бомбардовање Србије 1999. године и своје сећање на то искуство, што је наишло на велики одјек у грчким медијима.[8][9] Од 2018. године Натали активно сарађује са бројним модним и козметичким брендовима као тзв. бренд амбасадор.[10] До сада је издала 5 албума.
Είναι παντρεμένη με τον επιχειρηματία Δημήτρη Καρέλα και έχουν έναν γιο.[5]
Удата је за предузетника Димитриса Кареласа (2012.) са којим има сина Ариса.[1] Грчки медији је често фотографишу са сином са којим проводи доста времена и пишу о њеној посвећености породици и детету.[2][3][4][5][…]
Η διοίκηση Ποντικής
Диоцеза Понт
Η Διοίκηση Ποντικής ή και Διοίκηση Πόντου, ήταν διοικητική περιφέρεια της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας από τον 3ο αιώνα κι από τον 4ο αιώνα της Ανατολικής Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Диоцеза Понт, била је управна област Римског царства у 3. вијеку и Источног Римског царства у 4. вијеку.
Διοικητικό της κέντρο ήταν η Άγκυρα.
Њено административно средиште била је Анкира.
Περιελάμβανε την βόρεια, κεντρική και ανατολική Μικρά Ασία, είχε ονομαστεί από τον Εύξεινο πόντο.
Обухватала је сјеверну, централну и источну Малу Азију. Названа је по Црном мору (Εύξεινος Πόντος).
Διοικητικά ανήκε στην Υπαρχία της Ανατολής (Praefectura praetorio per Orientem) και ο διοικητής της διοίκησης είχε τον τίτλο του βικάριου.
Административно је припадала Источној провинцији (Praefectura praetorio per Orientem), а начелник диоцезе имао је титулу викара.
Στην Ανατολική ρωμαϊκή αυτοκρατορία (Βυζαντινή) ήταν μία από τις 12 διοικητικές περιφέρειες που αντικατέστησαν την προηγούμενη διοικητική μεταρρύθμιση του αυτοκράτορα Διοκλητιανού.
У Источном римском царству (Византији) Понт је био један од 12 административних округа који су замијенили претходну управну реформу цара Диоклецијана.
Η Ρωμαϊκή διοίκηση περιελάμβανε 4 επαρχίες από τα εδάφη που είχαν πρόσφατα κατακτηθεί, με την μεταρρύθμιση των βυζαντινών αυτοκρατόρων του 314 μ.Χ. είχε αρχικά 6 επαρχίες και με επόμενες μεταβολές έφτασε τις 11 επαρχίες.
Римска управа обухватала је 4 провинције у новоосвојеним областима; реформом византијских царева из 314. године у почетку је имала 6 провинција, а са накнадним промјенама број провинција је достигао 11.
Καταργήθηκε τον 6ο αιώνα με την δημιουργία των Θεμάτων.
Диоцеза је укинута у 6. вијеку стварањем тема - нових административних јединица.
O Μάρκος Αρέθουσας (πέθανε το 363[2]) ήταν χριστιανός επίσκοπος στην Αρέθουσα Συρίας κατά τον 4ο αιώνα.
Марко Аретхоуса (умро 363. године [1] ) био је хришћански епископ у Аретуси Сиријској.
Ο Μάρκος έλαβε μέρος στην εκκλησιαστική διαμάχη που σχετιζόταν με τον Αρειανισμό[3]. Αρχικά, άνηκε στο μετριοπαθές αρειανικό κίνημα των Ομοιουσιανών που υποστήριζαν ότι η λέξη ομοούσιος του Συμβόλου της Νίκαιας, έπρεπε να αντικατασταθεί με την λέξη ομοιούσιος.
Марко је учествовао у црквеним расправама које су се тицале аријанства [1].
Ήταν υπέρ της συνεννόησης μεταξύ Ομοιουσιανών και Ορθοδόξων[4], αλλά τελικά φαίνεται ότι προσέγγισε όσους υποστήριζαν την έννοια του ομοούσιου.
Првобитно је припадао умереном аријевској струји - полуаријевцима.
Είχε βοηθήσει τον Ιουλιανό την περίοδο που διωκόταν η οικογένειά του[1][5]. Όταν αυτοκράτορας ήταν ο Κωνστάντιος Β´, κατέστρεψε ειδωλολατρικό ναό στην Αρέθουσα[6].
Помагао је Јулијану током прогона његове породице.[1] [2] У вријеме владавине цара Константиос Б срушио пагански храм у Аретуси. [3].
Αργότερα, όταν έγινε αυτοκράτορας ο Ιουλιανός, τον καταδίωξε[4], και τελικά ο Μάρκος είχε μαρτυρικό θάνατο[5].
Касније, када је Јулијан Одступник постао цар, био је прогоњен[4], а потом је и страдао мученички. [2]
Θεωρείται άγιος και μάρτυρας από την Ορθόδοξη και την Καθολική εκκλησία, και η μνήμη του εορτάζεται στις 29 Μαρτίου[1][7].
Православна црква и римокатолици га сматрају светим и мучеником. Празнује се 29. марта (по јулијанском и грегоријанском календару) [1] [2]
Η Αρέθουσα η Μυγδονική ήταν αρχαιότατη πόλη στη Μυγδονία της Μακεδονίας επί της δυτικής όχθης του Ρηχίου ποταμού που φέρνει τα νερά της λίμνης Βόλβης στο Στρυμονικό Κόλπο.
Аретуса (грч. Αρέθουσα) је био древни град у Мигдонији, Македонија, на западној обали ријеке Рихи која одводи воде језера Волви до залива Стримонико.
Η αρχαία Αρέθουσα από τις μέχρι σήμερα αρχαιολογικές μελέτες εντοπίζεται στην περιοχή της Ρεντίνας (Στενά της Ρεντίνας ή όπως ονομάζονται Μακεδονικά Τέμπη) μέχρι τη σημερινή κοινότητα Αρέθουσας (10 χλμ βόρεια).
Археолошки остаци древне Аретусе налазе се на подручју села Рентине (Рентински теснац, или Mакедонским Темпи).
Η πόλη αυτή υπήρξε αποικία των Ιώνων και κτίσμα των Χαλκιδέων.
Овај град је био колонија Јонаца. Основали су га Халкиђани са острва Еубеја.
Εικάζεται ότι στην Αρέθουσα ενταφιάστηκε ο μεγάλος τραγικός ποιητής Ευριπίδης και στη συνέχεια ανεγέρθηκε μέγα μνήμα από τον Βασιλιά της Μακεδονίας Αρχέλαο.
Према предању овдје је сахрањен велики пјесник Еурипид, а краљ Македоније Архелај подигао му је велико спомен-обиљежје.
Κατά την ελληνιστική εποχή, άποικοι από την πόλη ίδρυσαν την Αρέθουσα στη Συρία και από αυτήν την Αρέθουσα στην Αραβία.
Током хеленистичког периода колонисти из овога града основали су Аретусу у Сирији а становници ове посљедње Аретусу у Арабији .
Η αρχαία πόλη Αρέθουσα η Μυγδονική, από τις μέχρι σήμερα αρχαιολογικές μελέτες, εντοπίζεται στην περιοχή της Ρεντίνας (Στενά της Ρεντίνας ή όπως ονομάζονται Μακεδονικά Τέμπη) μέχρι τη σημερινή κοινότητα Αρέθουσας (10 χλμ βόρεια).
Према досадашњим археолошким истраживањима, древна Аретуса у Мигдонији, налази се на подручју села Рентине (Рентински теснац или како га још називају Македонски Темпи), 10 км јужно од савремене Аретусе.
Δύο χιλιόμετρα ανατολικά της σημερινής Αρέθουσας, κοντά στην περιοχή που οι ντόπιοι ονομάζουν Παλιόκαστρο, πρόσφατα αποκαλύφθηκε δάπεδο ναού του 6ου αιώνα π.Χ. Σε ακτίνα δε τριών χιλιομέτρων βρέθηκαν πολλά αρχαιολογικά ευρήματα, νομίσματα και της κλασικής περιόδου καθώς και των βυζαντινών χρόνων.
Два километра источно од данашње Аретусе, у близини подручја које мјештани зову Палиокастро, недавно су откривени темељи храма из VI вијека прије Христа.
Μέχρι τα πρώτα Βυζαντινά χρόνια η αρχαία Αρέθουσα εντοπίζεται 10 χιλιόμετρα νότια της σημερινής κοινότητας κοντά στον ποταμό Ρήχιο.
У кругу од три километра пронађени су многи археолошки налази, новчићи из класичног периода као и из византијског доба.
Η μεταφορά της Αρέθουσας στη σημερινή της θέση, στους πρόποδες δηλαδή των Κερδυλίων ορέων, πραγματοποιήθηκε στα Βυζαντινά χρόνια λόγω αλλεπάλληλων επιδρομών και καταστροφών. Έτσι οι κάτοικοι για λόγους ασφαλείας μετοίκισαν σε ορεινότερη ασφαλή τοποθεσία, όπου βρισκεται και ο σημερινός οικισμός της Αρέθουσας.
Почетком византијске епохе, мјештани древне Аретусe преселили су се на безбједније подручје, у подножју планина Кердилион, због честих нејезди и пустошења.
Η αρχαία Αρέθουσα ιδρύθηκε από Βοιωτούς ή από Χαλκιδείς στην είσοδο της κοιλάδας κοντά στη σημερινή Ρεντίνα.
Древну Аретусу основали су Беотијци или Халкиђани на улазу у долину у близини данашње Рентине.
Η περιοχή αναφέρεται από τον Θουκυδίδη όταν ο Στρατηγός των Σπαρτιατών Βρασίδας βάδιζε προς την Αμφίπολης.
Ту област спомиње Тукидид када је војсковођа Спартанаца Брасида марширао према Амфиполису .
Η περιοχή ήταν εύφορη είχε ναυπηγήσιμη ξυλεία, καθώς και μεταλλεία χρυσού και αργύρου.
Подручје је било богато квалитетним дрветом за бродоградњу, као и са рудом злата и сребра.
Ο Περικλής, κατά προτροπή του Δημοσθένη, έστειλε 2.000 αποίκους έτσι ώστε η Αθήνα να έχει προσβάσεις στον πλούτο της περιοχής.
Перикле је, на наговор Демостена, послао 2.000 досељеника како би Атина имала приступ богатствима ове области.
Η αρχαία Αρέθουσα αναφέρεται μεταξύ των σύμμαχων πόλεων των Αθηνών που πλήρωναν φόρο στο ταμείο της συμμαχίας.
Древна Аретуса помиње се међу савезничким градовима Атине који су плаћали порез у касу савеза.
Από τον Αριστοτέλη {Πολιτικά 3.8.13.} αναφέρεται ότι ο Βασιλιάς της Μακεδονίας Αρχέλαος φιλοξενούσε στην Αρέθουσα τον τραγικό ποιητή Ευριπίδη. Ο Ευριπίδης κατασπαράχτηκε από σκυλιά και ετάφη στην Αρέθουσα με βασιλικές τιμές.
Аристотел спомиње (Политика 3.8.13) да је краљ Македоније Архелај угостио трагичког пјесника Еурипида у Аретуси.
Διασώθηκε το επίγραμμα που χαράχθηκε στον τάφο του Ευριπίδη {Ανθολογία, Ελληνικά 7,51} και αναγράφεται τα εξής Ου σε κυνών γένος είλ 'Ευριπίδη, ουδέ γυναικός οίστρος, τον σκοτίης Κύπριδος αλλότριον, Αλλ Αίδης και γήρας υπαί Μακέτη δ' Αρεθούση Κείσαι, εταιρεί η τίμιος Αρχέλεω Σον δ'ου τούτον εγώ τίθεμαι τάφον αλλά του Βάκχου βήματα και σκηνάς ενβάδι πειθόμενας.
Пошто су његови пси растргли Еурипида Архелај га је са највећим почастима сахранио у Аретуси. Док је тијело песника заувек почивало у Аретуси, у Пели и Атини подигнут је Еурипидов кенотаф.
Κενοτάφιο του Ευριπίδη ανεγέρθηκε στην Πέλλα και στην Αθήνα, ενώ το σώμα του ποιητή αναπαύθηκε για πάντα στην Αρέθουσα το 407–406 π.X. Στην περιοχή της Αρέθουσας ο Αριστοτέλης ίδρυσε την περίφημη σχολή του όπου αργότερα η Ολυμπιάδα εμπιστεύθηκε την ανατροφή του Αλεξάνδρου μακριά από τους κινδύνους του παλατιού της Πέλλας.
У близини Аретусе, Аристотел је основао своју познату школу и њему је касније Олимпија повјерила Александрово васпитање, даље од опасности палате у Пели.
Ορθόδοξος Καθεδρικός Ναός
Православна саборна црка
Ο Ορθόδοξος καθεδρικός ναός είναι ναός της Υπαπαντής.
Православна саборна цеква је храм црква Сретења Господњег.
Ο προσεισμικός ναός, η Παναγιά του Μπελώνια, κατέρρευσε με τον καταστροφικό σεισμό του 1956 και στη θέση του οικοδομήθηκε ο σημερινός ναός, του οποίου την εικονογράφηση επιμελήθηκε ο θηραίος ζωγράφος Χριστόφορος Ασίμης.
Црква је уништена е у разорном земљотресу 1956. године и на њеном месту је подигнута садашња црква.
Καθολικός Καθεδρικός Ναός
Католичка катедрала
Ο Καθολικός καθεδρικός ναός βρίσκεται στην καθολική συνοικία της πόλης της Θήρας και είναι αφιερωμένος στον Άγιο Ιωάννη τον Βαπτιστή. Ο προσεισμικός ναός υπέστη πολύ μεγάλες ζημιές με τον σεισμό του 1956, αλλά αναστηλώθηκε.
Католичка катедрала се налази у католичкој четврти града Тире и посвећена је Светом Јовану Крститељу .Изворни храм је такође био тешко оштећен у земљотресу 1956. године, али је накнадно обновљен.