Η Σαμπαναλάργκα είναι ένας δήμος στην Αντιόχεια Κολομβίας στην Κολομβία. Έχει έκταση 265 τετραγωνικά χιλιόμετρα και έχει υψόμετρο 1,556 μέτρα. Βρίσκεται στο βορειοδυτικό μέρος της χώρας.
Sabanalarga este un municipiu din departamentul Antioquia, Columbia.
Το Υπουργείο Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης (ΥΓΑΑ) είναι το εξειδικευμένο όργανο της κεντρικής δημόσιας διοίκησης της Ρουμανίας για το ρόλο της ανάπτυξης, εφαρμογής και παρακολούθησης πολιτικών και στρατηγικών στους τομείς της γεωργίας, της αειφόρου διαχείρισης των δασών και της αγροτικής ανάπτυξης, με τον εκσυγχρονισμό και την ανάπτυξη των τομεακών δραστηριοτήτων, καθώς και να διασφαλιστεί η διαφάνεια και αποτελεσματικότητα στη χρήση των πιστώσεων που έχουν εκχωρηθεί.
Ministerul Agriculturii și Dezvoltării Rurale (MADR) este organul de specialitate al administrației publice centrale care are rolul de a elabora, implementa și monitoriza politicile și strategiile în domeniile agriculturii, gestiunii durabile a pădurilor și dezvoltării spațiului rural, de a asigura modernizarea și dezvoltarea activităților sectoriale și de a garanta transparența și eficiența în utilizarea fondurilor alocate.
Η έδρα του ιδρύματος βρίσκεται στο Παλάτι του Υπουργείου Γεωργίας .
Sediul instituției se află în Palatul Ministerului Agriculturii.
3 Σεπτεμβρίου 2010 - Βαλερίου Ταμπαρά - μετά την ανάκληση [1] [2] του του υπουργού Μιχαήλ Ντουμίτρου
3 septembrie 2010 - Valeriu Tabără - după revocarea[5][6] ministrului Mihail Dumitru
9 Φεβρουαρίου 2012 - Στέλιαν Φούια - με την ευκαιρία της σύστασης της κυβέρνησης Ουνγκουρεάνου[1]
9 februarie 2012 - Stelian Fuia - cu ocazia formării Guvernului Ungureanu[7]
7 Μαΐου 2012 - Ντάνιελ Κονσταντίν - με την ευκαιρία της σύστασης της κυβέρνησης Πόντα [1,2,3,4] [1]
7 mai 2012 - Daniel Constantin - cu ocazia formării Guvernului Ponta[1,2,3,4][8]
Οργάνωση
Organizare
Το Υπουργείο Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης λειτουργεί τις ακόλουθες υπηρεσίες:
Ministerul Agriculturii și Dezvoltării Rurale are în subordine următoarele agenții:
Οργανισμός Αγροτικών Πληρωμών και Παρέμβασης (ΟΑΠΠ) Εθνική Υπηρεσία Γεωργικών Συμβουλών (ΕΥΓΣ) Οργανισμός Κρατικού Τομέα (ΟΚΤ) Εθνική διοίκηση βελτίωσης της γης (ΕΔΒΓ) Εθνική Διοίκηση Δασών Ρομσίλβα (ΕΔΡ) Ινστιτούτο Βιολογικών Πηγών Τροφίμων (ΙΒΠΤ) Κρατικό Ινστιτούτο Δοκιμών και Καταγραφής (ISTIS) Εθνική επιθεώρηση ποιότητας σπόρων (INCS) Εθνική υπηρεσία βελτίωσης και αναπαραγωγής στην κτηνοτροφία (ANARZ) Εθνική Αρχή Χόκεϋ (AHN) Εθνική Υπηρεσία Αλιείας και Υδατοκαλλιέργειας (ANPA) Εθνικό Γραφείο Οίνου και Οίνου (ONVV) Εθνικό Γραφείο ονομασιών προέλευσης οίνων (ONDOV) Εθνικό Δίκτυο Αγροτικής Ανάπτυξης (NNRD) [1] Ο Οργανισμός για τη Χρηματοδότηση των Επενδύσεων στην Υπαίθρου (AFIR), πρώην Οργανισμός Πληρωμών για την Αγροτική Ανάπτυξη και την Αλιεία (APDRP)
Agenția de Plăți și Intervenție pentru Agricultură (APIA) Agenția Națională de Consultanță Agricolă (ANCA) Agenția Domeniilor Statului (ADS) Administrația Națională a Îmbunătățirilor Funciare (ANIF) Regia Națională a Pădurilor Romsilva (RNP) Institutul de Bioresurse Alimentare (IBA) Institutul de Stat pentru Testarea și Înregistrarea Soiurilor (ISTIS) Inspecția Națională pentru Calitatea Semințelor (INCS) Agenția Națională pentru Ameliorare și Reproducție în Zootehnie (ANARZ) Autoritatea Hipică Națională (AHN) Agenția Națională pentru Pescuit și Acvacultură (ANPA) Oficiul Național al Viei și Vinului (ONVV) Oficiul Național al Denumirilor de Origine pentru Vinuri (ONDOV) Rețeaua Națională de Dezvoltare Rurală (RNDR)[9] Agenția pentru Finanțarea Investițiilor Rurale (AFIR), fostă Agenția de Plăți pentru Dezvoltare Rurală și Pescuit (APDRP)
Το ΥΓΑΑ εκπροσωπείται στις κομητείες από τις Διευθύνσεις Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης (ΔΓΑΑ) σε κάθε κομητεία.
MADR este reprezentat în teritoriu prin Direcțiile pentru Agricultură și Dezvoltare Rurală (DADR) din fiecare județ.
Με κυβερνητική απόφαση, στις αρχές Μαΐου 2004, δημιουργήθηκαν οι Τοπικές Διευθύνσεις Δασοπονίας και Κυνηγιού (ΤΔΔΚ), οι οποίες είναι οι περιφερειακές διευθύνσεις και τα ταμεία δασοκομίας και κυνηγιού σε αρκετές επαρχίες.
Prin hotărâre de guvern, la începutul lunii mai 2004 au fost înființate Direcții Teritoriale de Regim Silvic și Vânătoare (DTRSV), direcții organizate regional și care aveau în subordine fondurile forestiere și cinegetice din mai multe județe.
Είναι κυρίως υπεύθυνοι για τη ρύθμιση και εποπτεία του καθεστώτος κοπής και πώλησης ξύλου, καθώς και για το καθεστώς κυνηγιού και θηραμάτων. [1]
Acestea aveau și au în sarcină, în principal, reglementarea și supravegherea regimului în care se taie și se comercializează materialul lemnos, precum și regimul vânătorii și al vânatului.[10]
Παραπομπές
Note
Επί του παρόντος, ο Υπουργός Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης είναι ο Πέτρε Νταέα.
În prezent Ministrul Agriculturii este domnul Petre Daea.
Υπουργοί
Numiri în funcție ale miniștrilor
28 Δεκεμβρίου 2000 - Ιλίε Σίρμπου - με την ευκαιρία της σύστασης της κυβέρνησης Ναστάσε [1]
28 decembrie 2000 — Ilie Sârbu — cu ocazia formării Guvernului Năstase[1]
29 Δεκεμβρίου 2004 - Γκεόργκε Φλουτούρ - με την ευκαιρία της σύστασης της κυβέρνησης Ταριτσεάνου[1] 22 Δεκεμβρίου 2008 - Ιλίε Σίρμπου - με την ευκαιρία της σύστασης της κυβέρνησης Μποκ (1η) [2]
29 decembrie 2004 — Gheorghe Flutur — cu ocazia formării Guvernului Tăriceanu[2] 22 decembrie 2008 — Ilie Sârbu — cu ocazia formării Guvernului Boc (1)[3]
23 Δεκεμβρίου 2009 - Μιχαήλ Ντουμίτρου - με την ευκαιρία της σύστασης της κυβέρνησης Μποκ (2η) [1] .
23 decembrie 2009 — Mihail Dumitru — cu ocazia formării Guvernului Boc (2)[4].
Η 7η έκδοση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ενόργανης Γυμναστικής, το οποίο πραγματοποιήθηκε από τις 19 έως τις 23 Απριλίου 2017 στο Κλουζ[1]. Ήταν η δεύτερη έκδοση που φιλοξενήθηκε στη Ρουμανία, μετά την γυναικεία μορφή το 1957, που πραγματοποιήθηκε στην Αίθουσα Φλορέασκα.
A 7-a ediție a Campionatului european individual de gimnastică artistică masculin și feminin s-a desfășurat în perioada 19-23 aprilie 2017 la Cluj.[1] A fost cea de-a doua ediție găzduită de România, după cea din 1957, desfășurată la Sala Floreasca.
Η Ρουμανία υπέβαλε επιτυχή υποψηφιότητα για την διεξαγωγή του πρωταθλήματος το 2017, κερδίζοντας την υποψηφιότητα του Όντενσε στη Δανία.
România a fost aleasă gazda evenimentului din 2017 în detrimentul Danemarcei, care și-a depus candidatura pentru orașul Odense.
Στο διαγωνισμό συμμετείχαν 297 αθλητές (178 άνδρες, 119 γυναίκες) από 37 χώρες[1]. Η Νάντια Κομανέτσι ονομάστηκε επίσημος Πρέσβης του πρωταθλήματος[2].
La concurs au participat 297 de sportivi (178 masculin, 119 feminin) din 37 de țări, care au concurat pentru cele 12 titluri individuale (7 masculin – 5 feminin).[2] Nadia Comăneci a fost numită Ambasador oficial al acestor Campionate Europene.[3]
Το Πρωτάθλημα πραγματοποιήθηκε στο Πολυχρηστικό στάδιο του Κλουζ με χωρητικότητα 7.700 θέσεων. [1]
Campionatul s-a desfășurat la Sala Polivalentă din Cluj, care are o capacitate de 7.700 locuri.[4]
Η διοργανώτρια Ρουμανία κέρδισε συνολικά 4 μετάλλια: 2 χρυσά, ένα ασήμι και ένα χάλκινο. Για την Ελλάδα, ο Λευτέρης Πετρούνιας κέρδισε χρυσό μετάλλιο στους κρίκους.
România a obținut un total de 4 medalii: 2 de aur, una de argint și una de bronz.
Η πριγκίπισσα Ραλλού Καρατζά (ρουμανικά Domnița Ralú Caragea) (1799, Κωνσταντινούπολη - 1870, Thonberg -τώρα μέρος της Λειψίας-, Γερμανία) ήταν Ελληνίδα, ηθοποιός, σκηνοθέτρια θεάτρου, μεταφράστρια, μέλος της Φιλικής Εταιρείας που συνεισέφερε στην Ελληνική Επανάσταση του 1821 .
Prințesa Domnița Ralú Caragea (nume la naștere: Ralú Karatzis, alternativ Rallou Karatza, în greacă Ραλλού Καρατζά[1]; n. 1799, Constantinopol – d. 1870, Thonberg (astăzi face parte din orașul Leipzig), Germania) a fost o actriță greacă, conducătoare de teatru, traducătoare și participantă la Războiul de Independență al Greciei.
Η υποστήριξη της Ραλλού για τη δραματική τέχνη σταμάτησε όταν έφυγε στις 29 Σεπτεμβρίου 1818 Το θέατρο ήταν πολύ ενεργό μεταξύ 1818 και 1820, αλλά καταστράφηκε από πυρκαγιά το 1825.
Sprijinul acordat de domnița Ralú artei dramatice a încetat odată cu fuga lui Caragea, la 29 septembrie 1818. Teatrul a mai fost foarte activ între anii 1818 și 1820, dar a fost distrus de un incendiu în anul 1825.
Η θεατρική δραστηριότητα στο Βουκουρέστι ξανάρχισε μόνο το 1833, όταν ο Ίων Χαμπινάνου και ο Ιόν Χελιάδη-Ραϊντέσκου ίδρυσαν τη Φιλαρμονική Εταιρεία [1], της οποίας ο στόχος ήταν να ενθαρρύνει την εθνική δραματουργία.
Activitatea teatrală din București a fost reluată abia în 1833, când Ion Câmpineanu și Ion Heliade-Rădulescu au înființat Societatea Filarmonică,[1] al cărei țel declarat era încurajarea dramaturgiei naționale.
Η Ραλλού Καρατζά παντρεύτηκε τον Γεώργιο Αργυρόπουλο και απέκτησε δύο παιδιά.
Ralú Caragea a fost căsătorită cu Georgios Argyropoulos și a avut doi copii.
Έργο για την Ραλλού
Literatură referitoare la domnița Ralu
Petru Manoliu : Domnița Ralú Caragea (ιστορικό μυθιστόρημα), Εκδοτικός οίκος «Naționala-Ciornei», 1939
Petru Manoliu: Domnița Ralú Caragea (roman istoric), Editura „Naționala-Ciornei”, 1939
George Marcu, (συντονιστής), Λεξικό γυναικών προσωπικοτήτων στη Ρουμανία, Εκδοτικός οίκος Meronia, Βουκουρέστι, 2009 Ecaterina Țarălungă: Εγκυκλοπαίδεια ρουμανικής ταυτότητας.
George Marcu, (coordonator), Dicționarul personalităților feminine din România, Editura Meronia, București, 2009 Ecaterina Țarălungă: Enciclopedia identității românești.
Προσωπικότητες, Litera Publishing House, 2011
Personalități, Editura Litera, 2011
Βιογραφία
Biografia
Domnița Ralu Caragea (Δεσποινίς Ραλλού Καρατζά).
Domnița Ralu Caragea.
Εθνική Εφημερίδα (στα Ρουμανικά) Πώς γεννήθηκε το Θέατρο του Βουκουρεστίου (στα Ρουμανικά) Η κυρία του θεάτρου.
Jurnalul Național Cum s-a născut Teatrul Bucureștean Domnița teatrului.
Εθνική Εφημερίδα (στα Ρουμανικά) Η ιστορία του ρουμανικού θεάτρου (στα Ρουμανικά)
Jurnalul Național Povestea teatrului românesc
Η Ραλού καταγόταν από την ευγενή Φαναριώτικη οικογένεια Καράτζα .
Ralú se trăgea din familia nobilă (fanariotă) Caradja.
Ήταν η νεότερη κόρη του Φαναριώτη κυβερνήτη Ιωάννη Καρατζά, πρίγκιπα του Πριγκιπάτου των Βλαχών (1812-1818) και της συζύγου του, Έλενα (το γένος Σκανέβι), κόρη τραπεζίτη από την Κωνσταντινούπολη.
A fost fiica cea mai mică a domnitorului fanariot Ioan Gheorghe Caragea, domn al Principatului Valahiei (1812-1818) și a soției acestuia, Elena (născută Scanevi), fiica unui bancher din Constantinopol.
Έλαβε ιδιαίτερη εκπαίδευση: μιλούσε ελληνικά, γαλλικά, γερμανικά και τουρκικά. [1]
Formată în cultura europeană, a primit o educație aleasă: vorbea limbile greacă, franceză, germană și turcă.[1]
Αφού ο πατέρας της έκανε επενδύσεις, το Σεπτέμβριο του 1812 ήρθε και η Ραλλού στη Βλαχία. [1] Η Ρουξάνδρα, η μεγαλύτερη αδερφή της Ραλλού, έγινε σύζυγος του ηγεμόνα της Μολδαβίας, Μιχαήλ Σούτσου (1819-1821). [2]
După ce tatăl său a fost învestit domn, în septembrie 1812 a venit și domnița Ralú în Țara Românească.[1] Ruxandra, sora cea mai mare a domniței Ralú, a devenit soția domnitorului Moldovei, Mihail Suțu al II-lea (1819-1821).[3]
Στις επιστολές του προς τον V. Alecsandri, ο Ιόν Γκίκα ανέφερε ότι η Ραλλού κατείχε τη γεύση της ομορφιάς, ως θαυμαστής της μουσικής του Μότσαρτ και του Μπετόβεν, που τρέφεται από τα γραπτά του Σίλλερ και του Γκαίτε .
În ale sale Scrisori către V. Alecsandri, Ion Ghica relata că Ralú poseda gustul frumosului, fiind o admiratoare a muzicii lui Mozart și a lui Beethoven, hrănită cu scrierile lui Schiller și Goethe.
Κάλεσε μερικούς νέους Έλληνες, συγγενείς και φίλους από το Ελληνικό Σχολείο στο Ερμιτάζ Μαγκουρεάνου, μαθητές που θαύμαζαν τις τραγωδίες του Ευριπίδη και του Σοφοκλή, να παρουσιάσουν κάποια θεατρικά έργα.
Ea a apelat la câțiva tineri greci, rude și amici din Școala grecească de la Schitul Măgureanu, studenți admiratori ai tragediilor lui Euripide și Sofocle, pentru a pune în scenă câteva piese de teatru.
Το 1816, με απλή αυτοσχέδια διακόσμηση, η νεαρή κοπέλα οργάνωσε στα διαμερίσματά της μια μικρή σκηνή στην οποία έπαιζαν τον Ορέστης, το Θάνατος των Υιών του Μπρούτου και μερικά ειδύλλια όπως ο Δάφνης και η Χλόη στα ελληνικά . [1]
În 1816, cu decoruri din pânză croită și cu hârtie poleită, domnița a organizat în apartamentele sale o mică scenă pe care s-au jucat în limba elenă Oreste, Moartea fiilor lui Brutus și câteva idile ca Dafnis și Chloe.[4]
Ίδρυσε το πρώτο επαγγελματικό θεατρικό συγκρότημα (στα ελληνικά) στα ρουμανικά εδάφη, για τον οποίο δημιούργησε επίσης μια ειδική θέση, το Cișmeaua Roșie, στην τρέχουσα Calea Victoriei στο Βουκουρέστι, το 1817. [1] Δημιούργησε ένα θέατρο στο παλάτι του πατέρα της και υποστήριξε τη δημιουργία τάξης υποκριτικής στη Școala Domnească.
A întemeiat prima trupă de teatru profesionist (în greacă) din țările române, pentru care a construit și un local special, Cișmeaua Roșie, pe actuala Calea Victoriei din București, la 1817.[2] A amenajat un teatru în palatul tatălui său și a sprijinit formarea unei clase de actorie la Școala Domnească.
Έστειλε τον Κωνσταντίο Αριστία στο Παρίσι για να σπουδάσει υποκριτική.
Ea l-a trimis pe Costache Aristia la Paris pentru a studia declamația și actoria.
Ο πατέρας της επέκτεινε αυτό το μάθημα υποκριτικής το 1817, εισάγοντας τη μελέτη των λατινικών, ελληνικών, γαλλικών, φυσικών επιστημών, μαθηματικών, φυσικής, νομικής και λογοτεχνίας.
Tatăl său a extins în 1817 această clasă de actorie, introducând studiul limbilor latină, greacă, franceză, al științelor naturale, matematicii, fizicii, Dreptului și Literelor.
Επειδή το θέατρο ήταν επιτυχές, οργάνωσε μια αίθουσα για το ευρύ κοινό στο Βουκουρέστι, η οποία ονομάστηκε Θέατρο Cismeaua Roșie, που βρίσκεται στη γωνία της γέφυρας Mogoșoaiei και της οδού Fântânei (σήμερα Calea Victoriei και General Berthelot Street).
Deoarece teatrul a avut succes, a organizat o sală pentru publicul larg în București, care s-a numit Teatrul de la Cișmeaua Roșie, situat în colțul Podului Mogoșoaiei și a străzii Fântânei (azi Calea Victoriei și strada general Berthelot).
Ήταν η πρώτη μόνιμη αίθουσα παραστάσεων στο Βουκουρέστι.
A fost prima sală de spectacole permanentă din capitală.
Στις 8 Σεπτεμβρίου 1818, εκεί πραγματοποιήθηκε η πρώτη παράσταση του έργου "Ιταλίδα από το Αλγέρι" μετά την παράσταση του Ροσίνι στον θίασο της Βιέννης . [1] Όσον αφορά τη χρήση του θεάτρου που χτίστηκε από τη Ραλλού, όταν δεν υπήρχαν παραστάσεις, ο Nicolae Filimon έγραψε στο μυθιστόρημά του Ciocoii vechi şi noi, ότι «η κυρία Ραλλού δημιούργησε μια αίθουσα χορού στο Cișmeaua Roșie, όπου βογιάροι και κυρίες συγκεντρώνονταν για να περάσουν τις μακρές νύχτες του χειμώνα ».
La 8 septembrie 1818 aici a avut loc prima reprezentație cu piesa „Italiana din Alger" după opera lui Rossini în interpretarea trupei Teatrului din Viena.[1] Cât privește utilizarea teatrului ridicat de domnița Ralú, atunci când nu se prezentau spectacole, Nicolae Filimon scria în romanul său Ciocoii vechi și noi, că „domnița Ralú clădi la Cișmeaua Roșie o sală de bal, în care se adunau boierii și cucoanele de petreceau nopțile cele lungi ale iernii”.
Επειδή ο πατέρας της είχε πληρώσει για τη θέση του για τρία χρόνια και έμεινε έξι, η Ράλλου έπρεπε να ακολουθήσει τον πατέρα της μακρυά από τους Οθωμανούς πιστωτές.
Deoarece tatăl ei își plătise domnia pentru trei ani și stătuse șase, domnița Ralú a trebuit să-și urmeze tatăl și să fugă de creditorii otomani.
Έζησε στην Ιταλία και το 1829 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου ζούσε με όλη την οικογένειά του.
A trăit în Italia iar în 1829 s-a stabilit la Atena, unde a trăit cu toată familia.