Η Φόνισσα είναι νουβέλα του συγγραφέα Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.
A asasina é unha novela do escritor Alexandros Papadiamantis .


Πρόκειται για το δεύτερο συγγραφικό έργο του και θεωρείται ένα από τα κορυφαία της νεοελληνικής λογοτεχνίας.
Este é o seu segundo traballo de escritura e é considerado un dos mellores da literatura grega moderna .

Είναι γραμμένο στην καθαρεύουσα και αποτελείται συνολικά από 17 κεφάλαια.
Está escrito no kathareon e consta de 17 capítulos.

Δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο περιοδικό «Παναθήναια» σε συνέχειες από τον Ιανουάριο ως τον Ιούνιο του 1903, έχοντας τον υπότιτλο «κοινωνικόν μυθιστόρημα».
Foi publicado por primeira vez na revista "Panathinaia" de xaneiro a xuño de 1903 , co subtítulo "novela social" .

Η πλοκή του έργου εκτυλίσσεται στην ιδιαίτερη πατρίδα του συγγραφέα, τη Σκιάθο.
A trama do traballo desenvólvese no lugar de orixe do escritor, Skiathos .

«Ερχόταν και μας ξενυχτούσε στα διάφορα καφέ που πηγαίναμε να τον ακούσουμε.
"Pasabamos as noites nos distintos cafés e fomos escoitalo.

Ήταν πολύ έξυπνος.
Era moi listo.

Εκεί στο σπίτι του Κούνδουρου άκουσε τα πλέι-μπακ που είχα κάνει για τη «Μεγάλη Αγρυπνία».
Alí, na casa de Koundouros, escoitou os play-backs que fixera para a "Gran vixilia".

Αγαπηθήκαμε με τον Μάνο από την πρώτη στιγμή.
Manos e eu namorámonos dende o primeiro momento.

Όταν βγήκε ο δίσκος, τρία χρόνια αργότερα, ο Μάνος ήταν στη ραδιοφωνία και ήταν ο μόνο άνθρωπος που βγήκε και είπε ότι ήταν ο καλύτερος δίσκος που είχε ακούσει τα τελευταία δέκα χρόνια.
Cando saíu o disco, tres anos despois, Manos estaba na radio e foi a única persoa que saíu e dixo que era o mellor disco que escoitara nos últimos dez anos.

Είχε μια τρομερή γενναιοδωρία.»
Tiña unha xenerosidade tremenda ".

Από συνέντευξη της Ελένης Καραΐνδρου το 2014 [1]
Dunha entrevista con Eleni Karaindrou en 2014 [1]

Η Καραΐνδρου επέστρεψε στην Ελλάδα με την Μεταπολίτευση και από το ’75 ως το ’82 υπήρξε στέλεχος του τρίτου προγράμματος της ΕΡΤ, κοντά στον Μάνο Χατζιδάκι, με τον οποίο είχε γνωριστεί και δεθεί από τα χρόνια του Παρισιού.[7] Νωρίς εξειδικεύτηκε στην κινηματογραφική μουσική, με δύο ταινίες του Χριστόφορου Χριστοφή, τη “Περιπλάνηση” και τη “Ρόζα”, για την οποία πήρε το πρώτο της βραβείο μουσικής στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Karaindrou regresou a Grecia co metapolitismo e desde o 75 ata o 82 foi membro do terceiro programa de ERT, próximo a Manos Hadjidakis, con quen se atopou e se uniu desde os anos de París. [1] Especializouse en música cinematográfica cedo, con dúas películas de Christoforos Christofis, "Wandering" e "Rosa", polas que gañou o seu primeiro premio musical no Festival de Cine de Salónica.

Εκεί, το 1982, γνώρισε τον σκηνοθέτη Θόδωρο Αγγελόπουλο, ο οποίος της ζήτησε να συνεργαστούν.[8] Τα επόμενα χρόνια συνεργάστηκε και με άλλους σκηνοθέτες, όπως την Τόνια Μαρκετάκη, τον Jules Dassin, τον Chris Markre, την Margarethe von Trotta, τον Δημήτρη Μαυρίκιο, τον Τάκη Κανελλόπουλο, τον Λευτέρη Ξανθόπουλο.
Alí coñeceu en 1982 ao director Theodoros Angelopoulos, que lle pediu que colaborase. [2] Nos anos seguintes colaborou con outros directores, como Tonia Marketaki, Jules Dassin, Chris Markre, Margarethe von Trotta, Dimitris Mavrikios, Takis Kanellopoulos, Lefteris Xanthopoulos.

Αντίστοιχα έντονη είναι η παρουσία της στο θέατροː[3]
Especialmente intensa é a súa presenza no teatroː [3]

«Στο θέατρο δούλευα κάθε χρόνο, από το 1975, με πρώτη την παράσταση του Ντουφεξή, με τον Βογιατζή –εκεί ήμουν και ιδρυτικό μέλος της Σκηνής–, τον Ντασέν στο Εθνικό.
"Traballo no teatro todos os anos, desde 1975, coa primeira representación de Doufexis, con Vogiatzis -alí tamén fun un membro fundador do escenario-, Dassen no National.

Το 1986 μου ζήτησε ο Αντώνης Αντύπας να κάνω τη μουσική για τη Νίκη της Λούλας Αναγνωστάκη.»
En 1986, Antonis Antipas pediume que fixese a música da Vitoria de Loula Anagnostaki ".

Έχει συνθέσει πολλά έργα για το θέατρο και τον κινηματογράφο[9].
Compuxo moitas obras para teatro e cine [1] .

Είναι ιδιαίτερα γνωστή για τη συνεργασία της με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο, καθώς και με τον θεατρικό σκηνοθέτη Αντώνη Αντύπα.
É especialmente coñecida pola súa colaboración con Theodoros Angelopoulos, así como co director teatral Antonis Antipas.

Έργα της κυκλοφορούν διεθνώς από τη γερμανική δισκογραφική εταιρία ECM και στην Ελλάδα από την καλλιτεχνική εταιρεία Μικρή Άρκτος.[10]
Os seus traballos son publicados internacionalmente pola discográfica alemá ECM e en Grecia pola compañía de arte Mikri Arktos. [2]

2014 Διάσημο του Ιππότη του Τάγματος Γραμμάτων και Τεχνών, που απονεμήθηκε από τον Olivier Descotes, Σύμβουλο Συνεργασίας και Μορφωτικής Δράσης της Πρεσβείας της Γαλλίας και Διευθυντή του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος, εκπροσωπώντας την Υπουργό Πολιτισμού και Επικοινωνίας της Γαλλικής Δημοκρατίας 2011 Βραβείο μουσικής του περιοδικού Αθηνόραμα για την παράσταση Ο Επιστάτης (σκην.
2014 Famoso cabaleiro da orde das letras e as artes, outorgado por Olivier Descotes, conselleiro de cooperación e acción educativa da embaixada de Francia e director do Instituto francés de Grecia, en representación do ministro de Cultura e Comunicación da República francesa. Premio musical 2011 da revista Athinorama pola obra The Caretaker (dir.

Αντώνης Αντύπας).
Antonis Antipas).

2010 Βραβείο μουσικής του περιοδικού Αθηνόραμα για την παράσταση Ποιός φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ (σκην.
Premio da Revista Athinorama 2010 por Who's Afraid of Virginia Woolf (dir.

2009 Μετάλλιο του Δήμου Αθηναίων «για την προσφορά της στην μουσική και τον πολιτισμό» 2008 Βραβείο μουσικής κοινού του περιοδικού «Αθηνόραμα» για την παράσταση Tαξίδι μιας μεγάλης μέρας μέσα στη νύχτα. (σκην.
Medalla 2009 do municipio de Atenas "pola súa contribución á música e á cultura" Premio do público da revista Athinorama 2008 pola representación Viaxe dun gran día pola noite. (dir.

2008 Βραβείο μουσικής (Πρόσωπα 2008, TV Έθνος) για το «10» του Μ. Καραγάτση.
2008 Music Award (Faces 2008, TV Ethnos) por "10" de M. Karagatsi.

2006 Τιμητική διάκριση XENIA 2006 Βραβείο μουσικής κοινού του περιοδικού Αθηνόραμα για την παράσταση Πάρτυ Γενεθλίων ((σκην.
Distinción Honorífica XENIA Premio do público da revista Athinorama 2006 pola actuación Birthday Party (dir.

2005 Βραβείο μουσικής κοινού του περιοδικού Αθηνόραμα για την παράσταση Βρυκόλακες (σκην.
2005 Premio do público da revista Athinorama pola obra Vampires (dir.

2005 Βραβείο από το Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου της Ελευθεροτυπίας «για τη σημαντική συμβολή της στη τέχνη του Κινηματογράφου».
Premio 2005 do Panorama of European Cinema of Eleftherotypia "pola súa importante contribución á arte do cine".

2004 Υποψηφιότητα στα Ευρωπαϊκά Όσκαρ(FELIX) για τη μουσική της στο Λιβάδι που δακρύζει (σκην.
2004 Nomeada aos Óscar europeos (FELIX) pola súa música no Tearful Meadow (dir.

Θόδωρος Αγγελόπουλος).
Theodoros Angelopoulos).

2003 Βραβείο μουσικής κοινού του περιοδικού Αθηνόραμα, για την παράσταση Ο Ξεριζωμός (σκην.
2003 Premio do público da revista Athinorama, pola representación O Xerizomos (dir.

2002 Χρυσός Σταυρός του Τάγματος της Τιμής από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
2002 Cruz de Ouro da Orde de Honra do presidente da República.

2000 Βραβείο ΤΕΙ Κρήτης «για τη προσφορά της στην τέχνη».
Premio TEI de Creta 2000 "pola súa contribución á arte".

1998 Κρατικό κινηματογραφικό βραβείο ποιότητας ΥΠΠΟ για την ταινία Μια αιωνιότητα και μια μέρα (σκην.
1998 Premio do cine estatal do Ministerio de Cultura pola película Unha eternidade e un día (dir.

1994-96 Έπαθλο Δημήτρης Μητρόπουλος για τη μουσική της στο Θέατρο (παραστάσεις: Ολεάννα / Φεγγαρόφωτο /Νέες προοπτικές / Μόλλυ Σουήνυ, σκην.
1994-96 Premio Dimitris Mitropoulos pola súa música no teatro (actuacións: Oleanna / Moonlight / New Perspectives / Molly Swaney, dir.

Αντώνη Αντύπα).
Antonis Antipas).

1992 Βραβείο FELLINI Καλύτερου Συνθέτη της Ευρώπης από την Europa Cinema (Ιταλία).
1992 Premio FELLINI ao mellor compositor europeo por Europa Cinema (Italia).

1987 Κρατικό Βραβείο ποιότητας του ΥΠΠΟ για την ταινία Ο Μελισσοκόμος (σκην.
1987 Premio Estatal de Calidade do Ministerio de Cultura pola película The Beekeeper (dir.

1986 Βραβείο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης,, για την ταινία Καλή πατρίδα, σύντροφε (σκην.
Premio do Festival de Cine de Salónica 1986 pola película Good Homeland, camarada (dir.

Λευτέρης Ξανθόπουλος) 1983 Βραβείο Μουσικής Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, για την ταινία Η τιμή της αγάπης (σκην.
Lefteris Xanthopoulos) Premio de música do festival de cine de Salónica de 1983 pola película O prezo do amor (dir.

Τώνια Μαρκετάκη).
Tonia Marketaki).

1982 Βραβείο Μουσικής Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, για την ταινία Ρόζα (σκην.
1982 Premio da Música do Festival de Cine de Salónica pola película Rosa (dir.

Χριστόφορος.
Christopher.

Χριστοφής).
Christofis).

Η Ελένη Καραΐνδρου γεννήθηκε στο Τείχιο Φωκίδας και στα επτά της χρόνια μετακόμισε με τους γονείς της στην Αθήνα.
Eleni Karaindrou naceu en Teichio Fokida e aos sete anos mudouse cos seus pais a Atenas.

Ο πατέρας της ήταν μαθηματικός και άρχισε να διδάσκει σε σχολείο στους Αμπελόκηπους, ενώ η μητέρα της πέθανε μερικούς μήνες αργότερα (1948) κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου πολέμου.
O seu pai era matemático e comezou a ensinar nunha escola de Ampelokipi, mentres que a súa nai morreu uns meses despois (1948) durante a Guerra Civil.

Την ίδια εποχή, η Ελένη Καραΐνδρου βρήκε ένα πιάνο στο σχολείο της το οποίο στάθηκε αφορμή για να κάνει τα πρώτα της βήματα στη μουσική. Άρχισε μαθήματα πιάνου και τελικά στα δέκα της χρόνια γράφτηκε στο Ελληνικό Ωδείο όπου παρέμεινε δεκαεφτά χρόνια.[5][6]
Por esa época, Eleni atopou un piano no seu colexio, que foi a ocasión para que ela dese os seus primeiros pasos na música. [1] [2]

Το 1950 άρχισε σπουδές πάνω στο πιάνο στο Ελληνικό Ωδείο δίπλα στην Έφη Ματαράγκα, τον Αλέξανδρο Τουρνάισσεν, τον Μιλτιάδη Κουτούγκο, τον Μάριο Βάρβογλη και τον Αντίοχο Ευαγγελάτο.
En 1950 comezou a estudar piano no Conservatorio Helénico con Efi Mataraga, Alexandros Tournassen, Miltiadis Koutougos, Marios Varvoglis e Antiochos Evangelatos.

Οι σπουδές της στο Ωδείο ολοκληρώθηκαν δεκαεφτά χρόνια αργότερα, το 1967.
Os seus estudos nese centro remataron dezasete anos despois, en 1967.

Παράλληλα σπούδασε Ιστορία και αρχαιολογία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Tamén estudou Historia e Arqueoloxía na Universidade Kapodistriana de Atenas.