Ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου (Καρπενήσι, Φεβρουάριος 1877 – Αθήνα, 1 Φεβρουαρίου 1940)[1] ήταν Έλληνας λογοτέχνης, ποιητής, διηγηματογράφος, δημοσιογράφος, κριτικός τέχνης και ακαδημαϊκός, υποστηρικτής της δημοτικής γλώσσας στο γλωσσικό ζήτημα.[2][3]
Zacharias Papantoniou (Karpenisi, février 1877 – Athènes, le 1er février 1940)[1] était un écrivain grec, poète, romancier, journaliste, critique d'art et académicien. Il était partisan de la langue démotique dans la controverse de la question linguistique grecque.[2][3]
Ο Πέτρος Ρούμπος (1873 – 1942) ήταν Έλληνας γλύπτης, ζωγράφος και εικονογράφος, ο οποίος γεννήθηκε στο Γεωργίτσι Σπάρτης το 1873.
Pétros Roúmpos (1873 – 1942) était un sculpteur, peintre et illustrateur grec.
Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (Α.Σ.Κ.Τ.) της Αθήνας ζωγραφική και γλυπτική με δασκάλους το Λύτρα και το Βρούτο.
Né à Georgitsi en 1873, Il a étudié la peinture et la sculpture à l' Ecole des Beaux-Arts d' Athènes auprès de Nikiforos Lytras et Georgios Vroutos.
Ο Ρούμπος φιλοτέχνησε κυρίως προσωπογραφίες και προτομές, όπως του αρχιτέκτονα Αριστοτέλη Ζάχου, του Πελοποννήσιου πεζογράφου και θεατρικού συγγραφέα Πολύβιου Δημητρακόπουλου, του Ρήγα Φεραίου στο Βελεστίνο, του Αθανασίου Διάκου στο Πεδίον του Άρεως στην Αθήνα κ.ά.
Roúmpos peint essentiellement des portraits et des bustes, tels que l'architecte Aristotélis Záchos, le dramaturge et romancier Polývios Dimitrakópoulos, Rigas et Athanássios Diákos.
Μια μαρμάρινη προτομή του ποιητή Λορέντζου Μαβίλη βρίσκεται στην ομώνυμη Πλατεία Μαβίλη της Αθήνας.
Un buste en marbre du poète Loréntzos Mavílis se trouve sur la place homonyme Place Mavilis à Athènes.
Ο καλλιτέχνης αποδίδει σ’ αυτή με τρόπο ρεαλιστικό τα φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά και την προσωπικότητα του ποιητή, αφού ο ίδιος ο Μαβίλης, το 1912, σε ηλικία 53 ετών, είχε ποζάρει στον Πέτρο Ρούμπο.
L'artiste restitue dans un style réaliste la physionomie et la personnalité du poète, Mavílis ayant posé lui-même dans l'atelier de Roúmpos en 1912 à l'âge de 53 ans.
Η προτομή του Μαβίλη τοποθετήθηκε στη θέση αυτή από το Δήμο Αθηναίων το 1938.
Le buste de Mavílis a été placé à cet emplacement par la Municipalité d'Athènes en 1938.
Η ίδια προτομή υπάρχει σ’ άλλα τρία αντίγραφα – στην Κέρκυρα, στα Ιωάννινα και στα Γραφεία της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.
Le buste existe en trois autres exemplaires à Corfou, Ioannina , et dans les Bureaux de la société des Écrivains de de Grèce.
Το έργο του Πέτρου Ρούμπου περιλαμβάνει επίσης ταφικά μνημεία, όπως της οικογένειας Γεωργίου Αθηνογένους (1910), με καθισμένη μια φτερωτή μορφή, στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών, καθώς και το Μνημείο των Αρχιερέων στην Τρίπολη, με ανάγλυφες παραστάσεις από τη δράση των Αρκάδων στην Ελληνική Επανάσταση του 1821.
Le travail de Pétros Roúmpos comprend également des monuments funéraires comme celui de la famille de Georges Athinoyénous (1910), représenté avec des ailes et dans une position assise dans le Premier Cimetière d'Athènes. Il a également réalisé le mémorial des Prêtres doyens à Tripoli, avec des reliefs représentant les actes des Arcadiens dans la Révolution grecque de 1821.
Φιλοτέχνησε ακόμη τα ηρώα στη Μαγούλα Σπάρτης και στη Χίο.
Il a aussi créé les monuments commémoratifs de Magoula et de Chios.
Ο Πέτρος Ρούμπος πέθανε στην Αθήνα το Φεβρουάριο του 1942.
Petros Roumpos est mort à Athènes en février 1942.
Πηγές
Sources
Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάνικα, λήμμα «Ρούμπος, Πέτρος», τόμ. 52, σελ. 297, Εκδόσεις Πάπυρος, Αθήνα, 1996. Ζέττα Αντωνοπούλου: «Τα γλυπτά της Αθήνας: Υπαίθρια γλυπτική 1834 – 2004», σελ. 93, 94, 98 & 206, α΄ έκδοση, Εκδόσεις «Ποταμός», Αθήνα, 2003. Στέλιος Λυδάκης: «Οι Έλληνες Γλύπτες – Η νεοελληνική γλυπτική: ιστορία – τυπολογία – λεξικό γλυπτών», τόμ. 5ος, σελ. 444, Εκδοτικός οίκος «ΜΕΛΙΣΣΑ», Αθήνα, 1981.
Encyclopédie Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάνικα, article «Ρούμπος, Πέτρος», tome 52, page 297, Éditions Πάπυρος, Athènes, 1996.
Πέτρος Ρούμπος
Pétros Roúmpos
Ο Λαμπελέτ έλαβε τα πρώτα του μαθήματα μουσικής από τους γονείς του και στη συνέχεια ανώτερη μουσική εκπαίδευση στο ωδείο S. Pietro a Majella της Νάπολης (1895-1901).
Lambelet reçu ses premières leçons de musique de ses parents. Par la suite il bénéficia d'un enseignement musical supérieur au conservatoire de san Pietro a Majella de Naples (1895-1901).
Επιστρέφοντας στα πάτρια δίδαξε μουσική στη Βαρβάκειο Σχολή, ενώ για ορισμένα χρονικά διαστήματα ανέλαβε καθηγητική και διευθυντική θέση στο Ωδείο Πειραιώς. Με το πόνημά του «Εθνική Μουσική», ο Λαμπελέτ οραματίζεται τη δημιουργία μιας «εθνικής μουσικής», πρεσβεύοντας την άντληση μουσικών ιδεών από την μουσική παράδοση της χώρας, στα πρότυπα αντίστοιχων συνθετών της δυτικής Ευρώπης. Την εθνικά στοχευμένη άποψή του συμμερίζεται και το περιοδικό «Κριτική», το οποίο εκδίδεται περί το 1903.
De retour en Grèce il a enseigné la musique à l'école du Varvakeion.
Ο ίδιος μάλιστα χρημάτισε εκδότης του μηνιαίου περιοδικού «Μουσικά Χρονικά» (1928-29), όπου αναλύει τη σκέψη του σε μια σειρά από άρθρα.
Il a également occupé des postes d'enseignement et de direction au conservatoire du Pirée.
Αν και το μεγαλύτερο μέρος της μουσικής του έχει χαθεί, στα σωζόμενα έργα διαφαίνεται η ιδιάζουσα αισθητική του, όπως αυτή προκύπτει κυρίως μέσα από εναρμονίσεις δημώδων τραγουδιών.
Bien que la plus grande partie de sa musique soit perdue, les œuvres conservées révèlent idiosyncratiques de l'esthétique, tirées principalement par le biais de l'harmonisation δημώδων chansons.
Έντονο είναι το τροπικό στοιχείο, αλλά και οι ευφάνταστες ενορχηστρώσεις, στοιχεία μιας μανιέρας που προσδίδουν μια «ελληνική» χροιά και μεταφέρουν τον ακροατή σε παραδοσιακά στιγμιότυπα της Ελλάδας των αρχών του 20ου αιώνα.
Est l'intensité de la tropicale de l'élément, mais aussi de l'imagination des orchestrations, des éléments d'un μανιέρας que de prêter à un "grec" teint et de transporter l'auditeur à un traditionnel faits saillants de la Grèce du début du 20e siècle.
Ως κριτικός της τέχνης —και δη της μουσικής— ο Λαμπελέτ υπήρξε πολέμιος της «δυτικοποίησης» της τέχνης, όπως τουλάχιστον την αντιλαμβανόταν στα έργα της Σχολής των Επτανήσων. Εξάλλου, υπήρξε για δεκαετίες σθεναρά αντίθετος στον διορισμό του Γ. Νάζου (και αργότερα του Μ. Καλομοίρη) ως διευθυντή του Ωδείου Αθηνών, στάση με την οποία εξωθήθηκε εν πολλοίς στο καλλιτεχνικό περιθώριο της εποχής του.
En tant que critique d'art et surtout de musique, Lambelet était un adversaire de l'occidentalisation de l'art, au moins telle que perçue dans les œuvres de l' École des îles Ioniennes.
Λεωτσάκος Γ., λήμμα Γ. Λαμπελέτ, The New Grove Dictionary of Music and Musicians, Λονδίνο 1990
Leotsakos G., Lambelet, The New Grove Dictionary of Music and musicians, Londres, 1990
Ο Γεώργιος Λαμπελέτ (Κέρκυρα, 24 Δεκεμβρίου 1875 - Αθήνα 31 Οκτωβρίου 1945) ήταν Έλληνας συνθέτης και μουσικοκριτικός.
George Lambelet (en grec moderne Γεώργιος Λαμπελέτ ; Corfou, 24 décembre 1875 - Athènes, 31 octobre 1945) était un compositeur et critique musical grec.
Έγραψε κύκλους τραγουδιών, χορωδιακά και οργανικά έργα, καθώς και μουσικοθεωρητικά πονήματα, σχετικά με το εθνικό στοιχείο στην ελληνική λόγια και δημώδη μουσική.
Il a écrit des chansons, des chœurs et partitions instrumentales, ainsi que des ouvrages de théorie relatifs à la musique nationale et populaire grecque.
Στις μέρες μας Θεωρείται ένας από τους πρωτεργάτες της Εθνικής Μουσικής Σχολής.
De nos jours, il est Considéré comme l'un des pionniers de l' École Nationale de Musique grecque.
Γεώργιος Λαμπελέτ
Georges Lambelet
Ο π. Γεώργος Λέκκας του Αναστασίου γεννήθηκε στην Αθήνα στις 12.1.1966. Πρωτότοκος γιος πολύτεκνης οικογένειας, μεγάλωσε στον Πειραιά, όπου και αποφοίτησε από το Λύκειο το 1983 με γενικό βαθμό «ΑΡΙΣΤΑ» (19 και 4/11).
En octobre 1988, il se rend à Paris pour poursuivre un diplôme d’études approfondies en Histoire de la philosophie grecque ancienne, où il est suivi par le professeur P. Aubenque de l’Université de Paris IV-Sorbonne dans le cadre de son mémoire sur Plotin intitulé Le Statut du Corps chez Plotin.
Την ίδια χρονιά (1983) εισήχθη στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από την οποία έλαβε, τέσσερα χρόνια αργότερα (1987), το πτυχίο του Νομικού Τμήματος (Βαθμός: ΛΙΑΝ ΚΑΛΩΣ, 7.2).
En octobre 1989, il obtient un DEA en Histoire de la philosophie grecque ancienne avec la plus grande distinction.
Καρπός αυτής της συνεργασίας υπήρξε η συγγραφή μονογραφίας του στο πεδίο της πλωτινικής θεολογίας και κοσμολογίας, μονογραφία η οποία εξεδόθη στα ελληνικά με τον τίτλο «Πλωτίνος. Προς μια οντολογία του τρόπου» (Αθήνα, Παπαζήσης, 2009).
En septembre 2015, il obtient son troisième diplôme de maîtrise (« Ptychion ») de l’École théologique de l’Université d’Athènes, dans le Département de Théologie Sociale, avec grande distinction (9.2/10).
Τον Σεπτέμβριο του 2015 απέκτησε το πτυχίο της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (Τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας) με βαθμό ΑΡΙΣΤΑ (9.2).
Pendant ses études, il est également lauréat d’une bourse de la Fondation Alexander S.Onassis, de l’Institut des bourses d’études de l’Etat et de l’Académie d’Athènes.
Κατά τη διάρκεια της ακαδημαϊκής χρονιάς 2004-2005 προσέφερε διδακτικές υπηρεσίες με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου στον Τομέα Φιλοσοφίας του Τμήματος Φ.Π.Ψ. της Φιλοσοφικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών.
De plus, de 2007-2008 à 2010-2011, il est chargé de cours de philosophie grecque ancienne durant le semestre d’hiver dans le Département de Littérature de l’Université du Péloponnèse (Kalamata) dans le cadre du programme d’études de premier cycle.
Παράλληλα και συγκεκριμένα κατά τα ακαδημαϊκά έτη 2007-2008 έως και 2010-2011 δίδαξε ως έκτακτος λέκτορας (Π.Δ. 407/80) στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου (Τμήμα Φιλολογίας) αρχαία ελληνική φιλοσοφία από τους Προσωκρατικούς μέχρι και τη φιλοσοφία της ύστερης ελληνικής αρχαιότητας.
Il travaille comme avocat à Athènes (spécialisé en droit civil et du travail) de 1992 à 2005, et depuis octobre 2005, il est impliqué dans l’Enseignement secondaire grec, dans le domaine des Sciences juridiques et politiques, et est un membre permanent de l’équipe du Département juridique de la Direction régionale de l’Enseignement primaire et secondaire, subordonné au Ministère de l’Education grec, dans l’Attique.
Κατά τα ακαδημαϊκά έτη 2009-2010 έως και 2011-2012 δίδαξε επίσης ελληνική φιλοσοφία στο πλαίσιο του Διαπανεπιστημιακού και Διατμηματικού Μεταπτυχικού Προγράμματος (ΕΚΠΑ – Παν/μιο Πελοποννήσου) «Ηθική Φιλοσοφία» που λαμβάνει χώρα στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου.
En octobre 2014, il est envoyé à Bruxelles pour travailler pour la Représentation permanente grecque auprès de l’Union européenne, dans le cadre de l’équipe représentante du Ministère de l’Éducation grec, spécialisé dans le domaine des religions, comme conseiller au bureau de la Représentation de l’Église grecque.
Μικρό Κυριολόγιο (π. Γεώργιος Λέκκας, Αθήνα, Εκδόσεις των Φίλων, 2013).
Pour son poème, ainsi que pour des poèmes plus anciens, voir : http://www.parathemata.com/2017/10/blog-post.html
Τον Οκτώβριο του 1988 μεταβαίνει στο Παρίσι για μεταπτυχιακές σπουδές στην Ιστορία της Αρχαίας Ελληνικής Φιλοσοφίας, όπου έγινε δεκτός από τον καθηγητή P. AUBENQUE του Πανεπιστημίου PARIS IV - ΣΟΡΒΟΝΝΗ για την εκπόνηση μεταπτυχιακής εργασίας στον Πλωτίνο με γενικό τίτλο «Το καταστατικό του σώματος κατά τον Πλωτίνο». Τον Οκτώβριο του 1989 απέκτησε το πρώτο μεταπτυχιακό του δίπλωμα (D.E.A) από το Πανεπιστήμιο PARIS IV - ΣΟΡΒΟΝΝΗ στο γνωστικό αντικείμενο Ιστορία της Αρχαίας Ελληνικής Φιλοσοφίας με διάκριση «ΑΡΙΣΤΑ».
En novembre 1989, il poursuit une thèse de doctorat à la même université de Paris IV-Sorbonne, sous la supervision des professeurs P. Aubenque et J. Pépin (C.N.R.S.), sur une recherche sur Origène, intitulée Liberté et Progrès chez Origène.
Το Νοέμβριο του 1989 εγγράφεται στο ίδιο Πανεπιστήμιο με σκοπό την εκπόνηση διδακτορικής διατριβής στο έργο του Ωριγένη υπό την επίβλεψη των καθηγητών P. AUBENQUE (PARIS IV – ΣΟΡΒΟΝΝΗ) και J. PEPIN (C.N.R.S.).
Parallèlement à ses études doctorales à Paris, il obtient, en mai 1994, sa seconde maîtrise (« Ptychion ») de l’École philosophique de l’Université d’Athènes, à la faculté de Philosophie, Pédagogie et Psychologie, avec une grande distinction (8/10).
Παράλληλα με τις διδακτορικές του σπουδές στο Παρίσι, αποκτά και δεύτερο ελληνικό πτυχίο, αυτό της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και συγκεκριμένα του Τμήματος Φιλοσοφίας - Παιδαγωγικής - Ψυχολογίας (Κατεύθυνση Φιλοσοφία) το Μάιο του 1994 με βαθμό «ΛΙΑΝ ΚΑΛΩΣ» (8).
En janvier 1996, il obtient le titre de Docteur en Études grecques de l’Université de Paris-Sorbonne avec la plus grande des distinctions. Sous l’initiative des professeurs ayant supervisé sa thèse, celle-ci est publiée en français sous le titre Liberté et Progrès chez Origène, chez Brepols, Turnhout, 2001, dans la collection « Monothéisme et Philosophie », supervisée par Carlos Levy, professeur à Paris IV-Sorbonne. Le livre se centre sur la dimension cosmologique de la liberté chez ce philosophe chrétien de langue grecque.
Κατά τη διάρκεια της ακαδημαϊκής χρονιάς 96-97 εκπλήρωσε τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις υπηρετώντας στο Πολεμικό Ναυτικό απ’ όπου και απολύθηκε τον Ιούλιο του 1997.
De septembre 1999 à fin 2005, il participe à une collaboration scientifique avec le Centre national de recherche scientifique de France, au centre UMR 8485 spécialisé dans l’étude de la tradition philosophique platonicienne et néo-platonicienne dans l’Antiquité grecque tardive.
Κατά τη διάρκεια των σπουδών του υπήρξε διαδοχικά υπότροφος της Χριστιανικής Φοιτητικής Ένωσης, του Κοινωφελούς Ιδρύματος «Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης», του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών και της Ακαδημίας Αθηνών.
Il connaît le français (Sorbonne II, niveau C2), l’anglais (niveau avancé, C1) et l’allemand (niveau B1).
Κατά τα ακαδημαϊκά έτη 2005-2006 μέχρι και 2016-2017 υπηρέτησε ως Συνεργαζόμενο Εκπαιδευτικό Προσωπικό του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου την Θεματική Ενότητα «Ελληνική Φιλοσοφία και Επιστήμη από την αρχαιότητα έως τον 20ο αι.».
Par ailleurs, de 2009-2010 à 2011-2012, il est également chargé de cours de philosophie morale dans le cadre d’un programme d’études de second cycle de la même université (en coopération avec le département de Philosophie, Pédagogie et Psychologie de l’Université d’Athènes), toujours sous contrat temporaire.
Μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών από το 1991, εργάστηκε ως δικηγόρος μέχρι το 2005, ενώ από τον Οκτώβριο του 2005 υπηρετεί τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση ως μόνιμο πλέον στέλεχος του Αυτοτελούς Γραφείου Νομικής Υποστήριξης της Περιφερειακής Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας & Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Αττικής.
Depuis Octobre 2014, il célèbre comme prêtre dans l'Archevêché Orthodoxe de Belgique et exarchat des Pays-Bas et du Luxembourg.
Από τον Οκτώβριο του 2014, με την άδεια του Σεβασμιοτάτου Μητροπολίτη Βελγίου, Κάτω Χωρών και Λουξεμβούργου κ. Αθηναγόρα, διακονεί ιερατικά στην Ιερά Μητρόπολη Βελγίου.
Πραγματογνώμονες τοῦ Θεοῦ [Experts de Dieu], Athènes, Armos, 2011;
Χάρτινα δέντρα (Γιώργος Λέκκας, Αθήνα, Αρμός, 2009),
Une quatrième collection de ses poèmes, intitulée Βρέχει συλλαβές [Il pleut des syllabes], est publiée électroniquement : www.parathemata.com/2015/03/i.html
Τελευταία ανάρτηση ποιήματος του στον αμέσως παραπάνω ιστότοπο, όπως και παλαιότερες αναρτήσεις: http://www.parathemata.com/2017/10/blog-post.html
Towards an ontology of how], Ἀθήνα, Παπαζήσης, 2009, 135pp. Ε. Moutsopoulos et Georgios Lekkas (editors), La notion de la transcendance dans la philosophie grecque tardive et dans la pensée chrétienne, Actes du VIe Congrès de Philosophie Grecque, Athènes, 22-27 Septembre 2004, Paris, Vrin, 2006, 297pp.
Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Λέκκας
Archiprêtre Dr. Georgios LEKKAS
Βρίσκεται στον Άγιο Στέφανο Αττικής , συστεγαζόμενο με το Γενικό Λύκειο Αγίου Στεφάνου.
Situé à Aghios Stefanos, Attique, co-localisé avec le Lycée d'Aghios Stefanos.
Η Δημοτική Κοινότητα Αγίου Στεφάνου ανήκει στον Δήμο Διονύσου.Η διεύθυνσή του είναι: Σωτήρας 1, 145 65 Άγιος Στέφανος [1].
La communauté d' Aghios Stefanos, appartient à la Municipalité de Dionysos.L' adresse de l'école est: 1 rue Sotiras, 145 65 Aghios Stefanos, Grèce [1].
Γυμνάσιο Αγίου Στεφάνου
Collège d' Aghios Stefanos
Ονομαστική εορτή
Saint du jour
Το όνομα σε άλλες γλώσσες
Le prénom dans d'autres langues
Πρόσωπα με το όνομα Ηρώ
Les personnes avec le prénom Iro