Η Βαμβακούσσα είναι χωριό της δημοτικής ενότητας Σκουτάρεως του δήμου Σερρών.
Vamvakoussa on küla Serrese valla Skoutarese vallaüksuses.
Η κοινότητα έχει έκταση 8,430 τ.χλμ. και 15 μ. μέσο υψόμετρο.Κατοικειται κυρίως από Μικρασιάτες πρόσφυγες από την Προύσα όπου εγκαταστάθηκαν εδώ το 1922.[1]
Kogukonna pindala on 8430 ruutkilomeetrit. ja 15 m. keskmine kõrgus merepinnast. Seda asustavad peamiselt Väike-Aasia põgenikud Bursast, kuhu nad 1922. aastal siia elama asusid. [1]
Στο χωριό λειτουργεί ο Ιερός Ναός Ζωοδόχου Πηγής, ο οποίος κτίσθηκε περίπου το 1930.[1]
Külas tegutseb Zoodochos Pigise Püha kirik, mis ehitati 1930. aasta paiku
Πληθυσμιακή εξέλιξη
Demograafiline areng
Γκαλερί
Pealinnade galerii
Επισκόπηση
Kasahstani pealinnad
Αλάς-καλά (1917-1920)
Alaş-qala (1917–1920)
Ορενμπούργκ (1920-1925)
Orenburg (1920–1925)
Κιζιλόρντα (1925-1929)
Kõzõlorda (1925–1929)
Αστάνα
Astana
Η Ημέρα της Πρωτεύουσας εορτάζεται στις 6 Ιουλίου.
Riiklikku pealinnapäeva tähistatakse 6. juulil.
Το Καζακστάν και το Κιργιστάν αποτελούσαν μέρος της Κιργιζικής ΑΣΣΔ, την περίοδο 1920-1925. Η τότε πρωτεύουσα ήταν το Ορενμπούργκ, ωστόσο σήμερα βρίσκεται εντός της επικράτειας της Ρωσίας.
Kasahstani ja Kirgiisia territooriumile moodustatud ning Vene SFNV koosseisu kuulunud Kirgiisi ANSV pealinn oli aastatel 1920–1925 Orenburg (kasahhi Орынбор), mis asus Kasahstani piirist 100 km kaugusel.
Η πρώτη πρωτεύουσα της Καζακικής ΑΣΣΔ, στην περίοδο 1925-1929, ήταν η Κιζιλόρντα (καζακικά: Ақмешіт).
1925. aastal sai haldusüksus nimeks Kasahhi ANSV, mille pealinn oli aastatel 1925–1929 Kõzõlorda (endine Akmetšet (kasahhi Ақмешіт, 'punane laager').
Η αλλαγή της πρωτεύουσας από το Αλμάτι στην Αστανά ήταν ιδέα του σημερινού προέδρου της χώρας, του Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγιεφ.
1994. aasta suvel esitas president Nursultan Nazarbajev parlamendile ettepaneku nimetada Almatõ asemel pealinnaks 1000 km põhja pool keset Euraasia steppi asuv[1][2] 300 000 elanikuga linn Akmola. Peamiseks põhjuseks oli Almatõ asukoht riigi äärealal, äärmises kaguosas, vaid 35 km Kõrgõzstani piirist, mitte kuigi kaugel Tadžikistanist ja Hiinast. Presidendi soov oli vabaneda Almatõs talle survet avaldanud lõunaoblastite klannijuhtidest ja liigsest ida mõjust[3] Pealegi on Almatõ ülerahvastatud ja venelaste osakaal linna elanike seas väga suur.
Γενικά, η Αστάνα είναι μία σχεδιασμένη πόλη.
Looduslikke võimalusi arvestades planeeriti kunagi Almatõ optimaalseks elanike arvuks 400 000, aga linnas oli rahvaarv juba 1 300 000 (2016. aasta statistika andmeil 1 716 779[4]). Suure territooriumiga riigi juhtimine kaugelt piiri äärest on raskendatud. Almatõ asub seismiliselt ohtlikus piirkonnas ja on sageli maavärinate läbi kannatada saanud.
Αριθμός Πρωτεύουσα Περίοδος Κρατική οντότητα 1.
Nr Pealinn Periood Riik või riigi haldusüksus 1.
Αλάς-καλά 1917-1920 Αυτονομία του Αλάς 2.
Alaş-qala 1917–1920 Ałaş Orda 2.
Ορενμπούργκ 1920-1925 Κιργιζική ΑΣΔ 3.
Orenburg 1920–1925 Kirgiisi ANSV 3.
Κιζιλορντά 1925-1929 Καζακική ΑΣΣΔ 4.
Kõzõlorda 1925–1929 Kasahhi ANSV 4.
Αλμάτι 1929-1997 Καζακική ΑΣΣΔ ΣΣΔ του Καζακστάν Καζακστάν 5.
Almatõ 1929–1997 Kasahhi ANSV Kasahhi NSV Kasahstan 5.
Αστάνα 1997– Καζακστάν
Astana 1997– Kasahstan
Κατάλογος των πρωτευουσών
Pealinnad tabelina
Από το 1917, η πρωτεύουσα του Καζακστάν έχει αλλάξει 5 φορές.
Mitmed Kasahstani linnad on olnud pealinna staatuses.
Από το 1997, πρωτεύουσα είναι η Αστάνα.
Alates 1997. aastast on riigi pealinn Astana.
Οι προηγούμενες πρωτεύουσες ήταν το Σεμέι (Αλάς-καλά), το Ορενμπούργκ, το Κιζιλορντά και το Αλμάτι.
Enne seda on pealinn olnud Alaş-qala, Orenburg, Kõzõlorda ja aastatel 1929–1997 Almatõ.
Η πρώτη πρωτεύουσα του Καζακστάν ήταν το Σεμέι, την περίοδο 1917-1920. Τότε, η χώρα ήταν γνωστή ως Αυτονομία του Αλάς.
Kasahstani (tollal autonoomse Alaş Orda) esimene pealinn oli aastatel 1917–1920 Alaş-qala (praegune Semej).
Το 1929, έγινε η τέταρτη αλλαγή πρωτεύουσας, αυτή τη φορά στο Αλμάτι.
1929. aastal viidi pealinn üle Kasahstani suurimasse linna Almatõsse.
Ήταν η πρωτεύουσα της Καζακικής ΑΣΣΔ την περίοδο 1929-1936, καθώς και η πρωτεύουσα της Καζακικής ΣΣΔ.
Vene NFSV koosseisu kuulunud Kasahhi ANSV lakkas 1939. aastal olemast ning uus haldusüksus Kasahhi NSV oli üks Nõukogude Liidu liiduvabariikidest.
Επίσης, ήταν η πρωτεύουσα του Καζακστάν στα πρώτα χρόνια της μετασοβιετικής περίοδου, μέχρι το 1997, όπου μεταφέρθηκε στο Αλμάτι.
Almatõ (vene keeles ametlikult Alma-Ata) oli Kasahstani pealinn kuni 1993. aastani. Seejärel oli Almatõ Kasahstani Vabariigi pealinn kuni aastani 1997 ja Almatõ oblasti keskus kuni aastani 2001.
Ο Ανατόλι Ριάμποφ ( 16 Απριλίου 1894, Επαρχία Ιτσάλκι στο Λομπάσκι – 23η Μαΐου 1938, Σαράνσκ ) ήταν γλωσσολόγος, εκπαιδευτικός και σοσιαλιστής της Έρζυα .
Anatoli Rjabov (16. aprill 1894 Itšalki rajoon, Lobaski – 23. mai 1938 Saransk) oli ersa keeleteadlane, pedagoog ja ühiskonnategelane.
Μελέτησε τη λογοτεχνική γλώσσα και σύγγραψε πολλά δοκίμια για θέματα συλλαβισμού, ορολογίας και μορφοποίησης στη γλώσσα Έρζυα.
Ta normeeris ersa kirjakeelt ja koostas ladina tähestikul põhineva ersa kirjakeele projekti.
Το 1916 αποφοίτησε από το Παιδαγωγικό Ίδρυμα Νίζονι και στη συνέχεια εργάστηκε ως λέκτορας στα Εκπαιδευτικά Σεμινάρια του Όμσκ.
1916 lõpetas ta Nižõni pedagoogilise instituudi ning töötas seejärel õppejõuna Omski õpetajate seminaris.
Το 1924 - 1930 εργάστηκε ως μεθοδολόγος στο γραφείο Μορδοβίας του Ρωσικού Εθνικού Συμβουλίου για τις Εθνικές Μειονότητες, και το 1934 - 1937 ήταν επικεφαλής του Τμήματος Μορδοβιδικών Γλωσσών του Ινστιτούτου Αγρονομικής Εκπαίδευσης του Σαράνσκ.
1924–1930 töötas Vene NFSV rahvusvähemuste nõukogu mordva büroo metodistina, 1934–1937 oli ta Saranski agropedagoogilise instituudi mordva keelte õppetooli juhataja.
Συνεργάστηκε με τον Ντμίτρι Μπουμπρί και τον Γεβγένι Πολιβανοβιγκα .
Ta tegi koostööd Dmitri Bubrihi ja Jevgeni Polivanoviga.
Ο Ανατόλι Ριάμποφ είναι συγγραφέας πολλών σχολικών βιβλίων και λεξικών.
Rjabov on mitmete õpikute ja sõnaraamatute autor.
Ήταν ένας από τους διοργανωτές των Μορδοβιανών Συνεδρίων των Καθηγητών του 1924 και του 1925.
Ta oli 1924 ja 1925 toimunud Mordva õpetajate kongresside üks organisaatoreid.
Το 1937 συνελήφθη κατηγορούμενος για κατασκοπεία για λογαριασμό της Φινλανδίας και της Εσθονίας, και ένα χρόνο αργότερα εκτελέστηκε.
Ta arreteeriti 1937. aastal süüdistatuna spioneerimises Soome ja Eesti kasuks. 23. mail 1938 mõistis NSVL Ülemkohtu Väljasõidukolleegium Rjabovi surma mahalaskmise läbi.
Ο τάφος του δεν έχει βρεθεί μέχρι στιγμής.
Tema hauda pole siiani leitud.
Αποκαταστάθηκε το 1956.
Ta rehabiliteeriti 1956. aastal.
Από το 1993 η 16η Απριλίου, η ημέρα των γενεθλίων του Ανατόλι Ριαμπόφ, εορτάζονται ως Ημέρα της Έρζυα. [1]
1993. aastast tähistatakse Anatoli Rjabovi sünnipäeval, 16. aprillil ersa keele päeva.[1]
Ηλιακό δέντρο στο Γκλέιζντορφ , Αυστρία
Päikesepuu Gleisdorfis Austrias
Παραπομπές
Viited
Ηλιακό δέντρο σχεδιασμένο από τον Ρος Λάβγκροβ
Ross Lovegrove'i disainitud päikesepuu
Ένα ηλιακό δέντρο είναι μια κατασκευή που συλλέγει ηλιακή ενέργεια χρησιμοποιώντας έναν μόνο πυλώνα, όπως ένα δέντρο.
Päikesepuu on struktuur päikeseenergia saamiseks ühe samba abil, näiteks puu.
Σχεδιασμός
Kontekst
Τα ηλιακά δέντρα έχουν σχεδιαστεί για να αυξάνουν την ηλιακή τεχνολογία και να συμπληρώνουν το τοπίο και την αρχιτεκτονική, συνήθως σε εμπορικά ή δημόσια περιβάλλοντα.
Päikesepuud on mõeldud päikeseenergia tehnoloogia suurendamiseks ja maastiku ja arhitektuuri täiendamiseks, tavaliselt kaubanduslikus või avalikus kontekstis. Paljude päikesepuude eesmärk on edendada taastuvenergia teadlikkust, mõistmist ja kasutusele võttu.
Δεν χρησιμοποιούνται συνήθως ως κύρια πηγή ενέργειας - αυτόν τον ρόλο παίζουν οι ηλιακοί συλλέκτες στην οροφή.
Neid ei kasutata tavaliselt esmaseks energiaallikaks - seda rolli täidavad päikesepaneelid katusel.
Τα ηλιακά δέντρα συμπληρώνουν τους ηλιακούς συλλέκτες στον τελευταίο όροφο.
Päikesepuud täiendavad katusel olevaid päikesepaneele või muid rohelise ehitamise meetmeid.
Τα ηλιακά δέντρα αυξάνουν το ενδιαφέρον για την ηλιακή ενέργεια και καθιστούν επίσης δυνατή τη δημιουργία νέων χώρων συνάντησης για νέους στη σκιά τους. [1]
Päikesepuud tõstavad noorte teadlikkust päikeseenergiast ning samuti võimaldavad muud tekitada noortele uusi kohtumispaiku puuvarjus.[1]
Διαφορετικές κατασκευές άρχισαν να εμφανίζονται στο ίδιο οικόπεδο το 1998 (π.χ. δέντρο 7 κιλοβατώρων στο Γκλέιζντορφ της Αυστρίας) ή νωρίτερα.
Erinevad struktuurid hakkasid ühele maa-alale ilmnema 1998. aastal (nt 7 kW puu Gleisdorfis, Austrias) või varem.