[3] Kirche: Bis heute ist die Ornamentale Drahtgestaltung ein Bestandteil der christlich orthodoxen Kirchenausstattung. Sakrale (religiöse) bewegliche und unbewegliche Einrichtungsgenstände, geschmückt mit filigranen Verzierungen aus Gold, Silber oder Kupfer, dienen bis heute kirchlichen Riten. Siehe auch unter Prinzipalien (lateinisch principalia)" [4] Arbeitsweise: Für die Gestaltung der filigranen Ornamente werden goldene, silberne, seltener kupferne Drähte verarbeitet.
Етрурски филигран, златна обетка, V век п.н.е. , Британски музеј.
Ментор Зенула е роден во албанско семејство во градот Скопје, Северна Македонија. учел основно училиште во село Трубарево.[1] Почнал да свири пијано како младо дете под името Xsoundbeatz.[2] Својата музичка кариера ја започна во Северна Македонија, каде во 2019 година го издаде својот прв сингл „Балкан хит“.[3] По успехот од нејзиниот прв сингл, тој соработуваше со германскиот пејач Меро, објавувајќи ја „ЛА ЛА“ во 2019 година.
Ментор Зенула е роден во албанско семејство во градот Скопје, Северна Македонија. учел основно училиште во село Трубарево.[2] Почнал да свири пијано како младо дете под името Xsoundbeatz.[3] Својата музичка кариера ја започна во Северна Македонија, каде во 2019 година го издаде својот прв сингл „Балкан хит“.[4] По успехот од нејзиниот прв сингл, тој соработуваше со германскиот пејач Меро, објавувајќи ја „ЛА ЛА“ во 2019 година.
Песната се покажа како уште попопуларна од неговата прва.[4] Следната песна ја објави „БАЛКАН ТАЛАВА“.[5] Во летото 2019 година што беше успешно гледано над еден милион пати во еден месец.
Песната се покажа како уште попопуларна од неговата прва.[5] Следната песна ја објави „БАЛКАН ТАЛАВА“.[6] Во летото 2019 година што беше успешно гледано над еден милион пати во еден месец.
Ментор Зенула Ја започна својата кариера на 17-годишна возраст во Скопје, Северна Македонија како онлајн музички продуцент.[1] Подоцна почна да ги објавува своите оригинални песни на големите платформи како Spotify и Apple Music на почетокот на февруари 2019 година.
Ментор Зенула Ја започна својата кариера на 17-годишна возраст во Скопје, Северна Македонија како онлајн музички продуцент.[7] Подоцна почна да ги објавува своите оригинални песни на големите платформи како Spotify и Apple Music на почетокот на февруари 2019 година.
Неговото студио се наоѓа во селото од неговото потекло во селото Трубарево во Скопје, Северна Македонија.[2]
Неговото студио се наоѓа во селото од неговото потекло во селото Трубарево во Скопје, Северна Македонија.[8]
↑ ↑ ↑ ↑ ↑ ↑ ↑ ↑
Посетено на 2022-10-09. ↑ Astroavi (2022-09-12). „Striking The Right Chord In The Music Industry Is An Aspiring Music Artist XSOUNDBEATZ“. 24Hip-Hop (англиски). Посетено на 2022-10-09. ↑ Post, Brand (2022-09-12). „XSOUNDBEATZ on Reaching Millions of Spotify Streams Through Creating Authentic, High-Quality Music. - Hip-Hop Musician“ (англиски).
Karl Stephan (* 11. November 1930 in Saarbrücken) ist ein deutscher Universitätsprofessor für Technische Thermodynamik und Thermische Verfahrenstechnik.
Карл Штефан (р. 11. Ноември 1930 година во Сарбрикен) е германски универзитетски професор за технолошка термодинамика и термално индустриско инженерство.
Er studierte bis 1956 Algemeinen Maschinenbau an der TH Karlsruhe, promovierte dort im Jahr 1959 und erhielt nach Habilitation im Jahr 1963 die Venia Legendi für Thermodynamik.
Во 1956 година, Штефан дипломира на отсекот за машинско инженерство при Техничкиот Универзитет во Карлсруе, каде го добива и својот докторат во 1959 година и хабилитација (venia legendi, пост-докторско академско звање) во 1963 година. Целото постдипломско образование му е во областа на термодинамиката.
Von 1963 bis 1967 war er Leiter der Abteilung Wärme- und Strömungstechnik der Mannesmann AG Duisburg, 1967–1970 o. Prof. und Institutsdirektor am Institut für Thermodynamik an der Technischen Universität Berlin, 1970–1975 o. Prof. am Institut für Thermo- und Fluiddynamik an der Ruhr-Universität Bochum und von 1975 bis 1996 o. Prof. u. Direktor des Instituts für Technische Thermodynamik u. Thermische Verfahrenstechnik der Universität Stuttgart.
Од 1963 година до 1967 година бил раководител на одделот за топлински и флуидни технологии при Манесман АГ во Дујсбург. Во периодот 1967-1970, се враќа во академските кругови и станува професор и директор на Институтот за термодинамика при Техничкиот Универзитет во Берлин. Во 1970 се сели на запад и до 1975 е професор на Институтот за термодинамика и динамика на флуиди на Рурскиот Универзитет во Бохум. Конечно, од 1975 до 1996 година, Штефан е професор и директор на Институтот за технолошка термодинамика и термално индустриско инженерство при Универзитетот во Штутгарт.
Seit 1996 ist er emeritiert.
Во 1996 година, тој го добива звањето професор во пензија.
Seine Forschungsschwerpunkte sind grundlegende Vorgänge der Energietechnik, insbesondere des Wärme- und Stofftransports von Mehrstoffsystemen sowie thermophysikalische Eigenschaften dieser Systeme, Energieeinsparung durch Wärmetransformation, Wärme- und Stoffübertragung beim Kondensieren und Sieden.
Неговото истражување се фокусира на основните процеси во енергетиката, особено транспорт на топлина и маса во системи со повеќе делови, како и термофизичките својства на овие системи; заштеда на енергија преку претворање на топлината, како и пренос на топлина и маса во кондензациски и процеси на вриење.
Stephan erhielt Ehrendoktorwürden der Technischen Universität Berlin und der Martin-Luther-Universität Halle Wittenberg.
Штефан добил почесни докторати од Техничкиот Универзитет во Берлин и Универзитетот „Мартин Лутер“ во Хале-Витенберг.
Er war Mitglied (Gründungsmitglied) der Akademie der Wissenschaften zu Berlin bis zu deren Auflösung 1990.
Тој е еден од основачите на Берлинската академија на науките и бил нејзин член до распаѓањето во 1990 година.
Er ist ordentliches Mitglied der Berlin-Brandenburgischen (vormals Preußischen) Akademie der Wissenschaften und Mitglied der Deutschen Technischen Akademie der Wissenschaften (acatech).[1] Von 1971 bis 1985 war er Mitglied von Senat, Hauptausschuss und Kuratorium der Deutschen Forschungsgemeinschaft.
Тој е полноправен член на Берлинско-бранденбуршката академија на науките (порано позната како Пруска академија на науките) и член на Германската академија за наука и инженерство (acatech).[1] Од 1971 до 1985 година Штефан бил член на сенатот, одбор на директори и одборот на доверители на Германската фондација за истражувања.
1963: Preis des Deutschen Kältetechnischen Vereins 1965: Arnold-Eucken-Preis der Verfahrenstechnischen Gesellschaft (GVC).
1963: Награда на Германското здружение за ладење 1965: Награда „Арнолд Ојкен“ на Здружението за индустриско инженерство (ГВЦ).
1990: Hall Thermotank Gold Medal des British Institute of Refrigeration 1991: Landesforschungspreis Baden-Württemberg 1993: Arnold-Eucken-Medaille der Forschungsgesellschaft Verfahrenstechnik 1996: Emil-Kirchbaum-Medaille der Deutschen Vereinigung für Chemie- und Verfahrenstechnik (DVCV).
1990: Златен медал „Хол-Термотенк“ на Британскиот институт за ладење 1991: Државна истражувачка награда од Баден-Виртемберг 1993: Медал „Арнолд Ојкен“ на Истражувачкото здружение за процесно инженерство 1996: Медал „Емил Кирхбаум“ на Германското здружение за хемиско и процесно инженерство (DVCV)
↑ Karl Stephan auf der acatech-Mitgliederliste, abgerufen am 20. März 2018
↑ Карл Штефан на листата на членови при acatech, обновено на 20. Март 2018
Ludwig Anzengruber
Лудвиг Анценгрубер
Ludwig Anzengruber, Pseudonym Ludwig Gruber (* 29. November 1839 in der Alservorstadt von Wien; † 10. Dezember 1889 in Wien) war ein österreichischer Schriftsteller.
Лудвиг Анценгрубер , псевдоним Лудвиг Грубер (* 29. ноември 1839 во Алсворштадт во Виена ; † 10. декември 1889 во Виена) беше австриски писател .
Er gilt als bedeutender Dramatiker des österreichischen Volksstücks in der Tradition Johann Nestroys und Ferdinand Raimunds.
Тој се смета за значаен драмски автор на австриската фолк игра во традицијата на Јохан Нестрој и Фердинанд Рајмунд .
Dramen
Драми
Jugend
Младост
Die Familie Anzengruber stammt aus Hofkirchen an der Trattnach in Oberösterreich.
Семејството Анценгрубер потекнува од Хофкиркен на Тратнах во Горна Австрија.
Ludwig Anzengrubers Vater, Johann Anzengruber, verließ als Bursche den väterlichen Hof (Obermayerhof in Weng) und zog nach Wien, wo er eine niedrige Beamtenstelle in der Gefällen- und Domänenhofbuchhaltung fand.
Неговиот татко Јохан Анценгрубер , ја напуштил фармата на својот татко како момче и се преселил во Виена, каде што нашол ниска официјална позиција во наклоност и сметководството на доменот.
1838 heiratete er Maria Herbich, die Tochter eines Apothekenprovisors.
Во 1838 година се оженил со Марија Хербич, ќерка на фармацевт.
Die soziale Zugehörigkeit seiner Eltern spielte eine immer wiederkehrende wichtige Rolle in Ludwig Anzengrubers späteren Werken.
Социјалната припадност на неговите родители одигра важна улога во подоцнежните дела на Лудвиг Анценгрубер.
Vater Anzengruber schrieb Gedichte und Theaterstücke in der Art Friedrich Schillers, jedoch ohne Erfolg.
Таткото на Лудвиг напишал песни и драми во стилот на Фридрих Шилер , но без успех.
Nur das Drama Berthold Schwarz wurde aufgeführt.
Беше изведена само драмата Бертолд Шварц .
Ludwig wurde im Dreilauferhaus (heutige Adresse 9., Kinderspitalgasse 1 / Alser Straße 38) geboren.
Лудвиг е роден во Дреилферхаус.
Als Johann Anzengruber 1844 starb, war Ludwig erst fünf Jahre alt.
Кога Јохан Анценгрубер почина во 1844 година, Лудвиг имал само пет години.
Die Mutter überließ dem Sohn die kleine Bibliothek des Vaters, in dem vor allem die Werke William Shakespeares und Schillers den Jungen besonders beeindruckten.
Мајката му ја дала на синот својата мала библиотека на таткото, во која, пред сè, делата на Вилијам Шекспир и Шилер особено го импресионирале Лудвиг.
Seine Mutter, die immer mehr zur bestimmenden Person in seinem Leben wurde, hatte Schwierigkeiten, mit ihrer kleinen Witwenrente von 166 Gulden und 40 Kreuzern über die Runden zu kommen.
Неговата мајка, која стана се повеќе и повеќе доминантна личност во животот, се бореше да излезе на крај со нејзината мала пензија од 166 гулдени и 40 крузерчиња.
Als 1854 Ludwigs Großmutter starb, die Tochter und Enkel von ihren Ersparnissen unterstützt hatte, wurde die Wohn- und Lebenssituation noch prekärer.
Кога бабата на Лудвиг почина во 1854 година и ја поддржа нејзината ќерка и внук со своите заштеди, нејзината животна и животна ситуација стана уште понесигурна.
Dennoch ermöglichte die Mutter es ihrem Sohn, die Volksschule der Paulaner (1847–1850) und die Unterrealschule der Piaristen (1851–1853) zu besuchen.
Сепак, мајката дозволила нејзиниот син да присуствува на основното училиште на Пауланер (1847-1850) и на под-школа на Пиарист (1851-1853).
1855 brach er seine Schullaufbahn nach der ersten Klasse der Oberrealschule wegen Mittellosigkeit ab und nahm eine Praktikantenstelle (1856–1859) in der Buchhandlung Sallmeyer an.
Во 1855 година го прекина своето училишно образование во средното училиште за осиромашена и прифати стажирање (1856-1859) во книжарницата Салмјер.
Dort las er mehr als er arbeitete, so dass er die Stelle nach Streit mit seinem Vorgesetzten aufgeben musste.
Таму прочитал повеќе отколку што работел, па морал да се откаже од работата откако се карал со своите претпоставени.
Neben seiner Ausbildung nahm er Schauspielunterricht.
Во прилог на своето образование, тој зеде актерски лекции.
Wilhelm Karl Raabe (Pseudonym: Jakob Corvinus; * 8. September 1831 in Eschershausen; † 15. November 1910 in Braunschweig) war ein deutscher Schriftsteller (Erzähler).
Вилхелм Карл Рабе (псевдоним : Јакоб Корвинус ; * 8 септември 1831 во Ешерсхаузен ; † 15 ноември 1910 во Брауншвајг) бил германски писател (раскажувач).
Er war ein Vertreter des poetischen Realismus, bekannt für seine gesellschaftskritischen Erzählungen, Novellen und Romane.
Тој бил претставник на поетскиот реализам, познат по неговите социо-критички наративи, раскази и романи.
Raabe lebte mehrere Jahre in Wolfenbüttel (davon sechs als Schriftsteller), acht Jahre in Stuttgart und fast 40 Jahre in Braunschweig.
Рабе живеел неколку години во Волфенбутел (шест како писател), осум години во Штутгарт и речиси 40 години во Брауншвајг.
Wilhelm Raabe (Porträt von Wilhelm Immenkamp, 1909)
Вилхелм Раабе (портрет на Вилхелм Именкамп, 1909)
Wilhelm Raabes Geburtshaus in Eschershausen, heute ein Museum
Родната куќа на Вилхелм Рабе во Ешерсхаузен, која денес е музеј
Sämtliche Werke.
Сите дела.
Serie 1, Band 1–6; Serie 2, Band 1–6, Serie 3, Band 1–6, Klemm, Berlin-Grunewald [1913–1916].
Серија 1, Том 1-6; Серија 2, Томови 1-6, Серија 3, Томови 1-6, Клем, Берлин-Груневалд [1913-1916].
Braunschweiger Ausgabe.
Брансвик издание.
Herausgegeben von Karl Hoppe / Im Auftrag der Braunschweigischen Wissenschaftlichen Gesellschaft nach dem Tode von Karl Hoppe besorgt von Jost Schillemeit, Vandenhoeck & Ruprecht, Göttingen 1966–1994 – 26 Bände digitalisiert.
Уредено од Карл Хопе / нарачано од Брауншвајгското Научно Општество по смртта на Карл Хопе 1966-1994 - 26 тома дигитализирани .
Wilhelm Raabe wurde als Sohn des Justizbeamten Gustav Karl Maximilian Raabe (1800–1845) und dessen Frau Auguste Johanne Frederike Jeep (1807–1874) im kleinstädtischen Eschershausen im Weserbergland geboren.
Вилхелм Рабе се родил како син на адвокатот Густав Карл Максимилиан Рабе (1800-1845) и неговата сопруга Аугуст Јохане Фредерике Џип (1807-1874) во малиот град Ешерсхаузен во Везербергланд.
Kindheit und Schulzeit verbrachte er in Holzminden und Stadtoldendorf.[1] Nach dem Tod des Vaters zog die Witwe mit Wilhelm und seinen zwei Geschwistern nach Wolfenbüttel, wo ihre Verwandten zum Großbürgertum zählten.
Детството и образованието ги поминал во Холцминден и Штадтолдендорф. [1] По смртта на таткото, вдовицата се преселила со Вилхелм и неговите двајца браќа и сестри во Волфенбеттел, каде што нејзините роднини припаѓале на високата буржоазија.
Die Gaststätte „Raabe-Diele“ in der Berliner Sperlingsgasse (1955)
Ресторанот "Raabe-Diele" во Берлин Шперлингсгасе (1955)
Wilhelm Raabe
Вилхелм Рабе