Am 12. März 1896 war er, zusammen mit seinem Bruder Michel Mitbegründer von der Société anonyme des hauts-fourneaux de Differdange.[1]
Den 12. März 1896 war hien, zesumme mat sengem Brudder Michel Matgrënner vun der Société anonyme des hauts-fourneaux de Differdange.[9]


Am 26. Juni 1896 war er Mitbegründer von der Société Anonyme «des ardoisières d'Asselborn».
Den 26. Juni 1896 war hien Matgrënner vun der Société Anonyme «des ardoisières d'Asselborn».

[1]
[10]

1899 hat er die Grundschule in Beyren errichtet.
1899 huet hien zou Beyeren d'Primärschoul gebaut.

[1]
[11]

1903 hat er die Kirche und das Pfarhaus in Hüncheringen gebaut.[1][2][3]
1903 huet hien d'Kierch an d'Parhaus zu Hënchereng gebaut.[12][13][14]

Pierre Funck ruht im Familiengrab auf dem Liebfrauenfriedhof in Limpertsberg, zusammen mit seinem Schwiegervater, Jean-François Eydt, und seinem Sohn, Paul Funck.
De Pierre Funck ass um Nikloskierfecht um Lampertsbierg begruewen, zesummen am Familljegraf mat sengem Schwéierpapp, dem Jean-François Eydt, a sengem Fils, dem Paul Funck.

Seine Nichte, Adolphine Funck war mit Ernest Vander Linden verheiratet und sine Neffen waren Karl und Paul Bonatz, auch bekannte Architekten.
Seng Niess, d’Adolphine Funck war mam Ernest Vander Linden bestuet a seng Neveue ware de Karl an de Paul Bonatz, och bekannt Architekten.

Sein Onkel war Nicolas Funck.
Säi Monni war den Nicolas Funck.

Ritter im Orden der Eichenkrone (Jahrgang 1904) [1]
Chevalier vum Ordre de la couronne de chêne (Promotioun 1904) [15]

Der Conrotseck in der Stadt Luxemburg.
De Conrotseck an der Stad Lëtzebuerg.

Die Pläne für die 'neue' Fassade von 1897 [1] waren von Pierre Funck.[2]
D'Pläng fir déi 'nei' Fassad vun 1897 [1] ware vum Pierre Funck.[2]

Referenzen an Notten ↑ Cf, den Datum am Steen ganz uewen um Gebai. ↑ Den Numm vum Architekt ass, riets ënner dem Ecktuerm, iwwer der Pietà, an de Stee gemeesselt. ↑ Gebuertsakt 178/1846 an der Stad Lëtzebuerg vum Pierre (Peter) Funck ↑ Pierre Gilbert, La capitale et ses architectes: illustration critique de l'architecture dans la métamorphose d'une ville en un siècle. ↑ Etat Civil vun der Stad Lëtzebuerg Gebuertsakt 178/1846 Säit 187 ↑ Doudesannonce vum Pierre Funck am Luxemburger Wort vum 11. ↑ Les architectes de la ville 1817-1987 : Jemp Kunnert ons stad 24/1987, 1987. ↑ Mémorial A N° 66 vum 23. ↑ Mémorial A N° 29 vum 19. ↑ Mémorial A N° 44 vum 16. ↑ renovation-de-batiments-desaffectes-pour-le-locatif-social-ancienne-ecole-de-beyren-flaxweiler ↑ Großherzogtum an der Obermosel Zeitung vum 27. ↑ Großherzogtum an der Obermosel Zeitung vum 28. ↑ Lokal-Neuigkeiten am Luxemburger Wort vum 7. ↑ Mémorial A N° 50 vum 23.
Referenzen an Notten ↑ Cf, den Datum am Steen ganz uewen um Gebai. ↑ Den Numm vum Architekt ass, riets ënner dem Ecktuerm, iwwer der Pietà, an de Stee gemeesselt. ↑ Gebuertsakt 178/1846 an der Stad Lëtzebuerg vum Pierre (Peter) Funck ↑ Pierre Gilbert, La capitale et ses architectes: illustration critique de l'architecture dans la métamorphose d'une ville en un siècle. Institut grand-ducal, section des arts et des lettres, S. 159 ↑ Etat Civil vun der Stad Lëtzebuerg Gebuertsakt 178/1846 Säit 187 ↑ Doudesannonce vum Pierre Funck am Luxemburger Wort vum 11. Mee 1932 ↑ Les architectes de la ville 1817-1987 : Jemp Kunnert ons stad 24/1987, 1987. ↑ Mémorial A N° 66 vum 23.

Das Servais-Haus in der Stadt Luxemburg.
D'Servais-Haus an der Stad.

Pierre (Peter) Funck, geboren am 30. April 1846[1][2][3] in der Luxemburg (Stadt), und auch dort verstorben am 8. Mai 1932[4], war ein luxemburger Architekt.
De Pierre Funck, gebuer den 30. Abrëll 1846[3][4][5] an der Stad Lëtzebuerg, an och do gestuerwen den 8. Mee 1932[6], war e lëtzebuergeschen Architekt.

Er hat an der École des beaux-arts in Paris Architektur studiert und auch dort sein Diplom erhalten.
Hien huet op der École des beaux-arts zu Paräis Architektur studéiert an do en Diplom gemaach.

Von ihm ist der Konvikt, die Gebäude der Champagenerkellerei Mercier, das Letelliers-Schlass in Ousterholz und zusammen mit Paul Funck das alte Gebäude der Banque internationale à Luxembourg entworfen und ausgeführt.
Vun him sinn de Konvikt, d'Gebaier vun der Champagenerkellerei Mercier, d'Letelliers-Schlass um Ousterholz an zesumme mam Paul Funck dat aalt Gebai vun der Banque internationale à Luxembourg entworf an ausgeféiert ginn.

Zusammen mit seinem Sohn Paul Funck hat er den "Cercle Municipal" in Luxemburg-Stadt, zusammen mit dem Münchener Architekt Max Ostenrieder, das Schloss Berg, und zusummen mit seinem Schwiegervater, dem Architekten Jean-François Eydt, die Badanstalt in der Bädergasse in der Stadt Luxemburg von 1873 bis 1875[1] gebaut.
Zesumme mat sengem Jong Paul Funck huet en de Stater Cercle Municipal, zesumme mam Münchener Architekt Max Ostenrieder, d'Schlass vu Kolmer-Bierg, an zesumme mat sengem Schwéierpapp, dem Architekt Jean-François Eydt, d'Badanstalt an der Biedergaass an der Stad Lëtzebuerg vun 1873 bis 1875[7] gebaut.

Am 10. September 1880 war er Mitbegründer von der Société Anonyme du «Casino de Luxembourg».
Den 10. September 1880 war hien Matgrënner vun der Société Anonyme du «Casino de Luxembourg».

[1]
[8]

Zusammen mit Pierre Kemp, baute er zwischen 1880 und 1882 da Casino Luxembourg in der der Liebfrauenstraße.
Hien huet zesumme mam Pierre Kemp tëscht 1880 an 1882 de Casino Luxembourg an der Ënneschtgaass gebaut.

Beim Bau der Pescatore Stiftung hat er, zusummen mat Pierre Kemp, die Arbeiten geleitet.
Beim Bau vun der Fondation Pescatore huet hien, zesumme mam Pierre Kemp, d'Aarbechte geleet.

In Lothringen hat ern eine ganze Reihr Gebäude für Eisenhüttenwerke und ihre Direktotrene gebaut, und in Saarbrécken und Metz die Gebäude der der Banque Internationale.
A Loutrengen huet en eng ganz Rëtsch Gebaier fir Schmelzen an hir Direktioune gebaut, an zu Saarbrécken an zu Metz d'Haiser vun der Banque Internationale.

Auch eine ganze Reihe Häuser in Luxemburg wurden von ihm geplant, so z. B. das Servais-Haus am Stadter Boulevard Royal oder den Conrotseck auf dem Krautmarkt.
Och eng ganz Rei Haiser zu Lëtzebuerg si vun him geplangt ginn, sou z. B. d'Servais-Haus um Stater Boulevard Royal oder de Conrotseck um Krautmaart.

Takenplatte von Edmond Lux bei der Schetzelgrotte.
Tak vum Edmond Lux bei der Schetzel-Grott.

1964: Monument aux Morts, Friedhof Erpeldingen an der Sauer.
1964: Monument aux Morts um Ierpeldenger Kierfecht als Erënnerung un d’Refractairen an d’Zivilaffer aus der Gemeng.

1972: Klöppelkrieg-Monument, Liebfrauenfriedhof Luxemburg.
1972: Klëppelkrich-Monument beim Nikloskierfecht an der Stad Lëtzebuerg.

1974: Tak mam Schetzel, Schetzelgrotte, Grünewald.
1974: Tak mam Schetzel, Schetzel-Grott am Gréngewald.

1985: Marienfigur aus Bronze, von Angela O'Connell Reiff gestiftet, Erpeldingen.
1985: Mariefigur aus Bronze. Vun der Mrs O’Connell-Reiff vu Chicago op Wonsch vun hirer Mamm gestëft.

1986: Morgue, Friedhof Erpeldingen.
D'Madame Reiff gouf 1865 zu Ierpeldeng gebuer an ass méi spéit an Amerika ausgewandert.

1991: Das „Blot Kräiz“ mit dem Sonnengesang von Hl.
1986: D’Morgue um Ierpeldenger Kierfecht. 1991: D’„Blot Kräiz“ mam Sonnegesank vum Hl.

1995: Denkmal im Park des Erpeldinger Glasschloss, zu Ehren der Grande-Duchesse Charlotte.
1995: Denkmal am Park vum Ierpeldenger Glasschlass, zu Éiere vun der Grande-Duchesse Charlotte.

1997: Bronze- und Stein-Monument zu Ehren des Pfarrers Alphonse Lutgen.
1997: Monument aus Steen a Bronze, zu Éire vum Paschtouer Alphonse Lutgen.

Einzelnachweise ↑ (lb)Aus eiser Geschicht - 100 Joer Edmond Lux (1916-2016) an: D'Klack 2/2016. erpeldange.lu (2016).
Referenzen an Notten ↑ (lb)Aus eiser Geschicht - 100 Joer Edmond Lux (1916-2016) an: D'Klack 2/2016. erpeldange.lu (2016).

„Blot Kräiz“ bei Erpeldingen.
„Blot Kräiz“ zu Ierpeldeng.

Edmond Lux (* 18. Juni 1916 in Erpeldingen bei Ettelbrück; † 21. September 2004 in Ettelbrück) war ein luxemburgischer Zeichenlehrer und Maler, Bildhauer und Grafiker.
Den Edmond Lux, gebuer den 18. Juni 1916 zu Ierpeldeng bei Ettelbréck a gestuerwen den 21. September 2004 zu Ettelbréck, war e lëtzebuergeschen Zeecheprofesser a Moler, Sculpteur a Grafiker.

Biografie
Säi Liewen

Edmond Lux ​​wurde in Erpeldangen als ältester Sohn des Tischlermeisters Pierre Lux geboren und lebte und arbeitete bis zu seinem Tod in seiner Heimatstadt.
Den Edmond Lux gouf als eelste Jong vum Schräinermeeschter Pierre Lux zu Ierpeldeng gebuer an huet bis zu sengem Doud a sengem Heemechtsduerf gelieft a geschafft.

Nach seinem Abschluss am Klasisschen Lyzeum von Diekirch 1935 studierte er Kunst an der Technischen Hochschule München, an der Königlichen Akademie der schönen Künste Antwerpen und danach an der École nationale supérieure des arts décoratifs und an der École Estienne in Paris.
No senger Première am Dikrecher Kolléisch 1935 huet hien op der Technischen Hochschule zu München, op der Académie royale des beaux-arts zu Antwerpen a duerno op der École nationale supérieure des arts décoratifs an op der École Estienne zu Paräis Konscht studéiert.

Seinen ersten Arbeitsplatz fand Edmond Lux 1939 an der Staatlichen Industrieschoul. Nachdem er im Februar 1941 die Berufsprüfung bestanden hatte, arbeitete er am Kolléisch in der Stadt Luxemburg.
Seng éischt Plaz krut den Edmond Lux 1939 an der Stater Industrieschoul an ass, nodeems hien am Februar 1941 de Proffenexamen bestanen hat, am Kolléisch ugestallt ginn.

Da er nicht nazifreundlich eingestellt war, wurde er nach Aachen an das Kaiser-Karls-Gymnasium „strafversetzt“.
Well hien awer net linientreu war, gouf hie wéinst senger nazifeindlecher Haltung op Oochen an de Kaiser-Karls-Gymnasium „strofversat“.

Seine offizielle Ernennung zum Professor für Kunst am Kolléisch erfolgte erst 1945, sie ist jedoch rückwirkend auf März 1943 datiert.
Seng offiziell Ernennung als Konschtprofesser am Kolléisch war eréischt 1945, se gouf awer réckwierkend op de Mäerz 1943 datéiert.

Kurz danach kam er an das Lyzeum von Diekirch, wo er bis zu seiner Pensionierung 1981 Éducation artistique et esthétique unterrichtete.
Kuerz drop koum an den Dikrecher Kolléisch, wou hie bis zu senger Pensioun 1981 Éducation artistique et esthétique enseignéiert huet.

Edmond Lux ​​war mit Charlotte Gruber aus Ettelbrück verheiratet; Das Paar hatte 2 Kinder[1].
Den Edmond Lux war mat der Charlotte Gruber vun Ettelbréck bestuet; d'Koppel hat 2 Kanner[1].

Werke (Auswahl)
Seng Wierker (Auswiel)

Aloyse David (* 25. Juni 1922 in Bierden) ist ein luxemburgischer Lokalhistoriker und Autor.
Den Aloyse David, gebuer de 25. Juni 1922 zu Bierden, ass e lëtzebuergesche Lokalhistoriker an Auteur.

David wurde im Zweiten Weltkrieg von den Nazis zwangsrekrutiert.
Den Aloyse David gouf am Zweete Weltkrich vun den Nazien zwangsrekrutéiert.

Ende 1942 desertierte er und versteckte sich in Redingen bei Marie Moes, die er 1945 heiratete.
Enn 1942 ass hien desertéiert an huet sech zu Réiden op der Atert bei der Marie Moes, mat deem hie sech den 2.

Nach dem Krieg kam er nach Diekirch, wo er bis zu seiner Pensionierung 1978 als Beamter bei der Staatssparkasse Luxemburg arbeitete.
Januar 1945 bestuet huet, verstoppt. Nom Krich ass hien op Dikrech komm, wou hie bis zu senger Pensioun am Joer 1978 als Beamten op der Spuerkeess geschafft huet.

Danach widmete sich Aloyse David der Genealogie und kam zur lokalen Geschichte von Diekirch.
Duerno huet den Aloyse David sech mat Genealogie beschäftegt an ass iwwer dee Wee op déi Dikrecher Lokalgeschicht komm.