Lucas Spampinato er en fodboldtræner og fransk forfatter[1][2][3] født December 6, 1989 i Grenoble.
Lucas Spampinato er fótboltaþjálfari og franska rithöfundur fæddist 6. DESEMBER 1989 í Grenoble.
Matador er en dansk tv-serie i 24 afsnit produceret i 1978-1981.
Matador danskur sjónvarpsþáttur í 24 hlutum sem framleiddur var á árunum 1978 - 1981.
Den er instrueret af Erik Balling efter en idé af Lise Nørgaard, der sammen med Paul Hammerich, Karen Smith og Jens Louis Petersen skrev manuskriptet, mens tegneren Arne Ungermann stod for de vignetter, der indleder og afslutter hvert af de 24 afsnit.
Honum var leikstýrt af Erik Balling eftir hugmynd eftir Lise Nørgaard, sem ásamt Paul Hammerich, Karen Smith og Jens Louis Petersen skrifuðu handritið, en teiknimyndateiknarinn Arne Ungermann sá um teiknimyndasögurnar sem hefjum og ljúka hverjum þætti.
Seriens musikalske tema er komponeret af Bent Fabricius-Bjerre.
Þemalag seríunnar var saminn af Bent Fabricius-Bjerre .
Serien følger livet i en dansk provinsby fra 1929 til 1947.
Serían fylgist með lífinu í dönsku sveitaþorpi frá 1929 til 1947.
Hovedpersonen Mads Andersen-Skjern kommer i 1929 som handelsrejsende til den søvnige stationsby Korsbæk.
Aðalpersónan Mads Andersen-Skjern kemur árið 1929 í viðskiptaerindum í rólega stöðvarbæinn Korsbæk.
Han opfatter hurtigt, at byens næringsliv stagnerer og grundlægger en tøjforretning, der udkonkurrerer byens enerådende Damernes Magasin.
Hann áttar sig fljótt á því að atvinnulíf borgarinnar er staðnað og stofnar fatabúð sem tekur framúr einu verslun bæjarins, Damernes Magasin.
Ursula Kroeber Le Guin (født 21. oktober 1929 i Berkeley, Californien, død 22. januar 2018[1]) var en amerikansk forfatterinde, essayist, digter, oversætter og fransklærer, mest kendt for sine fantasy og science fiction bøger.
Ursula Kroeber Le Guin (fædd 21. október 1929 í Berkeley, Kaliforníu, dáin 22. janúar 2018 [1] ) var bandarískur rithöfundur, esseyisti, skáld, þýðandi og frönskukennari, þekktust fyrir fantasíur og vísindaskáldskap. Þekktustu bókaraðir hennar eru Hainish-bækurnar og Earthsea-bækurnar. Aðeins ein bóka hennar, Galdramaðurinn, hefur verið þýdd á íslensku.
Stepanakert (Ստեփանակերտ; kaldet Khankendi (Xankəndi) af Aserbajdsjan) er den største by og hovedstad i Republikken Nagorno-Karabakh, en de facto uafhængig republik, selvom den internationalt er anerkendt som del af Aserbajdsjan.[1] Der er omkring 53.000 indbyggere i byen, som i overvejende grad er etnisk armeniere.
Stepanakert (Ստեփանակերտ; kölluð Kankendi (Xankəndi) í Aserbaísjan ) er stærsta borg og höfuðborg Artsak-lýðveldisins, sem er í reynd sjálfstætt lýðveldi, þótt alþjóðasamfélagið líti á það sem hluta af Aserbaísjan. [1] Um 53.000 búa í borginni, aðallega Armenar.
Dansk Folkeparti (partibogstav O; normalt forkortet DF) er et dansk politisk parti, der blev stiftet i 1995 af fire udbrydere fra Fremskridtspartiet.
Danski þjóðarflokkurinn ( flokksbréf O ; venjulega skammstafað DF ) er danskur stjórnmálaflokkur sem var stofnaður árið 1995 af fjórum brotum frá Framsóknarflokknum .
Ved Folketingsvalget 2019 blev partiet det næststørste parti i Oppositionen med 8,7 % af stemmerne og 16 mandater, en voldsom tilbagegang fra forrige valg.
Í alþingiskosningunum 2019 varð flokkurinn næst stærsti flokkurinn í stjórnarandstöðunni með 8,7 % atkvæða og 16 þingsæti, sem er mikill samdráttur frá fyrri kosningum. asdfsadfasd flokksins er lýst sem þjóðar- íhaldssömum, félags-íhaldssömum og hægri-popúlistum .
Partiets ideologi betegnes som nationalkonservativt, socialkonservativt og højrepopulistisk.[5] I det danske partipolitiske spektrum placeres det som et centrum-højre-parti.[6] Undersøgelser viser, at mens vælgerne i de første mange år siden stiftelsen betragtede partiet som det mest højreorienterede i Folketinget, er denne holdning siden omkring 2010 blevet mindre udpræget.
Í danska flokkspólitíska litrófinu er hann asadf sem mið-hægri flokkur. [2] Kannanir sýna að þó að kjósendur hafi á fyrstu mörgum árum frá stofnun litið á flokkinn sem hægrisinnaðasta í Folketing, þá hefur þessi staða orðið minna áberandi síðan í kringum 2010.
I 2015 blev det betragtet som mindre højreorienteret end Liberal Alliance og Det Konservative Folkeparti.
Árið 2015 var það talið minna hægrisinnað en Frjálslynda bandalagið og Íhaldsflokkurinn .
Partiet opfatter sig selv som et dansk midterparti.[7]
Flokkurinn skynjar sjálfan sig sem danskan miðjuflokk . [3]
Kort, der viser strædets placering.
Staðsetning sundsins.
Otrantostrædet (italiensk: Canale d'Otranto) er et stræde i Middelhavet mellem Italien i vest og Albanien i øst.
Otrantósundið (albanska : Kanali i Otrantos, ítalska : Canale d'Otranto, gríska: Στενό του Οτράντο) er sund í Miðjarðarhafi milli Ítalíu í vestri og Albaníu í austri.
Det forbinder Adriaterhavet med Det Ioniske Hav.
Það tengir Adríahafið við Jónahaf . Punta Palascìa á sundinu er austasti oddi Ítalíu.
Strædets bredde er 45-55 sømil og det er ca. 740 m. dybt.
Sundið er 45-55 sjómílur breitt og er um 740 m. djúpt.
Otrantostrædet er navngivet efter den italienske by Otranto.
Otrantósundið er nefnt eftir ítölsku borginni Otranto.
Hans Jacobsen (født 29. november 1938 på Bakka i Glyvrar, Færøerne, død 17. december 2011), også kendt som Hans á Bakka, var entreprenør og stifter af Færøernes største lakseopdrætsvirksomhed, Bakkafrost.
Hans Jacobsen (fæddur 29. nóvember 1938 á Bakka í Glyvrum í Færeyjum, dáinn 17. desember 2011 ), einnig þekktur sem Hans á Bakka, var frumkvöðull og stofnandi stærsta laxeldisfyrirtækis Færeyja, Bakkafrost.
Bakkafrost har i dag udviklet sig til at være en af de største fiskeopdrætsvirksomheder i verden.[1]
Bakkafrost hefur í dag þróast í eitt stærsta fiskeldisfyrirtæki í heimi. [1]
I 1972 byggede Bakkafrost en ny fabrik, og begyndte at producere flere færdigvarer fra sild, og producerede nu også sild i dåse.
Árið 1972 byggði Bakkafrost nýja verksmiðju og fór að framleiða fleiri fullunnar vörur úr síld og framleiðir nú einnig niðursoðna síld.
Vodskibene landede nu fisk direkte til fabrikken på Bakka.
Nótaskipin lönduðu nú fiski beint í verksmiðjuna á Bakka.
Hans Jacobsen og brødrene forsøgte sig med opdræt af hvilling, fladfisk, og sortmundet kutling,[1] men i 1979 begyndte med lakseopdræt,[2] og i 1986 opkøbte de virksomheden Faroe Salmon.
Hans Jacobsen og bræðurnir reyndu að rækta hvítla, flatfisk og svartmynt rjúpu, [1] en árið 1979 hófst laxeldi [2] og árið 1986 keyptu þeir fyrirtækið Faroe Salmon.
I 1989 gav Jacobsen direktørstillingen videre til sin søn, Regin Jacobsen.
Árið 1989 færði Jacobsen stöðu forstöðumanns til sonar síns, Regins Jacobsen.
Regin Jacobsen havde på det tidspunkt været økonomichef i virksomheden siden 1982, hvor han var 16 år.[1][7]
Regin Jacobsen hafði á þessum tíma verið fjármálastjóri fyrirtækisins frá árinu 1982, þá 16 ára gamall. [1] [2]
Fra 1990 - 2007 var Hans Jacobsen bestyrelsesformand for Bakkafrost, og derefter menigt bestyrelsesmedlem til 2010.[1]
Frá 1990 - 2007 Frá 1990 - 2007 var Hans Jacobsen stjórnarformaður Bakkafrosts og síðan venjulegur stjórnarmaður til ársins 2010 . [1]
Hans Jacobsen var meget involveret i lokalsamfundet, og var blandt andet medlem af byrådet i Runavíkar kommuna i 12 år, og havde også andre bestyrelsesposter i lokalsamfundet.[8]
Hans Jacobsen tók mikinn þátt í bæjarfélaginu og sat í bæjarstjórn Runavíkur í 12 ár og gegndi einnig öðrum stjórnarstörfum í sveitarfélaginu. [1]
Jacobsen var en meget religiøs mand, og var aktiv i troslivet i lokalsamfundet.
Jacobsen var mjög trúaður maður og var virkur í trúarlífinu í sveitarfélaginu.
Han var med til at få bygget det lokale missionshus, var kordegn i kirken, og var senere også med til at stifte en frikirke på Skålefjorden.[9]
Hann hjálpaði til við að byggja trúboðshúsið á staðnum, var sóknarfulltrúi í kirkjunni og síðar aðstoðaði hann við stofnun fríkirkju í Skálafirðinum. [1]
Hans Jacobsen blev født i Glyvrar den 29. november 1938 i et hjem med 5 søskende, tre brødre og to søstre.[2] Familien havde boet i området i 16 generationer tilbage til 1600-tallet.[3] Området i bygden Glyvrar ved Skålefjorden på Østerø, hvor Jacobsen blev født, kaldes »Bakka«, af hvilken grund han fik kaldenavnet Hans á Bakka.
Hans Jacobsen fæddist á Glyvrum 29. nóvember 1938 á heimili með 5 systkinum, þremur bræðrum og tveimur systrum. [1] Fjölskyldan hafði búið á svæðinu í gegnum 16 kynslóðir, aftur til 17. aldar. [2] Svæðið í sveitinni Glyvrar við Skálafjörð á Austurey, þar sem Jacobsen fæddist, er kallað »Bakka«, og fékk hann af því viðurnefnið Hans á Bakka.
Efter børneskolen i den lille bygd gik Jacobsen videre til den Færøernes Folkehøjskole, hvor den færøske poet Símun av Skarði var rektor og lærer.
Eftir barnaskóla í litla þorpinu fór Jacobsen í Færeyska lýðháskólann þar sem færeyska skáldið Símun av Skarði var skólastjóri og kennari.
Da Jacobsen var færdig med højskolen valgte han at rejse til Danmark for at studere på handelshøjskolen Købmandshvile i Rungsted.[4][2]
Þegar Jacobsen lauk lýðháskólanum kaus hann að ferðast til Danmerkur til að læra við Købmandshvile viðskiptaháskólann í Rungsted. [1] [2]
Familien Jacobsen havde i mange generationer haft handelen i bygden Glyvrar.
Jacobsen fjölskyldan hafði í margar kynslóðir verslað í þorpinu Glyvrar.
Forældrene, Johan Hendrik Jacobsen og Jútta Jacobsen, havde et tørrehus til at tørre saltfisk i, men i 1960'erne var de traditionelle tørrehuse omkring på Færøerne ved at blive erstattet af moderne fiskefabrikker, og tørrehuset i Bakka måtte også lukke.
Foreldrarnir, Johan Hendrik Jacobsen og Jútta Jacobsen, áttu þurrkhús til að þurrka saltfisk í, en sjötta áratug síðustu aldar var verið að skipta út hefðbundnum þurrkhúsum í kringum Færeyjar fyrir nútíma fiskiðjuver og einnig þurfti að loka þurrkhúsinu á Bakka.
Da Hans Jacobsen vendte tilbage til Færøerne fra sit ophold i København måtte han derfor finde andet arbejde end hvad hans forældre kunne tilbyde.[5]
Þegar Hans Jacobsen sneri aftur til Færeyja úr Kaupmannahöfn varð hann því að finna sér aðra vinnu en foreldrar hans gátu boðið upp á. [1]
De fleste, som var bosatte i bygderne langs med Skålefjorden, beskæftigede sig med sild, og på Bakka havde man allerede i 1912 bygget et ishus for at kunne holde silden kølig hele året rundt.
Flestir sem bjuggu í þorpunum við Skálafjörðinn Skálafjörðinn stunduðu síldarvinnu og árið 1912 hafði verið byggt kælihús á Bakka til að halda síldinni kaldri allt árið um kring.
Efter at der i mange år havde været småt med sild, begyndte fiskerne i 1967 igen at fiske sild i Skålefjorden.[6]
Eftir margra ára síldveiðar hófu sjómenn aftur síldveiðar í Skálafirði árið 1967. [1]
I 1968 da Hans Jacobsen var 29 år gammel startede han sammen med brødrene Roland og Martin Jacobsen en fiskevirksomhed som producerede færdigvarer af sild.
Árið 1968, Árið 1968, þegar Hans Jacobsen var 29 ára, stofnaði hann útgerð með bræðrum sínum, Roland og Martin Jacobsen, sem framleiddi fullunnar afurðir úr síld.
De byggede deres første fabrik på Bakka i Glyvrar, og firmaet fik navnet Bakkafrost.[1]
Þeir byggðu sína fyrstu verksmiðju á Bakka í Glyvrum og fékk fyrirtækið nafnið Bakkafrost. [1]
Les Humphries Singers (i smal udgave) i Eurovision Song Contest 1976
Les Humphries Singers í Eurovision-söngvakeppninni 1976
Les Humphries Singers var en popgruppe, der i første halvdel af 1970'erne var meget populære i store dele af Europa, herunder i Danmark.
Les Humphries Singers var poppsveit sem á fyrri hluta áttunda áratugarins naut mikilla vinsælda víða í Evrópu.
Gruppen, der havde basis i Vesttyskland, blev grundlagt af Les Humphries (1940-2007), der var flyttet til Hamborg fra fødelandet Storbritannien.
Hljómsveitin var með aðsetur í Vestur-Þýskalandi og var stofnuð af Les Humphries (1940-2007), sem hafði flutt til Hamborgar frá heimalandi sínu, Bretlandi .
Sammen med Jimmy Bilsbury gik han i gang med at etablere en gruppe, der med basis i gospelmusikken og hippiestilen sang og formidlede glad popmusik og smittende sceneshows.
Ásamt Jimmy Bilsbury stofnaði hann sveit sem flutti gospeltónlist og hippatónlist og glaðlega popptónlist í hressilegum sviðssetningum.
Desuden var der tale om en ret stor gruppe sangere, 10-15 i gruppens storhedstid, der kom fra et bredt udsnit af lande.
Nokkuð stór hópur söngvara kom fram með hljómsveitinni, 10-15 á blómaskeiði hópsins, sem kom víða að.
Gruppen eksisterede i perioden 1969-1977, men først fra 1970 kom der for alvor gang i projektet.
Hljómsveitin starfaði á árunum 1969 - 1977, en það var ekki fyrr en árið 1970 sem verkefnið hófst fyrir alvöru.
I de følgende par år havde gruppen hits som We are Goin' down Jordan, Mamma Loo, Mexico, Carnival og Kansas City.
Á næstu árum átti hópurinn smelli eins og We are Goin' down Jordan, Mamma Loo, Mexico, Carnival og Kansas City .
Efterhånden mistede gruppen populariteten, og sidste større optræden fandt sted ved melodigrandprix i 1976, hvor de fremførte Sing Sang Song, der dog blot blev nummer 15.
Vinsældir sveitarinnar fóru minnkandi og síðastu stóru tónleikarnir voru í söngvakeppni evrópskra sjónvarpsstöðva árið 1976, þar sem þau fluttu Sing Sang Song, sem náði aðeins í 15. sæti.
Gruppen blev opløst, da Les Humphries brat forlod Vesttyskland af skattemæssige årsager og flyttede til London.
Hljómsveitin leystist upp þegar Les Humphries yfirgaf Vestur-Þýskaland skyndilega af skattalegum ástæðum og flutti til London.
Nogle af gruppens medlemmer fik senere succes i andre sammenhænge, f.eks. Liz Mitchell, der blev et centralt medlem i Boney M, Jürgen Drews, der fik en stor solokarriere i Tyskland og John Lawton, der blev medlem af Uriah Heep.
Nokkrir meðlimir hennar náðu síðar góðum árangri í tónlistarheiminum, eins og Liz Mitchell sem varð lykilsöngkona í Boney M, Jürgen Drews, sem átti farsælan sólóferil í Þýskalandi og John Lawton, sem varð meðlimur Uriah Heep .