Dimitri Kristo Vangjeli (8. září 1872 - 1. dubna 1957) byl albánský fotograf z vesnice Prodan v okrese Kolonje .
Dhimitër Kristo Vangjeli (8 shtator 1872 - 1 prill 1957) ishte fotograf shqiptar nga fshati Prodan të rrethit Kolonjës.
Díky své vášni pro fotografii, založil fotografickou laboratoř a studio, které podle zdrojů sahá do prvního desetiletí 20. století.
Në sajë të pasionit të tij për fotografinë, ai brenda një kohe të shkurtër e shndërroi dyqanin në një laborator fotografik por jo studio, që sipas trashëgimtarëve e ka zanafillën që në fillimet e 1900-ës.
S vášní a vizí fotografa a jako muže, který miloval svou práci, kterou si vybral, projel Vangjeli se svou fotografickou kamerou všechny vesnice okresu Kolonje a stal se osobou známou a milovanou svými současníky.
Me pasionin e vizionin e fotografit dhe si njeri që e dashuronte punën e profesionin që kishte përzgjedhur, Vangjeli me aparatin fotografik në krah shëtiti në të gjithë fshatrat e Kolonjës duke u shndërruar në një person të njohur e të dashur për bashkëkohësit e tij.
Jako putovní fotograf je jedním z mála, který se zaměřil na život téměř všech vesnic se všemi životními cykly, od narození, křtu, manželství až po pohřební obřady.
Si fotograf shëtitës, është ndër të paktët që ka në qendër të fotografisë jetën e pothuajse gjithë fshatrave me të gjitha ciklet e jetës, që nga lindja, pagëzimi, martesa deri edhe tek ceremonitë mortore.
Jeho fotografie jsou přesným odrazem života lidí v okresu Kolonje v první polovině 20. století.
Fotot e tij janë pasqyrim i saktë i gjendjes së Kolonjës në gjysmën e parë të shek. XX.
Významnou postavou albánské fotografie devatenáctého a dvacátého století byl Korçi Vani Burda (1875-1949).
Një figure e shquar e fotografisë shqiptare në kapërcyell të shekujve XIX dhe XX, është edhe korçari Vani Burda (1875-1949).
Zanechal své stopy nejen zde, ale také ve velkém vlasteneckém hnutí Národní renesance.
Ai ka lënë gjurmë jo vetëm këtu, por edhe në lëvizjen e madhe atdhetare të Rilindjes Kombetare.
Burda se nevěnoval pouze fotografii, ale také kresbě a poezii.
Gjithashtu Burda, ka lëvruar, gjithmonë në ndihmë të fotografisë, edhe vizatimin dhe vjershëtarinë.
Jeho mysl a ruka vytvořily mnoho vlasteneckých tématických portrétů a portrétů prominentních osobností v národní historii.
Mendja dhe dora e tij kanë krijuar shumë fotografi me temë patriotike e, po ashtu disa portrete të njerëzve të shquar të historisë kombëtare.
Kristaq Sotiri (1883-1970) byl albánský fotograf. Od roku 1922 pracoval jako fotograf a vyznačoval se portréty.
Kristaq Sotiri (1883-1970) - Që në 1922 punon si fotograf dhe dallohet për portretin.
Celý svůj život pracoval ve městě Korça.
Ai punoi gjithë jetën e tij në Korçë.
Cílem jeho hledáčku fotoaparátu bylo mnoho lidí ve městě Korca a okolních provinciích, fotografoval nejen notoricky známé, ale také neznámé - žebráky a tuláky a celou řadu svatebních fotografií nevěst a ženichů ve svatební den.
Brënda objektivit të aparatit të tij kanë nëpërkaluar imazhet e shumë njerëzve të qytetit të Korcës dhe krahinave përreth, të njohur e "me grada", por edhe të panjohur, lypsarë e endacakë e, shpesh shumë dhëndurë e nuse të reja ditën e martesës. Nxënës i Sulidhit, i cili emigroj në SHBA në 1923 dhe punoi si fotograf në New York dhe Los Angeles. Të njëjtin vit 1923 ai u kthye në vendlindjen e tij Korçë dhe me piktorin Vangjush Mio hapi studion Sotiri.
Dedë Jakova byla fotografka ze Shkodry, která darovala státu asi 50 tisíc negativů, na skleněných deskách a celloloidu, ve formě 10 cm x 15 cm až 6 cm x 9 cm.
Dedë Jakova ishte një fotograf shkodran që i dhuroi shtetit rreth 50 mijë negativë, në xham dhe celoloid, me format 10 cm x 15 cm deri 6 cm x 9 cm.
Podle tvrzení lidí ze Shkodry byla Dedë Jakova fotografka se zaměřením na mládež.
Dedë Jakova ishte fotografi i rinisë. Kështu e quante populli i Shkodrës.
Byl také tehdejší fotožurnalistkou a podnikala od roku 1930 do roku 1959.
Ai ishte dhe si fotoreporter për kohën dhe e zhvilloi veprimtarinë e tij nga viti 1930 dhe deri 1959.
V jejím fondu je zachyceno celá řada témat, jako je historie, etnografie, urbanismus, divadlo a mnoho dalších oblastí.
Në fondin e tij zbulojmë një larmi temash si histori, etnografi, urbanistikë, teatër e shumë të tjera të rëndësishme.
Albánský fotograf Ymer Bali ukončil odborné studium v Rakousku v roce 1930 .
Ymer Bali i kryen studimet në Austri më 1930.
Rodák z Tirany byl velmi aktivní.
I lindur në Tiranë pati një aktivitet të madh.
Je známý svými portréty a skupinovými fotografiemi.
Dallohet për portrete dhe për fotografi kolektive.
Oženil se a staral se o svůj bohatý obrazový archiv.
Ai nuk u martua, nuk la pas asnjeri që të merrej me arkivën e tij të pasur.
Po jeho smrti jeho neteř předala jeho archiv Ústřednímu státnímu archivu v Tiraně.
Pas vdekjes një mbesë e tij dorëzoi (dhuroi) arkivën e tij në Arkivin Qëndror të Shtetit në Tiranë.
Shan Pici byl albánský fotograf.
Shan Pici fotograf shqiptar.
Byl aktivní přes půl století od roku 1924 do roku 1976 a ve svém archivu zanechal asi 80 000 skleněných fotografických desek a filmových negativů různých velikostí.
Me aparatin e tij fotografik, Pici, me një krijimtari gjysmë shekullore 1924- 1976 ka lënë në arkivin e tij rreth 80 000 pllaka filmi dhe negativë të madhësive të ndryshme.
Ali Bakiu ( 1911 - 10. května 1981 ) byl albánský fotograf.
Ali Bakiu (1911-1981) lindi në Tiranë.
Narodil se v roce 1911 v Tiraně. Za vlády Ahmeta Zog se zabýval komerční fotografií.
Në kohën e Zogut u mor me aktivite tregtare dhe gjatë kësaj kohe nuk u ndahej librave dhe pasionit të tij për fotografinë.
Korespondoval si s mnoha fotografickými firmami a ateliéry po celém světě, což mu umožnilo zavedení moderních fotografických nástrojů v Albánii.
Kishte korrespondencë me shumë firma e studio fotografike të botës duke mundësuar futjen e mjeteve moderne fotografike në Shqipëri.
Za své politické přesvědčení byl uvězněn na 25 let.
Për bindjet e tij politike burgoset 25 vjet.
Zemřel 10. května 1981 ve věku 70 let.
Vdiq në 10 maj 1981 në moshën 70 vjeçare.
Kristo Shuli, plné jméno Kristo Panajot Shuli, také známý jako Kristo Sulidhi (1858-1938), byl albánský fotograf a spisovatel na konci 19. a počátku 20. století.
Kristo Shuli, emri i plotë Kristo Panajot Shuli, i njohur gjithashtu si Kristo Sulidhi, (1858-1938), ishte një fotograf shqiptar dhe shkrimtar i shekullit të 19-të dhe fillimit të shekullit të 20-të.
Narodil se ve vesnici Marjan v regionu Opari (nyní součást obce Maliq v Korça, v jihovýchodní Albánii).
Ka lindur në fshatin Marjan të rajonit të Oparit (tani pjesë e komunës Maliq në Korçë, në juglindje të Shqipërisë).
Emigroval do Řecka, kde psal pro magazíny Anastase Kulluriotiho „Hlas Albánie“ a „Týden“.
Ai emigroi në Greqi ku shkroi në "javën" e Anastas Kullurioti "Zëri i Shqipërisë", (Greqisht: Η φωνή της Αλβανίας).
Jednou z jeho nejdůležitějších básní byla balada o 150 verších s názvem Albánci bojující v Gucii.
Një nga poezitë e tij më të rëndësishme ishte një baladë me 150 vargjeve, me titull Shqiptarët që luftojnë në Gucia.
Vrátil se do Albánie a pracoval v Korça jako fotograf.
Ai u kthye në Shqipëri dhe punoi në Korçë si fotograf.
Jednou z jeho nejvýznamějších fotografií je ta, která dokumentuje první albánskou školu otevřenou v roce 1887.
Një nga fotot e tij më të rëndësishme është ajo që dokumentonte shkollën e parë shqipe, e hapur në vitin 1887.
Shuli byl také známý fotografováním mnoha lidí zapojených do renesančního hnutí, jako jsou známí bojovníci za svobodu Shahin Matraku a Kajo Babeni, čímž se stal jedním z propagandistů hnutí.
Shuli është gjithashtu i njohur për fotografinë e shumë njerëzve të përfshirë në lëvizjen Rilindja, siç janë luftëtarët e njohur të lirisë Shahin Matraku dhe Kajo Babjeni, duke u bërë kështu një nga propagandistët e lëvizjes.
V roce 1892 Shul odcestoval do Shkodra, aby se setkal s fotografem Kelem Marubim a Kole Idromeno, s nimiž sdílel své profesní dovednosti.
Më 1892 Shuli shkoi në Shkodër për t'u takuar me Kel Marubi dhe Kolë Idromeno me të cilët ndau përvojën e tij.
Shuli byl švagrem známého albánského fotografa Kristaqa Sotiriho, který byl bývalým studentem Shuli.
Shuli ishte kunati i fotografit të mirënjohur shqiptar Kristaq Sotiri, i cili ishte ish-nxënës i Shulit.
Albánská vláda Krista Shuliho posmrtně vyznamenala za vlastenecké aktivity.
Kristo Shuli u dekorua pas vdekjes nga qeveria shqiptare për aktivitetet e tij patriotike.
Ilia Xhimitiku známý jako Lilo Xhimitiku (Berat, 20. července 1907 - 7. března 1977 ) byl prominentní albánský fotograf.
Ilia Xhimitiku i njohur si Lilo Xhimitiku(Berat, 20 korrik 1907 - 7 mars 1977) ka qenë fotograf i shquar beratas.
Narodil se 20. července 1907 do rodiny obchodníků.
Lindi në lagjen "Goricë" të qytetit të Beratit, në një familje tregtarësh.
V roce 1925 mu jeho bratr Milto Gimitiku daroval fotoaparát Kodak typu 6 x 9, který přivezl z Itálie .
Në vitin 1925 vëllai i tij, Milto Xhimitiku, i dhuron një aparat 6 x 9 të tipit "Kodak", që e kishte sjellë nga Italia.
Krátce spolupracoval s Palokem Gurashinem.
Ai punoi për pak kohë me Palok Gurashin.
Později navázal úzké vazby s Marubim (1929–1930, když sloužil v armádě ve Skadaru) a s dalšími fotografy.
Më vonë ai krijoi lidhje të afërta me Marubët (1929–1930, ndërsa kryente shërbimin ushtarak në Shkodër) dhe me fotografë të tjerë.
V roce 1936 podnikl první známý výlet do Itálie.
Në vitin 1936 bëri udhëtimin e parë njohës drejt Italisë.
Navštívil Barin, Sicílii, Neapol, Řím, Florencii, Milán a Janov.
Vizitoi Barin, Sicilinë, Napolin, Romën, Firencen, Milanon e Gjenovën.
Zde mu byly poskytnuty nejmodernější materiály a přístroje, razítka, roztoky, papíry nebo suchá pečeť (známá jako jediná svého druhu).
Këtu ai u pajis me materiale dhe aparate nga më moderne të kohës, stampatricë, solucione, letër, vulë e thatë (e njohur e që mbahet e vetmja në llojin e saj).
Jako muž se širokým společenským uznáním a jasnou vizí civilizovaného světa byl nadšený portrétováním a přírodou.
Si njeri me njohje të gjera shoqërore dhe me vizion të qartë nga bota e qytetëruar, ishte i pasionuar sidomos pas portretit dhe natyrës.
Později se věnoval komponování a věnoval se dokumentováním skutečností, událostí nebo všedních dnů.
Më vonë iu kushtua edhe kompozimit, dhe u angazhua në fiksimin e fakteve, ngjarjeve apo ditëve të shënuara.
Fond jeho archivů byl obrovský.
Fondi i arkivave të Xhimitikut ishte i jashtëzakonshëm.
Na konci druhé poloviny minulého století dokumentoval důležité události v historii Albánie.
Ai fiksoi ngjarje të rëndësishme të historisë së Shqipërisë në kapërcimin e gjysmës së dytë të shekullit të kaluar.