Mahfil u Sultan Ahmet Džamija, Istanbul.
Ruang azan di Masjid Sultan Ahmed II (Masjid Biru), Istanbul.
Mahfil je dio (balkon) u džamiji, galerija gdje uglavnom klanjaju žene.
Makbariyah (المكبرية) adalah suatu ruangan yang tinggi di dalam sesebuah masjid, merupakan tempat di mana para muazzin atau bilal melaungkan azan.
Mahfil je i mjesto odakle mujezin poziva na molitvu.
Ia juga tempat muballigh dalam solat mengulang kembali bacaan imam yang melibatkan pergerakan dalam solat dengan lebih nyaring agar dapat didengari oleh para jemaah.
Običaji
Ciri-ciri
Fejzulah Hadžibajrić piše: "U prolazu kroz Stambol znao sam da se stambolske hadžije okupljaju u Haremu u Mekki pod mujezinskim mahfilom, a u Medini u predjelu Ashabi-suffe, te sam se i tamo zadržavao."[1]
Makbariyah biasanya berada di bahagian dalam masjid, berdekatan dengan mihrab. hal ini dapat memudahkan para muballigh untuk menyampaikan bacaan imam kepada para jemaah.
U okviru činjenja ibadeta u Begovoj džamiji u Sarajevu, uči se Kadi-ašer.
Kebiasannya, makbariyah hanya terdapat di masjid-masjid di timur tengah dan di negeri-negeri bawah pemerintahan Uthmaniyah.
"Pred samo podne svaki dan (osim petka) ima se učiti na mahfilu Suret-ul Mulk (Tebareke), a pred ikindiju, također na mahfilu Suret-un Nebe' (Amme)".[2]
Makbariyah bukanlah sesuatu ciri yang wajib ada dalam sesebuah masjid. Maka, tidak semua masjid mempunyai makbariyah sepertimana yang kita lihat di Malaysia. Kewujudan makbariyah di Nusantara Makbariyah hanya terdapat pada sebahagian masjid di Sumatera sahaja, seperti Masjid Raya Al-Mashun di Medan, Masjid dan sebagaimya.