Зимина Нина Николаевна (11 октябрь 1942 йыл — 24 июнь 2014 йыл) — уҡытыусы, шағир, яҙыусы, тәржемәсе һәм йәмәғәтсе. 1996 йылдан Рәсәй Федерацияһы һәм Башҡортостан Республикаһы Яҙыусылар союздары ағзаһы. Белорет ҡалаһының почётлы гражданы (2011).
Nina Nikolaevna Zimina, nada o 11 de Outubro de 1942 e finada o 24 de Xuño de 2014, foi unha , poeta e tradutora de lingua rusa da república de Bashkortostán|baskira .
Нина Зимина 7-се синыфта уҡ шиғырҙар яҙа башлай, 9-сы класта уҡығанда ҡала гәзитендә тәүге шиғыры баҫылып сыға.
Nina comezou a escribir de nena e cando ía en noveno grao apareceu o seu primeiro poema publicado nun xornal local.
Ғүмеренең ахырына тиклем ижад итә, ҡаланың әҙәбиәтселәре түңәрәгендә әүҙем ҡатнаша.
e escribiu ata o fin da súa vida.
«Белорецкий рабочий» гәзите редакцияһында ойошторолған «Плавка» әҙәби берекмәһенә нигеҙ һалыусыларҙың береһе. Әҫәрҙәре Белорет ҡалаһының «Белорецкий рабочий» һәм райондың «Урал» гәзитендә йыш ҡына баҫылып тора, шиғри йыйынтыҡтары донъя күрә. Шиғырҙары шулай уҡ республика гәзит-журналдарында даими урын ала.
Moitos dos seus poemas publicáronse no xornal local, o , Beloretskii Rabochii e no Ural así como en numerosas colleitas de poesías.
Әҙип байтаҡ башҡорт шағирҙәренең әҫәрҙәрен урыҫсаға тәржемә итә.
Tamén traduciu ao ruso a diversos poetas baskires.
Йыйынтыҡтары
Coleccións
Радуга (1984), Незавершенный круг (1990), Живу с любовью (1991), Последний листок на тоненькой ветке (1993), Стихи в подарок любимому (1993), Солнышко под вечер (2000), Белая птица счастья (2006) Рассказы о любви, На семи ветрах, Этюд в бирюзовом свете, К горнему свету, На берегу Белой, От любви до разлуки, Белорецкое лето, Серебряная свирель, Под небом Белоречья, Зайчик солнечный на ладони, Бег за солнцем, Тихий вечер.
Radura (1984), Nezavershennii krug (1990), Zhivu s lubovu (1991), Poslednii listok na tonenkoii vetke (1993), Стихи в подарок любимому (1993), Солнышко под вечер (2000), Белая птица счастья (2006)
Нина Николаевна Зимина-Худовекова 1942 йылдың 11 октябрендә Башҡорт АССР-ының Белорет ҡалаһында тыуған[2].
Nina Nikolaevna Zimina-Khudovekov naceu na república socialista soviética de Baskiria , na cidade de Beloret[1].
Урындағы 15-се урта мәктәпте көмөш миҙал менән тамамлағас, бер йыл лаборант булып эшләп ала һәм 1961 йылда Магнитогорск дәүләт педагогия институтының рус теле һәм әҙәбиәте факультетына уҡырға инә[3].
Con seis anos pasou a polio e quedáronlle consecuencias ao longo da súa vida que lle impedían andar con liberdade[1]. Logo de se graduar na escola local № 15 traballou como axudante de laboratorio durante un ano e en 1961 ingresou no Instituto Pedagóxico Estatal de Magnitogorsk no departamento de lingua e literatura rusa[1].
Юғары һөнәри белем алғас, 1966—1976 йылдарҙа Белореттағы эшсе йәштәрҙең киске мәктәбендә урыҫ теле һәм әҙәбиәтен уҡыта. Артабанғы йылдарҙа тыуған ҡалаһында йәшәй һәм, бала саҡтан уҡ ауыр сиргә дусар булыуына ҡарамаҫтан, әҙәби ижад менән шөғөлләнә, төрлө сараларҙа әүҙем ҡатнаша, «Плавка» әҙәби берекмәһенә нигеҙ һалыусыларҙың береһе була, «Четверг» ижад берекмәһенә етәкселек итә.
Entre 1966 e 1976 ensinou lingua e literatura rusa nunha escola nocturna obreira da súa cidade natal e alí estivo involucrada na vida social e cultural, foi unha das fundadoras da asociación literaria Plavka e dirixiu a asociación cultural Chetver.
1996 йылда Рәсәй Федерацияһы һәм Башҡортостан Республикаһының Яҙыусылар союздарына ҡабул ителә. Ижади берекмәләр ағзалығына рекомендацияны уға Башҡортостандың халыҡ шағиры Мостай Кәрим бирә.
En 1996 admitírona na Unión de Escritores da Federación Rusa e na da República de Bashkortostán.
«Радуга над Агиделью» әҙәби премияһы лауреаты, «Лучшая башкирская книга 2007 года» конкурсы еңеүсеһе була[1].
En 2007 gañou o premio a mellor libro baskir do ano[1].
Алтай Википедияһы — Википедияның алтай телендәге бүлеге.
A Wikipedia en altai é a edición da enciclopedia libre Wikipedia en [[