برج ناقلي النبيذ
De Wijndragerstoren


برج ناقلي النبيذ أو ويندراخرستورن (Wijndragerstoren) هو برج في سور مدينة زوولا وجزء من تحصينات المدينة. يقع البرج يقع إلى الشرق من بوابة السمك (Vispoort) ويطل على الماء. بني البرج في القرن الخامس عشر على شكل اسطواني. يستخدم البرج حاليا كمطعم، ويعتبر رايكس مونيومنت. سمي بهذا الاسم، لأنه كان يستخدم من قبل ناقلي النبيذ منذ القرن السابع عشر.
De Wijndragerstoren in de stadsmuur van Zwolle is een muurtoren en onderdeel van de stadsverdedigingswerken. De toren staat ten oosten van de Vispoort aan het water.

وعاء الفلفل
Peperbus vanaf het Maagjesbolwerk

حريق عام 1815
De brand van 1815 op een oude prent

وعاء الفلفل (Peperbus) هو برج في زوولا من أواخر الحقبة القوطية تابع لكنيسة السيدة العذراء والدة الإله. "وعاء الفلفل" هو لقب لبرج السيدة، وسمي كذلك بسبب شكله الذي يشبه وعاء الفلفل الأسود. يبلغ ارتفاع البرج 75 مترا، ويمكن رؤيته من بعيد.
De Peperbus is een laatgotische toren in Zwolle behorende bij de Basiliek van Onze-Lieve-Vrouw-Tenhemelopneming. "Peperbus" is eigenlijk de bijnaam van de Onze-Lieve-Vrouwetoren, die de toren dankt aan zijn vorm, die lijkt op een peperbus. Met zijn hoogte van 75 meter is de markante toren al van veraf te zien.

برج وعاء الفلفل يحتوي على سلم لولبي إلى الشرفة الأولى على ارتفاع 51 متر ارتفاع، أي ما يعادل 236 درجة، وهي متاحة للزوار. أما الشرفة الثانية، فهي على ارتفاع 65 مترا ومغلقة.
De Peperbus is te beklimmen tot de eerste omgang die zich op 51 meter hoogte bevindt. Dit staat gelijk aan 236 traptreden. De tweede omgang is niet toegankelijk voor publiek en bevindt zich op 65 meter hoogte.

في عام 1815، دمر الجزء العلوي من البرج في حريق. تم ترميم البرج، وإعطائة القبة الحالية على النمط الكلاسيكي الحديث.
In 1815 werd het bovenste deel van de toren verwoest door een brand. De toren werd hersteld en voorzien van het huidige koepelvormige dak neoclassicistische stijl.

الترميم
Restauratie

من عام 2002 إلى عام 2005 تم ترميم برج وعاء الفلفل، لأن عيوبا هيكلية في البرج كانت قد نشأت خلال السنوات السابقة. في 2 نوفمبر 2004 ، وضعت أربعة أجراس وضعها في الجرسية ليصبح العدد الكلي للأجراس 51، وهي من أكبر الجرسيات في هولندا.
Van 2002 tot en met 2005 is de Peperbus grondig gerestaureerd, omdat er door de jaren heen veel bouwkundige gebreken aan de toren ontstonden. Op 2 november 2004 zijn er vier nieuwe klokken geplaatst in het carillon van de Peperbus waardoor het met 51 klokken één van de grootste carillons van Nederland is.

الارتفاع
Hoogte

بني وعاء الفلفل بين 1454 و1463. إلا أنه كان مبسطا من الأعلى. بعد احتراق برج كنيسة القديس ميخائيل في 1669، كانت هناك حاجة لبرج جديد لتمثيل مدينة زوولا. في 1727، بنيت قبة على شكل بصلة على أعلى البرج.
Hij was toen echter helemaal stomp van boven. Doordat de toren van de Grote of Sint-Michaëlskerk in 1669 afbrandde wilde men een nieuwe representatieve toren in Zwolle. In 1727 werd daarom een uivormige kap op de toren geplaatst.

يبلغ ارتفاع برج وعاء الفلفل 75 مترا. لفترة طويلة ، كان أطول برج في زوولا، ولكن لم يعد كذلك بعد بناء آيسلتورن. آيسلتورن هو مبنى مكتبي وهو جزء من فورستربورت ويبلغ ارتفاعه حوالي 96 مترا.
De Peperbus heeft een hoogte van 75 meter. Ooit stond het bekend als de hoogste toren van Zwolle, maar dat was het na de bouw van de IJsseltoren niet meer. De IJsseltoren, een kantoorgebouw, is een deel van de Voorsterpoort en is ongeveer 96 meter hoog.

أوتيل إيريرا أو إيريراهاوس (الفرنسية: Hôtel Errera، الهولندية Errerahuis) هو مبنى في بروكسل يقع على الشارع الملكي بالقرب من حديقة بروكسل ، مقابل القصر الملكي في بروكسل ، بمحاذاة قصر الفنون الجميلة. هو قصر للنبلاء بني بين عامي 1779 و1782.
Het Hotel Errera of het Errerahuis (Frans: Hôtel Errera) is een bouwwerk aan de Brusselse Koningsstraat, ter hoogte van het Warandepark, schuin tegenover het Koninklijk Paleis van Brussel, en grenzend aan het Paleis voor Schone Kunsten. Het is een stadspaleis gebouwd tussen 1779 en 1782.

صمم البيت من القرن الثامن عشر على الطراز الكلاسيكي الحديث وبني تحت إشراف المهندس المعماري الفرنسي بارنابيه غيمار، الذي أشرف أيضا على العديد من المباني الأخرى في المنطقة المجاورة للميدان الملكي, الشارع الملكي وشارع القانون، بما في ذلك قصر الأمة وكنيسة القديس يعقوب على كودنبيرغ، وأوتيل بيلفيو ومباني المحكمة الدستورية ومحكمة التدقيق ومقر برلمان المجتمع الفرنسي في بلجيكا (أوتيل دي لين).
De 18e-eeuwse stadswoning in neoklassieke bouwstijl werd ontworpen en gebouwd onder supervisie van de Franse architect Barnabé Guimard, die eveneens tekende voor heel wat andere bouwwerken in de onmiddellijke omgeving van het Koningsplein, de Koningsstraat en de Wetstraat, waaronder het Paleis der Natie, Sint-Jacob-op-Koudenberg, Hôtel Bellevue, de gebouwen van het Grondwettelijk Hof en het Rekenhof en het Hôtel de Ligne.

كان المنزل في البداية مأوى مدنيا لدير خريمبيرخن، الذي حصل على الأرض للبناء من الإمبراطورة ماريا تيريزا من النمسا. تم شراء المنزل في عام 1868 من قبل المصرفي الإيطالي جاك إيريرا. في عام 1980 اشترت الدولة البلجيكية المبنى لإيواء كونسرفاتوار بروكسل الملكي.
Het huis was initieel de stadsrefuge van de abdij van Grimbergen, die de grond voor het bouwwerk van keizerin Maria Theresia van Oostenrijk kreeg. De woning werd in 1868 gekocht door de Italiaanse bankier Jacques Errera. In 1980 werd het gebouw aangekocht door de Belgische staat, die er een afdeling van het Brusselse Conservatorium in huisvestte.

في 8 ديسمبر 1983، تم تصنيف المبنى كمعلم للتراث المعماري. وفي عام 1992، استحوذ المجتمع الفلمنكي على العقار، ليتم استخدامه بعد الترميم ليكون المقر الرسمي للحكومة الفلمنكية.
Op 8 december 1983 werd het gebouw geklasseerd als monument van onroerend erfgoed. In 1992 verwierf de Vlaamse Gemeenschap het pand om het na restauratie in gebruik te nemen als ambtswoning van de Vlaamse regering.

جلسة علنية للجنة التحقيق البرلمانية
Openbaar verhoor Parlementaire enquêtecommissie Woningcorporaties

التحقيق البرلمانية (بالهولندية parlementaire enquête) في هولندا هو التواصل مع الغرفة الأولى والثانية من البرلمان للحصول على معلومات حول موضوع معين. حق الفحص والتحقيق (Onderzoek- en enquêterecht): يحق للغرفة الأولى والثانية إجراء تحقيق برلماني أو فحص (Onderzoek) بعيدا عن الحكومة ودون إذن منها بخصوص موضوع من المواضيع أو أمر من الأمور. وأكثر أساليب التحقيق قوة أو شدة هو التحقيق البرلماني من خلال لجنة تحقيق برلمانية، في هذه الحالة يحق للغرفة المعنية الإستماع إلى الشهود بعد حلفهم لليمين، ويسري ذلك أيضا على أعضاء الحكومة من الوزراء وسكرتيري الدولة.
Een parlementaire enquête is in Nederland een middel dat de Eerste en Tweede Kamer kunnen gebruiken om informatie over een bepaald onderwerp te verkrijgen. Het parlementaire recht een enquêteonderzoek te houden is sinds 1848 vastgelegd in de Nederlandse Grondwet en sinds 1850 verder uitgewerkt in de Wet op de Parlementaire Enquête. Deze wet is in 2008 volledig herzien (Wet op de parlementaire enquête 2008).

الحتمية التاريخية مفهوم فلسفي سياسي مفاده أن للتاريخ البشري مسار نحو اتجاه معين، ولو أحطنا علما بكل العناصر والقوى التي تؤثر عليه يمكننا التنبؤ به أو التأثير عليه.يرتبط هذا المفهوم غالبا بكارل ماركس ومبدأ المادية التاريخية.
Historisch determinisme, het idee dat de menselijke geschiedenis een voorspelbare koers volgt, wordt vooral geassocieerd met Karl Marx en het historisch materialisme.

لا يزال الجدل قائما ما إذا كان ماركس يعتقد بمسار حتمي للتاريخ وما القوة المحركة لذلك. من بين من يهتم بفكر ماركس الحتمي الماركسيون، الذين يبحثون عن دروس استراتيجية لمشروعهم السياسي؛ وأيضا الوضعيون والتحليليون الذين يريدون اختزال فكر ماركس إلى مجموعة محددة من الفرضيات ، يمكنهم إثباتها أو (في الغالب) دحضها. في مؤلفات ماركس عدد من المرشحين ليكونوا القوة الدافعة للتاريخ ، ولكن هنالك تحفظات على كل منهم.
Of Marx werkelijk een deterministisch verloop aan de geschiedenis toekende, en wat de drijvende kracht erachter is, is onderwerp van discussie. Deterministische lezingen van Marx zijn te vinden onder marxisten, die er strategische lering uit willen trekken voor hun politieke project; en onder positivisten en analytici, die Marx' denken willen verengen tot een gesloten verzameling toetsbare hypothesen, die ze dan kunnen bewijzen of (vaker) weerleggen. In de werken van Marx zijn diverse kandidaten voor een drijvende kracht achter de geschiedenis aan te wijzen, maar ze komen elk met voorbehouden.

في مكان آخر في البيان مكتوب أن الصراع الطبقي في القرون الماضية كان ينتهي "في كل مرة إما بتحول ثوري للمجتمع كله، إما بهلاك كلتا الطبقتين المتصارعتين" ، مما جعل إريك هوبسباوم ينفي صفة الفكر الحتمي عن تلك الوثيقة.[1]
Elders in het Manifest wordt zelfs gesteld dat de klassenstrijd in voorgaande eeuwen altijd "eindigde met een revolutionaire omvorming van de gehele maatschappij of met de gemeenschappelijke ondergang der strijdende klassen", reden voor Eric Hobsbawm om het determinisme van het geschrift helemaal in twijfel te trekken.[1]

إن التكنولوجيا هي قوة دافعة أخرى محتملة للتاريخ. تأويل ماركس الحتمي التكنولوجي كان رائجا في الفكر الشيوعي السوفياتي، وكان جزءا من التحديث السريع لروسيا المتخلفة ما بعد الثورة.
Een andere mogelijke drijvende kracht achter de geschiedenis is de technologie. De lezing van Marx als een technologisch determinist was binnen het Sovjetcommunisme populair, en was mede aanleiding voor de snelle modernisering van het onderontwikkelde Rusland na de revolutie.

بحسب تأويل ديفيد هارفي لفكر ماركس، بناء على جزء من رأس المال، فإن ماركس لم يؤمن بالحتمية. يشير هارفي إلى أن ماركس لم يطرح في أي مكان في هذا الكتاب وجود عامل سببي أوحد للتاريخ, لكنه يعدد بعض العلاقات السببية. وفقا لهارفي يمكن تمييز ستة عوامل رئيسية يطرحها ماركس لتطور الرأسمالة:
Een lezing van Marx die het determinisme geheel uit zijn denken bant wordt gegeven door David Harvey, op basis deel één van Het kapitaal. Harvey wijst erop dat Marx nergens in dit boek één causale factor voor alle geschiedenis uit de doeken doet, en sowieso weinig causale verbanden legt. Volgens Harvey kunnen in Marx' evolutie van het kapitalisme zes belangrijke factoren worden onderscheiden:

التكنولوجيا ؛ نمط الإنتاج (النظام الاقتصادي); العلاقة مع الطبيعة ؛ إعادة إنتاج الحياة اليومية ؛ التمثيل العقلي العالم; العلاقات الاجتماعية.
technologie; productiewijze (economische ordening); verhouding tot de natuur; reproductie van het dagelijks bestaan; mentale voorstelling van de wereld; maatschappelijke verhoudingen.

هذه العوامل الستة مذكورة في حاشية واحدة تعتبر التكنولوجيا ما يكشف العوامل الأخرى، ولكن من دون عامل. وفقا لهارفي يجب اعتبار أن علاقة العوامل متبادلة (جدلية) وليست بنية سببية.[2]
Deze zes factoren worden tezamen in één voetnoot genoemd met technologie als degene die de overige "onthult", maar zonder dat sprake is van één bepalende factor. Volgens Harvey moeten de factoren dan ook in onderlinge samenhang (dialectisch) beschouwd worden en niet als een causale structuur.[2]

في البيان الشيوعي ، كتب ماركس و إنجلز "إن تاريخ أي مجتمع حتى الآن، ليس سوى تاريخ صراعات طبقية". نتائج الصراع الطبقي في ظل الرأسمالية هي "أمر حتمي"، ألا وهو النظام الاشتراكي. لا يمكن التنبؤ إلى ما سيؤول هذا الصراع، الجانب الحتمي هنا محدود: لم يعن ماركس سوى أن كل بروليتاريا ستختار نظام يلبي مصالحها الخاصة وبالتالي نظام غير رأسمالي. فكرة أن الصراع الطبقي محرك للتاريخ شائعة في الماركسية الكلاسيكية وأيديولوجية الديمقراطية الاجتماعية المبكرة. آمن بهذه الفكرة كل من ادوارد برنشتاين وفلاديمير لينين.
In het Communistisch manifest schrijven Marx en Engels dat "[de] geschiedenis van elke tot nog toe bestaande maatschappij [...] de geschiedenis van klassenstrijd [is]". De uitkomst van de klassenstrijd binnen het kapitalisme wordt hier "onvermijdelijk" genoemd, en is een socialistische ordening. Hoe deze strijd zich ontvouwt wordt niet voorspeld, zodat het deterministische aspect hier beperkt is: Marx meende slechts, dat iedere weldenkende proletariër voor zijn eigen belang zou kiezen en dus tegen het kapitalisme.

↑ http://www.lrb.co.uk/v33/n05/terry-eagleton/indomitable. مفقود أو فارغ |title= (مساعدة) ↑ استشهاد فارغ (مساعدة)
↑ Terry Eagleton. Indomitable. London Review of Books 33(5) (2011-03-03) ↑ (en) David Harvey, A Companion to Marx's Capital, 2010.

يروين فيرهوفن (ناردين, هولندا, 30 أبريل 1980) هو حارس مرمى.
Jeroen Verhoeven (Naarden, 30 april 1980) is een Nederlands voormalig betaald voetballer die dienstdeed als doelman. Anno 2017 komt hij op amateurbasis uit voor ASV De Dijk, dat uitkomt in de Tweede divisie.

De Beer uit Bussum يروّن فيرهوفين معلومات شخصية الميلاد 30 نيسان 1980 ناردن الجنسية هولندي اللقب الدب من بوسوم الطول 196 مركز اللعب حارس مرمى معلومات النادي النادي الحالي قالب:NL-VLAG ASV De Dijk مسيرة الشباب سنوات فريق قالب:NL-VLAG BFC قالب:NL-VLAG اياكس قالب:NL-VLAG RKC Waalwijk قالب:NL-VLAG FC Volendam قالب:NL-VLAG Ajax قالب:NL-VLAG FC Utrecht قالب:NL-VLAG FC Volendam قالب:NL-VLAG ASV De Dijk تعديل
Jeroen Verhoeven Persoonlijke informatie Bijnaam De Beer uit Bussum Geboortedatum 30 april 1980 Geboorteplaats Naarden, Nederland Lengte 196 cm Positie Doelman Clubinformatie Huidige club ASV De Dijk Rugnummer 30 Contract tot 2018[1] Jeugd BFC Ajax Senioren * Seizoen Club w 0(g) 2001–2002 2002–2009 2009–2012 2012–2015 2015–2016 2016– RKC Waalwijk FC Volendam Ajax FC Utrecht FC Volendam ASV De Dijk 0 0(0) 152 0(0) 3 0(0) 11 0(0) 4 0(0) 21 0(0) * Bijgewerkt op 28 april 2017 Portaal Voetbal

يروّن فيرهوفين
Jeroen Verhoeven

زفاف يهودي في المغرب متحف اللوفر الموقع باريس الفنان جون دولاكروا العام 1839 نوع لوحة زيتية الأبعاد 105 × 140 سم البوابة الفن و الثقافة
Joodse bruiloft in Marokko Museum Louvre Locatie Parijs Kunstenaar Eugène Delacroix Jaar 1839 Type Olieverfschilderij Afmetingen 105 × 140 cm Portaal Kunst & Cultuur

الإحتفاظ باللوحة
Herkomst

Le pouce en l’air.
Le pouce en l’air. La main. L’archet.

La main.
Le dessous de l’autre main très ombré.

L’archet.
Clair derrière.

Le dessous de l’autre main très ombré.
Le haïk sur la tête transparent par endroits. (...) (21 februari dinsdag, De joodse bruiloft. De moren en de joden bij de ingang de twee muzikanten. De violist.

Clair derrière.
De duim omhoog. De hand. De strijkstok.

Le haïk sur la tête transparent par endroits. (...) الثلاثاء 21 فبراير، الزفاف اليهودي. الموريون واليهود عند المدخل والموسيقيين الإثنين. الكمان. الإبهام. اليد. القوس. الجزء السفلي من اليد الأخرى جد مظلل. الضوء في الخلف. الحايك الشفاف على الرأس. (...)) — جون دولاكروا[3]
De onderkant van de andere hand in de schaduw. Licht erachter. De haïk op zijn hoofd op plaatsen doorschijnend. (...)) — Eugène Delacroix[3]

زفاف يهودي في المغرب (بالفرنسية: Noce juive au Maroc) هو عنوان لوحة للرسام ديلاكروا. رسمت اللوحة في عام 1839 بناء على مجموعة كتب ملاحظات ورسومات دونها الفنان خلال رحلة سابقة له إلى المغرب والجزائر دامت بضع سنوات، وهي واحدة من أفضل الأمثلة المعروفة على الإطلاق للإستشراق. يُحتفظ باللوحة الآن في .
Joodse bruiloft in Marokko (Frans: Noce juive au Maroc) is de titel van een schilderij van Eugène Delacroix. Hij schilderde het in 1839 op basis van aantekeningen en schetsen die hij maakte tijdens een reis naar Marokko en Algerije een paar jaar eerder. Het is een van de bekendste voorbeelden van het oriëntalisme in de schilderkunst.

في عام 1830 احتلت فرنسا في عهد الملك لويس فيليب الجزائر ااتي كانت خاضعة للإمبراطورية العثمانية. هذا التطور شكل اضطرابا وخطرا على المغرب باعتباره مجاورا للجزائر، فأرسل السلطان مولاي عبد الرحمان قواته إلى الجزائر. في عام 1832 بعث الملك الفرنسي بعثة دبلوماسية إلى المغرب تحت قيادة تشارلز إدغار دي مورني إلى السلطان لإبلاغه بنية عقد اتفاق سلام قريبا، وكان من المعتاد في ذلك الوقت أن يرافق البعثة فنانا لتخليد الأحداث في الرسومات واللوحات. عرضت عشيقة دي مورني على جون دولاكروا مرافقة البعثة فقبل بالعرض في يناير 1832 وكانت تلك أول رحلة يقوم بها في حياته.[1]
In 1832 zond Franse koning een diplomatieke missie onder leiding van Charles-Edgar de Mornay naar de sultan om deze te bewegen een vredesakkoord te sluiten. Het was in die tijd gebruikelijk om een kunstenaar mee te nemen om de gebeurtenissen in tekeningen en schilderijen vast te leggen. Waarschijnlijk raadde De Mornays maîtresse Delacroix aan, die het aanbod accepteerde en in januari 1832 aan de eerste buitenlandse reis van zijn leven begon.[1]

بدأت الرحلة من فرنسا ثم عرفت توقفا قصيرا في الأندلس ثم طنجة وانتهت أخيرا في مارس في مكناس حيث يوجد مقر السلطان. عمل أبراهام بنشيمول كمترجم في اللقاء حيث خول له عمله كتاجر معرفة بعدة لغات كالفرنسية. في 21 فبراير حضر دولاكروا حفل زفاف في منزل مغربي يهودي،[2] وكتب عن الحفل وصفا مختصرا في دفتر ملاحظاته:
Na een korte stop in Andalusië bereikten De Mornay en zijn gevolg Tanger, waar de sultan hen liet wachten voordat hij hen in maart in Meknes ontving. In Tanger maakten zij gebruik van de diensten van de Joodse vertaler Abraham Benchimol. Op 21 februari woonde Delacroix in zijn huis een bruiloft bij.[2] Deze plechtigheid beschreef hij uitgebreid in zijn aantekenboekje:

عندما رجع دولاكروا من رحلته إلى المغرب بات من المهم وضع اللوحة، تعرف الرسام على المغرب الملون وتردده على البازارات ألهمه إلى المزيد من الألوان الزاهية واتخذ من بيتر بول روبنس ورامبرانت قدوة له في عمل اللوحة. واعتمد على الرسومات التي قام بها في المغرب لإنجاز عدد من اللوحات الأصيلة التي تعكس الحياة آنذاك بما في ذلك لوحة زفاف يهودي في المغرب. قدم الرسام مساهمة كبيرة في الاستشراق في فرنسا على وجه الخصوص.[4]
De kleurrijke en bonte wereld die de schilder er leerde kennen op de pleinen en bazaars inspireerden hem om nog levendigere kleuren te gebruiken. Hierbij dienden Rubens en Rembrandt hem tot voorbeeld. Op basis van de vele schetsen die hij er maakte, kon Delacroix enkele doeken schilderen, waaronder Joodse bruiloft in Marokko, die een authentieke weergave van het leven in die tijd zijn.

في زفاف يهودي في المغرب التي رسمها دولاكروا نلاحظ الفناء حيث تجمع الناس للإحتفال وقد استخدمت لوحة بالألوان المائية كنموذج لرسم هذا الفناء توجد حاليا في متحف اللوفر.[2] مزج الضوء والظلال يعطي عمقا للوحة ونلاحظ أيضا استعمال الأخضر والأحمر ومزج الخطوط الأفقية والعمودية. الجدار الأبيض يأخذ مكانا بارزا في العمل. العروس باعتبارها عنصرا مهما في حفل الزفاف غائبة عن اللوحة.
Op Joodse bruiloft in Marokko schilderde Delacroix een binnenplaats waar zo'n twintig mensen zich verzameld hebben voor de feestelijkheden. Een aquarel die zich momenteel in het Louvre bevindt, stond model voor deze patio. Het is onduidelijk of het hier daadwerkelijk om het huis gaat waar de bruiloft plaatsvond.[2] Het gebruik van licht en schaduw geeft het schilderij diepte, waartoe ook de groene en rode horizontale en verticale lijnen bijdragen.

أعمال أخرى عن المغرب
Afbeeldingen

عرض دولاكروا لوحته في [[صالون (باريس)|صالون باريس]] سنة 1841، ثم انتقلت اللوحة إلى [[متحف بروكسيل]]، بعد ذلك صارت تعرض في اللوفر.
Delacroix stelde het schilderij tentoon op de salon van 1841, waar het goed ontvangen werd. De Franse staat kocht het na afloop aan voor het Musée du Luxembourg. Later werd het overgebracht naar het Louvre.

زفاف يهودي في المغرب
Joodse bruiloft in Marokko

ويستيرنجل، روتردام
Westersingel, Rotterdam

مسار المنحوتات هو طريق، مسار للمشي، ذو طابع دائم تم وضع المنحوتات عليه، مما يجعل مشاهدة الفن في الأماكن العامة متعة. يمكن أن يكون هذا في مدينة أو في الهواء الطلق العظيم. اسم مسار النحت يختلف على نطاق واسع: من طريق الفن إلى طريق النحت. في كثير من الأحيان يتم إنشاء التماثيل على طرق النحت من قبل الفنانين خلال ندوة النحات.
Een beeldenroute is een parcours, een wandelroute, met een permanent karakter waarlangs beeldhouwwerken zijn geplaatst, die het beschouwen van kunst in de openbare ruimte tot een genoegen maakt. Dit kan in een stad zijn of in de vrije natuur. De benaming beeldenroute varieert veelvuldig: van kunstroute tot beeldenparcours.

طريق النحت Gouda في وسط جودة : Turfsingel، Kattensingel، Blekerssingel و Fluwelensingel (الصور إلى حد كبير على الجانب الداخلي للقنوات)
Goudse beeldenroute in de binnenstad van Gouda: Turfsingel, Kattensingel, Blekerssingel en Fluwelensingel (beelden staan grotendeels aan de binnenstadszijde van de singels)

Semslinie Kunstlijn هو مشروع فني يتكون من ثمانية أشياء حققها مختلف الفنانين المرئيين على طول أو بالقرب من Semslinie، والحدود بين مقاطعتي Drenthe و Groningen الهولندية .
De Semslinie Kunstlijn is een kunstproject van een achttal objecten gerealiseerd door diverse beeldend kunstenaars langs of nabij de Semslinie, de grens tussen de Nederlandse provincies Drenthe en Groningen.