(بالإنجليزية:Fiddler on the Roof) ، هو فيلم كوميدي دراما أمريكي من انتاج واخراج نورمان جونسون_ Norman Jewison . هو فيلم أمريكي تعليمي موسيقي للأطفال ، أنتج سنة 1971م ، هو يتحدث عن الحياة الروسية في الريف ، وخاصة حياة المسيحيين الأرثوذكس واليهود ، بالإضافة إلى الحديث عن الحياة في إنجلترا وغيرها من البلدان الأوربية يتحدث الفيلم عن قصة حياة طوفيا هحوليف Tevye. الممثل الذي يلعب دور البطل في هذا الفيلم هو الممثل الاسرائيلي "شايم توبول_ Chaim Topol". لقي هذا الفيلم اقبال واسع وحماس شديد على المسارح, وعرض في العديد من البلدان.
כנר על הגג (באנגלית: fiddler on the roof) הוא סרט דרמה אמריקאי שהופק ובויים על ידי נורמן ג'ואיסון. הסרט הוא עיבוד למחזמר באותו שם שהוצג בברודוויי בשנת 1964, המספר את סיפור חייו טוביה החולב בעיירתו "אנטבקה". בסרט מככב השחקן הישראלי חיים טופול בתפקיד טוביה לאחר שקודם לכן שיחק בגירסת המחזמר בלונדון.
لقي هذا الفيلم اقبال واسع وحماس شديد على المسارح, وعرض في العديد من البلدان. وهو حاز على 3 جوائز اوسكار, واثنين من جوائز غولدن غلوب הסרט התקבל בהתלהבות רבה באולמות הקולנוע, והוקרן במדינות רבות בעולם. זכה לביקורות חיוביות וזכה בשלושה פרסי אוסקר ושני פרסי גלובוס הזהב לשנת 1971.
הסרט התקבל בהתלהבות רבה באולמות הקולנוע, והוקרן במדינות רבות בעולם. זכה לביקורות חיוביות וזכה בשלושה פרסי אוסקר ושני פרסי גלובוס הזהב לשנת 1971.
بطل الفيلم هو يهودي وهو فقير اسمه "طوفيا هحوليف_ Tevye" وهو يسكن في بلدة Anatevka , وهو يعمل في تربية الابقار والحلوب, ولهذا السبب سمي بال"الحلاب", هو يبيع زبدة والجبن للمدينة على عربة التي يجرها حصانه. لديه خمسة بنات ولديه الحيرة في طريقة تزويج بناته وخاصة البنات الثلاث الكبار, الزواج التقليدي او الزواج عن طريق الحب واختيارهن لشريك حياتهن. .
גיבור הסרט הוא יהודי עני בשם טוביה החולב, המתגורר בעיירה אנטבקה - "שטעטל" יהודי טיפוסי באימפריה הרוסית. טוביה החולב עוסק בגידול פרות חולבות - ומכאן שמו - ומהן הוא מוכר חמאה וגבינה לבני העיירה, כשסוסו סוחב את העגלה שבה הסחורה. לו ולאשתו גולדה ישנן חמש בנות. שלוש הגדולות מביניהן מעמידות אותו, כל אחת בתורה, בפני התלבטות קשה: האם להשיא אותן באמצעות שידוך שתציע שדכנית העיירה, כנהוג, או להתיר להן להינשא לאהובי לבן, כרצונן, על אף הבעיות שיש איתם.
المشكلة الاكبر هي الابنة الثالثة والتي احبها كانت لها محبة خاصة عند اباها وهي احبت رجلا مسيحيا وهنا رفض ابيها ان يزوجها لرجل مسيحي لان الديانة اليهودية تمنع ذلك , اصرت الابنة الثالثة على الزواج منه وبسبب اعتراض ابيها هربت من البيت لتتزوج به, مما ادى الى غضب والدها وامر بعدم ذكر اسمها في البيت.
הניסיון הקשה מכולם מגיע כשבתו השלישית של טוביה, חווהל'ה, אותה הוא אוהב במיוחד, מבקשת כאחיותיה הגדולות להנשא לגבר אותו היא אוהבת. הבעיה היא, שאהובה הוא בחור בשם פיידקה, גוי רוסי נוצרי. לעומת המקרים הקודמים, הפעם לא מוותר טוביה על אמונתו ועקרונותיו ואוסר על בתו להינשא לאהוב לבה. חווהל'ה כתגובה בורחת מן הבית ונישאת לפיידקה בכנסייה בחשאי. מעתה מסרב טוביה להזכיר את שמה של בתו ו"קורע קריעה" עליה, כשם שנהוג לעשות על אדם שמת.
هذا الفيلم يعكس ما حدث في اواخر القرن التاسع عشر في روسيا, عندما اجبر كل اليهود بيع وترك بيوتهم في روسيا. في قصة هذا الفيلم هناك اتجاهات بارزة في تلك الفترة مثل العلمنة والاشتراكية. בסיפור בולטות מגמות שהיו נפוצות באותה תקופה כגון חילון, התבוללות, מודרניזציה וגם הסוציאליזם, שהחל להראות את סימניו הראשונים.
הסיפור משקף את סוף המאה ה-19 ברוסיה, שבה נאלצו יהודים רבים לנטוש את בתיהם וכפריהם בעקבות הפוגרומים והגירוש, ולהגר אל מחוץ לרוסיה. רובם יצאו לאמריקה ולארצות אחרות באירופה. בסיפור בולטות מגמות שהיו נפוצות באותה תקופה כגון חילון, התבוללות, מודרניזציה וגם הסוציאליזם, שהחל להראות את סימניו הראשונים.
تم تصوير الفيلم في يوغوسلافيا في قرية "لاكنيك" كما وهي معروفة اليوم باسم "كرواتيا", قبل انتاج الفيلم قام المخرج "نورمان جونسون" بزيارة الى دولة اسرائيل وقابل بعض اليهود من حركة الحاسديم لكي يتعلم منهم ي ما قام الملحن اليهودي "ايسيك شاطران " بتلحين بعض المقاطع الموسيقية في الفيلم . צילומי הסרט נערכו ביוגוסלביה, בכפר לקניק (כיום בקרואטיה), שעבר מתיחת פנים על מנת לדמותו לכפר "אנטבקא" שבו מתרחשת עלילת הסרט, ותושבי הכפר ביימו את יהודיה של "אנטבקא"[1]. לפני הפקת הסרט ביקר הבמאי נורמן ג'ואיסון בישראל ונפגש עם יהודים חסידים על מנת ללמוד על מנהגיהם ומסורתם[2]. קטעי נגינת הכינור בסרט נוגנו בידי הכנר היהודי הנודע אייזק שטרן.
צילומי הסרט נערכו ביוגוסלביה, בכפר לקניק (כיום בקרואטיה), שעבר מתיחת פנים על מנת לדמותו לכפר "אנטבקא" שבו מתרחשת עלילת הסרט, ותושבי הכפר ביימו את יהודיה של "אנטבקא"[1]. לפני הפקת הסרט ביקר הבמאי נורמן ג'ואיסון בישראל ונפגש עם יהודים חסידים על מנת ללמוד על מנהגיהם ומסורתם[2]. קטעי נגינת הכינור בסרט נוגנו בידי הכנר היהודי הנודע אייזק שטרן.
פרסים
הקרנה
حاز الفيلم على ثلاث جوائز اوسكار
הסרט התקבל בהתלהבות רבה באולמות הקולנוע, והוקרן במדינות רבות בעולם. בשנת 1974 הושעתה הקרנתו לזמן מה בצ'ילה כדי לוודא שהסרט אינו מכיל מסרים קומוניסטיים[3].
הפסקול המקורי הטוב ביותר: ג'ון ויליאמס הצילום הטוב ביותר: אוסוואלד מוריס הסאונד הטוב ביותר:
צ'ילה
النهضة الييدية (ايديشزيم), هي ايديولوجية التي ترى بتعزيز ورعاية للغة والثقافة الييدية. حيث انها دعمت وساهمت في انجاح الثقافة والفن وغيرها من النشاطات الييدية. كان ظهورها هو أحد شروط الاعتراف باللهجة اليهودية-المانية كلغة بجد ذاتها. مارسها يهود اوروبا الشرقية في اواخر القرن التاسع عشر, واستمرت حتى منتصف القرن العشرون. من اشهر روادها مويخير سفوريم (1917-1836), بيرتز (1915-1852), والاديب الكبير شالوم البخيم (1916-1859). النهضة الييدية أثرت على البعد السياسي للحركة المطالية بالحكم الذاتي الكامل.
יידישיזם הוא אידאולוגיה הגורסת קידום וטיפוח של השפה היידית ותרבותה. האידאולוגיה צמחה בתחילה כדרישה להכיר בניב היהודי-גרמני כשפה בפני עצמה, והתפתחה עם יצירת ספרות, תיאטרון ושאר פעילות ביידיש. בגילוייה המתקדמים יותר היה לתנועה גם ממד פוליטי של תביעה לאוטונומיה ואף לאומיות מלאה. היידישיזם קם ופרח בקרב יהדות מזרח אירופה ותפוצתה משלהי המאה ה-19 ועד מחצית המאה ה-20: השמדת מיליונים מדוברי השפה בשואה וטמיעה לשונית של היתר דלדלו מאוד את שורות הדוגלים בו.
المصطلح "ايديشيزم" لا يصف الايديولوجية المنتظمة والواضحة, بل انها تطرقت لبعض المجالات التي يمكن ان تكون متناقضة ايضا: "النهضة الايديولوجية"-كتبت تتيانة سولدط-يافا, " هي تشجيع ودعم لليديشية, الذي يدعم النشاط الميداني لديها... في واقغ الامر هناك عدد من تيارات أيديولوجية لغوية". الجميع يتفق بانه يجب الاعتراف باللغة الييدية, بمركزها الرسمي, الحفاظ عليها وتطويرها وجعلها ثقافة.
המונח 'יידישיזם' מעולם לא תיאר אידאולוגיה סדורה וחד-משמעית, אלא כיסה על כמה מגמות, שלעתים אף היו מנוגדות בתחומים מסוימים: "יידישיזם", כתבה טטיאנה סולדט-יפה, "בפשטות, הוא שדה הפעילות לקידום ותמיכה ביידיש, מיזם להשגת לגיטימציה עבורה... למעשה, זהו שם כולל למספר זרמים של אידאולוגיה לשונית." המשותף לכולם היה הדרישה להכיר ביידיש, להעניק לה מעמד רשמי, לשמר ולפתח אותה וליצור בה תרבות. למעט זאת, קוטבו מצדדי היידישיזם בין עמדות בכל נושא. היו שהדגישו את הצורך להאחיד ולתקנן את השפה ולטהר אותה מיסודות זרים; אחרים פעלו להפכה למוכרת בפני עצמה במחקר האקדמי. רבים נאבקו בניסיון לכפות על יהודי מזרח אירופה טמיעה לשונית בסביבתם באמצעות דרישה לאפשר להם להצהיר על היידיש כשפתם המדוברת במפקדי אוכלוסין, וכך לתת לה מעמד רשמי. שאפתניים יותר רצו להפוך אותה לבסיס או מרכיב באוטונומיה יהודית במרחב, תרבותית ולעתים פוליטית. אחרים הסתפקו ביחס אינסטרומנטלי יותר לשפה, כאמצעי היחיד לפנות אל הציבור בשפה המובנת לו. כולם החשיבו את הלשון, אך רק מעטים יחסית ראו אותה כיסוד הבלעדי שניתן להשתית עליו זהות יהודית מודרנית, תחליף לזו המסורתית שהלכה והתפוררה ושמתוך שברה קמו הן היידישיזם והן כל האידאולוגיות שהתחרו בו. בסופו של דבר, השפעתו העיקרית הייתה יותר סמויה מאשר מפורשת: היידישיזם התגלם בהענקת תנופה ויוקרה למתקנני השפה והמילונאים, הבלשנים והמדקדקים, ובעיקר הפעילים התרבותיים שיצרו עיתונות, ספרות, שירה, תיאטרון וקולנוע ביידיש, כמו גם אנשי החינוך שהקימו אלפי בתי-ספר שהורו בה והאתנוגרפים שחקרו את הפולקלור המסורתי שלה – כל זאת בתקופת הפריחה בין שלהי המאה ה-19 למלחמת העולם השנייה.[1]
من اشهر روادها يوشواع موردخاي (1829-1878), حيث انه اعتبر اللغة الييدية كلغة بحد ذاتها. قام باقناع الكسندر هلوي, ان يصدر جريدة بعنوان "كول مبسير", كانت لديه شكوك لردود الفعل التي سيتلقاها من قبل القراء لانه لم بكتب بهذه اللغة. كول مبسير, كانت الصحيفة الاولى لنشر اللغة الييدية, عام 1863 اصدر مقال بعنوان "الدرجات الاربعة" حيث أكد بها ان اللغة الييدية هي لغة مستقلة بالكامل واعتبر ان الييدية هي الرابط القوي بين اليهود والثقافات الاوروبية. عام 1864 استمر مندلي باصدار مقالات في كول مبسير, وكانت احدى هذه المقالات " داس كلينع معنطشيلع" وكانت تشكل العمل الاول بالادب الييديشي. عام 1908, بدأت اللغة الييدية بالانهيار, نتيجة لتدمير وقتل الملايين من المتحدثون بها في الحروبات ومخرقة اليهود. لذلك اعلن اعضاء مؤتمر ييدي الذي عقد في مدينة شيرنوفيتز النمساوية ان اللغة الييدية تنهار وتحتاج الى المساعدة والدعم, حيث انها تعتبر مركز ومكانة لليهود. رغم هجرة الكثير من اليهود الى امريكا الا ان حركة النهضة بقيت نشيطة جدا واصبحت اللغة الييدية من اهم لغات العالم, ووصل عدد متحدثبنها الى اكثر من 11 مليون شخص.[4]
אבי היידישיזם היה הלקסיקוגרף והבלשן יהושע מרדכי ליפשיץ (1829-1878). הוא היה חלוץ תקנון השפה, אותה סירב לראות כז'רגון נחות אלא כלשון העומדת בפני עצמה. ליפשיץ היה הראשון שכינה את הניב בשם "יידיש" באופן שיטתי, ופעל להאחידו ולהפכו לשפה תקנית באמצעות גיבוש כללי דקדוק ואיות על בסיס המבטא בחבל הולדתו ווהלין. ליפשיץ היה זה שהיטה את המשכיל הצעיר שלום יעקב אברמוביץ', "מנדלי מוכר ספרים", להתחיל לכתוב ספרות בלשון היהודית. ב-1861 שכנע את מו"ל 'המליץ', אלכסנדר הלוי צדרבוים, לפרסם מוסף יידי בשם 'קול מבשר'. צדרבוים, שכתב עד אז בעברית או גרמנית באותיות עבריות, חשש מהפגיעה במוניטין של העיתון אך השתכנע כדי להגביר מכירות. 'קול מבשר' היה ראשיתה של העיתונות היידית. ב-1863 פרסם בו ליפשיץ טור בשם "ארבע הממלכות" ('דיא 4 קלאסען', במובן של מיון עולם הטבע בימי הביניים) בו קבע כי יהודי רוסיה ופולין סיגלו לעצמם שפה משלהם, "יודיש", שאיננה ניב נשחת אלא ראויה שיטפחוה. שנה לאחר מכן, ב-1864, החל מנדלי לפרסם בהמשכים ב'קול מבשר' את "דאס קליינע מענטשעלע", היצירה הראשונה של הספרות היידית: בדור שאחריו פעלו שני הקלאסיקונים האחרים בשפה, י"ל פרץ (שהיה יידישיסט חשוב גם מבחינה פוליטית) ושלום עליכם. ליפשיץ חיבר שלושה מילונים, יידי-גרמני, יידי-רוסי ורוסי-יידי, בין 1867 ל-1876. הוא הלך ונעשה רדיקל, ובהקדמת האחרון תקף בחריפות את מחיי העברית, כשהוא מבשר את העימות בין חסידי שתי הלשונות בעשורים הבאים.[4]
الايديولوجي الاول في النهضة الييدية هو, خاييم جيطلوبسكي, ظهر عندما هاجر الى نيوروك عام 1904. بعكس بيريتز الذي اشتهر بالرومانسية ودوبنوب, حيث انهم عملوا لاقامة الحكم الذاتي القومي لليهود كجزء من روسيا الديموقراطية المستقبلية. ودعا قطع الدين واليهودية الخصوصية.
האידאולוג הראשון במעלה של היידישיזם הקיצוני, חיים ז'יטלובסקי, הופיע על הבמה עם הגירתו לניו יורק ב-1904. בניגוד לי"ל פרץ הרומנטיקן ודובנוב המתון, שפעלו שניהם כמותו לביסוס אוטונומיה לאומית ליהודים על בסיס היידיש כחלק מרוסיה דמוקרטית עתידית עם זכויות למיעוטים, הוא הטיף לניתוק מהדת ומהתכנים הפרטיקולריים היהודיים. לעברית הייתה חשיבות מסוימת, בעיקר היסטורית, אך החייאתה הייתה מיזם תלוש מהמציאות. חזונו היה ביסוס לאום חילוני על התרבות והשפה היידיות, שיהפכו למגדיר היחיד של האומה החדשה ויאפשרו לה לשגשג בעולם המודרני ללא המנהגים המיושנים והמסורות הלא-רלוונטיות שפג תוקפן – אף כי הוא הזהיר משלילה מוחלטת של כל הדברים הקשורים בהם, וקרא להפקיע חלק מהחגים, למשל, ללא אמונה על-טבעית אך כפולקלור חשוב וכמגבש זהות.
الييديش كاللغة العبرية شكلت كجزء اساسي للهوية اليهودية الاشكنازية بجميع انحاء العالم. في الولايات المتحدة أنشأت هوية جديدة التي تعتمد على اللغة الييدية والقيم الاشتراكية ودفع الدين. اللغة العبرية والصهيونية هي ما يميز يهود امريكا.
יידיש, כמו עברית, היוותה חלק חיוני בזהות היהודית האשכנזית ברחבי העולם. בברית המועצות נוצר דגם חדש של זהות יהודית המתבססת על יידיש וערכים סוציאליסטיים ודחיקת הדת, השפה העברית והציונות כחלקים מזהים של יהודי ברית המועצות. כחלק מדיכויה, נעקר הרכיב העברי מתוך היידיש בברית המועצות. כך נכתבה "היידיש הסובייטית" ללא אותיות סופיות מיוחדות (מנצפ"ך), ומילים עבריות נכתבו בכתיבה היידית הפונטית, ולא כפי שנכתבו בעברית (למשל "חאווער" במקום "חבר"). בשנת 1921 הוכרה היידיש וקיבלה סטאטוס של "שפה לאומית" בחוקת המחוז היהודי האוטונומי (הרפובליקה של המזרח הרחוק), יחד עם פולנית, אוקראינית ורוסית.
واجه العلماء الييديشي-سوفياتي صعوبات لاثبات الجنسية الييديشية في الدول السوفييتية حتى ايام الحكم الذي دعم وشجع هذه اللغة. عام 1908, بدأت اللغة الييدية بالانهيار, نتيجة لتدمير وقتل الملايين من المتحدثون بها في الحروبات ومخرقة اليهود. لذلك اعلن اعضاء مؤتمر ييدي الذي عقد في مدينة شيرنوفيتز النمساوية ان اللغة الييدية تنهار وتحتاج الى المساعدة والدعم, حيث انها تعتبر مركز ومكانة لليهود. [6]
החתירה של האינטלגנציה היידית-סובייטית לבסס לאום יידישאי בתוך מערכת הלאומים הסובייטית נתקלה בקשיים עוד בימים שהשלטון תמך בה לחלוטין. לאחר המהפכה פנו יהודי תחום המושב לטמיעה לשונית מואצת; למרות שבברית המועצות פעלו 1,100 בתי-ספר בשפה היידית ב-1930, רוב ההורים העדיפו לחנך את ילדיהם ברוסית והרשויות נאלצו להפעיל אמצעי כפייה וערמה כדי לאתר תלמידים שהסתירו במכוון את ידיעותיהם בשפה. המפלגה הסיגה את תמיכתה במיזם במהלך העשור הבא. פעיליו נפלו קרבן לטיהורים הגדולים ונרדפו במיוחד לאחר מלחמת העולם השנייה. צעדים אלה, בשילוב עם מעבר הדור הצעיר לדיבור ברוסית כמעט באופן בלעדי, שמו למעשה קץ ליידישיזם הסובייטי.[6]
يبيسكتسيا (من العبرية: יבסקציה او الروسية:ЕвСекция) تعرف بلقسم اليهودي التابع للحزب الشيوعي السوفيتي, وهي اقيمت كمنافسه للاحزاب الصهيونيه والمنظمه العامه للعمال اليهود بروسيا, بهدف قمع اليهوديه والقوميه البرجوازيه وان تبدل الثقافه اليهوديه التقليديه بحضاره طبقة العمال وبهدف فرض الافكار الدكتاتوريه على طبقة العمال اليهوديه. هدف مهم للهيبسيكسيا هو تقليل اهمية العالم اليهودي محاباة للحكم الشيوعي . المؤتمر الاول التابع للهيسبكسيا قد اقيم في تشرين الاول 1918 وبمعظم ايام اقامتها قد قادها السيد شمعون دمنشتاين. اناس من اصل يهودي قد مثلوا بشكل واسع بلقياده الروسيه الثوريه برغم من ذلك معظمهم كانوا معاديين للحضاره اليهوديه التقليديه وللاحزاب اليهوديه, وكانوا متحمسين جدا لاثبات ولائهم لافكار الالحاد وطبقة العمال الدوليه وحاولوا ان يجذروا كل علامه " حضاره يهوديه خاصه" . بسنة 1919 سيطروا على مقرات الاحزاب الصهيونيه بموسكو وبطرسبرج , اصدقائهم قد اعتقلوا وجرائدهم قد اغلقوا, وفي شهرنيسان 1920 حل الكونغرس الصهيوني الروسي على ايدي نشطاء الهيسبيكسيا والشيكا ( وهي اللجنه الخاصه الروسيه للصراع بمقاومي الثوره) 75 ممثلين تم ايقافهم فورا والاف من المنتسبين قد بعثوا للسجن بتهمة التواطؤ ضد الثوره .
היֶבְסֶקְצְיָה (מרוסית: ЕвСекция, קיצור של Еврейская секция) הייתה המחלקה היהודית של המפלגה הקומוניסטית הסובייטית, שהוקמה כמתחרה למפלגות הציוניות ולבונד, במטרה לדכא את היהדות ו"הלאומנות הבורגנית" ולהחליף את התרבות היהודית המסורתית ב"תרבות פרולטרית" ובמטרה לכפות את רעיונות הדיקטטורה של הפרולטריון על מעמד הפועלים היהודי. יעד חשוב של היבסקציה היה להוריד את חשיבות העולם היהודי לטובת השלטון הקומוניסטי. הוועידה הראשונה של היבסקציה נערכה באוקטובר 1918. במשך רוב זמן קיומה הונהגה היבסקציה בידי שמעון דימנשטיין.
تصفية الهيبسكتسيا :
פירוק היבסקציה
تصفية الهيبسكسيا : انحلت الهيبسكسيا سنة 1920 بعد اقامت المقاطعه اليهوديه المستقله , وبلرغم من ذلك المنتسبين لها اكملوا فعالياتهم اتجاه اليهود في المجال الثقافي والاجتماعي وعندما تفاقم الخط المعادي لليهود بشكل مطلق في الاتحاد السوفيتي اتهم الكثير من المنتسبين بلانحراف القومي وقد احيل البعض منهم للسجون وحتى اعدم البعض بحملة التصفيه العرقيه الكبيره سويه مع نظرائهم الغير يهود في سنة 1938.
היבסקציה פורקה ב-1929 לאחר יצירת האזור היהודי האוטונומי. אך חבריה הוסיפו לפעול בקרב היהודים בתחום התרבותי והחברתי. כאשר התגבר הקו האנטי יהודי המובהק בברית המועצות, הואשמו רבים מחבריה לשעבר בסטיות לאומניות, נידונו למאסר ואף הוצאו להורג במהלך הטיהורים הגדולים, יחד עם מקביליהם הלא יהודים ב-1938.
جمعية الجليل- الجمعية القطرية العربية للبحوث والخدمات الصحية هي جمعية غير حزبية، وغير حكومية تسعى لتطوير وتنمية المجتمع العربي في إسرائيل في المجالات الصحية والبيئية والعلمية والتنموية.
אגודת הגליל - האגודה הערבית הארצית למחקר ושירותי בריאות היא עמותה הפועלת בציבור הערבי ישראלי בתחומים של בריאות הציבור, תברואה, חקלאות, איכות סביבה ותחומים קרובים נוספים.
تأسست الجمعية عام 1981 بمبادرة أطباء وأخصائيي صحة على رأسهم د.حاتم كناعنة. عام 1995 أقامت الجمعية مركز الأبحاث والتطوير في مدينة شفاعمرو والذي يهتم بمشاريع ذات طابع علمي تطبيقي كما والفعاليات التربوية في مجال البيئة، التكنولوجيا الحيوية والتداوي بالأعشاب وغيرها.
העמותה הוקמה בשנת 1981 על קבוצה של אנשי בריאות ערבים, בהם ד"ר חאתם כנאענה, איש משרד הבריאות. בשנת 1995 הקימה האגודה מרכז מחקר ופיתוח בשפרעם העוסק בפרויקטים בעלי אופי מדעי-יישומי ופעילות חינוכית בתחומי הסביבה, ביוטכנולוגיה, צמחי מרפא ועוד.
لؤي طه (بالعبرية:לואי טאהא ولد في26 نوفمبر 1989) لاعب كرة قدم عربي إسرائيلي يلعب في صفوف نادي هابويل بئر السبع، في مركز المدافع.
לואי טאהא (בערבית: لُؤَيّ طه; נולד ב-26 בנובמבר 1989) הוא כדורגלן ערבי-ישראלי המשחק בהפועל באר שבע בעמדת הבלם.
بدأ لؤي طه مسيرته الكروية في قسم الشباب التابع لنادي هابويل حيفا، وانتقل فيما بعد إلى إتحاد أبناء سخنين. في صيف عام 2007 انضم إلى نادي الأخوة عرابة و على الرغم من كونه ينتمي إلى فريق الشباب, فقد شارك في مباريات الفريق الأول، وكانت المباراة ضد مكابي عيروني طمرة ضمن كأس الدولة، والتي إنتهت بفوز الأخوة عرابة بنتيجة 3-2، في 6 أكتوبر 2007 , أولى مبارياته على في الفريق الأول. خلال الموسم إنتقل طه على سبيل الاعارة إلى هابويل كرميئيل من أجل اكتساب المزيد من دقائق اللعب، في1 أبريل 2008 سجل الهدف الأول في مسيرته في المباراة التي انتهت بالتعادل 2-2 ضد مكابي معلوت ترشيحا. في نهاية الموسم, عاد مجدداً إلى الأخوة عرابة ليشهد صعود الفريق إلى الدرجة الممتازة[1].
טאהא התחיל את הקריירה שלו במחלקת הנוער של הפועל חיפה ובגיל נוער עבר לזו של בני סכנין. בקיץ 2007 הצטרף לאחווה עראבה ולמרות היותו שחקן נוער, הוא שיחק בקבוצה הבוגרת. ב-6 באוקטובר 2007 הוא ערך אתת הופעת הבכורה שלו בקבוצה הבוגרת בניצחון 2-3 נגד מכבי עירוני טמרה במסגרת גביע המדינה. במהלך העונה הושאל להפועל כרמיאל על מנת לצבור דקות משחק. ב-1 באפריל 2008 הבקיע את שער הבכורה שלו בקריירה בתיקו 2-2 נגד מכבי סקציה מעלות תרשיחא. בתום העונה חזר לאחווה עראבה והיה שותף לעלייה של הקבוצה לליגה הלאומית[1].
في صيف عام 2010 إنتقل إلى صفوف النادي الرياضي أشدود من الدرجة العليا ، وفي 1 يناير 2011 خاض مباراته الأولى في الدرجة العليا في مباراة الفوز 1-3 ضد هابويل عكا. خلال فترة الانتقالات الشتوية في نفس العام ، أعير طه إلى نادي هابويل كفار سابا الذي كان يسعى للصعود إلى الدرجة العليا، وفي الصيف أعير مرة أخرى، هذه المرة لصفوف مكابي أم الفحم الذي لعب له لموسم واحد. في نهاية الموسم, أطلق النادي الرياضي أشدود سراحه ليتنقل إلى هابويل رعنانا، الذي سجل له عدفاً في مباراة صعود الفريق إلى درجة العليا، في 17 مايو 2013 ، ضد هابويل القدس والتي انتهت لصالحه بـ 1-3. في 28 ديسمبر 2013 تلقى البطاقة حمراء الأولى في مسيرته، في الهزيمة 2-0 أمام هابويل حيفا.
בקיץ 2010 חתם במ.ס. אשדוד מליגת העל. ב-1 בינואר 2011 ערך את הופעת הבכורה שלו בליגת העל בניצחון 1-3 נגד הפועל עכו. במהלך חלון ההעברות של אותו ינואר, טאהא הושאל להפועל כפר סבא מהליגה הלאומית על מנת לעזור לה להעפיל לליגת העל דבר שלא הצליח. בקיץ 2011 טאהא חתם במכבי אום אל-פחם עד לסיום העונה. בסיום העונה שוחרר השחקן מאשדוד וחתם בהפועל רעננה. ב-17 במאי 2013 הבקיע במשחק העלייה של המועדון לליגת העל בו ניצחה רעננה 1-3 נגד הפועל ירושלים. ב-28 בדצמבר 2013 קיבל כרטיס אדום ראשון בקריירה בהפסד 2-0 להפועל חיפה.
في20 يناير 2015 إنتقل طه إلى صفوف نادي هابويل بئر السبع في عقد لمدة 4 سنوات.[2] في 24 يناير 2015، لعب مباراته الأولى مع الفريق في الخسارة 1-0 أمام مكابي حيفا، وكان مجموع مشاركاته في الموسم الأول 9 مباريات . في الموسم التالي، لم يشارك كثيرأً مع الفريق، لكن الوضع بدأ بالتغير تدريجياً واستطاع كسب ثقة مدرب الفريق.
ב-20 בינואר 2015 טאהא חתם ל-4 וחצי שנים בהפועל באר שבע[2]. ב-24 בינואר 2015 ערך את הופעת הבכורה שלו בבאר שבע בהפסד 1-0 למכבי חיפה ועד לסיום העונה רשם 9 הופעות בליגה. בעונת 2015/2016 מיעט לשחק, אך לאחר פציעתו של ויליאם סוארס תפס טאהא את מקומו.
في ختام موسم 2015/2016 كان شريكاً في فوز هابويل بئر السبع في بطولة الدوري الإسرائيلي للمرة الثالثة في تاريخه إثر الفوز 1-3 في الجولة الأخيرة على اتحاد أبناء سخنين.
בסיום עונת 2015/2016 היה שותף לזכייתה של הפועל באר שבע באליפות המדינה השלישית בתולדותיה לאחר ניצחון 1-3 במחזור הסיום על בני סכנין.
في 24 يونيو 2016 وافق طه على تمديد عقده مع هابويل بئر السبع لثلاثة سنوات أخرى، بعدما رفض عرضاً بقيمة مليون يورو لمدة أربع سنوات من نادي زيوريخ السويسري.[3]
ב-24 ביוני 2016 חתם טאהא על הארכת חוזהו בשלוש שנים נוספות, לאחר שוויתר על חוזה של מיליון יורו לארבע שנים מפ.צ. ציריך השווייצרית.[3]
ملف اللاعب على موقع الإتحاد الإسرائيل لكرة القدم (بالعبرية) الملف الشخصي للاعب على موقع soccerway (بالإنجليزية)
פרופיל השחקן באתר ההתאחדות לכדורגל בישראל פרופיל השחקן באתר soccerway
هابويل بئر السبع
הפועל באר שבע
الدوري: 2015/2016 كأس السوبر الإسرائيلي: 2015/2016
אליפות: 2015/2016 אלוף האלופים: 2015/2016
نادي كرة القدم يعمل أحيانا كنادي مستقل يهتم بكرة القدم فقط, و في بعض الأحيان كجزء من النادي الرياضي ، والذي يشمل أكثر العديد من أنواع الرياضية الأخرى.
מועדון כדורגל פועל לעתים כמועדון עצמאי, שעיסוקו בכדורגל בלבד, ולעתים במסגרת מועדון ספורט שבו נכללים ענפי ספורט נוספים.
نادي كرة قدم
מועדון כדורגל
المنخب الوطني
נבחרת לאומית
فريق كرة قدم هو مجموعة أشخاص يشاركون بلعبة كرة قدم(ويشمل فريقين ، كل فريق مبني من 11 لاعب) . يمكن تأسيس فريق كرة قدم لمرة واحدة ولكن حتى يلعب ضمن الدوري المحترفين عليه ان يسجل نفسه كنادي كرة قدم. مرات عديدة يتم ربط المصطلح "فريق كرة قدم" بالمعنى "نادي كرة قدم" . اضافة لمنتخب دولي معين.
קבוצת כדורגל היא קבוצת אנשים המשתתפת במשחק כדורגל (הכולל שתי קבוצות בנות 11 שחקנים כל אחת). קבוצת כדורגל עשויה להתארגן למשחק חד-פעמי, אך בספורט התחרותי פועלת קבוצת כדורגל קבועה במסגרת מועדון כדורגל. פעמים רבות משמש המונח "קבוצת כדורגל" במשמעות של "מועדון כדורגל". כמו כן פועלת קבוצת כדורגל כנבחרת לאומית, שבה משתתפים שחקנים בולטים מבין שחקני הכדורגל של אותה מדינה.
فريق كرة القدم مكون من 11 لاعب ولك لاعب منهم وظيفة خاصة . في الفريق نفسه يشترك لاعبون اخرون عندما يتم استبدال اللاعبون المركزيون بالبدلاء الذين يكونون على دكة الاحتياط لعدة اسباب المنافسة بين الفرق تكون ضمن الدرجات المختلفة لكل دوري ودوري ،كأس، او مسابقات دولية كالمونديل وكأس القارات.
קבוצת כדורגל עולה למשחק עם 11 שחקנים, שלכל אחד מהם תפקיד משלו, במסגרת חוליות אחדות. בקבוצה עצמה פעילים שחקנים נוספים, המשתתפים במשחק כאשר אחד השחקנים העיקריים אינו מסוגל לשחק או כאשר המאמן מחליט על שינוי במערך הקבוצה.
لاعبي فريق الارسنال عام 1988
שחקני ארסנל בשנת 1888
يوجد حتى اليوم أكثر من 300000 نادي كرة قدم مسجل بالدرجات الرسمية المختلفة [1].
כ-300,000 מועדונים רשומים בגופים הרשמיים השונים.[1].
منتخب كرة قدم هو تنظيم رياضي دولي من خلاله ينضم أفضل لاعبي كرة القدم من دولة معينة ويتنافسون ضمن مسابقات ومباريات دولية مختلفة.
נבחרת כדורגל לאומית היא התארגנות ספורטיבית לאומית שבמסגרתה מתקבצים הכדורגלנים המצטיינים ממדינת לאום מסוימת, ומתחרים במסגרות בינלאומיות שונות.
يعتبر المنتخب رمز الدولة وعنوانها الوطني، هنالك من يعتقد ان التشجيع والتعصب لمنتخب ما عبارة عن انتماء لتعصب قومي بطريقة سلمية. الحدث الأكبر الذي تشترك به كافة المنتخبات هو كأس العالم بكرة القدم .
הנבחרת משמשת כחלון הראווה של מדינה וסמל ליוקרה לאומית. יש הרואים בהפגנת אהדה ותמיכה בנבחרת, כפתח מוצא ללאומנות בצורה לא אלימה. האירוע הבינלאומי הגדול ביותר בו מתחרות נבחרות הכדורגל הוא גביע העולם בכדורגל.
فرقة كرة قدم
קבוצת כדורגל
الوعي وفقا كارل ماركس نابع من الواقع، على الرغم من أن ماركس نفسه قد لا تستخدم أي وقت مضى من هذه العبارة ، و كان أول من يظهر في كتابات فريدريك إنجلز ، من المفهوم الماركسي العليا وقد المصالح الشخصية التي خلق وعي زائف موقف أقلالبروليتارية ما يسمى "أفيون الشعوب". هذا الوعي يتشكل مصالح الطبقة العليا - البرجوازية - للحفاظ على المكان.
התודעה והחוויה לפי קרל מרקס נגזרות מההוויה. למרות שמרקס עצמו כנראה לא השתמש מעולם בביטוי, והוא מופיע לראשונה בכתביו של פרידריך אנגלס, על פי התפישה המרקסיסטית, למעמד העליון יש אינטרסים אישיים אשר יוצרים תודעה כוזבת במעמד התחתון ובפרולטריון מה שמכונה "אופיום להמונים". תודעה זו נוצרת מהאינטרסים של המעמד העליון - הבורגנות - לשמר את מקומו.
يعتقد ماركس أن الوعي الحقيقي هو الوعي الطبقي. وضع الفرد في بنية المجتمع يحدد الوعي، وفي هذه البنية فئتين - العلوية والسفلية. تحديد الوعي يتم من خلال علاقات الإنتاج بين عمل الفرد ملكية رأس المال. ادعى ماركس أن الوعي سيتغير مما يؤدي بالضرورة إلى تغيير هيكلي.
מרקס האמין בכך שהתודעה האמיתית היא תודעה מעמדית. המצב של הפרט במבנה החברתי קובע את תודעתו, ובמבנה יש שני מעמדות - עליון ותחתון. קביעת התודעה נעשית דרך יחסי הייצור בין עבודתו של הפרט לבין הבעלות על ההון. מרקס טען שתודעה זו תשתנה בהכרח ותוביל לשינוי המבנה. המהפכה מקורה בפועלים ובתודעתם הנובעת ממטריאליזם ומתוך הקונפליקט ההיסטורי שבבסיס החברה.
على سبيل المثال ، وجهات النظر تؤيد الاقتصاد الحر بين أشخاص يفتقدون للسيطرة على وسائل الإنتاج أو عمليات التصنيع هي حالات من الوعي الزائف، وفقا لماركس. تلك الآراء تناسب الرأسماليين وتساهم في مواصلة استغلال أعضاء الطبقات المتدنية.
לדוגמה, השקפות על חשיבות טיפוחה של כלכלה חופשית בקרב אנשים שאין להם כל שליטה על אמצעי ייצור או על תהליכי ייצור (כמו פקיד בנק זוטר/ה, תופרות/ים במפעל טקסטיל או פועלי בניין) הן השקפות של תודעה כוזבת, לפי מרקס. ההשקפות הללו תורמות כביכול להמשך הניצול של אנשים במעמדם והן מתאימות הרבה יותר לממונים עליהם ולמנהלים שלהם.
يمكن للوعي الزائف أن يشرح يتصرف البشر في النظام الرأسمالية الحديث بشكل يتعارض مع مصالحهم الحقيقية.
התודעה הכוזבת יכולה להסביר מדוע בני אדם החיים במערכת קפיטליסטית מודרנית פועלים בניגוד לאינטרסים האמיתיים שלהם לכאורה.
مكابي كفر قانا هو فريق كرة قدم من بلدة كفر كنا ، الذي لعب في أعلى مستوى له في الدوري الوطني .تم حل الفريق في نهاية الموسم 2013/2014 وتم بنائه من جديد موسم 2014/2015 ليلعب في الدرجة الثالثة منطقة الجليل الأسفل ، تحت اسم النادي الرياضي والشباب في كفر كنا.
מכבי כפר כנא היא קבוצת כדורגל מהישוב כפר כנא, ששיחקה בשיאה בליגה הלאומית. הקבוצה התפרקה בתום עונת 2013/2014 והוקמה מחדש בעונת 2014/2015 בליגה ג' מחוז גליל תחתון, תחת השם מועדון ספורט צעירי כפר כנא.
الإنجاز الملموس للفريق هو التأهل إلى الدور ربع النهائي من كأس الدولة, و الفوز في كاس التوتو للدرجة الثالثة موسم 2000/2001.
ההישג הבולט של הקבוצה היה העפלה לרבע גמר גביע המדינה וזכייה בגביע הטוטו לליגה השלישית בעונת 2000/2001.
عند الانتهاء موسم 2013/2014 حل الفريق بسبب الديون الثقيلة, و في بداية موسم 2014/2015 أنشئ من جديد تحت اسم النادي الرياضي والشباب في كفر كنا ليلعب في الدرجة الثالثة منطقة الجليل الأسفل.
בסיום עונת המשחקים 2013/2014 התפרקה הקבוצה עקב חובות כבדים, ובתחילת עונת 2014/2015 הוקמה מחדש תחת השם מועדון ספורט צעירי כפר כנא, בליגה ג' מחוז גליל תחתון.
الفريق يلعب مبارياته البيتية في "استاد عزمي نصار " في كفركنا, الذي يحتوي على 2500 مقعدا.
הקבוצה עורכת את משחקיה הביתיים ב"אצטדיון על שם עזמי נסאר" בכפר כנא, המכיל 2,500 מקומות.
كأس توتو الدوري الثالث: الفائز (1): 2001 الدرجة الثالثة: (1) 2014/15 الدرجة الثانية: (1) 2015/16
גביע הטוטו לליגה השלישית: זכייה (1): 2001 ליגה ג': (1) 2014/15 ליגה ב': (1) 2015/16
تاريخ
היסטוריה
فريق مكابي كفر كنا لعب بالماضي في الدرجة الثانية من حيث الأهمية في اسرائيل ، الدرجة القطرية، وذلك في سنوات التسعينات. بعد تغيير مبنى الدرجات استطاع الفريق بالصعود للدرجة الممتازة في عام 2001، حيث لعب الفريق لمدة سنتين حتى ان هبط لمستوى الدرجة القطرية. بعام 2009 انهى الفريق في المرتبة التاسعه حيث خاض مباريات الأختبار امام فريق بلدي رمات هشارون . ولكن الفريق خسر مرتين ذهابا وايابا وهكذا فقد الامكانية للصعود مجددا للدوري الوطني ، وبهذا هبط الفريق للدرجة الأولى شمال وهي الدرجة الثالثة أهمية في اسرائيل .
הקבוצה שיחקה בעבר בליגה השנייה בשנות התשעים בתקופה שהליגה הארצית הייתה הליגה השנייה. לאחר השינוי במבנה הליגות הצליחה הקבוצה להעפיל לליגה לאומית בשנת 2001, שם שיחקה הקבוצה במשך שנתיים, שבסופן נשרה חזרה לליגה הארצית. בשנת 2009 סיימה הקבוצה במקום השמיני, והתמודדה בפלייאוף מול עירוני רמת השרון, בו ניצחון היה מעלה את הקבוצה לליגה הלאומית, אך הקבוצה הפסידה פעמיים בתוצאות: 1-2 ו 0-1, ועל כן נשרה הקבוצה לליגה א', שחזרה להיות הליגה השלישית. (באותה שנה חל שינוי במבנה הליגות, שכלל את ביטול הליגה הארצית).