# fa/ansarian.xml.gz
# ku/asan.xml.gz


(src)="s1.1"> به نام خدا که رحمتش بی ‌ اندازه است و مهربانی ‌ اش همیشگی .
(trg)="s1.1"> به ناوی خوای به ‌ خشنده ‌ ی میهره ‌ بان ( به ناوی ئه ‌ و خوایه ‌ ی كانگای ڕه ‌ حمه ‌ ت و سۆزو به ‌ زه ‌ ییه ‌ ) .

(src)="s1.2"> همه ستایش ها ، ویژه خدا ، مالک و مربّی جهانیان است .
(trg)="s1.2"> ‌ سوپاس و ستایش هه ‌ ر شایسته ‌ ی خوایه و بۆ خوایه ‌ ، که خاوه ‌ ن و په ‌ روه ‌ ردگاری هه ‌ موو جیهانیان و هه ‌ موو بوونه ‌ وه ‌ ره .

(src)="s1.3"> رحمتش بی اندازه و مهربانی اش همیشگی است .
(trg)="s1.3"> به ‌ خشنده ‌ ی میهره ‌ بان ‌ ، کانگای ڕه ‌ حمه ‌ ت و میهره ‌ بانیه ( ڕه ‌ حمه ‌ تی له دنیادا هه ‌ موو شتێکی گرتۆته ‌ وه ‌ ، به ‌ ڵام له قیامه ‌ تدا ته ‌ نها بۆ ئیماندارانه ‌ ) .

(src)="s1.4"> مالک و فرمانروای روز پاداش و کیفر است .
(trg)="s1.4"> خاوه ‌ ن و سه ‌ رداری ڕۆژی پاداشت و سزایه ( پادشای ڕۆژی قیامه ‌ ته که دادپه ‌ روه ‌ ری ڕه ‌ هاو بێ سنووری تێدا به ‌ رپا ده ‌ کات ) .

(src)="s1.5"> [ پروردگارا ! ] تنها تو را می پرستیم وتنها از تو کمک می خواهیم .
(trg)="s1.5"> خوایه ‌ ، ته ‌ نها هه ‌ ر تۆ ده ‌ په ‌ رستین و هه ‌ ر له ‌ تۆش داوای یارمه ‌ تی و پشتیوانی ده ‌ که ‌ ین ( له کاروباری دین و دنیاماندا ، به ‌ که ‌ سی تر له به ‌ ده ‌ کانت ناکرێت ) .

(src)="s1.6"> ما را به راهِ راست راهنمایی کن .
(trg)="s1.6"> خوایه به ‌ رده ‌ وام ڕێنمووییمان بفه ‌ رموو بۆ ئه ‌ م ڕێبازی ڕاست و دروستی ئیسلامه ‌ .

(src)="s1.7"> راه کسانی [ چون پیامبران ، صدّیقان ، شهیدان و صالحان که به خاطر لیاقتشان ] به آنان نعمتِ [ ایمان ، عمل شایسته و اخلاق حسنه ] عطا کردی ، هم آنان که نه مورد خشم تواند و نه گمراه اند .
(trg)="s1.7"> که به ‌ رنامه و ڕێبازی ئه ‌ وانه ‌ یه له نازو نیعمه ‌ تی خۆت به ‌ هره ‌ وه ‌ رت کردوون ، نه ‌ مانخه ‌ یته سه ‌ ر ڕێبازی ئه ‌ وانه ‌ ی خه ‌ شم و قینیان لێگیراوه ( به ‌ هۆی ئه ‌ وه ‌ وه ده ‌ یزانن و لایانداوه ‌ ) ، هه ‌ روه ‌ ها نه ‌ مانخاته سه ‌ ر ڕێبازی ئه ‌ وانه ‌ ش ، که سه ‌ رگه ‌ ردان و گومڕان ( به ‌ هۆی لاساری و یاخی بوون و نه ‌ زانینیانه ‌ وه ‌ )

(src)="s2.1"> الم
(trg)="s2.1"> ‌ چه ‌ ند پیتێك له سه ‌ ره ‌ تای هه ‌ ندێ له سووره ‌ ته ‌ كانی قورئاندا هاتوون ژماره ‌ یان ( 14 ) پیته ‌ ، نیوه ‌ ی كۆی پیته ‌ كانی زمانی عه ‌ ره ‌ بین ، بۆ سه ‌ لماندنی ( اعجاز ) و مه ‌ زنی و گرنگی قورئان كه له توانای هیچ كه ‌ سدا نیه به ‌ و پیتانه كتێبێكی ئاوا بێ وێنه دابنێت ، به ‌ راده ‌ یه ‌ ك هه ‌ تا ئه ‌ گه ‌ ر هه ‌ موو گرۆی ئاده ‌ میزاد و په ‌ ری كۆببنه ‌ وه بۆ ئه ‌ و مه ‌ به ‌ سته بێگومان ناتوانن ، هه ‌ روه ‌ ها چه ‌ نده ‌ ها نهێنی تریشی تێدایه ‌ ، زاناكان له هه ‌ ندێكی دواون ، هه ‌ ندێكیشیان وتوویانه ‌ : هه ‌ ر خوا خۆی زانایه به نهێنی ئه ‌ و پیتانه ‌ .

(src)="s2.2"> در [ وحی بودن و حقّانیّت ] این کتابِ [ با عظمت ] هیچ شکی نیست ؛ سراسرش برای پرهیزکاران هدایت است .
(trg)="s2.2"> ‌ ئه ‌ و قورئانه كتێبێكه هیچ گومانێكی تێدا نیه ‌ ، ( كه له لایه ‌ ن خوای په ‌ روه ‌ ردگاره ‌ وه ڕه ‌ وانه كراوه به جبره ‌ ئیلدا بۆ پێغه ‌ مبه ‌ ر ( صلی الله علیه وسلم ) كه مایه ‌ ی ڕێنمووی و سه ‌ رچاوه ‌ ی هیدایه ‌ ته بۆ خواناسان و پارێزكاران ( كه ئه ‌ وانه ‌ ن فه ‌ رزه ‌ كان جێبه ‌ جێ ده ‌ كه ‌ ن و له حه ‌ رام خۆیان ده ‌ پارێزن ، له ڕووی بیروباوه ‌ ڕو كردارو گوفتره ‌ وه ‌ ) .

(src)="s2.3"> آنان که به غیب ایمان دارند و نماز را بر پا می دارند و از آنچه به آنان روزی داده ایم ، انفاق می کنند .
(trg)="s2.3"> ئه ‌ وانه ‌ ی باوه ‌ ڕ به نه ‌ بینراوه ‌ كان ده ‌ هێنن ( وه ‌ ك خوا و فریشته و ئه ‌ وانه ‌ ی خوا باسی كردوون و ئێمه نایانبینین ) ، هه ‌ روه ‌ ها نوێژه ‌ كانیان به ‌ چاكی ئه ‌ نجام ده ‌ ده ‌ ن و له ‌ و ڕزق و ڕۆزییه ( حه ‌ ڵاڵه ‌ ی ) پێمان به ‌ خشیوون ، ده ‌ به ‌ خشن .

(src)="s2.4"> و آنان که به آنچه به سوی تو و به آنچه پیش از تو نازل شده ، مؤمن هستند و به آخرت یقین دارند .
(trg)="s2.4"> ( له هه ‌ مان كاتدا ) ئه ‌ وانه باوه ‌ ڕ ده ‌ هێنن به ‌ و ( په ‌ یامه ‌ ی ) كه بۆ تۆ ( ئه ‌ ی محمد ( ‎ ‎ ‎ ‎ صلی الله علیه وسلم ) دابه ‌ زێنراوه و به ‌ و په ‌ یامانه ‌ ش كه بۆ ( پێغه ‌ مبه ‌ رانی ‎ ( سه ‌ لامی خوایان لێ بێت ) پێش تۆ دابه ‌ زێنراوه ‌ ، دڵنیاش ده ‌ بن كه ڕۆژی دوایی پێش دێت و قیامه ‌ ت هه ‌ ر به ‌ رپا ده ‌ بێت .

(src)="s2.5"> آنانند که از سوی پروردگارشان بر [ راهِ ] هدایت اند و آنانند که رستگارند .
(trg)="s2.5"> ئه ‌ وانه له سه ‌ ر شا ڕێگه ‌ ی هیدایه ‌ تی په ‌ روه ‌ ردگاریانن و هه ‌ ر ئه ‌ وانیش سه ‌ رفراز و سه ‌ رکه ‌ وتوو ( ئه ‌ مانه بنه ‌ ما سه ‌ ره ‌ کیه ‌ کانی ئیمان و ئیسلامن ) .

(src)="s2.6"> بی تردید برای کسانی که [ به خدا و آیاتش ] کافرند مساوی است چه [ از عذاب ] بیمشان دهی یا بیمشان ندهی ، ایمان نمی آورند .
(trg)="s2.6"> به ‌ ڕاستی ئه ‌ وانه ‌ ی که بێ باوه ‌ ڕ بوون ئاگاداریان بکه ‌ یت یان ئاگاداریان نه ‌ که ‌ یت یه ‌ کسانه بۆیان ، باوه ‌ ڕ و ئیمان ناهێنن ...

(src)="s2.7"> خدا [ به کیفر کفرشان ] بر دل ها و گوش هایشان مُهرِ [ تیره بختی ] نهاده ، و بر چشم هایشان پرده ای [ از تاریکی است که فروغ هدایت را نمی بینند ] ، و برای آنان عذابی بزرگ است .
(trg)="s2.7"> ( چونکه ‌ ) خوا مۆری ناوه به ‌ سه ‌ ر دڵ و گوێیاندا و په ‌ رده ‌ ی به ‌ سه ‌ ر چاویاندا هێناوه ‌ ، ( نه بیرده ‌ که ‌ نه ‌ وه ‌ ، نه ئاماده ‌ ن حه ‌ ق ببیستن و ڕاستییه ‌ کان نابینن ) ، هه ‌ ر بۆیه سزایه ‌ کی سه ‌ خت چاوه ‌ ڕێیانه ‎ ‎ ‎ ( ئه ‌ مانه ‌ ش ده ‌ سته ‌ یه ‌ کن له بێ باوه ‌ ڕان که هه ‌ ر خوا خۆی ده ‌ یانناسێت ) .

(src)="s2.8"> و گروهی از مردم [ که اهل نفاق اند ] می گویند : ما به خدا و روز قیامت ایمان آوردیم ، در حالی که آنان مؤمن نیستند .
(trg)="s2.8"> له ناو خه ‌ ڵکیدا که ‌ سانێک هه ‌ ن که ده ‌ ڵێن : ئیمان و باوه ‌ ڕمان به خوا و به ڕۆژی قیامه ‌ ت هێناوه ( له ‌ ڕاستیدا ئه ‌ وانه درۆ ده ‌ که ‌ ن ) ئه ‌ وانه هه ‌ میشه باوه ‌ ڕدار نین ) .

(src)="s2.9"> [ به گمان باطلشان ] می خواهند خدا و اهل ایمان را فریب دهند ، در حالی که جز خودشان را فریب نمی دهند ، ولی [ این حقیقت را ] درک نمی کنند .
(trg)="s2.9"> ئه ‌ وانه ( به ‌ خه ‌ یاڵی خۆیان وا ده ‌ زانن ) خوا و ئه ‌ و که ‌ سانه ده ‌ خه ‌ ڵه ‌ تێنن که باوه ‌ ڕداری ڕاسته ‌ قینه ‌ ن ! ! که ‌ چی جگه له خۆیان که ‌ سیان پێ ناخه ‌ ڵه ‌ تێنرێ ، به ‌ ڵام هه ‌ ست ناکه ‌ ن و تێناگه ‌ ن و بیرناکه ‌ نه ‌ وه ‌ .

(src)="s2.10"> در دلِ آنان بیماریِ [ سختی از نفاق ] است ، پس خدا به کیفرِ نفاقشان بر بیماریشان افزود ، و برای آنان در برابر آنچه همواره دروغ می گفتند ، عذابی دردناک است .
(trg)="s2.10"> ئه ‌ وانه له دڵ و ده ‌ روونیاندا نه ‌ خۆشی بێ باوه ‌ ڕی و حه ‌ سوودی و کینه هه ‌ یه ‌ ، خوایش ده ‌ ردیان گران و کاریگه ‌ ر ده ‌ کات و سزایه ‌ کی سه ‌ ختیش ( له دینا و قیامه ‌ تدا ) چاوه ‌ ڕێنانه به هۆی درۆکردن و ( دژایه ‌ تییان بۆ ئیسلام ) .

(src)="s2.11"> چون به آنان گویند : در زمین فساد نکنید ، می گویند : فقط ما اصلاح گریم !
(trg)="s2.11"> ئه ‌ وانه کاتێک پێیان ده ‌ وترێت تۆوی گوناهو تاوان و خراپه ‌ کاری مه ‌ چێنن له زه ‌ ویدا ، ده ‌ ڵێن : به ‌ ڕاستی ئێمه ته ‌ نها چاکسازی ده ‌ که ‌ ین ! !

(src)="s2.12"> آگاه باشید ! یقیناً خود آنان فسادگرند ، ولی درک نمی کنند .
(trg)="s2.12"> ئاگادار بن ، که ڕاستی هه ‌ ر ئه ‌ وانه تۆوی خراپه ده ‌ چێنن ، به ‌ ڵام ( به ‌ هۆی لووت به ‌ رزی و ده ‌ رده ‌ دارییانه ‌ وه ‌ ) هه ‌ ستی پێ ناکه ‌ ن و ( خۆیانی لێ گێل ده ‌ که ‌ ن ) .

(src)="s2.13"> چون به آنان گویند : ایمان آورید چنان که دیگر مردم ایمان آوردند می گویند : آیا ما هم مانند سبک مغزان ایمان آوریم ؟ ! آگاه باشید ! قطعاً اینان خود سبک مغزند ، ولی [ از شدت کوردلی به این حقیقت ] آگاه نیستند .
(trg)="s2.13"> کاتێک پێیان ده ‌ وترێت ئیمان و باوه ‌ ڕ بهێنن وه ‌ کو ئه ‌ وه هه ‌ موو خه ‌ ڵکه ( بێ فێڵ و ڕاستگۆیانه ‌ ) که باوه ‌ ڕیان هێناوه ‌ ، ده ‌ ڵێن : چۆن ئێمه وه ‌ کو ئه ‌ و خه ‌ ڵکه عه ‌ قڵ و گێلانه باوه ‌ ڕ ده ‌ هێنین ، ( خه ‌ ڵکینه ‌ ) چاک بزانن و ئاگاداربن که هه ‌ ر ئه ‌ وانه خۆیان که ‌ م عه ‌ قڵ و گێل و نه ‌ فامن ، به ‌ ڵام بۆ خۆیان نازانن .

(src)="s2.14"> و هنگامی که با اهل ایمان دیدار کنند ، گویند : ما ایمان آوردیم و چون با شیطان هایشان [ که سرانِ شرک و کفرند ] خلوت گزینند ، گویند : بدون شک ما با شماییم ، جز این نیست که ما [ با تظاهر به ایمان ] آنان را مسخره می کنیم .
(trg)="s2.14"> كاتێكیش ( دووڕووه ‌ كان ) ده ‌ گه ‌ ن به ‌ وانه ‌ ی باوه ‌ ڕیان هێناوه ده ‌ ڵێن : ئێمه ئیماندارین و باوه ‌ ڕمان هێناوه ‌ ! ! ، كه ‌ چی كاتێك به ته ‌ نها ده ‌ مێننه ‌ وه له لای شه ‌ یتانه گه ‌ وره و فێڵبازه ‌ كانیان ده ‌ ڵێن : به ‌ ڕاستی ئێمه له ‌ گه ‌ ڵ ئێوه ‌ ین ، بێگومان ئێمه ته ‌ نها گاڵته ‌ یان پێده ‌ كه ‌ ین و پێیان ڕاده ‌ بوێرین ! !

(src)="s2.15"> خدا آنان را [ به کیفر این کار منافقانه در دنیا و آخرت ] عذاب خواهد کرد ، و آنان را در سرکشی وتجاوزشان مهلت می دهد [ تا در گمراهی شان ] سرگردان وحیران بمانند .
(trg)="s2.15"> ( به ‌ ڵام خه ‌ یاڵیان خاوه چونكه ‌ ) خوا سزای گاڵته ‌ جارییه ‌ كه ‌ یان لێده ‌ ستێنێت و ( ده ‌ یانكاته په ‌ ندو گاڵته ‌ جاڕ ) ، ئه ‌ وه جارێ به ‌ ره ‌ ڵای كردوون تا كوێرانه مل بنێن و درێژه به ‌ گومڕایی خۆیان بده ‌ ن .

(src)="s2.16"> آنان کسانی هستند که گمراهی را به جای هدایت خریدند ، پس تجارتشان سود نکرد و از راه یافتگان [ به سوی حق ] نبودند .
(trg)="s2.16"> ئه ‌ وانه گومڕاییان كڕی به ‌ ڕێنموویی و هیدایه ‌ ت ، بازرگانیه ‌ كه ‌ یان قازانجی نه ‌ كرد ، سه ‌ رمایه ‌ كه ‌ شیان كه هیدایه ‌ ته له ده ‌ ستیانداو مایه ‌ پووچ بوون و وه ‌ رگری ڕێبازی هیدایه ‌ ت نه ‌ بوون ...

(src)="s2.17"> سرگذشت آنان مانند کسانی است که [ در شب بسیار تاریک بیابان ] آتشی افروختند [ تا در پرتو آن خود را از خطر نجات دهند ] ، چون آتش پیرامونشان را روشن ساخت ، خدا [ به وسیله توفانی سهمگین ] نورشان را خاموش کرد و آنان را در تاریکی هایی که مطلقاً نمی دیدند واگذاشت .
(trg)="s2.17"> نموونه و وێنه ‌ ی ئه ‌ وانه وه ‌ ك كه ‌ سێك وایه ‌ : ئاگرێك دابگیرسێنێت ( بۆ سوودی خۆی و هاوڕێكانی ) كه ‌ چی كاتێك هه ‌ ڵگیرساو ده ‌ وروبه ‌ ری خۆی ڕووناك كرده ‌ وه ‌ ، خوا ڕووناكیه ‌ كه ‌ یان لێ بكوژێنێته ‌ وه و له چه ‌ نده ‌ ها تاریكیدا جێیان بهێڵێت و هیچ تروسكاییه ‌ ك نابینین و ڕێ ده ‌ رناكه ‌ ن .

(src)="s2.18"> کر و لال و کورند ، به این سبب آنان [ از گمراهی و ضلالت به سوی هدایت و حقیقت ] بازنمی گردند .
(trg)="s2.18"> ئه ‌ وانه كه ‌ ڕو لاڵ و كوێرن ( له ئاستی حه ‌ ق و ڕاستیداو ) ، ناشگه ‌ ڕێنه ‌ وه ( بۆ سه ‌ ر هیدایه ‌ ت ) .

(src)="s2.19"> یا [ سرگذشت آنان ] سرگذشتِ [ دچار شدگان به ] رگباری شدید از آسمان است که در آن تاریکی ها و رعد و برقی است ، [ آنان ] انگشتانشان را از [ صدایِ هولناکِ ] صاعقه ها به خاطر بیم مرگ در گوش هایشان می گذارند [ در حالی که راه گریزی از مرگ برای آنان نیست ] و خدا به کافرانْ احاطه [ همه جانبه ] دارد .
(trg)="s2.19"> یاخود وێنه ‌ یان وه ‌ ك كه ‌ سانێك وایه به ده ‌ ست بارانێكی لێزمه ‌ وه گیریان خواردبێت ، كه په ‌ ڵه هه ‌ وری تاریك و هه ‌ وره تریشقه و بروسكه ‌ ی هه ‌ بێت ، له تاو ده ‌ نگی بروسكه ‌ كه په ‌ نجه ‌ یان ده ‌ ئاخنن به ‌ گوێچكه ‌ یاندا له ترسی مردن ، خوایش گه ‌ مارۆی كافرانی داوه ( بارانه ‌ كه قورئانه و بروسكه ‌ كان ، ترساندنی دووڕووه ‌ كانه كه حه ‌ ز به ‌ بیستنی ناكه ‌ ن ) .

(src)="s2.20"> نزدیک است که آن برقِ [ بسیار رخشنده ، روشنیِ ] چشم های آنان را برباید ؛ زمانی که آنان را روشنی دهد ، در آن روشنی راه می روند و چون محیط را بر آنان تاریک کند ، می ایستند و اگر خدا می خواست [ شنواییِ ] گوش و [ بیناییِ ] چشم آنان را نابود می کرد ؛ زیرا خدا بر هر کاری تواناست .
(trg)="s2.20"> خه ‌ ریكه تیشكی بروسكه ‌ كه بینایی چاویان به ‌ رێت ، هه ‌ ر كاتێك به ‌ ر پێیان ڕۆشن ده ‌ كاته ‌ وه ‌ ، ده ‌ ڕۆن ، هه ‌ ر كه تیشكه ‌ كه نه ‌ ماو تاریك بوو لێیان ، ( ده ‌ سڵه ‌ مێنه ‌ وه و ) هه ‌ ڵوێسته ده ‌ كه ‌ ن ، خۆ ئه ‌ گه ‌ ر خوا بیویستایه بیستن و بینینیانی له ‌ ناو ده ‌ برد ، به ‌ ڕاستی خوا ده ‌ سه ‌ ڵاتی به ‌ سه ‌ ر هه ‌ موو شتێكدا هه ‌ یه ‌ .

(src)="s2.21"> ای مردم ! پروردگارتان را که شما و پیشینیان شما را آفریده است ، بپرستید تا [ با پرستیدن او ] پروا پیشه شوید .
(trg)="s2.21"> ئه ‌ ی خه ‌ ڵكینه په ‌ روه ‌ ردگاری خۆتان بپه ‌ رستن ، ئه ‌ و زاته ‌ ی كه ئێوه و پێشینانی ئێوه ‌ شی به ‌ دی هێناوه ‌ ، بۆ ئه ‌ وه ‌ ی ڕێبازی خواناسی و ته ‌ قوا و پارێزكاری بگرنه به ‌ ر .

(src)="s2.22"> آن پروردگاری که زمین را برای شما بستری گسترده و آسمان را سقفی برافراشته قرار داد و از آسمان ، آبی [ مانند برف و باران ] نازل کرد و به وسیله آن از میوه های گوناگون ، رزق و روزی برای شما بیرون آورد ؛ پس برای خدا شریکان و همتایانی قرار ندهید در حالی که می دانید [ برای خدا در آفریدن و روزی دادن ، شریک و همتایی وجود ندارد ] .
(trg)="s2.22"> هه ‌ ر ئه ‌ وزاته زه ‌ وی كردووه به فه ‌ رش و جێگای نیشته ‌ جێ بوون و ژیان بۆتان ، ئاسمانی وه ‌ كو سه ‌ قفێك به ‌ سه ‌ رتانه ‌ وه ڕاگیر كردووه ‌ ، له ئاسمانه ‌ وه ئاوی بۆ باراندوون ، جا به ‌ هۆیه ‌ وه جۆره ‌ ها به ‌ رهه ‌ می ( دره ‌ خت و گژوگیای ) به ‌ ده ‌ رهێناوه تا ببێته ڕزق و ڕۆزی بۆتان ، كه ‌ واته شه ‌ ریك و هاوتا بۆ خوا بڕیار مه ‌ ده ‌ ن ، كه خۆشتان ده ‌ زانن په ‌ رستراو ده ‌ بێت به ‌ دیهێنه ‌ ر بێت .

(src)="s2.23"> و اگر در آنچه ما بر بنده خود ] محمّد ( صلی الله علیه وآله ) ] نازل کرده ایم ، شک دارید [ که وحی الهی است یا ساخته بشر ] پس سوره ای مانند آن رابیاورید ، و [ برای این کار ] غیر از خدا ، شاهدان و گواهان خود را [ از فُصحا و بُلغای بزرگ عرب به یاری ] فرا خوانید ، اگر [ در گفتار خود که این قرآن ساخته بشر است نه وحی الهی [ راستگویید .
(trg)="s2.23"> جا ئه ‌ گه ‌ ر ئێوه له دوو دڵیدان و گومانتان له ‌ م ( قورئانه پیرۆزه ‌ ) هه ‌ یه كه دامانبه ‌ زاندووه بۆ به ‌ نده ‌ ی خۆمان محمد ( صلی الله علیه وسلم ) ئه ‌ گه ‌ ر بۆتان ده ‌ كرێت ئێوه ‌ ش هه ‌ وڵ بده ‌ ن سووره ‌ تێكی وه ‌ ك ئه ‌ و بهێنن ، هاوپه ‌ یمان و هاوكاره ‌ كانیشتان جگه له خوا ( بۆ ئه ‌ و مه ‌ به ‌ سته ‌ ) بانگ بكه ‌ ن ئه ‌ گه ‌ ر ئێوه ڕاست ده ‌ كه ‌ ن .

(src)="s2.24"> و اگر این کار را انجام ندادید ـ که هرگز نمی توانید انجام دهید ـ بنابراین از آتشی که هیزمش مردم و سنگ هایند ، بپرهیزید ؛ آتشی که برای کافران آماده شده است .
(trg)="s2.24"> خۆ ئه ‌ گه ‌ ر نه ‌ تانتوانی و هه ‌ رگیز نایشتوانن ( كه ‌ واته باوه ‌ ڕبهێنن و ) خۆتان بپارێزن له ‌ و ئاگره ‌ ی : سووته ‌ مه ‌ نیه ‌ كه ‌ ی خڵكی و به ‌ رده ‌ ، كه بۆ بێ باوه ‌ ڕ و خوانه ‌ ناسان ئاماده كراوه ‌ .

(src)="s2.25"> و کسانی را که ایمان آورده اند و کارهای شایسته [ چون عبادت حق و خدمت به خلق ] انجام داده اند ، مژده ده که بهشت هایی ویژه آنان است که از زیرِ [ درختانِ ] آن نهرها جاری است ؛ هرگاه از آن بهشت ها میوه ای آماده به آنان دهند ، گویند : این همان است که از پیشْ روزیِ ما نمودند ، و از میوه های گوناگون که [ در طعم و گوارایی و زیبایی ] شبیهِ هم است ، نزد آنان آورند ؛ در آنجا برای ایشان همسرانی پاکیزه [ از هر آلودگی ] است ؛ و در آن بهشت ها جاودانه اند .
(trg)="s2.25"> ( ئه ‌ ی پێغه ‌ مبه ‌ ر ( صلی الله علیه وسلم ) مژده بده به ‌ وانه ‌ ی كه باوه ‌ ڕیان هێناوه و كارو كرده ‌ وه چاكه ‌ كانیان ئه ‌ نجامداوه به ‌ وه ‌ ی باخه ‌ كانی به ‌ هه ‌ شت كه چه ‌ نده ‌ ها ڕوبار به ‌ ژێردره ‌ خت و به ‌ ناو باخه ‌ كانیدا ده ‌ ڕوات ، به ‌ ڕاستی بۆیان ئاماده ‌ یه ‌ ، هه ‌ ركاتێك له میوه ‌ و به ‌ رهه ‌ مێكی ئه ‌ و باخانه ‌ یان بۆ ده ‌ هێنن ، ده ‌ ڵێن : ئێستا له ‌ وه ‌ تان هێنا ، تاوێك له ‌ مه ‌ و پێش خواردمان ، هه ‌ ر ده ‌ یهێنین و له ‌ یه ‌ كتریش ده ‌ چن ، ( له ڕه ‌ نگ و ڕواڵه ‌ تدا ، به ‌ ڵام له ‌ تام و بۆندا زۆر جیاوازن ) ، هه ‌ روه ‌ ها له ‌ وێدا هاوسه ‌ رانی پاك و بێ گه ‌ ردیان بۆ ئاماده ‌ كراوه ( ئه ‌ و به ‌ خته ‌ وه ‌ رانه ‌ ) ژیانی هه ‌ میشه ‌ یی و نه ‌ بڕاوه له ‌ و به ‌ هه ‌ شته ‌ دا ده ‌ به ‌ نه سه ‌ ر .

(src)="s2.26"> بی تردید خدا [ برای فهماندن مطلبی به مردم ] از اینکه به پشه و فراتر از آن [ در کوچکی ] مَثَل بزند ، شرم نمی کند ؛ اما اهل ایمان آگاهند که آن مثل از سوی پروردگارشان درست و حق است و اما کافران می گویند : خدا از این مثل چه اراده کرده است ؟ ! خدا بسیاری را به آن مثل [ به خاطر عدم دقت و مطالعه ] گمراه می کند ، و بسیاری را به آن مثل [ به سبب درک صحیح ] هدایت می نماید ؛ و جز فاسقان را به آن گمراه نمی کند .
(trg)="s2.26"> به ‌ ڕاستی خوا باكی نیه ‌ و نه ‌ نگ نیه به ‌ لایه ‌ وه هه ‌ ر نموونه ‌ یه ‌ ك بهێنێته ‌ وه به مێشوله ‌ یه ‌ ك ، له ‌ ویش بچووكتر بێت یان گه ‌ وره ‌ تر ، جا ئه ‌ وانه ‌ ی ئیمان و باوه ‌ ڕیان هێناوه ‌ ، ئه ‌ وه چاك ده ‌ زانن ئه ‌ م نمونه ‌ یه ڕاسته و له لایه ‌ ن په ‌ روه ‌ ردگاریانه ‌ وه ‌ یه ‌ ، ئه ‌ وانه ‌ ش كافرو بێ باوه ‌ ڕن ده ‌ ڵێن : خوا مه ‌ به ‌ ستی چی بوو له ‌ م نموونه ‌ یه ‌ دا ؟ ( خوای گه ‌ وره ‌ ش ده ‌ فه ‌ رموێت ) زۆرێكی پێ گومڕا ده ‌ كات و زۆرێكی تریشی پێ هیدایه ‌ ت و ڕێنمووی ده ‌ كات ، به ‌ ڵام دیاره جگه له لارو وێرو یاخی و تاوانباران كه ‌ سی تر گومڕا ناكات ...

(src)="s2.27"> آنان کسانی هستند که پیمان خدا را [ که توحید و وحی و نبوت است ] پس از استواری اش [ با دلایل عقلی و علمی و براهین منطقی با عدم وفای به آن ] می شکنند و آنچه را خدا پیوند خوردن به آن را فرمان داده است [ مانند پیوند با پیامبران و کتابهای آسمانی و اهل بیت طاهرین و خویشان ] قطع می نمایند و در زمین تباهی و فساد بر پا می کنند ، آنانند که زیانکارند .
(trg)="s2.27"> ئه ‌ وانه ‌ ی په ‌ یمانی خوا ( كه له ڕووی فیتره ‌ ت و سروشت و په ‌ یامه ‌ كانی خواوه ‌ ) هه ‌ یانه ‌ ، ( كه ده ‌ بێت خواناس بن ) هه ‌ ڵده ‌ وه ‌ شێننه ‌ وه و په ‌ یڕه ‌ وی ناكه ‌ ن له ‌ دوای به ‌ هێزو پته ‌ و بوونی ، ئه ‌ و په ‌ یوه ‌ ندییانه ‌ ش ده ‌ پسێنن كه خوا فه ‌ رمانی گه ‌ یاندنی داوه ‌ ، له ‌ زه ‌ ویشدا تاوان و خراپه ده ‌ چێنن ، ئا ئه ‌ وانه خۆیان زه ‌ ره ‌ رمه ‌ ند و خه ‌ ساره ‌ تمه ‌ ندن .

(src)="s2.28"> چگونه به خدا کفر می ورزید در حالی که [ پیش از دمیده شدن روح به کالبدتان ترکیبی از عناصر ] مرده بودید ، پس شما را حیات بخشید ، سپس شما را می میراند ، آن گاه دوباره زنده می کند ، سپس به سوی او بازگردانده می شوید .
(trg)="s2.28"> ( خه ‌ ڵكینه ‌ ) ، چۆن بێ بڕوا ده ‌ بن به خوا له ‌ كاتێكدا ئێوه بێ گیان بوون ( له توێی خاكدا ) خوا ( دروستی كردوون ) و گیانی به ‌ به ‌ ردا كردن ، پاشان ده ‌ تانمرێنێت و دوایی زیندووتان ده ‌ كاته ‌ وه ‌ ، ئه ‌ وسا هه ‌ ر بۆ لای ئه ‌ ویش ده ‌ برێنه ‌ وه ‌ .

(src)="s2.29"> اوست که همه آنچه را در زمین است برای شما آفرید ، سپس آفرینش آسمان را [ که به صورت ماده ای دود مانند بود ] اراده کرد و آن را به شکل هفت آسمان [ همراه با نظامی استوار ] درست و نیکو قرار داد ؛ و او [ به قوانین و محاسباتِ ] همه چیز داناست .
(trg)="s2.29"> هه ‌ ر ئه ‌ وزاته هه ‌ موو شتێكی له زه ‌ ویدا بۆ ئێوه دروست كردووه ‌ ، پاشان ویستی ئاسمان دروست بكات ، بۆیه به حه ‌ وت چین به ‌ دی هێناو ڕێكی خستن ، هه ‌ ر خۆیشی به هه ‌ موو شتێك زاناو ئاگاداره ‌ .

(src)="s2.30"> و آن زمان را یاد آر که پروردگارت به فرشتگان گفت : به یقین جانشینی در زمین قرار می دهم . گفتند : آیا موجودی را در زمین قرار می دهی که در آن به فساد و تباهی برخیزد و به ناحق خون ریزی کند و حال آن که ما تو را همواره با ستایشت تسبیح می گوییم و تقدیس می کنیم . [ پروردگار ] فرمود : من [ از این جانشین و قرار گرفتنش در زمین اسراری ] می دانم که شما نمی دانید .
(trg)="s2.30"> ( ئه ‌ ی محمد ( صلی الله علیه وسلم ) باسی ئه ‌ وه بكه له دێرین زه ‌ ماندا ) په ‌ روه ‌ ردگارت به فریشته ‌ كانی وت : به ‌ ڕاستی من ده ‌ مه ‌ وێت له زه ‌ ویدا جێنشینێك دابنێم ( بۆ ئاوه ‌ دانی و دینداری ) ، فریشته ‌ كان وتیان : ئایا كه ‌ سێكی تیادا ده ‌ كه ‌ یته جێنشین كه خراپه ‌ و تاوانی تیادا بچێنێت و خوێنرێژی تێدا ئه ‌ نجام بدات ؟ ! له ‌ كاتێكدا ئێمه ته ‌ سبیحات و سوپاس و ستایشت ده ‌ كه ‌ ین و قه ‌ درو ڕێزی تۆ چاك ده ‌ زانین و به ‌ دوورت ده ‌ گرین له ‌ و شتانه ‌ ی شایسته ‌ ی تۆ نین ، ( له ‌ وه ‌ ڵامیاندا ) خوا فه ‌ رمووی : بێگومان ئه ‌ وه ‌ ی ئێوه نایزانن من ده ‌ یزانم .

(src)="s2.31"> و خدا همه نام ها [ یِ موجودات ] را به آدم آموخت ؛ سپس [ هویت و حقایق ذات موجودات را ] به فرشتگان ارائه کرد و گفت : مرا از نام های ایشان خبر دهید ، اگر [ در ادعای سزاوار بودنتان به جانشینی ] راستگویید .
(trg)="s2.31"> ( ئینجا ئاده ‌ می درووست كرد ، ویستی توانایی و لێهاتووی بۆ فریشته ‌ كان ڕوون بكاته ‌ وه ‌ ) ناوی هه ‌ رچی پێویستی ده ‌ وروبه ‌ ر هه ‌ یه فێری كرد ، له ‌ وه ‌ ودوا به فریشته ‌ كانی ڕانواند و پێی فه ‌ رموون : ئاده ‌ ی ئێوه ناوی ئه ‌ و شتانه ‌ م پێ بڵێن ئه ‌ گه ‌ ر ڕاست ده ‌ كه ‌ ن و ( توانای ئاوه ‌ دانكردنه ‌ وه ‌ ی زه ‌ ویتان هه ‌ یه ‌ ؟ ) .

(src)="s2.32"> گفتند : تو از هر عیب و نقصی منزّهی ، ما را دانشی جز آنچه خودت به ما آموخته ای نیست ، یقیناً تویی که بسیار دانا و حکیمی .
(trg)="s2.32"> فریشته ‌ كان وتیان : پاكی و بێگه ‌ ردی و ستایش هه ‌ ر شایسته ‌ ی تۆیه ‌ ، ئێمه هیچ زانستێكمان نیه ‌ ، ته ‌ نها ئه ‌ وه ده ‌ زانین كه تۆ فێرت كردووین ، به ‌ ڕاستی تۆ په ‌ روه ‌ ردگارێكی زاناو دانایت .

(src)="s2.33"> [ خدا ] فرمود : ای آدم ! فرشتگان را از نام های آنان خبر ده . پس هنگامی که نام هایشان را به فرشتگان خبر داد [ خدا ] فرمود : آیا به شما نگفتم که من یقیناً نهانِ آسمان ها و زمین را می دانم ، و به آنچه شما آشکار می کنید و به آنچه پنهان می دارید ، دانایم ؟
(trg)="s2.33"> ئه ‌ وسا خوا فه ‌ رمووی ئه ‌ ی ئاده ‌ م ئاده ‌ ی تۆ ئاگاداریان بكه به ناوه ‌ كانیان ، جا كاتێك ئاده ‌ م هه ‌ واڵی ناوه ‌ كانی پێدان .. خوا فه ‌ رمووی : ئه ‌ ی پێم نه ‌ وتن به ‌ ڕاستی من خۆم ئاگادارم به نهێنی ئاسمانه ‌ كان و زه ‌ وی ، ده ‌ شزانم ئێوه چی ده ‌ رده ‌ خه ‌ ن و چی ده ‌ شارنه ‌ وه ‌ ؟ !

(src)="s2.34"> و [ یاد کن ] هنگامی که به فرشتگان گفتیم : به آدم سجده کنید ، [ پس ] سجده کردند مگر ابلیس که سر پیچید و تکبّر ورزید و از کافران شد .
(trg)="s2.34"> كاتێكیش به ‌ فریشته ‌ كانمان وت : سوژده به ‌ رن بۆ ئاده ‌ م ( سوژده ‌ ی ڕێزو به ‌ فه ‌ رمانی خوا ، وه ‌ كو ڕووگه ‌ یه ‌ ك ) سوژده ‌ یان برد ، جگه ئیبلیس نه ‌ بێت كه سه ‌ رپێچی كردو خۆی به گه ‌ وره ‌ زانی و خۆی خسته ڕیزی كافره ‌ كانه ‌ وه ‌ .

(src)="s2.35"> و گفتیم : ای آدم ! تو و همسرت در این بهشت سکونت گیرید و از هر جای آنکه خواستید فراوان و گوارا بخورید ، و به این درخت نزدیک نشوید که [ اگر نزدیک شوید ] از ستمکاران خواهید شد .
(trg)="s2.35"> ئینجا وتمان : ئه ‌ ی ئاده ‌ م خۆت و هاوسه ‌ رت له ‌ م به ‌ هه ‌ شته ‌ دا ژیان به ‌ رنه ‌ سه ‌ رو نیشته ‌ جێ بن له ‌ هه ‌ ر كوێ حه ‌ زده ‌ كه ‌ ن بخۆن و بخۆنه ‌ وه به ‌ تێرو ته ‌ سه ‌ لی ، به ‌ ڵام نزیكی ئه ‌ م دره ‌ خته مه ‌ كه ‌ ون ( دره ‌ ختێكی دیاری كراو بۆ تاقی كردنه ‌ وه لێیان قه ‌ ده ‌ غه كرا ) ئه ‌ گینا ده ‌ چنه ڕیزی سته ‌ مكارانه ‌ وه ‌ .

(src)="s2.36"> پس شیطان ، هر دو را از [ طریق ] آن درخت لغزانید و آنان را از آنچه در آن بودند [ چه مقام و مرتبه معنوی ، و چه منزلت و جایگاه ظاهری ] بیرون کرد . و ما گفتیم : [ ای آدم و حوا و ای ابلیس ! ] در حالی که دشمن یکدیگرید [ و تا ابد ، بین شما آدمیان و ابلیسیان صلح و صفایی نخواهد بود ، از این جایگاه ] فرود آیید و برای شما در زمین ، قرارگاهی [ برای زندگی ] و تا مدتی معین ، وسیله بهرهوری اندکی خواهد بود .
(trg)="s2.36"> شه ‌ یتان ( فرسه ‌ تی لێهێنان ) و له خشته ‌ ی بردن ( وای لێكردن له به ‌ رو بوومی دره ‌ خته قه ‌ ده ‌ غه كراوه ‌ كه بخۆن ) و له ‌ و شوێنه ( خۆش و پڕ له نازو نیعمه ‌ ته ‌ ) به ‌ ده ‌ ركردنی دان ، ئه ‌ وسا پێمان وتن : ( ماده ‌ م سه ‌ رپێچیتان كرد ئیتر لێره جێتان نابێته ‌ وه ‌ ) ، ده ‌ بێت دابه ‌ زنه خواره ‌ وه بۆ سه ‌ ر زه ‌ وی ، جا ( له ‌ وێ ) هه ‌ نێدكتان دوژمنی هه ‌ ندێكتانن ( شه ‌ یتان دوژمنی ئێوه ‌ یه و به ‌ رده ‌ وام هه ‌ وڵ ده ‌ دات دوژمنایه ‌ تی له نێوانتاندا به ‌ رپا بكات ) ، تاماوه ‌ یه ‌ كی دیاری كراو نیشته ‌ جێ ده ‌ بن له ‌ زه ‌ ویداو له نازو نیعمه ‌ ته ‌ كان سوود وه ‌ رده ‌ گرن و به ‌ هره ‌ وه ‌ ر ده ‌ بن .

(src)="s2.37"> پس آدم کلماتی را ] مانند کلمه استغفار و توسّل به اهل بیت ( علیهم السلام ) که مایه توبه و بازگشت بود ] از سوی پروردگارش دریافت کرد و [ پروردگار [ توبه اش را پذیرفت ؛ زیرا او بسیار توبه پذیر و مهربان است .
(trg)="s2.37"> پاشان ئاده ‌ م له ‌ لایه ‌ ن په ‌ روه ‌ ردگاریه ‌ وه چه ‌ ند وشه ‌ و نزایه ‌ كی وه ‌ رگرت ( به ‌ دڵ و به ‌ كوڵ پاڕایه ‌ وه خوای میهره ‌ بانیش ) نزاكه ‌ ی وه ‌ رگرت و لێی خۆش بوو ، چونكه به ‌ ڕاستی ته ‌ نها ئه ‌ و ، زاتێكی ئێجگار میهره ‌ بان و تۆبه وه ‌ رگره ‌ . ( نزاكه ‌ ش له ئایه ‌ تی 23 ی سووره ‌ تی ئه ‌ عراف دا هاتووه ‌ ) .

(src)="s2.38"> گفتیم : همگی از آن [ مرتبه و مقام ] فرود آیید ؛ چنانچه از سوی من هدایتی برای شما آمد ، پس کسانی که از هدایتم پیروی کنند نه ترسی بر آنان است و نه اندوهگین شوند .
(trg)="s2.38"> ئنجا وتمان : هه ‌ مووتان ده ‌ بێ دابه ‌ زن ( بۆ سه ‌ ر زه ‌ وی ) جا ئه ‌ گه ‌ ر هه ‌ ركاتێك له لایه ‌ ن منه ‌ وه ڕێنوماییتان بۆهات ، هه ‌ ركه ‌ س شوێن ڕێنوومایی من بكه ‌ وێت ، ئه ‌ وه نه ترس و بیمیان له ‌ سه ‌ ر ده ‌ بێت ، نه غه ‌ مگین و دڵته ‌ نگ ده ‌ بن .

(src)="s2.39"> و کسانی که کافر شدند و آیات ما را تکذیب کردند ، اهل آتشند و در آن جاودانه اند .
(trg)="s2.39"> ئه ‌ وانه ‌ ش بێ باوه ‌ ڕ بوون و باوه ‌ ڕیان به ئایه ‌ ته ‌ كانی ئێمه نه ‌ بوو ، ئه ‌ وانه نیشته ‌ جێی دۆزه ‌ خن و بۆ هه ‌ تا هه ‌ تایی تیایدا ده ‌ مێننه ‌ وه ‌ .

(src)="s2.40"> ای بنی اسرائیل ! نعمت های مرا که به شما عطا کردم ، یاد کنید و به پیمانم [ که سفارش به عبادت و ایمان به همه انبیا به ویژه پیامبر اسلام است ] وفا کنید تا من هم به پیمان شما [ که توقع ثواب وپاداش در برابر عبادت وایمان است ] وفا کنم ، و [ نسبت به پیمان شکنی ] فقط از من بترسید .
(trg)="s2.40"> ئه ‌ ی نه ‌ وه ‌ ی ئیسرائیل ( نه ‌ وه ‌ ی حه ‌ زره ‌ تی یه ‌ عقوب ( سه ‌ لامی خوای له ‌ سه ‌ ر بێت ) یادی نازو نیعمه ‌ تی من بكه ‌ نه ‌ وه كه به ‌ سه ‌ رتاندا ڕژاندومه ‌ و به ‌ وه ‌ فاو به ‌ ئه ‌ مه ‌ ك بن و په ‌ یمانه ‌ كه ‌ م جێبه ‌ جێ بكه ‌ ن ( كه ئیمان و كرده ‌ وه ‌ ی چاك و باوه ‌ ڕكردنه به ‌ هه ‌ موو پێغه ‌ مبه ‌ ران به ‌ بێ جیاوازی ) ئه ‌ وسا منیش په ‌ یمانی خۆم به ‌ جێ ده ‌ هێنم ( كه جێنشین كردنتانه له دنیاداو ، به ‌ هه ‌ شتی به ‌ رینه له قیامه ‌ تدا ) باترس و بیمتان ته ‌ نها له من هه ‌ بێت ( تا ئاسووده ‌ یی ڕه ‌ هاتان پێ ببه ‌ خشم ) ...

(src)="s2.41"> وبه آنچه [ بر پیامبر اسلام ] نازل کرده ام که تصدیق کننده [ تورات وانجیلی ] است که با شماست ، ایمان آورید و نخستین کافر به آن نباشید [ که نسل به نسل پس از شما به پیروی از شما به آن کافر شوند ] و آیاتم را [ در تورات که اوصاف محمّد و قرآن در آن است ، با تغییر دادن و تحریف کردن ] به بهایی ناچیز نفروشید ، و فقط از من پروا کنید .
(trg)="s2.41"> هه ‌ روه ‌ ها ئیمان بهێنن به ‌ و قورئانه ‌ ی كه ناردومه ‌ ته خواره كه پاڵپشتی په ‌ یامه ‌ كه ‌ ی لای ئێوه ‌ یه ( ته ‌ ورات و ئینجیلی ده ‌ ستكاری نه ‌ كراو ) مه ‌ بنه یه ‌ كه ‌ م بێ بڕوا پێی ( له جیاتی یه ‌ كه ‌ م باوه ‌ ڕدار ) و ئایه ‌ ته ‌ كانم به نرخێكی كه ‌ م مه ‌ گۆڕنه ‌ وه ( له پێناوی به ‌ ده ‌ ستهێنانی هه ‌ ندێ مه ‌ رامی كه ‌ م نرخی دنیادا ) ، ته ‌ نها له من بترسن و خۆتان له خه ‌ شمی من بپارێزن .

(src)="s2.42"> و حق را با باطل مخلوط نکنید [ تا تشخیص دادنشان بر مردمِ جویای حق دشوار نشود ] ، وحق را [ که قرآن وپیامبر است ] در حالی که می دانید [ و می شناسید ، از مردم ] پنهان نکنید .
(trg)="s2.42"> نه ‌ كه ‌ ن ڕاستی و به ‌ تاڵ ، حه ‌ ق و ناحه ‌ ق به ‌ یه ‌ كه ‌ وه بئاڵێنن و حه ‌ ق مه ‌ شارنه ‌ وه ‌ ، درۆ دامه ‌ پۆشن به ‌ ڕاست له ‌ كاتێكدا خۆشتان حه ‌ ق و ڕاستی ده ‌ زانن كامه ‌ یه ‌ .

(src)="s2.43"> و نماز را بر پا دارید ، و زکات بپردازید ، و همراه رکوع کنندگان رکوع کنید [ که نماز خواندن با جماعت محبوب خداست ] .
(trg)="s2.43"> نوێژه ‌ كانتان به ‌ چاكی ئه ‌ نجام بده ‌ ن به دروشمه ‌ كانیه ‌ وه ‌ و زه ‌ كاتیش بده ‌ ن ، له ‌ گه ‌ ڵ كڕنووش به ‌ راندا كڕنووش ببه ‌ ن ( بۆ په ‌ روه ‌ ردگارتان ) .

(src)="s2.44"> آیا مردم را به نیکی فرمان می دهید و خود را [ در ارتباط با نیکی ] فراموش می کنید ؟ در حالی که کتاب [ تورات را که با شدت به نیکی دعوتتان کرده ] می خوانید . آیا [ به وضع زیان بار و خطرناک خود ] نمی اندیشید ؟
(trg)="s2.44"> ( كه ‌ ی ئه ‌ وه ڕاسته ‌ ) فه ‌ رمانی چاكه به ‌ خه ‌ ڵكی بده ‌ ن و خۆتان فه ‌ رامۆش بكه ‌ ن ؟ ! له ‌ كاتێكدا خۆ ئێوه كتێبی خوا ـ ته ‌ ورات ـ ده ‌ خوێننه ‌ وه ‌ ، ( ده ‌ زانن سزای گوفتاری بێ ڕه ‌ فتار چۆنه ‌ ) جا ئایا ژیریتان ڕێتان لێناگرێت له ‌ و هه ‌ ڵوێسته ناشرینه ‌ ؟ !

(src)="s2.45"> از صبر و نماز [ برای حل مشکلات خود و پاک ماندن از آلودگی ها و رسیدن به رحمت حق ] کمک بخواهید و بی تردید این کار جز بر کسانی که در برابر حق قلبی فروتن دارند دشوار و گران است .
(trg)="s2.45"> ( ئێوه هه ‌ وڵ بده ‌ ن ) پشت ببه ‌ ستن به ‌ ئارامگرتن و نوێژكردن ( بۆ گه ‌ یشتن به ئامانج ) به ‌ ڕاستی نوێژ ئه ‌ ركێكی گه ‌ وره ‌ و گرانه ‌ ، مه ‌ گه ‌ ر له ‌ سه ‌ ر ئه ‌ و كه ‌ سانه ‌ ی كه به خۆشه ‌ ویستی و سۆزه ‌ وه خواپه ‌ رستی ئه ‌ نجام ده ‌ ده ‌ ن و ( باوه ‌ ڕی دامه ‌ زراویان هه ‌ یه ‌ ) ...

(src)="s2.46"> [ دارندگان قلب فروتن ] کسانی هستند که یقین دارند دیدار کننده [ قیامت و پاداش ] پروردگارشان می باشد و قطعاً به سوی او باز می گردند .
(trg)="s2.46"> ئه ‌ وانه ‌ ی ده ‌ زانن بێگومان به دیداری په ‌ روه ‌ ردگاریان شاد ده ‌ بن و باوه ‌ ڕی پته ‌ ویان هه ‌ یه و كه بۆ لای ئه ‌ و ده ‌ گه ‌ ڕێنه ‌ وه ‌ .

(src)="s2.47"> ای بنی اسرائیل ! نعمت های مرا که به شما عطا کردم و اینکه شما را بر جهانیانِ [ زمانِ خودتان ] برتری دادم ، یاد کنید ،
(trg)="s2.47"> ئه ‌ ی نه ‌ وه ‌ ی ئیسرائیل : یادی نازو نیعمه ‌ ته ‌ كانم بكه ‌ نه ‌ وه كه ڕشتومه به ‌ سه ‌ رتاندا بێگومان من گرنگی زۆرم پێداون و نازونیعمه ‌ تی زۆرم پێبه ‌ خشیوون ( له ‌ خواردن و خواردنه ‌ وه له موعجیزه ‌ ی جۆراوجۆر ، له ‌ چاره ‌ سه ‌ ركردنی كێشه ‌ كانیان ، ... هتد ) من زیاده ڕێزی ئێوه ‌ م داوه به ‌ سه ‌ ر هه ‌ موو خه ‌ ڵكیدا ( ئه ‌ ڵبه ‌ ته له ‌ سه ‌ رده ‌ می خۆیاندا و ئه ‌ وانه ‌ ی كه پابه ‌ ندی ئاینی خوا بوون ، به تایبه ‌ تی پێغه ‌ مبه ‌ ران و پیاوچاكان ) ...

(src)="s2.48"> و از روزی پروا کنید که نه کسی از کسی عذابی را دفع می کند ، و نه از کسی شفاعتی می پذیرند ، و نه از کسی [ در برابر گناهانش ] فدیه و عوضی می گیرند ، و نه [ برای رهایی از آتش دوزخ ] یاری می شوند .
(trg)="s2.48"> خۆتان بپارێزن له ڕۆژێك كه كه ‌ س فریای كه ‌ س ناكه ‌ وێت و كه ‌ س هیچی له ‌ ده ‌ ست نایه ‌ ت و تكاكاری كه ‌ سیش وه ‌ رناگیرێت و بارمته ‌ و گۆڕانكاری تیادا ئه ‌ نجام نادرێت و ئه ‌ و كه ‌ سانه ‌ ی خوانه ‌ ناسن یارمه ‌ تی نادرێن و سه ‌ رناخرێن .

(src)="s2.49"> و [ یادکنید ] آن گاه که شما را از [ سیطره حکومت ظالمانه ] فرعونیان نجات دادیم ؛ آنان که همواره شما را به سخت ترین صورت شکنجه می کردند ، پسران شما را سر می بریدند و زنان شما را [ برای بیگاری و کنیزی ] زنده می گذاشتند . و در این سختی ها ومشکلاتْ آزمایشی بزرگ از سوی پروردگارتان بود .
(trg)="s2.49"> بیری نیعمه ‌ تی ڕزگاربونیشتان بكه ‌ نه ‌ وه كاتێك ڕزگارمان كردن و له ‌ ده ‌ ست دارو ده ‌ سته ‌ ی فیرعه ‌ ون كه خراپترین سزاو ئازاریان ده ‌ دان ، كوڕه ‌ كانتانیان سه ‌ رده ‌ بڕین و ئافره ‌ ته ‌ كانتانیان ده ‌ هێشتنه ‌ وه ( بۆ كاره ‌ كه ‌ ری و خزمه ‌ ت ) ئه ‌ وه ‌ ش بۆ ئێوه توشهات و تاقیكردنه ‌ وه ‌ یه ‌ كی گه ‌ وره بوو بۆتان له ‌ لایه ‌ ن په ‌ روه ‌ ردگارتانه ‌ وه ( تا پشت به ‌ و زاته ببه ‌ ستن و بڕوای ته ‌ واوتان پێی هه ‌ بێت ) .

(src)="s2.50"> و [ یاد کنید ] هنگامی که دریا را برای شما شکافتیم ، پس شما را نجات دادیم و فرعونیان را در حالی که می دیدید ، غرق کردیم .
(trg)="s2.50"> یادی ئه ‌ و نیعمه ‌ ته بكه ‌ نه ‌ وه كه له ‌ به ‌ ر خاتری ئێوه ده ‌ ریاكه ‌ مان له ‌ ت كرد ، ئینجا ڕزگارمان كردن ، دارو ده ‌ سته ‌ ی فیرعه ‌ ونمان نغرۆ كرد ، له ‌ كاتێكدا ئێوه به ‌ چاوی خۆتان بینیتان و ته ‌ ماشاتان ده ‌ كردن .

(src)="s2.51"> و [ یاد کنید ] زمانی که [ برای نازل کردن تورات ] چهل شب با موسی وعده گذاشتیم ، سپس شما بعد از [ غایب شدن ] او گوساله را معبود خود گرفتید ، در حالی که [ به سبب این کار بسیار زشت ] ستمکار بودید .
(trg)="s2.51"> یادی ئه ‌ و ( نیعمه ‌ ته ‌ ) بكه ‌ نه ‌ وه كاتێك چل شه ‌ و واده ‌ مان دانا بۆ موسا ( بۆ پاڕانه ‌ وه ‌ و نزا ) پاشان گوێره ‌ كه ‌ كه ‌ تان كرده خواتان ، بێگومان ئێوه سته ‌ مكار بوون .

(src)="s2.52"> سپس بعد از آن [ کار زشت ] از [ گناه ] شما درگذشتیم ، تا سپاس گزاری کنید .
(trg)="s2.52"> پاشان ( له ‌ و هه ‌ موو هه ‌ ڵانه ‌ تان ) خۆشبووین بۆ ئه ‌ وه ‌ ی سوپاسگوزاریی بكه ‌ ن .

(src)="s2.53"> و [ یاد کنید ] هنگامی که به موسی ، کتاب و میزان جداکننده [ حق از باطل ] عطا کردیم تا هدایت یابید .
(trg)="s2.53"> یادی ئه ‌ ونیعمه ‌ ته بكه ‌ نه ‌ وه كاتێك كتێبی ( ته ‌ ورات ) و جیاكه ‌ ره ‌ وه ‌ ی ( ره ‌ واو ، ناڕه ‌ وامان ) به ‌ خشی به موسا بۆ ئه ‌ وه ‌ ی ڕێبازی هیدایه ‌ ت بگرنه ‌ به ‌ ر ( له گومڕایی ڕزگارتان ببێت ) .

(src)="s2.54"> و [ یاد کنید ] زمانی که موسی به قومش گفت : ای قوم من ! قطعاً شما به سبب معبود گرفتن گوساله به خودتان ستم ورزیدید ، پس به سوی آفریننده خود بازگردید ، و [ افرادی از ] خودتان را [ که گوساله را به پرستش گرفتند ] بکشید که این [ عمل ] برای شما در پیشگاه آفریدگارتان بهتر است . پس خدا [ به دنبال اجرا کردن دستورش ] توبه شما را پذیرفت ؛ زیرا او بسیار توبه پذیر و مهربان است .
(trg)="s2.54"> یادی ئه ‌ و نیعمه ‌ ته بكه ‌ نه ‌ وه كاتێك موسا به قه ‌ وم و هۆزی خۆی وت : ئه ‌ ی قه ‌ وم و هۆزه ‌ كه ‌ م به ‌ ڕاستی ئێوه به ‌ و گوێره ‌ كه په ‌ رستی یه سته ‌ متان له خۆتان كردووه ‌ ، ده ‌ ی بگه ‌ ڕێنه ‌ وه بۆ لای به ‌ دیهێنه ‌ رتان و ته ‌ وبه بكه ‌ ن و ئینجا خۆتان بكوژن ( بێ تاوان تاوانبان بكوژێت ) ، ئه ‌ وه باشتره بۆتان ( چونكه تاوانه ‌ كه ‌ تان زۆر گه ‌ وره ‌ یه ‌ ) پاشان ئه ‌ ویش ( واته خوا دوای له ‌ ناوبردنی هه ‌ ندێك له تاوانباران ) تۆبه ‌ ی وه ‌ رگرت ( له ‌ وانه ‌ ی مابوون ) ، له ڕاستیدا ته ‌ نها ئه ‌ و زاته هێجگار ته ‌ وبه وه ‌ رگرو به ڕه ‌ حم و دلۆڤانه ‌ .

(src)="s2.55"> و [ یاد کنید ] آن گاه که گفتید : ای موسی ! هرگز به تو ایمان نمی آوریم تا خدا را آشکارا [ با چشم خود ] ببینیم . پس صاعقه مرگبار شما را گرفت ، در حالی که می دیدید .
(trg)="s2.55"> یادی ئه ‌ و نیعمه ‌ ته بكه ‌ نه ‌ وه كه وتتان : ئه ‌ ی موسا هه ‌ رگیز باوه ‌ ڕت پێناهێنین تاوه ‌ كو به ئاشكراو به چاوی خۆمان خوا نه ‌ بینین ، ئیتر یه ‌ كسه ‌ ر هه ‌ وره ‌ بروسكه ‌ كه لێی دان ، له كاتێكدا كه ته ‌ ماشاتان ده ‌ كرد و به ‌ ده ‌ ورو به ‌ ری خۆتاندا ده ‌ تانڕوانی ( به ‌ سه ‌ رسامیه ‌ وه بیرتان ده ‌ كرده ‌ وه ‌ ) .

(src)="s2.56"> سپس شما را پس از مرگتان برانگیختیم تا سپاس گزاری کنید .
(trg)="s2.56"> پاشان زیندوومان كردنه ‌ وه ‌ و ژیانمان پێبه ‌ خشینه ‌ وه له ‌ دوای ئه ‌ و مه ‌ رگه ‌ تان بۆ ئه ‌ وه ‌ ی سوپاسگوزاریی بكه ‌ ن .

(src)="s2.57"> و [ در صحرای سوزان سینا ] ابر را بر سر شما سایبان قرار دادیم ؛ و بر شما گزانگبین و بلدرچین نازل کردیم ؛ [ و گفتیم : ] از خوراکی های پاک و پاکیزه ای که روزیِ شما قرار داده ایم بخورید . و آنان [ در تجاوز و طغیانشان وناسپاسی وکفرانشان ] بر ما ستم نکردند ، بلکه همواره بر خود ستم می ورزیدند .
(trg)="s2.57"> ( هه ‌ روه ‌ ها ) له نازو نیعمه ‌ ته ‌ كانی خوا بۆتان ئه ‌ وه ‌ یه ‌ : ئێمه هه ‌ ورمان بۆ كردن به سێبه ‌ رو گه ‌ زۆمان بۆ باراندن و په ‌ له ‌ وه ‌ ری شه ‌ لاقه ‌ مان بۆ ناردن ، ده بخۆن له ‌ و ڕزق و ڕۆزییه چاكانه ‌ ی كه پێمان به ‌ خشیوون ( به ‌ ڵام له ‌ به ‌ ر بێ دینی و سته ‌ میان تۆڵه ‌ مان لێسه ‌ ندن ) ، جا وه ‌ نه ‌ بێت ئه ‌ وانه سته ‌ میان له ئێمه كرد بێت به ‌ ڵكو هه ‌ ر سته ‌ میان له خۆیان ده ‌ كرد .

(src)="s2.58"> و [ یاد کنید ] هنگامی را که گفتیم : به این شهر [ بیت المقدس ] وارد شوید ، و از نعمت های آن هر چه خواستید ، فراوان و گوارا بخورید و از دروازه [ شهر یا درِ معبد ] فروتنانه و سجده کنان درآیید و بگویید : [ خدایا ! خواسته ما ] ریزش گناهان ماست ، تا گناهانتان را بیامرزیم و به زودی [ پاداش ] نیکوکاران را بیفزایم .
(trg)="s2.58"> یادی ئه ‌ و نیعمه ‌ ته بكه ‌ نه ‌ وه كاتێك وتمان : بچنه ئه ‌ م شاره ‌ وه ( كه قودسه ‌ ) ، جا هه ‌ رچی حه ‌ زی لێده ‌ كه ‌ ن له ‌ وێ له هه ‌ ر جێییه ‌ كی به ‌ فراوانی و خۆشی بیخۆن ، له ده ‌ روازه ‌ ی شاره ‌ كه به ‌ رێزو كڕنووشی ( پێزانینیه ‌ وه ‌ ) بچه ‌ نه ژوره ‌ وه و بڵێن : خوایه له تاوانه ‌ كانمان ببووره ‌ ، ئه ‌ و كاته ئێمه ‌ ش له هه ‌ ڵه و تاوانه ‌ كانتان ده ‌ بوورین ، ئێمه پاداشتی چاكه ‌ كاران له ئاینده ‌ دا زۆر به زیاده ‌ وه ده ‌ ده ‌ ینه ‌ وه ‌ .

(src)="s2.59"> ولی ستمکاران ، سخنی را که [ بیرون دروازه شهر ] به آنان گفته شده بود [ پس از ورود به شهر ] به سخنی دیگر تبدیل کردند [ به جای درخواست ریزش گناهان ، درخواست امور مادی کردند ] . ما هم بر ستمکاران به سبب آنکه همواره نافرمانی می کردند ، عذابی از آسمان فرود آوردیم .
(trg)="s2.59"> كه ‌ چی ئه ‌ وانه ‌ ی سته ‌ میان كردبوو یه ‌ كسه ‌ ر گوفتاره ‌ كه ‌ یان گۆڕی به ‌ شتێك بێجگه له ‌ وه ‌ ی پێیان وترا بوو ( واته به لووت به ‌ رزیه ‌ وه چوونه ژووره ‌ وه ‌ ) ، جا ئێمه ‌ ش له ئاسمانه ‌ وه سزایه ‌ كمان دابه ‌ زانده سه ‌ ر ئه ‌ وانه ‌ ی سته ‌ میان كرد به ‌ هۆی ئه ‌ وه ‌ ی له فه ‌ رمانی خوا ده ‌ رده ‌ چوون .

(src)="s2.60"> و [ یاد کنید ] آن گاه که موسی برای قومش درخواست آب کرد ، پس گفتیم : عصایت را به این سنگ بزن . پس دوازده چشمه از آن جوشید به طوری که هر گروهی [ از دوازده گروه بنی اسرائیل ] چشمه ویژه خود را شناخت . [ و گفتیم : ] از روزیِ خدا بخورید و بیاشامید و تبهکارانه در زمین فتنه و آشوب بر پا نکنید .
(trg)="s2.60"> یادی ئه ‌ و نیعمه ‌ ته بكه ‌ نه ‌ وه كاتێك موسا بۆ قه ‌ وم و گه ‌ له ‌ كه ‌ ی خۆی داوای بارینی بارانی كرد ، ئێمه ‌ ش پێمان وت : به گۆچانه ‌ كه ‌ ت بده به ( تاشه ‌ ) به ‌ رده ‌ كه ‌ دا ( جا هه ‌ ر ئه ‌ و كاره ‌ ی ئه ‌ نجامدا ) به ‌ رده ‌ كه دوانزه كانی لێ هه ‌ ڵقوڵا ، بێگومان هه ‌ ر هۆزێك چاوگه ‌ ی خۆی ناسی ( ئینجا پێمان وتن ) ده بخۆن و بخۆنه ‌ وه له ڕزق و ڕۆزی و به ‌ خششی خواو تاوان و خراپه مه ‌ كه ‌ ن له ‌ سه ‌ ر زه ‌ ویدا له كاتێكدا كه به ‌ چاندنی تۆوی خراپه ‌ وه خه ‌ ریكن .

(src)="s2.61"> و [ یاد کنید ] هنگامی که گفتید : ای موسی ! ما هرگز بر یک نوع غذا صبر نمی کنیم ، پس از پروردگارت بخواه تا از آنچه زمین می رویاند از سبزی و خیار و سیر و عدس و پیازش را برای ما آماده کند . [ موسی ] گفت : آیا شما به جای غذای بهتر ، غذای پست تر را می خواهید ؟ ! [ اکنون که چنین درخواست ناروایی دارید ] به شهری فرود آیید که آنچه خواستید ، برای شما آماده است . و [ داغِ ] خواری و بیچارگی و نیاز بر آنان زده شد و سزاوار خشم خدا شدند ؛ این [ خواری و خشم ] به سبب آن بود که آنان همواره به آیات خدا کفر می ورزیدند و پیامبران را به ناحق می کشتند ؛ این [ کفرورزی و کشتن پیامبران ] به علت آن بود که [ از فرمانِ من ] سرپیچی نمودند و پیوسته [ از حدود حق ] تجاوز می کردند .
(trg)="s2.61"> یادی ئه ‌ و نیعمه ‌ ته بكه ‌ نه ‌ وه كاتێك به موساتان وت : ئێمه هه ‌ رگیز له ‌ سه ‌ ر یه ‌ ك جۆر خۆراك ئۆقره ناگرین و به ‌ ته ‌ نها جۆرێك خوارده ‌ مه ‌ نی ڕازی نین ، له ‌ به ‌ رئه ‌ وه داوا له په ‌ روه ‌ ردگارت بكه له ڕزق و ڕۆزی و به ‌ رو بوومی زه ‌ ویمان بۆ به ‌ رهه ‌ م بهێنێت له ڕوه ‌ كی پاقله ‌ یی وخه ‌ یارو سیرو نیسك و پیاز ، موسا پێی وتن : باشه چۆن ئێوه شتی كه ‌ م و ئایه ‌ خ و ناته ‌ واو وه ‌ رده ‌ گرن له ‌ جیاتی شتی له ‌ و چاكترو باشتر ؟ ده دابه ‌ زن بۆ شارێك ( بیابانی سینا ، به ‌ جێبهێڵن ) ئینجا به ‌ ڕاستی ئه ‌ وه ‌ ی داوای ده ‌ كه ‌ ن ده ‌ ستتان ده ‌ كه ‌ وێت . ( جا به ‌ هۆی ئه ‌ و بیروباوه ‌ ڕو بیانوو گرتن و لاسارییه ‌ یانه ‌ وه ‌ ) سوكیی و ڕیسوایی و لاتی و زه ‌ بوونی درا به ‌ سه ‌ ریاندا و شایانی خه ‌ شم و قینی خوایش بوون ، چونكه ئه ‌ وان به ‌ ڕاستی باوه ‌ ڕیان نه ‌ ده ‌ كرد به ‌ ئایه ‌ ته ‌ كانی خواو ، پێغه ‌ مبه ‌ ره ‌ كانیان به ‌ ناحه ‌ ق ده ‌ كوشت ، ئه ‌ وه ‌ ش به ‌ هۆی ڕۆچوونیانه ‌ وه له ‌ یاخی بوون و نافه ‌ رمانیدا ، هه ‌ میشه ده ‌ ستدرێژیان ده ‌ كرد ( ئێسته ‌ ش به ‌ رده ‌ وامن له ‌ سه ‌ ر به ‌ رنامه ‌ ی باوو باپیرانی خوانه ‌ ناسیان ) .

(src)="s2.62"> مسلماً کسانی که [ به ظاهر ] ایمان آوردند ، و یهودی ها و نصرانی ها و صابئی ها هر کدامشان [ از روی حقیقت ] به خدا و روز قیامت ایمان آورند و کار شایسته انجام دهند ، برای آنان نزد پروردگارشان پاداشی شایسته و مناسب است ، و نه بیمی بر آنان است و نه اندوهگین شوند .
(trg)="s2.62"> بێگومان ئه ‌ وانه ‌ ی باوه ‌ ڕیان هێناوه ( له ئوممه ‌ تی محمد ( صلی الله علیه وسلم ) ، ئه ‌ وانه ‌ ش كه بوونه جووله ‌ كه ( شوێنكه ‌ وته ‌ ی ڕاسته ‌ قینه ‌ ی موسان ) ، گاوره ‌ كانیش ( كه شوێنكه ‌ وته ‌ ی ڕاسته ‌ قینه ‌ ی عیسان ) ، ( ێابئه ) ش كه شوێنكه ‌ وته ‌ ی ڕاسته ‌ قینه ‌ ی داودن ) ، ئه ‌ وانه هه ‌ ر ده ‌ سته ‌ یه ‌ كیان باوه ‌ ڕی دامه ‌ زراوی هێنا بێت به خواو ڕۆژی دوایی و كارو كرده ‌ وه ‌ ی چاكه ‌ ی ئه ‌ نجام دابێت ، جا ئه ‌ وانه پاداشتیان لای په ‌ روه ‌ ردگاریانه ‌ ، نه ترس و بیمیان ده ‌ بێت ، نه غه ‌ م و په ‌ ژاره ‌ ش ڕوویان تێده ‌ كات .

(src)="s2.63"> و [ یاد کنید ] هنگامی که از شما [ بر پیروی از حق ] پیمان گرفتیم ، و کوه طور را بالای سرتان برافراشتیم ، [ و گفتیم : ] آنچه را [ از آیات کتاب آسمانی ] به شما داده ایم ، با قدرت و قوّت دریافت کنید ، و آنچه را در آن است [ برای اجرا کردن ] به یاد داشته باشید تا پرهیزکار شوید .
(trg)="s2.63"> یادی ئه ‌ و نیعمه ‌ ته ‌ ش بكه ‌ نه ‌ وه كاتێك په ‌ یمانمان لێوه ‌ رگرتن ( كه په ‌ یڕه ‌ وی ته ‌ ورات بكه ‌ ن ) و كێوی گورمان به ‌ ڕاسه ‌ رتانه ‌ وه ڕاگرت و پێمان وتن : ئه ‌ و به ‌ رنامه ‌ یه ‌ ی پێمانداون به توندی بیگرن ( ئه ‌ گینا ئه ‌ م چیایه ده ‌ ده ‌ ین به ‌ سه ‌ رتاندا ) ، هه ‌ میشه ‌ ش با له بیرتان بێت چی تێدایه ‌ و چیتان لێده ‌ خوازێت ، بۆ ئه ‌ وه ‌ ی له خوا ترس و پارێزكاربن

(src)="s2.64"> آن گاه بعد از [ پیمان گرفتن ، از وفاکردن به آن ] سرپیچی کردید ، و اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود ، قطعاً از زیانکاران بودید .
(trg)="s2.64"> كه ‌ چی پاش ئه ‌ وانه هه ‌ مووی ڕووتان وه ‌ رچه ‌ رخاند له ڕێبازی خوا ، ( په ‌ یمانه ‌ كه ‌ تان شكاند ) ، ئه ‌ وكاته ئه ‌ گه ‌ ر به ‌ زه ‌ یی و یارمه ‌ تی و فه ‌ زڵی خوا نه ‌ بوایه له سه ‌ رتان ، ئه ‌ وه ده ‌ چوونه ڕیزی خه ‌ ساره ‌ تمه ‌ ندانه ‌ وه ‌ .

(src)="s2.65"> بی تردید شما [ سرگذشتِ کسانی از هم مسلکان خود را ] که در روز شنبه [ از فرمان خدا که صید ماهی را حرام کرده بود ] عصیان ورزیدند دانستید که [ به کیفر عصیانشان ] به آنان نهیب زدیم که به صورت بوزینگانی خوار و رانده شده درآیید .
(trg)="s2.65"> سوێند به خوا بێگومان زانیووتانه و ئاگادارن چیمان به ‌ سه ‌ ر ئه ‌ وانه ‌ تاندا هێنا ڕۆژانی شه ‌ ممه ده ‌ ستدرێژییان ده ‌ كردو له سنوور ده ‌ رده ‌ چوون ، ( له ‌ به ‌ ر ئه ‌ وه بڕیارمانداو ) وتمان : ببنه مه ‌ یموونی دوورخراوه له ڕه ‌ حمه ‌ تی خوا ( بڕیار بوو جووله ‌ كه ‌ كانی شاره ‌ كه ‌ ی قه ‌ راغ ده ‌ ریا ـ ئیلیه ـ ڕۆژانی شه ‌ ممه ته ‌ رخان بكه ‌ ن بۆ خواپه ‌ رستی و ڕاوه ‌ ماسی تیادانه ‌ كه ‌ ن ، دیاره ماسییه ‌ كانیش هه ‌ ستیان به ‌ وه كردووه ‌ ، بۆیه له ‌ و ڕۆژه ‌ دا خۆیان نواندووه ‌ ، جوله ‌ كه ‌ ش به ‌ سروشت زۆر به ‌ ته ‌ ماعن ، بیریان كرده ‌ وه له ته ‌ گبیرو فێڵێك ، ئه ‌ ویش به ‌ وه ‌ ی كه له ڕۆژی هه ‌ ینیدا داوو تۆڕیان بۆ بنێنه ‌ وه تا له شه ‌ ممه ‌ دا تێی بكه ‌ ون ، ڕۆژی یه ‌ ك شه ‌ ممه چی كه ‌ وتۆته داوو تۆڕه ‌ كانه ‌ وه ده ‌ ری بهێنن ( له ته ‌ فسیری ئایه ‌ تی ١٦٣ تا ١٦٦ ، له سووره ‌ تی ـ الأعراف ـ دا ئه ‌ م ڕووداوه باسكراوه ‌ ) .

(src)="s2.66"> در نتیجه ، آن [ مجازات ] را عبرتی برای کسانی که شاهدِ حادثه بودند ، وکسانی که بعد از آنان می آیند ، و پندی برای پرواپیشگان قرار دادیم .
(trg)="s2.66"> ئینجا ئه ‌ و به مه ‌ یموون كردنه ‌ مان گێڕا به په ‌ ندو عیبره ‌ ت بۆ ئه ‌ وانه ‌ ی كه ‌ : هاوچه ‌ رخی ڕووداوه ‌ كه بوون و بۆ ئه ‌ وانه ‌ ش له دوای ئه ‌ وان دێن ، هه ‌ روه ‌ ها كردمانه ئامۆژگاری بۆ خواناس و پارێزكاران .

(src)="s2.67"> و [ یاد کنید ] زمانی که موسی به قومش گفت : خدا به شما فرمان می دهد گاوی را ذبح کنید ، گفتند : آیا ما را مسخره می کنی ؟ ! گفت : به خدا پناه می برم از اینکه از نادانان باشم .
(trg)="s2.67"> یادی ئه ‌ و نیعمه ‌ ته بكه ‌ نه ‌ وه كاتێك موسا به قه ‌ ومه ‌ كه ‌ ی وت : بێگومان خوا فه ‌ رمانتان پێده ‌ دات كه مانگایه ‌ ك سه ‌ ر ببڕن ( كاتێك یه ‌ كێكیان لێ كوژرا بوو ، بكوژه ‌ كه ‌ ش لای زۆربه ‌ یان نادیاربوو ، هاناو هاواریان برد بۆموسا ) وتیان : ئایا ده ‌ مانكه ‌ یته گاڵته جاڕی خۆت ؟ موسا وتی : په ‌ نا ده ‌ گرم به ‌ خوا بچمه ڕیزی نه ‌ فامانه ‌ وه ( گاڵته به خه ‌ ڵكی بكه ‌ م ) .

(src)="s2.68"> گفتند : از پروردگارت بخواه برای ما بیان کند که آن گاو چگونه گاوی باشد ؟ گفت : او می فرماید که آن گاوی است نه پیر از کارمانده ، نه جوان نارسیده ، [ بلکه ] گاوی میان این دو نوع گاو است . پس آنچه را به آن فرمان داده اند ، انجام دهید .
(trg)="s2.68"> ئینجا وتیان : ( جا كه ‌ وایه ‌ ) له په ‌ روه ‌ ردگارت داوا بكه بۆمان ڕوون بكاته ‌ وه ئه ‌ و مانگایه كامه ‌ یه ‌ ؟ موسا وتی : به ‌ ڕاستی خوا ده ‌ فه ‌ رموێت : ئه ‌ و مانگایه نه پیره ‌ و نه پارێنه به ‌ ڵكو میانه ساڵه ‌ ، ( ئیتر ئه ‌ وه ‌ نده قووڵی مه ‌ كه ‌ نه ‌ وه ‌ و له ‌ سه ‌ ری مه ‌ رۆن ) چ فه ‌ رمانێكتان پێدراوه جێ به ‌ جێی بكه ‌ ن .

(src)="s2.69"> گفتند : از پروردگارت بخواه که برای ما توضیح دهد رنگش چگونه باشد ؟ گفت : خدا می گوید : گاوی است زرد و رنگش روشن که بینندگان را شاد و مسرور می کند .
(trg)="s2.69"> كه ‌ چی وتیان : له په ‌ روه ‌ ردگارت داوا بكه بزانین ڕه ‌ نگی چۆنه ‌ ؟ موسا وتی : بێگومان خوا ده ‌ فه ‌ رموێت : ئه ‌ و مانگایه مانگایه ‌ كی ڕه ‌ نگ زه ‌ ردی تۆخه ‌ ، ته ‌ ماشاكارانی دڵخۆش ده ‌ كات .

(src)="s2.70"> گفتند : از پروردگارت بخواه برای ما بیان کند که [ نهایتاً آن گاو ] چه گاوی است ؟ زیرا این گاو بر ما مُبهم و مُشتبه شده ، و اگر خدا بخواهد [ به شناخت آن ] هدایت خواهیم شد .
(trg)="s2.70"> كه ‌ چی هه ‌ ر وتیان : له په ‌ روه ‌ ردگارت داوا بكه تا به ‌ ته ‌ واوی بۆمان ڕوون بكاته ‌ وه بزانین كامه ‌ یه ‌ ؟ ! چونكه به ‌ ڕاستی ئه ‌ م گا گه ‌ له سه ‌ ری لێ تێك داوین و ڕه ‌ نگی زۆربه ‌ یان له یه ‌ ك ده ‌ چێت ، ئه ‌ و مانگایه ‌ مان بۆ نادۆزیرێته ‌ وه ‌ ، به ‌ ڕاستی ئێمه ـ ئه ‌ گه ‌ ر خوا ویستی له ‌ سه ‌ ر بێت ـ ڕێنموویی وه ‌ رده ‌ گرین .

(src)="s2.71"> گفت : او می گوید : گاوی است که نه رام است تا زمین را شخم زند و نه زراعت را آبیاری نماید ، [ از هر عیب و نقصی ] سالم است ، و رنگی مخالف رنگ اصلی در آن نیست ، گفتند : اکنون حق را برای ما آوردی . پس آن را ذبح کردند ، در حالی که نزدیک بود فرمان خدا را اجرا نکنند ! !
(trg)="s2.71"> موسا وتی : به ‌ ڕاستی خوا ده ‌ فه ‌ رموێت : ئه ‌ وه مانگایه ‌ كه هێشتا ڕانه ‌ هێنراوه زه ‌ وی بكێڵێت و جووت بكات ، ئاودێری كشتوكاڵیش ناكات ، بێ عه ‌ یبه ‌ و یه ‌ ك ڕه ‌ نگه ‌ و هیچ په ‌ ڵه ‌ یه ‌ كی تێدانی یه ‌ ، ئه ‌ وسا وتیان : ئا ئێسته ئیتر هه ‌ واڵی ڕاسته ‌ قینه ‌ ت پێداین ( ئیتر دوای هه ‌ وڵ و كۆششێكی زۆر به ‌ ده ‌ ستیان هێنا ) و سه ‌ ریان بڕی ، هه ‌ رچه ‌ نده خه ‌ ریك بوو ئه ‌ و كاره ‌ ش نه ‌ كه ‌ ن .

(src)="s2.72"> و [ یاد کنید ] هنگامی که کسی را کشتید و درباره [ قاتل ] او به نزاع و ستیز برخاستید ؛ و خدا آشکار کننده چیزی است که پنهان می داشتید .
(trg)="s2.72"> ( یادی نیعمه ‌ تی ئاشكرا بوونی بكوژه ‌ كه بكه ‌ نه ‌ وه ‌ ) چۆن كاتێك كه ‌ سێكتان كوشت و یه ‌ كسه ‌ ر ئاژاوه له نێوانتاندا به ‌ رپابوو ، خوایش ئه ‌ وه ‌ ی ده ‌ تانشارده ‌ وه ده ‌ ریخست و ئاشكرای كرد ( كه بكوژ كێیه ‌ ) .

(src)="s2.73"> پس گفتیم : پاره ای از آن [ گاو ذبح شده ] را به مقتول بزنید [ تا زنده شود و قاتل را معرفی کند ] . خدا مردگان را این گونه زنده می کند و نشانه هایِ [ قدرت و ربوبیّت ] خود را به شما نشان می دهد ، تا بیندیشید .
(trg)="s2.73"> ئینجا وتمان : به پارچه ‌ یه ‌ ك له ‌ و مانگا سه ‌ ربڕاوه بده ‌ ن به لاشه ‌ ی كوژراوه ‌ كه ‌ دا ( دیاره به ‌ ویستی خوا وه ‌ ك موعجیزه ‌ یه ‌ ك كوژراوه ‌ كه زیندوو بۆته ‌ وه ‌ و ڕاستی بكوژه ‌ كه ‌ ی خۆی وتووه ‌ ) ، جا ئا به ‌ و شێوه ‌ یه ‌ و به ئاسانی ، خوا مردوان زیندوو ده ‌ كاته ‌ وه ‌ و ده ‌ سه ‌ ڵاتی خۆیتان نیشان ده ‌ دات بۆ ئه ‌ وه ‌ ی تێبگه ‌ ن و ژیر بن .

(src)="s2.74"> سپس دل های شما بعد از آن [ معجزه شگفت انگیز ] سخت شد ، مانند سنگ یا سخت تر ؛ زیرا پاره ای از سنگ هاست که از آنها نهرها می جوشد ، و پاره ای از آنها می شکافد و آب از آن بیرون می آید ، و پاره ای از آنها از ترس خدا [ از بلندی ] سقوط می کند ؛ و خدا از آنچه انجام می دهید بی خبر نیست .
(trg)="s2.74"> پاشان له ‌ وه ‌ ودوا دڵه ‌ كانتان ڕه ‌ ق بوو ، ( ئه ‌ ی جوله ‌ كه ‌ كان ) هه ‌ ر وه ‌ ك به ‌ رد ، به ‌ لچكو ڕه ‌ قتریش ( چونكه ‌ ) به ‌ ڕاستی به ‌ رد هه ‌ یه ڕووباری لێ هه ‌ ڵده ‌ قوڵێت ، هه ‌ شیانه له ‌ ت له ‌ ت ده ‌ بێت و ئاوی لێ دێته ده ‌ ره ‌ وه ‌ ، هه ‌ شیانه له ترسی خوا له لوطكه ‌ ی شاخه ‌ كان به ‌ ر ده ‌ بێته ‌ وه ‌ ، خوایش بێئاگا نیه له ‌ و كارو كرده ‌ وانه ‌ ی ئه ‌ نجامی ده ‌ ده ‌ ن .

(src)="s2.75"> آیا [ شما مردم مؤمن ] امید دارید که [ آن سخت دلان ] به [ دین ] شما ایمان بیاورند ؟ ! در حالی که گروهی از آنان کلام خدا را همواره می شنیدند ، سپس بعد از آنکه [ معنا و مفهومش را ] درک می کردند ، [ به سبب دنیاطلبی و امور مادی ] به دلخواه خود تغییرش می دادند ، در صورتی که می دانستند [ به کلام خدا و به مردم جویای حق خیانت می کنند ] .
(trg)="s2.75"> ئایا ئێوه ( ئه ‌ ی گرۆی ئیمانداران ) به ته ‌ مان و ئومێده ‌ وارن كه جوله ‌ كه ئیمان و باوه ‌ ڕ بهێنن به ئاینه ‌ كه ‌ ی ئێوه ‌ ، له كاتێكدا بێگومان ده ‌ سته ‌ یه ‌ ك له شاره ‌ زاكانیان گوفتاری خوایان ده ‌ بیست له ( ته ‌ ورات ) دا ، له ‌ وه ‌ ودوا ده ‌ ستكاریان ده ‌ كرد دوای ئه ‌ وه ‌ ی كه تێی گه ‌ یشتبوون و ده ‌ یانزانی ڕاستیه ‌ كه ‌ ی كامه ‌ یه ‌ .

(src)="s2.76"> و هنگامی که با مؤمنان دیدار کنند ، می گویند : ما ایمان آوردیم . و چون با هم خلوت می کنند [ از روی اعتراض و ایراد ] به یکدیگر می گویند : چرا حقایقی را که خدا [ در تورات درباره پیامبر اسلام ] برای شما بیان کرده به مؤمنان می گویید تا [ روز قیامت با این حقایق ] در پیشگاه پروردگارتان بر ضد شما استدلال کنند ؟ آیا تعقّل نمی کنید [ که نباید زمینه استدلال بر ضد خود را در اختیار مؤمنان گذارید ؟ ! ]
(trg)="s2.76"> ( له مه ‌ دینه ‌ دا جووه ‌ كان ) هه ‌ ر كاتێك تووشی ئیمانداران ده ‌ هاتن ده ‌ یانوت : ئێمه ‌ ش ئیمانمان هێناوه ‌ و ( موسوڵمان بووین ) ، به ‌ ڵام كاتێك پێكه ‌ وه كۆ ده ‌ بوونه ‌ وه له ‌ گه ‌ ڵ ( به ‌ ناو زاناو دڵره ‌ قه ‌ كانیان ) به یه ‌ كتریان ده ‌ وت : ئه ‌ وه بۆ ئێوه ئه ‌ و شتانه ‌ یان بۆ باس ده ‌ كه ‌ ن كه خوا بۆ ئێوه ‌ ی له ( ته ‌ ورات ) دا باسكردووه ( ده ‌ رباره ‌ ی پێغه ‌ مبه ‌ رایه ‌ تی محمد ( صلی الله علیه وسلم ) تاوه ‌ كو بیكه ‌ نه به ‌ ڵگه به ‌ سه ‌ رتانه ‌ وه لای په ‌ روه ‌ ردگارتان ! ! ئایا ئێوه عه ‌ قڵتان به ‌ و شتانه ناشكێت و ژیریتان ناخه ‌ نه ‌ كار ؟ !

(src)="s2.77"> آیا [ آن سخت دلان ] نمی دانند که خدا آنچه را پنهان می دارند و آنچه را آشکار می کنند ، می داند ؟ !
(trg)="s2.77"> ئایا ئه ‌ وانه نازانن كه به ‌ ڕاستی خوا ده ‌ زانێت چی په ‌ نهان ده ‌ كه ‌ ن و چیش ئاشكرا ده ‌ كه ‌ ن ؟ ( له گوفتارو كردارو نیه ‌ تیان ) .

(src)="s2.78"> و گروهی از یهود ، که جاهل و بی سوادند [ غیر از تورات فعلی ] که جز بافته های دروغین [ عالمان خائن آنان نیست ] نمی دانند ، و حال آن که [ در امر دین به سبب عدم تحقیق و دنبال نکردن علم و دانش ] فقط در مسیر گمان و خیال واهی قدم برمی دارند .
(trg)="s2.78"> هه ‌ ندێ له ‌ و جووله ‌ كانه نه ‌ شاره ‌ زا و نه ‌ خوێنده ‌ وارن ، واده ‌ زانن كتێبی ( ته ‌ ورات ) بێجگه له چه ‌ ند ئاوات و هیوایه ‌ ك هیچی تر نیه ‌ ، ئه ‌ وانه هه ‌ ر گومانیان كردۆته پیشه ‌ ی خۆیان ( وا ده ‌ زانن به ‌ هه ‌ شتیان بۆ خۆیان مسۆگه ‌ ر كردووه ‌ ) .

(src)="s2.79"> پس وای بر کسانی که با دست هاشان نوشته ای را می نویسند ، سپس می گویند : این [ نوشته ] از سوی خداست . تا با این [ کار زشت و خائنانه ] بهایی ناچیز به دست آورند ؛ پس وای بر آنان از آنچه دست هاشان نوشت ، و وای بر آنان از آنچه به دست می آورند .
(trg)="s2.79"> سا واوه ‌ یلا بۆ ئه ‌ و كه ‌ سانه ‌ ی كتێب ده ‌ نووسن به ‌ ده ‌ ستی خۆیان و پاشان ده ‌ ڵێن : ئا ئه ‌ مه له ‌ لایه ‌ ن خواوه ‌ یه ‌ ، تا كه ‌ مێك له ماڵی دنیا به ‌ ده ‌ ست بهێنن ، جا وه ‌ یل بۆ ئه ‌ و ده ‌ ست و ( قه ‌ ڵه ‌ مانه ‌ ی ) كه شتی وا ده ‌ نووسن و وه ‌ یل بۆ ئه ‌ و كه ‌ سانه ‌ ی كه كه ‌ سابه ‌ تی ئاوا ئه ‌ نجام ده ‌ ده ‌ ن .

(src)="s2.80"> و گفتند : آتش [ دوزخ ] جز چند روزی به ما نمی رسد . بگو : آیا [ بر این عقیده خود ] از نزد خدا پیمانی گرفته اید ؟ که هرگز خدا از آن پیمان تخلّف نخواهد کرد ، یا جاهلانه چیزی را به خدا نسبت می دهید ؟
(trg)="s2.80"> جووله ‌ كه ‌ كان ده ‌ ڵێن : ( چه ‌ نده گوناهباربین ) ته ‌ نها چه ‌ ند ڕۆژیكی كه ‌ م له دۆزه ‌ خدا ده ‌ مێنینه ‌ وه ‌ ! ! پێیان بڵێ : باشه ‌ ، ئێوه په ‌ یمانتان له خوا وه ‌ رگرتووه ‌ ، تا هه ‌ رگیز خوای گه ‌ وره په ‌ یمان شكێنی نه ‌ كات ؟ ! یان هه ‌ ر ده ‌ تانه ‌ وێت شتێك بڵێن به ‌ ده ‌ م خواوه كه هیچ بناغه ‌ یه ‌ كی نیه ‌ و هه ‌ ر نازانن ( چی ده ‌ ڵێن ) ! !

(src)="s2.81"> [ نه چنین است که می گویید ] بلکه کسانی که مرتکب گناه شدند وآثار گناه ، سراسر وجودشان را فرا گرفت ، آنان اهل آتشند و در آن جاودانه اند .
(trg)="s2.81"> نه ‌ خێر وانییه ‌ ، ئه ‌ و كه ‌ سه ‌ ی گوناهو تاوان ئه ‌ نجام بدات و تاوانه ‌ كانی هه ‌ موولایه ‌ كی دابگرێت ( ئاشكراو نادیاری ) ئه ‌ و جۆره كه ‌ سانه نیشته ‌ جێی ئاگری دۆزه ‌ خن و بۆ هه ‌ میشه ‌ یی تیایدا ده ‌ مێننه ‌ وه ( له هه ‌ ر نه ‌ ته ‌ وه ‌ و هۆزو تیره ‌ و تایه ‌ فه ‌ یه ‌ ك بن ) .

(src)="s2.82"> و کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دادند ، اهل بهشت اند و در آن جاودانه اند .
(trg)="s2.82"> ئه ‌ و كه ‌ سانه ‌ ش باوه ‌ ڕیان هێناوه ‌ و كرده ‌ وه چاكه ‌ كان ئه ‌ نجام ده ‌ ده ‌ ن ، هه ‌ ر ئه ‌ وانن نیشته ‌ جێی به ‌ هه ‌ شتن و تیایدا ژیانی هه ‌ تا هه ‌ تایی ده ‌ به ‌ نه سه ‌ ر ( له هه ‌ ر چین و توێژو ڕه ‌ گه ‌ زێك بن ) .

(src)="s2.83"> و [ یاد کنید ] زمانی که از بنی اسرائیل پیمان گرفتیم که جز خدا را نپرستید ، و به پدر و مادر و خویشان ویتیمان ومستمندان نیکی کنید ، و با مردم با خوش زبانی سخن گویید ، و نماز را بر پا دارید ، و زکات بپردازید ، سپس همه شما جز اندکی [ از پیمان خدا ] روی گردانیدید ؛ و شما [ به طور عادت ] روی گردان هستید .
(trg)="s2.83"> یادی ئه ‌ و نیعمه ‌ ته بكه ‌ نه ‌ وه كاتێك په ‌ یمانمان وه ‌ رگرت له ‌ نه ‌ وه ‌ ی ئیسرائیل كه ‌ جگه له ‌ خوا كه ‌ سی تر نه ‌ په ‌ رستن و له ‌ گه ‌ ڵ دایك و باوكدا چاكه ‌ كار بن ، هه ‌ روه ‌ ها له ‌ گه ‌ ڵ خزمان و هه ‌ تیوان و هه ‌ ژارانیشداو گوفتاری چاك و جوان ڕوو به خه ‌ ڵكی بڵێن ، هه ‌ روه ‌ ها نوێژه ‌ كانتان به ‌ چاكی ئه ‌ نجام بده ‌ ن و زه ‌ كاتیش بده ‌ ن ، پاشان ئێوه ( له ‌ جیاتی گوێڕایه ‌ ڵی ) پشتتان تێكرد ، جگه له ‌ كه ‌ مێكتان نه ‌ بێت ، له ‌ كاتێكدا زۆربه ‌ تان ( له ‌ و هه ‌ موو ئامۆژگارییه به ‌ سوودانه ‌ ) ڕوو وه ‌ رده ‌ چه ‌ رخێنن و پشتی تێده ‌ كه ‌ ن .

(src)="s2.84"> و [ یاد کنید ] هنگامی که از شما پیمان گرفتیم که خون همدیگر را نریزید ، و یکدیگر را از خانه های خود آواره نکنید ، سپس [ به پیمانتان ] اقرار کردید و بر آن هم گواهی می دهید .
(trg)="s2.84"> یادیئه ‌ و نیعمه ‌ ته بكه ‌ نه ‌ وه كاتێك په ‌ یمانمان له ئێوه وه ‌ رگرت كه ئیتر خوێنی یه ‌ كتر ( به ناحه ‌ ق ) نه ‌ ڕێژن و یه ‌ كتر له ماڵ و حاڵی خۆتان ده ‌ ربه ‌ ده ‌ ر نه ‌ كه ‌ ن ، پاشان بڕیاریشتان له ‌ سه ‌ ر ئه ‌ وه ‌ داو له ‌ كاتێكدا خۆیشتان شایه ‌ تی له ‌ سه ‌ ر ئه ‌ مه ده ‌ ده ‌ ن .

(src)="s2.85"> باز این شما هستید که یکدیگر را می کشید ، و گروهی از خودتان را از خانه هایشان آواره می کنید ، و از روی گناه و تجاوز یکدیگر را بر ضد آنان [ که آواره کرده اید ] یاری و کمک می دهید ، و اگر آنان در حال اسارت نزد شما آیند ، برای آزاد شدنشان فدیه می دهید ، در صورتی که آواره کردنشان بر شما حرام بود . آیا به بخشی از کتاب [ آسمانی ] ایمان می آورید و به بخشی دیگر کفر می ورزید ؟ [ حرام بودن جنگ و آواره کردن را مردود می شمارید ، و وجوب آزاد کردن هم کیشان را از اسارت قبول می کنید ! ] پس کیفر کسانی از شما که چنین تبعیضی را [ در آیات خدا ] روا می دارند ، جز خواری و رسوایی در زندگی دنیا نیست ، و روز قیامت به سوی سخت ترین عذاب بازگردانیده می شوند ، و خدا از آنچه انجام می دهید ، بی خبر نیست .
(trg)="s2.85"> له ‌ وه ‌ ودوا ئێوه هه ‌ ر ئه ‌ وانه ‌ ن ( ئاماژه ‌ یه بۆ جووله ‌ كه ‌ كانی سه ‌ رده ‌ می پێغه ‌ مبه ‌ ر ( صلی الله علیه وسلم ) خه ‌ ریكی یه ‌ كتركوشتنن ، ده ‌ سته ‌ یه ‌ ك له ( خزمانی ) خۆتان له ماڵ و حاڵی خۆیان ده ‌ ربه ‌ ده ‌ ر ده ‌ كه ‌ ن پشتی یه ‌ كتر ده ‌ گرن دژ به ده ‌ سته ‌ یه ‌ كتان به تاوان و دوژمنایه ‌ تی ، كه ‌ چی ئه ‌ گه ‌ ر به ‌ دیلی ده ‌ ستی دوژمن بكه ‌ وتنایه ئه ‌ وا ئێوه فیدیه ‌ تان بۆ ده ‌ دان و ئازادتان ده ‌ كردن ، له حاڵێكدا ده ‌ ربه ‌ ده ‌ ركردنه ‌ كه ‌ یان له ‌ سه ‌ رتان حه ‌ رامه ‌ ، كه ‌ وابوو چۆن ده ‌ بێت باوه ‌ ڕتان به به ‌ شێكی ( ته ‌ ورات ) هه ‌ بێت و به ‌ شێكی تری باوه ‌ ڕتان نه ‌ بێت ؟ ئایا پاداشتی ئه ‌ وه ‌ تان كه ئه ‌ وكاره ده ‌ كات جگه له ‌ سه ‌ ر شۆڕیی و سووكی نه ‌ بێت له ژیانی دنیادا هیچی تر هه ‌ یه ‌ ؟ له ڕۆژی قیامه ‌ تیشدا ده ‌ گه ‌ ڕێنرێنه ‌ وه بۆ ناو سه ‌ ختترین سزا ، خوایش بێ ئاگانیه له ‌ و كارانه ‌ ی كه ئێوه ئه ‌ نجامی ده ‌ ده ‌ ن .

(src)="s2.86"> اینان کسانی اند که زندگی [ زودگذر ] دنیا را به جای آخرت خریدند ؛ پس نه عذاب از آنان سبک شود و نه یاری شوند .
(trg)="s2.86"> ئه ‌ وانه ‌ ، ئه ‌ وانه ‌ ن كه ژیانی دنیایان كڕی و گۆڕیویانه ‌ ته ‌ وه به ژیانی ( به ‌ هه ‌ شت ) و دوارۆژ ، له ‌ به ‌ ر ئه ‌ وه سزایان له ‌ سه ‌ ر كه ‌ م ناكرێته ‌ وه ‌ و ئه ‌ وانه هه ‌ رگیز یارمه ‌ تی نادرێن و سه ‌ رناخرێن .

(src)="s2.87"> و یقیناً ما به موسی کتاب دادیم و پس از او پیامبرانی به دنبال هم فرستادیم ، و به عیسی بن مریم دلایل روشن و آشکار عطا نمودیم ، و او را به وسیله روح القدس توانایی بخشیدیم ؛ پس چرا هرگاه پیامبری آیین و احکامی که مطابق هوا و هوستان نبود برای شما آورد ، سرکشی کردید ؟ پس [ نبوّتِ ] گروهی را تکذیب نمودید وگروهی را می کشتید .
(trg)="s2.87"> سوێند بێت بێگومان ئێمه ته ‌ وراتمان به ‌ خشی به موساو به ‌ رده ‌ وام دوای ئه ‌ ویش پێغه ‌ مبه ‌ رانمان ڕه ‌ وانه كردو به عیسای كوری مه ‌ ریه ‌ م به ‌ ڵگه ‌ و نیشانه ‌ و موعجیزه ‌ ی جۆراو جۆرمان به ‌ خشی هه ‌ روه ‌ ها پشتگیریمان كرد به فریشته ( جبرئیل ) ، ئایا چۆن ده ‌ بێت هه ‌ ر كاتێك پێغه ‌ مبه ‌ رێكمان ڕه ‌ وانه كردبێت ، به ‌ ڵام له ‌ گه ‌ ڵ ئاره ‌ زووه ‌ كانی ئێوه ‌ دا نه ‌ گونجا بێت ، خۆتان به ‌ زل زانیوه ‌ و لووتتان به ‌ رز كردۆته ‌ وه ‌ و بڕواتان نه ‌ هێناوه ‌ ، ئه ‌ وسا ده ‌ سته ‌ یه ‌ كتان ( به ‌ رنامه ‌ ی خواتان ) به درۆ زانیووه ‌ و هه ‌ ندێكیشتان پێغه ‌ مبه ‌ رانتان ده ‌ كوشت .

(src)="s2.88"> و گفتند : دل های ما در غلاف و پوشش است [ به این علتْ کلام تو را نمی فهمیم ، ولی چنین نیست که می گویند ] بلکه خدا به سبب کفرشان آنان را از رحمتش دور کرده [ در نتیجه از پذیرفتن اسلام خودداری می کنند ] پس اندکی ایمان می آورند .
(trg)="s2.88"> هه ‌ روه ‌ ها ( جوله ‌ كه ‌ كانی سه ‌ رده ‌ می پێغه ‌ مبه ‌ ر ( صلی الله علیه وسلم ) وتیان : دڵه ‌ كانمان داخراوه ( له گوفتاری تۆ ، تێناگه ‌ ین ) نه ‌ خێر وانی یه ‌ ، ئه ‌ وانه خوا نفرینی لێكردوون به ‌ هۆی كوفرو خوانه ‌ ناسیانه ‌ وه ‌ ، كه ‌ وابوو به كه ‌ م شت بڕوا ده ‌ كه ‌ ن .

(src)="s2.89"> و هنگامی که برای آنان از سوی خدا کتابی [ چون قرآن ] آمد که تصدیق کننده توراتی است که با آنان است ، و همواره پیش از نزولش به خودشان [ در سایه ایمان به آن ] مژده پیروزی بر کافران می دادند ، پس [ با این وصف ] زمانی که قرآن [ که پیش از نزولش آن را با پیشگویی تورات می شناختند ] نزد آنان آمد ، به آن کافر شدند ؛ پس لعنت خدا بر کافران باد .
(trg)="s2.89"> كاتێك له لایه ‌ ن خواوه كتێبێك ( قورئان ) هات بۆیان ، كه ‌ : ئه ‌ و كتێبانه ‌ ی ئه ‌ وانیش په ‌ سه ‌ ند ده ‌ كات و به ‌ ڕاستی ده ‌ زانێت ، ئه ‌ وان پێشتر داوای سه ‌ ركه ‌ وتن و زاڵ بونیان به ‌ سه ‌ ر ئه ‌ وانه ‌ ی بێ باوه ‌ ڕ بوون له خوا ده ‌ كرد به هۆی شوێنكه ‌ وتنیان بۆ پێغه ‌ مبه ‌ ر ( صلی الله علیه وسلم ) ، كه ‌ چی كاتێك ئه ‌ و پێغه ‌ مبه ‌ ره ‌ یان بۆ هات كه ده ‌ یانناسی ، بڕوایان پێ نه ‌ كرد ، كه ‌ واته با نه ‌ فرین و له ‌ عنه ‌ تی خوا له ‌ سه ‌ ر كافران بێت .

(src)="s2.90"> بد چیزی است آنچه خود را به آن فروختند که کفر ورزیدن از روی حسادت به کتابی است که خدا نازل کرده [ معترضانه می گویند : ] چرا خدا از فضل و احسانش به هر که از بندگانش بخواهد [ کتاب آسمانی ] نازل می کند ، پس آنان به خشمی بر روی خشمی سزاوار شدند . و برای کافران عذابی خوار کننده است .
(trg)="s2.90"> ( ئه ‌ و جووله ‌ كانه ‌ ) خۆیان به ‌ شتێكی ناپه ‌ سه ‌ ند فرۆشت ( هه ‌ ڵوێستێكی نادروستیان نواند ) كاتێك كافر بوون به ‌ و قورئانه ‌ ی خوا ناردوویه ‌ تی ، ( له حه ‌ سوودی ) و سه ‌ ركه ‌ شیدا ( ره ‌ خنه ‌ یان گرت و وتیان ) : بۆچی خوای گه ‌ وره ده ‌ رگای فه ‌ زڵ و لای ڕه ‌ حمه ‌ ت ده ‌ كاته ‌ وه له هه ‌ ركه ‌ سێك بیه ‌ وێت له به ‌ نده ‌ كانی ! ! ئه ‌ وسا ئیتر دووچاری یه ‌ ك له دوای یه ‌ كی ڕق و خه ‌ شمی خوا بوون ( چونكه وه ‌ نه ‌ بێت ته ‌ نها كافر بوو بن به محمد ( صلی الله علیه وسلم ) و به ‌ قورئان ، به ‌ ڵكو كافربوون به موساو ته ‌ وراتیش كه داوای شوێنكه ‌ وتنی محمدیان لێده ‌ كات ) و بۆ كافرو خوانه ‌ ناسان سزایه ‌ كی ڕیسواكه ‌ ر ئاماده ‌ یه ‌ .

(src)="s2.91"> هنگامی که به آنان گویند : به آنچه که خدا [ بر پیامبر اسلام ] نازل کرده ایمان آورید ، گویند : به توراتی که بر خود ما یهودیان نازل شده ایمان می آوریم و به غیر آن در حالی که حق است و تصدیق کننده توراتی است که با آنان است ، کفر می ورزند . بگو : اگر شما [ از روی درستی و راستی به تورات ] مؤمن بودید ، پس چرا پیش از این پیامبران خدا را می کشتید ؟
(trg)="s2.91"> كاتێك پێیان ده ‌ وترێت باوه ‌ ڕ بهێنن به ‌ وه ‌ ی كه له لایه ‌ ن خواوه ڕه ‌ وانه ‌ كراوه ‌ ، ده ‌ ڵێن : ئێمه ته ‌ نها باوه ‌ ڕمان به ‌ وه هه ‌ یه كه بۆ ئێمه ڕه ‌ وانه ‌ كراوه و باوه ‌ ڕ ناهێنن به هه ‌ موو ئه ‌ وانه ‌ ی كه دوای ( ته ‌ ورات ) هاتووه وه ‌ كو ( ئینجیل و قورئان ) له ‌ كاتێكدا كه هه ‌ ر ئه ‌ و قورئانه حه ‌ ق و ڕاستی یه ‌ و به ‌ ڕاست دانه ‌ ری ( ته ‌ ورات ) ی ئه ‌ وانیشه ‌ ، پێیان بڵێ : ئه ‌ ی كه ‌ واته بۆچی پێشتر پێغه ‌ مبه ‌ ره ‌ كانی خواتان ده ‌ كوشت ئه ‌ گه ‌ ر ئێوه ئیماندارن به ته ‌ ورات ؟ !

(src)="s2.92"> و قطعاً موسی برای شما معجزات و دلایلی روشن آورد ، سپس شما پس از [ رفتن ] او [ به کوه طور ] گوساله را معبود خود گرفتید ، در حالی که [ به خود و دلایل آشکار و روشن حق ] ستمکار بودید .
(trg)="s2.92"> سوێند به خوا به ‌ ڕاستی موسا نیشانه ‌ ی فره ‌ و موعجیزه ‌ ی بۆ هێنان ، كه ‌ چی ( كاتێ كه ‌ چوو بۆ نزای په ‌ روه ‌ ردگار ، له كێوی گور ) ئێوه گوێره ‌ كه ‌ كه ‌ تان په ‌ رست ، به ‌ ڕاستی ئێوه سته ‌ مكارن .

(src)="s2.93"> و [ یاد کنید ] زمانی که از شما [ برای پیروی از موسی ] پیمان گرفتیم ، و کوه طور را بالای سرتان برافراشتیم [ و گفتیم : ] آنچه را [ چون تورات ] به شما دادیم با قدرت و قوّت دریافت کنید [ و دستورهای ما و پیامبرتان را بشنوید ، به ظاهر ] گفتند : شنیدیم و [ در باطن گفتند : ] نافرمانی کردیم . و به سبب کفرشان دوستی گوساله با دل هایشان در آمیخت . بگو : اگر شما مؤمن هستید [ و ایمانتان شما را به این همه ظلم و جنایت و فساد فرمان می دهد ] پس بد چیزی است آنچه ایمانتان به آن فرمان می دهد .
(trg)="s2.93"> ( یادیان بێنه ‌ ره ‌ وه ئه ‌ و سه ‌ رده ‌ مه ‌ ی ) كه په ‌ یمانمان لێ وه ‌ رگرتن و كێوی گورمان به ‌ سه ‌ ردا به ‌ رزكردنه ‌ وه و ( فه ‌ رمانمان پێدان ) : ئه ‌ وه ‌ ی پێمان به ‌ خشیوون ( له ته ‌ ورات ) به توندی بیگرن و لێی لامه ‌ ده ‌ ن و گوێ بیستبن ، ( به ‌ ده ‌ م ) وتیان : گوێڕایه ‌ ڵین ، ( به ‌ ڵام به ‌ كرده ‌ وه ‌ ) پێچه ‌ وانه ‌ یان كردو یاخی بوون و گوێره ‌ كه په ‌ رستی له دڵ و ده ‌ روونیاندا ڕوابوو به هۆی بێ باوه ‌ ڕییانه ‌ وه ‌ ، پێیان بڵێ : ئیمانه ‌ كه ‌ تان شتی ناڕه ‌ واتان پێ ده ‌ كات ئه ‌ گه ‌ ر ئێوه ئیماندارن ؟ ! ( باوو باپیرانتان گوێره ‌ كه په ‌ رست و پێغه ‌ مبه ‌ ر كوژ ، ئێوه ‌ ش سه ‌ رسه ‌ خت و بێ باوه ‌ ڕ ) .