# ka/ted2020-1014.xml.gz
# th/ted2020-1014.xml.gz
(src)="1"> მინდა გესაუბროთ სამსახურის შესახებ კონკრეტულად კი , რატომ არ შეუძლიათ ადამიანებს შეასრულონ საქმე სამსახურში , ეს პრობლემა , მგონი , ყველას გვაერთიანებს ...
(trg)="1"> ผมกำลังจะพูดถึงเรื่อง " งาน " ครับ โดยเฉพาะประเด็นที่ว่า ทำไมคนเรา ถึงมีแนวโน้มทำงานให้เสร็จในที่ทำงานไม่ได้ ซึ่งก็เป็นปัญหาที่เราทุกคนมีเหมือนกัน
(src)="2"> მაგრამ , მოდით , თავიდან დავიწყოთ :
(trg)="2"> ผมมาเริ่มพูดตั้งแต่ต้นเลยดีกว่า
(src)="3"> არსებობენ კომპანიები , არასამეწარმეო ორგანიზაციები და საქველმოქმედო ორგანიზაციები და ყველა ამ ორგანიზაციას ჰყავს თანამშრომლები ან მოხალისეები ..
(trg)="3"> เรามีบริษัท องค์กรไม่แสวงกำไร และองค์กรการกุศล กลุ่มเหล่านี้ล้วน มีลูกจ้าง อาสาสมัคร หรืออะไรทำนองนี้
(src)="4"> და ისინი ელიან ამ თანამშრომლებისგან საქმის კეთებას მათთვის .. დიადი საქმის კეთებას -- იმედს ვიტოვებ მაინც , რომ ეს ასეა ..
(trg)="4"> เจ้าขององค์กรเหล่านี้ต่างคาดหวังว่าบุคคลเหล่านี้ จะทำงานได้อย่างยอดเยี่ยม ในความเห็นผมนะ อย่างน้อยๆ
(src)="5"> ჩვეულებრივად , კარგ საქმეს მაინც. იყოს , ძალიან კარგი საქმე .
(trg)="5"> งานที่มอบหมายให้ควรจะออกมา ได้ดีในระดับหนึ่ง
(src)="6"> და რასაც ორგანიზაციები აკეთებენ , არის , რომ ისინი წყვეტენ რომ ადამიანებს სჭირდებათ ერთ ადგილას თავმოყრა იმისთვის , რომ გააკეთონ საქმე .
(trg)="6"> ทีนี้สิ่งที่องค์กรเหล่านี้ทำ คือตัดสินใจว่า พนักงานและอาสาสมัครทั้งหมดต้องมาอยู่รวมกันในที่ที่เดียว เพื่อทำงานที่ว่า
(src)="7"> ასე რომ იქნება ეს საქველმოქმედო , კომერციული ან სხვა სახის ორგანიზაცია ადამიანები , როგორც წესი , თუ აფრიკაში არ მუშაობთ , და თუ იღბლიანი ხართ , ძირითადად , ყოველ დღე დადიან სამსახურში ( ოფისში ) .
(trg)="7"> ดังนั้นบริษัท หรือองค์กรการกุศล หรือองค์กรประเภทไหนก็ตาม ปกติพวกเขา คือยกเว้นว่าคุณจะทำงานในแอฟริกา ถ้าคุณโชคดีมากที่จะทำงานที่นั่น พวกเขาจะบังคับให้ลูกจ้างไปสำนักงานทุกวัน
(src)="8"> ასე რომ , კომპანიები აშენებენ ოფისებს
(trg)="8"> เลยเป็นเหตุให้บริษัทเหล่านี้ จัดการสร้างสำนักงาน
(src)="9"> ისინი მიდიან , ყიდულობენ შენობას , ან ქირაობენ შენობას ან იჯარით იღებენ ფართს , და ავსებენ მათ სხვადასხვა საგნებით
(trg)="9"> ซื้อหรือทำสัญญาเช่าตึกต่างๆ ไม่ก็เช่าเพียงพื้นที่บางส่วน แล้วก็เติมเต็มไปด้วยสิ่งของต่่างๆ
(src)="10"> მაგიდებით , მერხებით , სკამებით , კომპიუტერული აღჭურვილობით პროგრამებით , ინტერნეტთან წვდომით , შეიძლება მაცივრითაც , და რამდენიმე სხვა ნივთით , და ელიან თანამშრომლებისგან , ან მოხალისეებისგან , რომ მივიდნენ ყოველ დღე ამ ადგილას და მაგრად იმუშავონ .
(trg)="10"> ไม่ว่าจะเป็นโต๊ะหนังสือ โต๊ะทำงาน เก้าอี้ อุปกรณ์คอมพิวเตอร์ ซอฟต์แวร์ อุปกรณ์เชื่อมต่ออินเตอร์เน็ต หรืออาจจะเป็นตู้เย็น หรืออะไรอีกหลายๆอย่าง เสร็จแล้วก็คาดหวังว่าพนักงานหรืออาสาสมัครของพวกเขา จะมาสถานที่นั้นๆทุกวัน เพื่อทำงานออกมาได้ยอดเยี่ยม
(src)="11"> თითქოს ამის თხოვნა აბსოლუტურად მიზანშეწონილია .
(trg)="11"> ฟังดูเป็นข้อเรียกร้องที่มีเหตุมีผลเต็มเปี่ยม
(src)="12"> თუმცა , თუკი ადამიანებს ადამიანებს გულახდილად დაელაპარაკებით და საკუთარ თავში ჩაიხედავთ და შეეკითხებით : სინამდვილეში სად მიგიწევს გული , როდესაც საქმე გაქვს გასაკეთებელი ?
(trg)="12"> อย่างไรก็ตาม ถ้าคุณได้ลองถามคนเหล่านั้น หรือแม้แต่ตั้งคำถาม กับตัวคุณเองว่า เมื่อคุณต้องทำบางสิ่งให้เสร็จจริงๆ คุณอยากไปที่ไหน
(src)="13"> აღმოაჩენთ , რომ ადამიანები არ ამბობენ იმას , რასაც ბიზნესმენები მოელიან მათგან .
(trg)="13"> คุณจะพบว่าคำตอบของคนเหล่านี้ ไม่ได้เหมือนกับที่เจ้าขององค์กรทั้งหลายคิดไว้
(src)="14"> თუ კითხავთ ადამიანებს : სინამდვილეში სად მიგიწევს გული როდესაც საქმე გაქვს გასაკეთებელი ?
(trg)="14"> ถ้าคุณถามพวกเขาว่า : " คุณต้องไปที่ไหน เวลาที่คุณต้องการทำสิ่งใดๆให้เสร็จ ? "
(src)="15"> როგორც წესი , სამ განსხვავებულ პასუხს მიიღებთ .
(trg)="15"> โดยทั่วไป คุณจะได้คำตอบหนึ่งในสามแบบ ดังนี้
(src)="16"> პირველი : რაიმე ადგილი ან ოთახი
(trg)="16"> แบบแรก คือประเภทของสถานที่หรือห้อง
(src)="17"> მეორე : მოძრავი ობიექტი და მესამე : არის დრო .
(trg)="17"> แบบที่สอง คือสิ่งใดๆที่เคลื่อนที่ได้ แบบที่สาม คือ ช่วงเวลาต่างๆ
(src)="18"> აი , მაგალითები :
(trg)="18"> ทีนี้มาดูตัวอย่างกัน
(src)="19"> როცა ვეკითხები ადამიანს - და მე ვეკითხები ადამიანებს ამ შეკითხვას 10 წლის განმავლობაში ვეკითხები : სად მიგიწევს გული , როდესაც საქმე გაქვს გასაკეთებელი ? მეუბნებიან : აივანზე ან გემბანზე ,
(trg)="19"> เวลาที่ผมถามผู้คน ซึ่งผมถามคำถามนี้มาประมาณ 10 ปีแล้ว ผมถามว่า " คุณไปที่ไหนเวลาที่คุณต้องการทำอะไรให้เสร็จ ? " ผมจะได้คำตอบจากคนกลุ่มหนึ่งว่า ระเบียง ดาดฟ้า
(src)="20"> სამზარეულოში .
(trg)="20"> ห้องครัว
(src)="21"> ან , სახლის რომელიმე დამატებით ოთახში , სარდაფში , ყავახანაში , ბიბლიოთეკაში
(trg)="21"> ห้องเสริมในบ้าน ห้องใต้ดิน ร้านกาแฟ ห้องสมุด
(src)="22"> მერე ასევე გაიგებთ ისეთ პასუხებს , როგორიცაა : მატარებელი , თვითმფრინავი , ავტომანქანა , ანუ , გადაადგილების საშუალებები .
(trg)="22"> แล้วก็มีคนอีกประเภทที่ตอบว่า ในรถไฟ เครื่องบิน รถยนต์ ยานพาหนะต่างๆ
(src)="23"> მერე ასევე გაიგებთ : ნამდვილად არ აქვს მნიშვნელობა სად ვარ , თუ მართლა დილით ადრე მიხდება საქმის კეთება , ან მაგალითად , ძალიან გვიან .. ან მაგ . : შაბათ-კვირას .
(trg)="23"> หรือประเภทสุดท้ายที่ตอบว่า " อืม ... ที่จริงมันไม่สำคัญหรอกว่าผมอยู่ที่ไหน ขอแค่เป็นช่วงเช้าตรู่ หรือกลางดึก ไม่ก็เป็นเป็นวันเสาร์ - อาทิตย์ก็โอเคแล้ว "
(src)="24"> თითქმის არასდროს გეტვიან : ოფისშიო .
(trg)="24"> คุณแทบจะไม่ได้ยินใครตอบว่า อยากทำงานให้เสร็จที่ " สำนักงาน "
(src)="25"> მაგრამ ბიზნესი ხარჯავს მთელ თანხებს ოფისებში. და ხალხს აიძულებენ იარონ იქ ყოველდღიურად , და ხალხი მაინც არ მუშაობს ამ ადგილას .
(trg)="25"> แต่แล้วธุรกิจก็หมดเงินไปมากมายกับสถานที่ที่เรียกว่า " สำนักงาน " ที่ๆทุกคนถูกบังคับให้ไปตลอดเวลา ทั้งๆที่พวกเขาก็ไม่ได้ทำงานในสำนักงาน
(src)="26"> რა ხდება ?
(trg)="26"> นี่มันเรื่องอะไรกัน ?
(src)="27"> რატომ ? რატომ ხდება ასე ?
(trg)="27"> ทำไมถึงเป็นแบบนี้ ? ทำไมถึงเกิดเรื่องนี้ขึ้น ?
(src)="28"> რასაც მიხვდებით , არის , რომ თუ უფრო ჩაუღრმავდებით ამ საკითხს , გამოარკვევთ , რომ ხალხი აი რა ხდება -- ხალხი მიდის სამსახურში და ისინი ძირითადად ჰყოფენ თავიანთ სამუშაო დღეს სამუშაო მომენტების ნაწილებად. აი რა ხდება ოფისში .
(trg)="28"> ยิ่งผมขุดเรื่องนี้ลึกเท่าไหร่ ก็ยิ่งพบว่าผู้คน ขอบอกว่านี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นจริง การที่ผู้คนไปทำงาน จริงๆแล้ว ก็เพื่อเอา " วันทำงาน " ไปแลกกับ " ชั่วขณะการทำงาน " ที่ติดกันเป็นช่วงๆ นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นในที่ทำงาน
(src)="29"> შენ აღარ გაქვს სამუშაო დღე. შენ გაქვს სამუშაო მომენტები .
(trg)="29"> คุณไม่ได้มี " วันทำงาน " เต็มๆ มีแต่ " ชั่วขณะ " การทำงาน
(src)="30"> თიქოს ოფისის შესასვლელი კარი ბლენდერი იყოს. შედიხარ და შენი დღე იჭრება ნაწილებად , იმიტომ , რომ გაქვს 15 წუთი აქ , 30 წუთი იქ , მერე კიდე , რაღაც ხდება და უცბად , მოწყდები შენს საქმეს , უცბად , რაღაც სხვა უნდა აკეთო , მერე ისევ 20 წუთი გაქვს , მერე ლანჩი , მერე კიდევ სხვა რამე უნდა გააკეთო ,
(trg)="30"> ราวกับว่าประตูเข้าสำนักงานคือปากทางเข้าเครื่องบด เมื่อคุณเดินเข้าไป 1 วันของคุณก็ถูกหั่นออกเป็นเสี่ยงๆ มี 15 นาทีสำหรับตรงนี้ อีก 30 สำหรับตรงนั้น เสร็จแล้วก็มีอะไรมาขัดจังหวะ คุณถูกดึงออกจากงาน แล้วก็ต้องไปทำอะไรอย่างอื่น เหลือ 20 นาที แล้วต่อด้วยพักเที่ยง พักเสร็จก็มีอย่างอื่นที่ต้องทำ
(src)="31"> მერე ისევ 15 წუთი მუშაობ , და კვლავ : ვიღაც გაწყვეტინებს და გისვამს შეკითხვას. და სანამ შენ მიხვდები , უკვე 5 : 00 საათია. შეხედავ განვლილ დღეს და მიხვდები , რომ დიდი არც არაფერი გაგიკეთებია ,
(trg)="31"> เสร็จแล้วก็ไปทำงานต่ออีก 15 นาที แล้วก็มีคนดึงตัวไปถามคำถาม เผลอแป๊ปเดียว ก็ 5 โมงเย็นแล้ว เมื่อคุณทบทวนการใช้เวลาวันนี้ ก็เพิ่งมารู้ตัวว่ายังทำอะไรไม่เสร็จสักอย่าง
(src)="32"> ყველანი ვყოფილვართ ამ დღეში .
(trg)="32"> พวกเราทุกคนมีประสบการณ์แบบนี้กันทั้งนั้น
(src)="33"> ალბათ გუშინაც , ან გუშინწინ , ან უფრო ადრე .
(trg)="33"> เราอาจจะเพิ่งเจอสดๆ ร้อนๆ เมื่อวานนี้ หรือวานซืน หรือวันก่อนหน้านั้น
(src)="34"> უყურებ შენს განვლილ დღეს და , ამბობ : არც არაფერი გამიკეთებია დღეს მნიშვნელოვანი
(trg)="34"> คุณมองย้อนกลับไปแล้วบ่นกับตัวเองว่า " เซ็งจริง ... วันนี้ทำอะไรไม่เสร็จเลย "
(src)="35"> ვიყავი რა სამსახურში. ვიჯექი მაგიდასთან. გამოვიყენე ძვირადღირებული კომპიუტერი .
(trg)="35"> ผมเคยอยู่ที่ทำงาน นั่งอยู่ที่โต๊ะ ใช้เครื่องคอมพิวเตอร์ราคาแพง
(src)="36"> გამოვიყენე პროგრამა , რომელიც მითხრეს , რომ უნდა გამომეყენებინა .
(trg)="36"> ใช้ซอฟต์แวร์ที่บริษัทบอกให้ผมใช้
(src)="37"> ვიყავი შეხვედრებზე , რომლებზეც მთხოვეს , რომ წავსულიყავი .
(trg)="37"> เข้าประชุมตามที่เจ้านายสั่ง
(src)="38"> ზარებიც გავაკეთე , ყველაფერი გავაკეთე .
(trg)="38"> ผมประชุมผ่านโทรศัพท์ทางไกล ผมทำเรื่องพวกนี้มาหมดแล้ว
(src)="39"> მაგრამ რეალურად არც არაფერი გამიკეთებია .
(trg)="39"> ในขณะที่ผมไม่ได้ทำอะไรเสร็จเป็นชิ้นเป็นอันเลย
(src)="40"> უბრალოდ , დავალებული საქმიანობები დავასრულე .
(trg)="40"> ผมแค่ทำสิ่งที่ต้องทำ
(src)="41"> აზრიანი სამუშაო არ შემისრულებია .
(trg)="41"> แต่ทำงานที่มีความหมายจริงๆ ไม่เสร็จเลย
(src)="42"> სინამდვილეში , განსაკუთრებით შემოქმედებით ხალხს , დიზაინერებს , პროგრამისტებს , მწერლებს , ინჟინრებს , მოაზროვნეებს , და ხალხს , რომელსაც ნამდვილად სჭირდებათ ხანგრძლივი დრო , რომ საქმე დაასრულონ .
(trg)="42"> ทีนี้ สิ่งที่คุณจะพบ โดยเฉพาะสำหรับคนที่มีหัวคิดสร้างสรรค์ นักออกแบบ นักเขียนโปรแกรม นักเขียน วิศวกร หรือนักคิด ก็คือคนเหล่านี้ต้องการ ช่วงเวลานานๆที่ไม่มีอะไรมาขัดจังหวะ เพื่อทำงานให้เสร็จสมบูรณ์
(src)="43"> ვერ მოსთხოვ ადამიანს , რომ იყოს შემოქმედებითი 15 წუთში და იფიქროს პრობლემაზე .
(trg)="43"> เป็นไปไม่ได้ที่คุณขอจะให้ใครสร้างสรรค์ความคิดภายใน 15 นาที เพราะเวลาแค่นั้นไม่พอให้คิดจริงจังเกี่ยวกับปัญหาด้วยซ้ำ
(src)="44"> შეიძლება გქონდეს უცაბედი იდეა , მაგრამ იმისთვის რომ ჩაუღრმავდე რაიმე პრობლემას და გააანალიზო ის , გჭირდება ხანგრძლივი , შეუწყვეტელი დრო .
(trg)="44"> จริงอยู่ คุณอาจจะมีวาบความคิด แต่การที่จะครุ่นคิดอย่างลึกซึ้งเกี่ยวกับปัญหา และมองมันอย่างรอบคอบจริงๆ คุณต้องใช้ช่วงเวลายาวๆ ที่ไม่มีอะไรมารบกวน
(src)="45"> და იმისდა მიუხედავად , რომ სამუშაო დღე როგორც წესი რვა საათია , რამდენ ადამიანს ჰქონია რვა საათი სამუშაო ადგილას თავიანთთვის ?
(trg)="45"> ถึงแม้ว่าวันทำงานปกติต่อวันมีแปดชั่วโมง ในที่นี้ มีใครบ้างครับที่มีเวลาแปดชั่วโมงเป็นของตัวเองในที่ทำงาน ?
(src)="46"> და შვიდი საათი ?
(trg)="46"> เจ็ดชั่วโมงมีไหมครับ ?
(src)="47"> ექვსი ? ხუთი ? იქნებ ოთხი ?
(trg)="47"> หก ? ห้า ? สี่ ?
(src)="48"> როდის იყო ბოლოს სამი საათი გაატარეთ ოფისში შეწუხების გარეშე , მარტომ ?
(trg)="48"> ครั้งสุดท้ายที่คุณมีเวลาสามชั่วโมงเป็นของตัวเองที่ทำงานคือเมื่อไหร่ ?
(src)="49"> ორი საათი ? ერთი , შეიძლება .
(trg)="49"> สองชั่วโมง ? บางทีคุณอาจมีแค่ชั่วโมงเดียว
(src)="50"> ძალიან , ძალიან ცოტა ადამიან აქვს ნამდვილი ხანგრძლივი დრო შეწუხების გარეშე თავიანთ ოფისში .
(trg)="50"> มีคนจำนวนน้อยมากๆ ที่จะมี ช่วงเวลายาวๆ ที่ไม่ถูกขัดจังหวะในที่ทำงาน
(src)="51"> ამიტომაც არის რომ ადამიანები საქმის გაკეთებას სახლებში ამჯობინებენ. ან შეიძლება წავიდნენ სამსახურში , მაგრამ ან ძალიან ადრე დილით , ან გვიან ღამით , როცა ირგვლივ არავინაა , ან რჩებიან გვიანობამდე , როცა ყველა წასულია , ან შაბათ-კვირას იყენებენ. ან აკეთებენ საქმეს თვითმფრინავში , ავტომანქანაში ან მატარებელში. იმიტომ , რომ ასეთ ადგილებში ყურადღება არ ებნევათ .
(trg)="51"> นี่คือเหตุผลที่ผู้คนเลือกที่จะทำงานที่บ้าน หรือพวกเขาอาจเลือกไปสำนักงานก็ได้ แต่จะต้องไปถึงตั้งแต่ตอนเช้ามืด หรือดึกดื่น ตอนที่ไม่มีใึครอยู่ หรือทำงานต่อหลังจากที่ทุกคนกลับไปแล้ว หรือไปทำงานวันหยุดสุดสัปดาห์ ไม่ก็ทำงานบนเครื่องบิน ทำงานเสร็จในรถ หรือบนรถไฟ เพราะไม่มีใครมาทำให้เสียสมาธิ
(src)="52"> კი , ასეთ ადგილებშიც გაგებნევა ყურადღება ოდნავ , მაგრამ მართლა ცუდი სახის ყურადღების გამფანტველი რამ ასეთ ადგილებში არ შეგხვდება ამაზე ვისაუბრებ სულ ერთ წუთში .
(trg)="52"> ปัจจุบันสิ่งที่เบี่ยงเบนความสนใจมีหลายประเภท ซึ่งที่ผมกำลังจะพูดต่อไปนี้ ยังไม่ใช่ประเภทที่แย่มากๆ
(src)="53"> და ასეთი სახის ფენომენი დროის პატარა ნაწილაკების ქონის სახით მახსენებს სხვა რამეს : რაც არ გამოდის როცა თქვენ ხელს გიშლიან , ეს არის ძილი .
(trg)="53"> กิจกรรมทำนองนี้ ที่เรามีเวลาเพียงช่วงสั้นๆ ที่จะทำอะไรให้เสร็จ ทำให้ผมนึกถึงกิจกรรมอีกอย่างหนึ่ง ที่จะไม่ได้มีผลถ้าเพียงคุณถูกรบกวน นั่นคือ " การนอน "
(src)="54"> ვფიქრობ , ძილი და საქმე მჭიდროდ არის დაკავშირებული ერთმანეთთან. არ ვგულისხმობ , რომ ძილის დროს მუშაობა შეიძლება , ან პირიქით , ძილი საქმის დროს .
(trg)="54"> ผมคิดว่า การนอนกับการทำงานนั้นใกล้เคียงกันมาก ไม่ใช่เพราะว่าคุณทำงานตอนหลับได้ หรือหลับตอนทำงานได้
(src)="55"> ამას ნამდვილად არ ვგულისხმობ .
(trg)="55"> ไม่ใช่อย่างงั้นนะครับ
(src)="56"> მე ვსაუბრობ კონკრეტულად ფაქტზე , რომ ძილი და საქმე ფაზებზე დაფუძნებული აქტივობებია ან ეტაპებზე დაფუძნებული .
(trg)="56"> ผมกำลังพูดถึงข้อเท็จจริงที่ว่า การนอนกับการทำงานนั้น เป็นกิจกรรมที่ต้องใช้ห้วงเวลา หรือช่วงเวลาเป็นหลัก
(src)="57"> ( ეტაპობრივი ) ძილი გულისხმობს ძილის ეტაპებს ,
(trg)="57"> การนอนหลับเป็นเรื่องของช่วงหรือระยะเวลา
(src)="58"> სხვადასხვა ადამიანი სხვადასხვაგვარად მოიხსენებს მათ , გამოვყოფ ხუთ მათგანს : იმისთვის რომ გქონდეთ ნამდვილად ღრმა , აზრიანი აქტივობები უნდა გქონდეთ ადრეულად .
(trg)="58"> อาจเรียกไม่เหมือนกัน นั่นคือ ช่วงการนอนมีห้าช่วง การจะไปให้ถึงระยะที่หลับลึกที่สุด ระยะที่มีประโยชน์จริงๆ คุณก็จะต้องผ่านช่วงแรกๆ ไปให้ได้ก่อน
(src)="59"> და თუ ხელს გიშლიან ამაში , ადრეული ფაზიდანვე , ან საწოლში შეგაწუხებენ , ან ხმა შეგაწუხებთ , ან რაიმე თუ მოხდება , რაც ძილში ხელს შეგიშლით , უბრალოდ ვერ გააგრძელებთ ძილს იქიდან , სადაც დატოვეთ ,
(trg)="59"> ถ้าคุณถูกขัดจังหวะในขณะที่กำลังอยู่ในระยะแรกๆ สมมติถ้ามีใครกลิ้งมาโดนคุณตอนนอน หรือมีเสียงรบกวน หรืออะไรก็ตามแต่ คุณจะหลับต่อจากจุดเดิมไม่ได้
(src)="60"> თუ ძილი შეგაწყვეტინეს და გაგაღვიძეს , თავიდან უნდა დაიწყოთ .
(trg)="60"> ถ้าคุณถูกขัดจังหวะจนตื่น คุณก็จะต้องเริ่มนับหนึ่งใหม่
(src)="61"> ასე რომ , უნდა გადახვიდეთ რამდენიმე ფაზით უკან და თავიდან დაიწყოთ .
(trg)="61"> ถอยไปหลายช่วงและเริ่มต้นใหม่
(src)="62"> და რაც ხდება - ზოგჯერ შეიძლება ასეთი დღები გქონდეთ , როცა გაიღვიძებ რვა საათზე დილით , ან შვიდზე როცა იღვიძებთ , და დგებით , ფიქრობთ , აუ , კარგად არ მეძინა .
(trg)="62"> ผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นคือ บางทีคุณเจอเหตุการณ์แบบนี้ แล้วตื่นเช้ามาตอน 7-8 โมง หรือสายกว่านั้น แล้วรู้สึกว่า " โหย ... เมื่อคืนนอนไม่เต็มอิ่มเลย "
(src)="63"> უბრალოდ ძილი იყო რა , წავედი საწოლში , ვიწექი , მაგრამ რეალურად არ მეძინა
(trg)="63"> ฉันพยายามหลับ พยายามข่มตานอน แต่ไม่ได้นอนหลับจริงๆ
(src)="64"> ამბობენ , რომ იძინებ , მაგრამ კი არ იძინებ , მიდიხარ ძილისკენ
(trg)="64"> เราใช้คำว่า ไปหลับ แต่เราไม่ได้หลับในทันที เรากำลังเดินทางไปยังจุดนั้น
(src)="65"> უბრალოდ , რაღაც დრო სჭირდება , რომ ეს ძილის ფაზები გაიარო თუ შეგაწყვეტინებენ კიდევ , კარგად არ გძინავს .
(trg)="65"> การหลับต้องใช้เวลา คุณต้องผ่านช่วงต่างๆ และถ้าคุณถูกขัดจังหวะ คุณก็จะนอนไม่พอ
(src)="66"> ასე რომ , ვფიქრობთ რომ კარგად გვძინავს , როცა მთელი ღამის განმავლობაში ხელს გვიშლიან ?
(trg)="66"> ทีนี้เราจะคาดหวังอะไรได้ มีใครไหมครับที่คิดว่าคนที่ถูกขัดจังหวะ ตลอดทั้งคืนจะหลับดีได้ ? มีมั้ยครับ ?
(src)="67"> არა მგონია ვინმემ მიპასუხოს დადებითად ( კი )
(trg)="67"> ผมไม่คิดว่าใครจะตอบว่า " ได้ " ใช่มั้ยครับ
(src)="68"> და რატომ ველოდებით მაშინ , რომ ადამიანი იმუშავებს კარგად , თუ მთელი დღის განმავლობაში ხელს უშლიან და აწყვეტინებენ ? როგორ შეგვიძლია მოვთხოვოთ ადამიანებს საქმის კეთება ,
(trg)="68"> แล้วทำไมเราถึงไปคาดหวังว่าคนที่ถูกขัดจังหวะ ตลอดทั้งวันในที่ทำงานจะทำงานออกมาได้ดี ? เราจะคาดหวังให้คนทำงานของตัวเองได้อย่างไร
(src)="69"> თუ მიდიან ოფისში , რომ ხელი შეუშალონ
(trg)="69"> ถ้าพวกเขาไปสำนักงานเพื่อถูกขัดจังหวะ ?
(src)="70"> აშკარად აზრი არ აქვს ამ ყველაფერს , ჩემთვის .
(trg)="70"> ผมรู้สึกว่าเรื่องนี้ไม่ค่อยมีเหตุมีผลเลย
(src)="71"> ხოდა რა არის ეს ხელისშემშლელი ფაქტორები რომლებიც ხდება სამუშაო ადგილებზე ? რაც არ ხდება სხვა ადგილებში ?
(trg)="71"> ทีนี้ มีการขัดจังหวะแบบไหนบ้างที่เกิดขึ้นในที่ทำงาน แต่ไม่เกิดที่อื่น ?
(src)="72"> სხვა ადგილებში კი გაქვს ხელისშემშლელი ფაქტორები ირგვლივ , როგორიც არის , მაგალითად , ტელევიზორი ან , წახვიდოდი სასეირნოდ , ან , მაცივარია ქვემოთ ან გაქვს შენი კუთვნილი სავარძელი , ან რასაც გინდა გააკეთებ სხვას , საქმის გარდა .
(trg)="72"> เพราะที่อื่น สิ่งที่สามารถก่อกวนคุณจะเป็นพวก ทีวีที่เปิดอยู่ การทีี่คุณอยากออกไปเดินเล่น หรือการมีตู้เย็นอยู่ชั้นล่าง อยากนอนบนโซฟานุ่มๆ หรืออะไรก็ตามที่คุณอยากทำ
(src)="73"> და თუ გაესაუბრებით კონკრეტულ მენეჯერებს , ისინი გეტყვიან , რომ არ უნდათ , რომ მათმა თანამშრომლებმა სახლში იმუშაონ ხელის შემშლელი ფაქტორების გამო .
(trg)="73"> และถ้าคุณได้คุยเรื่องนี้กับผู้จัดการบางคน พวกเขาจะบอกว่าเหตุผลที่ไม่อยากให้พนักงานทำงานที่บ้าน ก็เพราะกลัวสิ่งขัดจังหวะเหล่านี้
(src)="74"> ისინი ასევე ამბობენ : ზოგჯერ ისინი ასევე იტყვიან , რომ თუ არ შემიძლია დავინახო ადამიანი , როგორ გავიგო ის ნამდვილად მუშაობს თუ არა ?
(trg)="74"> หรือบางที พวกเขาอาจจะแย้งว่า " แหม ... ถ้าผมมองไม่เห็นพนักงาน ผมจะรู้ได้ยังไงว่าพวกเขาทำงานอยู่ ? "
(src)="75"> რაც სასაცილოა , რა თქმა უნდა , მაგრამ ეს არის ერთ-ერთი მიზეზი , რასაც მენეჯერები იყენებენ გასამართლებლად .
(trg)="75"> ซึ่งแน่นอนครับว่าไร้สาระ แต่นี่คือข้ออ้างข้อหนึ่งที่ผู้จัดการเขาใช้กัน
(src)="76"> მეც ერთ-ერთი ვარ ამ მენეჯერთაგან მე მესმის , ვიცი როგორ ხდება ეს ყველაფერი
(trg)="76"> ผมก็เป็นหนึ่งในผู้จัดการแบบนั้นเหมือนกัน ผมเข้าใจดี ผมเข้าใจหัวอกผู้จัดการ
(src)="77"> ჩვენ ყველამ უნდა გავაუმჯობესოთ ეს საქმე
(trg)="77"> พวกเราทุกคนต้องปรับปรุงเหตุการณ์แบบนี้
(src)="78"> ხშირად ჩამოგვითვლიან ყურადღების გამბნევ მიზეზებს , მე ვერ მივცემ უფლებას მას , იმუშაოს სახლში .
(trg)="78"> แต่ผู้จัดการมักจะยกสิ่งขัดจังหวะเป็นข้ออ้าง " ผมปล่อยให้ลูกจ้างทำงานที่บ้านไม่ได้หรอก
(src)="79"> ისინი უყურებენ ტელევიზორს , სხვა რაღაცეებს გააკეთებენ ,
(trg)="79"> ไม่งั้น พวกเขาคงจะดูทีวี หรือทำอย่างอื่นไปด้วย "
(src)="80"> მაგრამ , როგორც ჩანს , ესენი არ არიან რეალურად ყურადღების გამაბნეველი მიზეზები .. იმიტომ რომ ეს მიზეზები ნებაყოფლობითია .
(trg)="80"> แต่เอาเข้าจริง สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่สิ่งที่ขัดจังหวะเราหรอก เพราะมันเป็นสิ่งที่พวกเรา " สมัครใจ " ให้ขัดจังหวะ
(src)="81"> შენ წყვეტ , როდის გინდა რომ უყურო ტელევიზორს , შენ წყვეტ , როდის გინდა ჩართო და გამორთო. შენ წყვეტ , როდის გინდა ქვევით ჩახვიდე ან სასეირნოდ წახვიდე ..
(trg)="81"> คุณตัดสินใจเอาเองว่าจะอยากให้ทีวีขัดจังหวะตอนไหน ตัดสินใจเองว่าจะเปิดอะไรเมื่อไหร่ ตัดสินใจว่าจะลงไปข้างล่างหรือไปเดินเล่นกี่โมง
(src)="82"> ოფისში კი ძირითადი ყურადღების გამფანტველი მიზეზები და ხელისშემშლელი ფაქტორები რომლებიც ნამდვილად უშლის ხელს ხალხის მიერ სამუშაოს შესრულებას არის იძულებითი .
(trg)="82"> แต่ที่ทำงาน สิ่งที่ขัดจังหวะและเบี่ยงเบนความสนใจส่วนใหญ่ ตัวการที่ทำให้คนทำงานไม่เสร็จจริงๆ ล้วนไม่ได้เกิดขึ้นโดยสมัครใจ
(src)="83"> ხოდა , მოდით გავიაროთ ახლა ზოგიერთი მათგანი .
(trg)="83"> ลองมาดูตัวอย่างสองสามเรื่องกันนะครับ
(src)="84"> მენეჯერები და უფროსები ხშირად გაფიქრებინებენ , რომ ნამდვილი ხელისშემშლელი სამუშაოს შესრულების დროს არის ან Facebook – ი ან Twitter – ი youtube – ი და სხვა საიტები. და ისინი იქამდე მიდიან , რომ კრძალავენ ამ საიტებს სამსახურში .
(trg)="84"> เรื่องแรก ผู้จัดการและเจ้านายทั้งหลาย มักจะทำให้คุณเชื่อว่าสิ่งที่ขัดจังหวะจริงๆ ณ ที่ทำงาน คือ การเล่นเฟซบุค ทวิตเตอร์ วีดีโอยูทูป และเว็บไซต์อื่นๆ ซึ่งพวกเขาลงมือจัดการเป็นเรื่องเป็นราว ถึงขนาดสั่งแบนเว็บเหล่านี้ในสำนักงาน
(src)="85"> ზოგიერთი თქვენთაგანი შეიძლება მუშაობს კიდეც ისეთ ადგილას , სადაც ზოგიერთი საიტი ჩართული არ არის ..
(trg)="85"> พวกคุณบางคนอาจทำงานในองค์กรที่เข้าเว็บเหล่านี้ไม่ได้
(src)="86"> ჩინეთში ხომ არ ვართ ? რა ხდება ჩვენს თავს ?
(trg)="86"> โทษนะ เราอยู่เมืองจีนกันเหรอครับ ? เป็นบ้าอะไรกันนี่ ?
(src)="87"> ვებსაიტზე ვერ შედიხარ სამსახურში , და ეს არის პრობლემა , რომლის გამოც ხალხი საქმეს არ აკეთებს ?
(trg)="87"> คุณเข้าเว็บไซต์ที่ทำงานไม่ได้ และนั่นถูกมองว่าเป็นสาเหตุที่ทำให้ผู้คนทำงานไม่เสร็จเหรอ ?
(src)="88"> იმიტომ რომ Facebook-ით და Twitter-ით არიან გართულნი ? ეს სასაცილოა .
(trg)="88"> เพราะพวกเขาเล่นเฟซบุคกับทวิตเตอร์เนี่ยนะ ? ค่อนข้างไร้สาระนะครับ พวกนี้จริงๆเป็นแค่นกต่อเท่านั้น
(src)="90"> დღეს Facebook – ი და Twitter – ი , ისევე როგორც Youtube – ი არის , მხოლოდ , თანამედროვეობის სიგარეტის მწეველთა შესვენებები .
(trg)="89"> ทุกวันนี้เฟซบุค ทวิตเตอร์ และยูทูบ เปรียบได้กับการพักสูบบุหรี่สมัยใหม่
(src)="91"> არავის აინტერესებდა ადამიანი სამუშაო დროის 15 წუთს სიგარეტის მოწევისთვის თუ გამოიყენებდა ათი წლის წინ , მაშინ რატომაა დღეს ასეთი დაინტერესებული შევა თუ არა ხელქვეითი Facebook – ზე ან რომელიმე სხვა საიტზე , Twitter – ზე ან Youtube – ზე ?
(trg)="90"> ถ้าเป็นเมื่อ 10 ปีที่แล้ว ไม่มีใครสนใจเรื่องพนักงาน ขอพัก 15 นาทีเพื่อไปสูบบุหรี่หรอก แล้วทำไมเราถึงต้องใส่ใจล่ะครับว่ามีใครเข้าใช้เฟซบุค เล่นทวิตเตอร์ หรือดูวีดีโอยูทูบเป็นระยะๆ
(src)="92"> ეს არ არის რეალური პრობლემები ოფისში .
(trg)="91"> พฤติกรรมเหล่านี้ไม่ใช่ปัญหาที่แท้จริงในสำนักงาน
(src)="93"> ნამდვილი პრობლემები მდგომარეობს იმაში , რასაც მე ვუწოდებ " მ და მ " -ს მენეჯერები და მითინგები .
(trg)="92"> ปัญหาที่แท้จริงคือสิ่งที่ผมเรียกว่า ปัญหาเอ็มแอนด์เอ็ม นั่นก็คือ ผู้จัดการ ( แมเนเจอร์ ) และการประชุม ( มีตติ้ง )
(src)="94"> აი ნამდვილი პრობლემები თანამედროვე ოფისებში დღეს .
(trg)="93"> สองอย่างนี้ต่างหากที่เป็นปัญหาที่แท้จริงในสำนักงานสมัยนี้
(src)="95"> აი რატომ ვერ სრულდება სამუშაო სამსახურში. იმიტომ რომ მ და მ უშლის ხელს .
(trg)="94"> เป็นตัวการหลักที่ทำให้ผู้คนทำงานไม่เสร็จในที่ทำงาน ทั้งหมดก็คือ เอ็มแอนด์เอ็มเนี่ยแหละ
(src)="96"> აი საინტერესო რა არის : თუ გადახედავთ ყველა იმ ადგილს , სადაც ხალხს ურჩევნია მუშაობა , მაგ . : სახლში , ავტომობილში , თვითმფრინავში , ან გვიან ღამე , ან დილით ადრე , თქვენ ვერ ნახავთ ამ ადგილებში მენეჯერს ან შეხვედრას ;
(trg)="95"> ที่น่าสนใจคือ ถ้าคุณฟังที่หลายๆคนพูดถึงสถานที่ที่ทำงานๆได้ดี อย่างที่บ้าน ในรถ หรือบนเครื่องบิน กลางดึก หรือเช้ามืด จะเห็นได้ว่า เหล่านั้นคือที่ที่ไม่มีผู้จัดการ และไม่มีการประชุม
(src)="97"> ნახავთ ბევრ სხვა ყურადღების გამაბნეველ ფაქტორს , მაგრამ არა მენეჯერს და მითინგს .
(trg)="96"> มีสิ่งที่สามารถขัดจังหวะหลายอย่าง แต่ไม่มีผู้จัดการและการประชุม
(src)="98"> მოკლედ , მ და მ-ები არ შეგხვდებათ სხვა ადგილებში. მაგრამ შეგხვდებათ ოფისებში .
(trg)="97"> ฉะนั้น สองสิ่งนี้คือสิ่งที่คุณไม่พบเจอที่ไหนเลย เว้นแต่ในที่ทำงาน
(src)="99"> და მენეჯერები ძირითადად ისინი არიან , ვინც ხალხს სამუშაოს გაკეთებაში ხელს უშლიან .
(trg)="98"> ที่จริงผู้จัดการคือคนที่ มีหน้าที่ขัดจังหวะลูกน้อง
(src)="100"> პრინციპში , მენეჯერები ამისთვის არიან. იმისთვის რომ ხალხს ხელი შეუშალონ .
(trg)="99"> การขัดจังหวะผู้อื่นคืองานหลักของผู้จัดการ
(src)="101"> შეაწყვეტინონ. მართლა საქმეს კი არ აკეთებენ , უბრალოდ , უნდა დარწმუნდნენ , რომ ყველა სხვა ადამიანი მუშაობს , რაც თავის მხრივ , ხელის შეშლას გულისხმობს. ჩვენ ძალიან ბევრი მენეჯერი გვყავს .
(trg)="100"> พวกเขาไม่ได้ลงมือทำงานเอง ฉะนั้นพวกเขาจึงต้องมั่นใจให้ได้ว่าคนอื่นกำลังทำงาน นั่นก็คือ การเข้าไปขัดจังหวะ ตอนนี้โลกเราก็มีผู้จัดการเยอะมาก