In de Grote Goudkoorts, Alaska lag de hoop en droom van moe gezworven mannen... de rusteloze roep van het hoge noorden, duizenden lokkend naar haar ijzige boezem... duizenden wenkend naar haar onbekende regionen.
Ëndrra e mijëra njerëzve të cilët i ka kapluar Sirena jo zemërmirë e Veriut të Madh në mbretërinë e saj, e akullt dhe e pa kërkuar.
De Chilkoot pas was de grote barrière naar de goudvelden. Langs deze pas, kwamen de mannen oog in oog te staan met ongekende miserie en ontbering. Velen lieten hun leven.
Duke e kaluar rrethin Chilkoot, në drejtim të fushave me ar në mes të një shkretëtire të paimagjinueshme, një numër i madh i njerëzve të rraskapitur aty e kanë lënë jetën.
Anderen verloren de moed en gingen terug. Maar de dapperen gingen door.
...të tjerët janë zbrapsur më të fortit kanë vazhduar.
Ver in het ijzige noorden, diep in het stille nergens... kwam een onversaagde eenzame goudzoeker.
Në zemër të asaj ftoftësie të thatë... një kërkues i ma frikshëm.
En ergens in dat nergens was een andere eenzame goudzoeker.
Në zemër të asaj thatësire, edhe një kërkues.
Met vrolijk optimisme, daalde onze kleine Columbus af... in het grote onbekende, stopte dan... stapte, gleed en schoof uit.
Optimist, i yni Christoph Colombo e vazhdon udhëtimin e tij. Ndalet, matë, bjen në tokë dhe ngritet.
"Dus, laat me even kijken," dacht de Kleine Man. "Vóór ik weet waar ik ben, moet ik daar geraken."
"Të shohim" - mendon ai, ta kuptoj se ku jam, duhet të shkoj përpara.
Daar in die vervroren wildernis kwam een droom uit... en een eenzame stem schreeuwde in de plechtige hemel:
...është përmbushur ëndrra e tij dhe zëri ka fluturuar kah qielli:
"Eureka!
"Urra!
Ik heb het gevonden! Een berg van goud!"
E kam gjetur një bjeshkë me ari!"
Maar de elementen lachten, brulden, en donderden.
Në atë çast natyra ja fillon të qesh, duke fryrë era dhe duke lëshuar vetëtimë.
In dat woeste niets stond een eenzame hut... en een andere eenzame man, Black Larsen... een onzachte roofzieke schurk.
Në pjesën e akullt të thatë, Papritur! Kasolla! Dhe një i vetmuar:
En uit deze beukende storm kwam de Kleine Man de kreunde hut binnen... om er beschutting te vinden en misschien een beetje gastvrijheid. En daar zat hij, zijn vermoeide botten wat rust te geven... terwijl de ijzige wind huilde door het knopsgat.
...Njeriu i Vogël hy brenda që të largohet nga ajo dhe i pushon eshtrat e tij...
"Kom hier," zei Larsen.
"Eja këtu!" E thirrë Larsoni.
"Wat ben je aan het doen?"
"Çfarë po bën?"
"Aan het eten, klaarblijkelijk," zei de Kleine Man.
"A nuk po e sheh se po ha!"
"Er uit.
"Largohu nga këtu!"
En de wind gaf ook Big Jim zijn moeilijkheden.
Big Jim ka luftuar kundër erës së madhe.
Big Jim was het nobele type. Hij had afgezien.
Big Jim i dashur ka hequr shumë.
Oh, en hij hield van afzien. Hij zag af van zowat alles.
E ka dashur heqjen keq, nga të gjitha ka hequr keq.
Er uit," zei Black Larsen... of ik vul jullie beiden met lood."
"Dil jashtë!" bërtet Larsoni, "ose do të të mbush me plumba!"
"Nu, jullie beide, er uit.
"Largohu nga këtu!"
Buiten!"
Jashtë!
Dat soort lawaai verdroeg Jim niet.
Jimi nuk ka mundur ta përballoj atë bërtitje.
"Ik blijf hier. Begrepen?
"Do të qëndroj këtu, kupton?"
Op deze plek," zei Big Jim.
"Po, këtu!"
"Jazeker, meneer.
"Po zotëri!
Hij blijft hier," zei de Kleine Man.
Do të rrimë këtu!"
"Begrepen?
"E kupton?
We blijven hier ter plaatse."
Do të qëndrojmë këtu!"
En ze bleven gedurende dagen en nachten, en de hut kreunde en zuchtte.
Ashtu kan ndenjur me ditë të tara dhe netë.
En de twee mannen liepen rond zonder iets te zeggen, en de honger knaagde aan hun botten.
Kanë shëtitur të qetë, të uritur.
"Ik heb eten nodig" schreeuwde Big Jim.
"Ushqim!" ka bërtitur Big Jim.
"Ik heb eten nodig."
"Ushqim!"
"Wat ben je aan het eten?" zei Black Larsen.
"Me çka po ushqehesh ashtu?"
"Niets," zei de Kleine Man.
"Me asgjë!" "Hape gojën!"
"Leugenaar.
"Kjo është lule!"
"Dat?" zei de Kleine Man.
"Çfarë? E pështirë!"
"Als ik dacht dat je me voor de gek hield, duwde ik het door je strot!"
"Ti besoj gënjeshtrave tua, do ta kisha hapur stomakun!"
"Eén van ons moet deze storm doorstaan," zei Big Jim, "Als we eten willen halen.
"Njëri nga ne duhet të dal të kërkon në fortunë që të hamë diçka."
Kom hier, jullie beiden.
"Ejani, ju të dy!"
We gaan de kaarten schudden, en de laagste gaat."
"Do të shkon ai që e zgjedh letrën më të vogël!"
"Jij bent het," zei Jim.
"Rradha është për ty!"
"Tot ziens. Veel geluk," zei de Kleine Man. "Vergeet de hesp niet mee te brengen."
"Paq fat, dhe mos e harro porshutën!" Thotë i Vogli.
Ergens in dat nergens... was de wet Black Larsen aan het zoeken.
Në atë vend të akullt dhe të thatë, Larsonin e ka pritur ligji.
Radeloos van de honger, en nu was het er, Thanksgiving Day.
Të vdes, në ditën e falenderimeve.
Niettemin was er iets om dankbaar voor te zijn.
Nuk kanë humbur të gjitha shpresat.
"Nog niet helemaal klaar," zei de Kleine Man. "Nog twee minuutjes."
"Edhe dy minuta."
"Komaan, komaan," zei Big Jim.
"Hajde, hajde," thotë Big Jim.
Na het land te hebben afgeschuimd voor eten... moest de Kleine Man toegeven dat hij niets gezien had... zelfs geen veldmuis.
Duke kaluar tërë rrethin ju ka dashur të kupton se nuk ka gjetur asgjë... edhe një minjë polar nuk e ka gjetur.