Ég trúi á Bandaríkin.
Ez bi Emerîqa bawer im.


Bandaríkin gerðu mig að efnuðum manni.
Emerîqa dewlemendiya min kir.

Ég ól dóttur mína upp á bandaríska vísu.
Min keça xwe bi awayê Emerîqanî perwerde kir.

Ég veitti henni frelsi en kenndi henni að verða fjölskyldunni aldrei til vansæmdar.
Min wê azad kir, lê min wê perwerde kir ku ti car malbata xwe biçûk nexe.

Hún eignaðist vin. Ekki ítalskan.
Wê ji xwe re xortekî dît, ne yekî Îtalî.

Hún fer í bíó með honum.
Ew pêra çû fîlman.

Hún kom seint heim.
Dereng ma.

Ég mótmælti ekki.
Min gazin nekir.

Fyrir nokkru bauð hann henni í bíltúr með öðrum kunningja.
Du meh berê wî ew derxist ji bo gerê bi havelekî din re.

Þeir létu hana drekka viskí og reyndu síðan að komast yfir hana.
Wan kir ku ew wîskîyê vexwe û peyre wan hewl dan ku destdirêjî wê bikin.

Hún veitti mótspyrnu, varðveitti sæmd sína.
Wê li ber xwe da, wê namûsa xwe parast.

Þá börðu þeir hana til óbóta.
Vêca wek ajalekê li wê xistin.

Þegar ég kom á spítalann var hún nefbrotin, kjálkinn var í molum;
Kengî ez çûm nexweşxanê, bêvila wê şikestî bû, çena wê şikestî bû, bi têlê bihevre hatibû girtin.

Hún gat ekki einu sinni grátið vegna þrautanna.
Ji ber êşê nikarîbû bigirîya jî.

En ég grét.
Lê ez giriyam.

Af hverju grét ég?
Çima ez giriyam?

Hún var ljós lífs míns.
Ew ronîya jiyana min bû.

Gullfalleg stúlka.
Keça delal.

Nú verður hún aldrei falleg framar.
Êdî ew ti car dîsa xweşix nabe.

Afsakið.
Biborîne.

Sem góður Bandaríkjamaður leitaði ég til lögreglunnar.
Ez çûm emnîyetê, wekî Emerîqanekî baş.

Piltarnir voru færðir fyrir rétt.
Ew du kurik hatin darizandin.

Dómarinn dæmdi þá í þriggja ára fangelsi og frestaði afplánun.
Dadger hukum da ku sê salan di girtîgehê de bimînin, lê hukumê gîrokir.

Frestaði afplánun!
Hukumê gîro kir!

Þeim var sleppt samdægurs.
Ew di wê rojê de hatin berdan!

Ég stóð eins og flón í réttarsalnum og úrþvættin glottu til mín.
Ez di mahkemê de wek qeşmerekî mam. Ew herdu pîçan, bi min keniyan.

Þá sagði ég við konuna: Til að fá réttlæti leitum við til Don Corleones.
Wê gavê mîn ji jina xwe re got, "Ji bo heqîyê, em divê biçin cem Don Carleone."

Því fórstu til lögreglunnar?
Tu çima çû cem polîsan?

Því komstu ekki strax til mín?
Çîma tu di serî de nehat cem min?

Hvað viltu að ég geri?
Tu çi ji min dixwazî?

Segðu mér hvað sem er en vertu við bón minni.
Her çi jî be bêje, lê ev tişta ez ji te daxwaz dikim bike.

Hver er hún?
Çiye ew?

Ég vil þá dauða.
Ez wan mirî dixwazim.

Við því get ég ekki orðið.
Ez nikarim ew tişt bikim.

Ég geri hvaðeina sem þú ferð fram á.
Tu çi bixwaze ez ê bidim te.

Við höfum þekkst árum saman en nú leitarðu fyrst til mín.
Ev çend sal ez te nas dikim, lê ev cara yekem e ku tu alîkarî ji min dixwazî.

Ekki man ég hvenær þú bauðst mér heim til þín í kaffisopa þótt konan mín sé guðmóðir einkadóttur þinnar.
Cara dawî ku te ban min kir ji bo fîncanek qehwê, nayê bîra min. Digel ku jina min kirîva zaroka te a bitenê ye jî.

Við skulum vera hreinskilnir.
Lê ka em bibin rastgo.

Þú kærðir þig ekki um vináttu mína;
Te ti car hevaltîya min nexwast.

óttaðist að verða mér skuldbundinn.
Û tu ditirsîyayî ku tu bibî deyndarê min.

Ég vildi ekki lenda í vandræðum.
Min nexwast ku ez têkevim dijwarîyê. Ez fêm dikim.

Þú fannst paradís í Bandaríkjunum.
Te li Emerîqa bihuşt dît.

Viðskiptin gengu vel, þér vegnaði vel.
Te baş debar kir, te parastina polisan stand û dadgehên hiqûqê hebûn.

Lögreglan verndaði þig auk dómstólanna og þú þurftir ekki vin eins og mig.
Hevalek wekî min ji te re pêwîst nedikir.

Nú leitarðu til mín og segir:
Lê tu niha têyî û ji min re dibêjî,

Veittu mér réttlæti, Don Corleone.
"Don Corleone, heqîyê bide min."

En þú baðst ekki með virðingu, þú bauðst ekki fram vináttu.
Lê tu bi giramî naxwaze. Tu hevaltî pêşkêş nake.

Þér dettur ekki í hug að kalla mig guðföður.
Bi ser de nayê bîra te ku tu ji min re bibêje Kirîv jî.

Þess í stað kemurðu á brúðkaupsdegi dóttur minnar og biður mig um að myrða fyrir borgun.
Tu di roja daweta keçika min de tê û tu ji min dîxwazî ku ez ji bo pareyan qetl mirov bikujim.

Ég bið þig um réttlæti.
Ez ji te heqîyê dixwazim.