"Aquesta història no és una acusació ni una confessió, i encara menys una aventura, perquè la mort no és cap aventura per als qui la veuen cara a cara. Simplement intentarà parlar d'una generació d'homes que, tot i que varen escapar de les seves bombes, varen ser destruïts per la guerra..."
Þessi saga er hvorki ásökun né játning, og síst af öllu ævintýri því dauðinn er ekkert slíkt fyrir þá sem standa andspænis honum.
Trenta mil. - Russos? - No, francesos.
Reynt verður að segja sögu af kynslóð manna sem komust kannski undan sprengikúlum þess, en voru þó eyðilagðir af stríðinu ...
Hola, Himmelstoss.
Hr. Póstburðarmaður.
- No, Sr. Peter. - Hi ha d'haver alguna cosa.
Stríð er stríð og snafs er snafs, en viðskiptin halda áfram.
Tingui, jove.
Þú komst ekki með póstinn í morgun.
Tingui. De tota manera, aquest és l'últim correu que entrego.
Fyrirgefðu, hr. Meyer.
- Entrarà a l'exèrcit?
Halló, Himmelstoss.
- Sí, m'han cridat.
Eitthvað fyrir okkur í dag?
Sóc sergent de reserva.
-Nei, Peter. -Það hlýtur að vera eitthvað.
A mi també em reclutaran, si això no s'acaba aviat.
Hérna, ungi ormur.
- Però s'acabarà, em penso.
Þarna.
- Estic segur que té raó, Sr. Meyer.
Þetta er síðasti pósturinn sem ég ber út.
Fer fins a l'últim esforç... per a obtenir la victòria abans no s'acabi l'any.
... og ganga til liðs við hinn öfluga her sem ver land okkar, föðurland okkar.
És a contracor que toco aquest tema un altre cop.
Minn ástkæri bekkur, þetta verðið þið að gera. Slá með öllum okkar krafti.
Vosaltres sou la vida de la pàtria, nois. Sou els homes de ferro d'Alemanya.
Nýta allan kraft til að vinna sigur áður en árinu lýkur.
Sou els herois que rebutjaran l'enemic... quan us convoquin.
Það er með trega sem ég vek máls á þessu aftur.
No sóc jo qui ha de suggerir... que algun de vosaltres s'ha d'alçar i oferir-se per defensar el seu país... però em demano si aquesta idea és al vostre cap.
Þið eruð líf föðurlandsins, drengir. Þið eruð járnmenn Þýskalands. Þið eruð hinar hýru hetjur sem munu hrinda aftur óvininum þegar kallað er á ykkur til að gera slíkt.
Sé que en una de les escoles... els nois es varen aixecar... i es varen allistar.
Það er ekki mitt að gefa í skyn að þið eigið að standa upp og bjóðast til að verja landið ykkar.
Però, si això succeix aquí, no em culpareu pas de sentir-me'n cofoi.
En ég velti fyrir mér hvort þið veltið slíku fyrir ykkur.
Potser alguns diran que no se'ls hauria de permetre anar-hi.
Ég veit að í einum skólanna risu drengirnir upp í skólastofunni og gengu í herinn.
Que tenen cases... mares, pares.
En ef slíkt myndi gerast hér mynduð þið ekki áfellast mig þó ég fyndi til stolts.
Que no els en hauríem de separar. Obliden tan fàcilment la seva pàtria, els vostres pares, que la deixaran morir perquè no moriu vosaltres?
Kannski munu sumir segja að þið ættuð ekki að fá að fara strax, að þið séuð of ungir, að þið eigið heimili, mæður, feður, að það ætti ekki að rífa ykkur í burtu.
Les vostres mares són tan dèbils que no poden enviar un fill... a defensar la terra que els ha donat la vida?
Gleyma feður ykkar svo auðveldlega föðurlandi sínu að þeir myndu leyfa því að farast frekar en ykkur?
Ben mirat... és dolenta una mica d'experiència per a un noi? L'honor de posar-se un uniforme... és quelcom de què hem de fugir?
Eru mæður ykkar svo veikburða að þær geta ekki sent son til að verja landið sem ól þær?
I si les noies se senten cofoies d'aquells que els porten... és quelcom de què us heu d'avergonyir?
Og eftir allt, er smá reynsla svo slæm fyrir dreng?
Sé que mai heu desitjat... el títol d'herois.
Er heiðurinn að klæðast í búning nokkuð sem við ættum að hlaupast undan?
Això no us ho he ensenyat pas jo.
Og ef okkar ungu dömur gleðjast yfir þeim sem í þeim ganga, er það nokkuð til að skammast sín fyrir?
Hem resat per ser útils... i que arribés un bon motiu.
Ég veit þið hafið aldrei þráð smjaður hetja.
Però ser el primer en la batalla... és una virtut i no s'ha de despreciar.
Það hefur ekki verið hluti kennslu minnar. Við höfum leitast eftir að gera okkur verðuga og leyfa lofi að fylgja þegar slíkt gerist.
Em penso que serà una guerra ràpida... i que hi haurà molt poques pèrdues.
En að vera fremstur í orrustu er dyggð sem ætti ekki að fyrirlíta.
Però si hi hagués pèrdues, llavors recordem una frase... que segurament varen dir molts romans... quan lluitaven en terres llunyanes:
Ég tel að þetta stríð muni vara stutt, að það verði lítið tjón.
"Dulce et decorum est pro patria mori." "Dolç i honorable és morir per la pàtria".
En ef tjón verður að eiga sér stað skulum við muna eftir latneska orðatiltækinu sem hlýtur að hafa komið af vörum margra Rómverja þegar þeir börðust í ókunnugu landi:
Deveu tenir ambicions.
"Dulce et decorum est pro patria mori."
Conec un jove... que té gran futur com a escriptor.
"Ljúft og viðeigandi er að deyja fyrir föðurlandið."
Ha escrit el primer acte d'una tragèdia... que seria l'orgull d'un expert.
Sumir ykkar hafa metorðagirnd.
I suposo que somnia... que seguirà els passos de Goethe i Schiller. Voldria que ho fes.
Ég veit um einn sem sýnir fyrirheit um að verða góður rithöfundur og hann hefur skrifað fyrsta þátt í harmleik sem myndi sæma einum meistaranna.
Però ara el nostre país ens crida! La pàtria necessita líders!
Og hann dreymir, hugsa ég, að fylgja í fótspor Goethes og Schillers, og ég vona að svo verði.
Les ambicions personals s'han de deixar de cantó... en nom del gran sacrifici pel nostre país.
En núna kallar landið okkar. Föðurlandið þarfnast leiðtoga.
Vet aquí un gloriós començament per a les vostres vides. El camp de l'honor us espera.
Persónuleg metorðagirnd verður að víkja í einni stórri fórn fyrir land okkar.
Per què som aquí? A tu, Kropp, què et deté?
Hér er dýrlegt upphaf af lífum ykkar.
Tu, Mueller, saps com n'ets, de necessari?
Völlur virðingar kallar. Hví erum við hér?
Ah, veig que mires el teu líder.
Kropp, hvað hélt aftur af þér?
Jo també el miro, Paul Bäumer... i em demano què faràs.
Mueller, veistu hve mikil þörf er á þér? Ég sé að þið horfið á leiðtoga ykkar.
- Hi vull anar. - Compteu amb mi. - Jo també.
Og ég horfi líka á þig, Paul Bäumer, og velti fyrir mér hvað þú munir gera.
- No em quedaré pas a casa.
-Ég fer.
- No siguis un perdedor.
Fylgið mér!
- Vinga, Behn.
Gangið núna í herinn!
El que hem de fer és unir-nos.
-Ekki fleiri tímar!
Hem de romandre units.
-Ekki fleiri tímar!
És clar, Behn.
-Ekki gefast upp.