Час усёмагутны.
Уақыт құдіретті.
Яно ператварае ў пясок скалы, а гісторыю ў легенду, калі ўжо немагчыма адрозніць выдумку ад былі.
Көркем әдебиетті шындықтан, ажырату мүмкін болмай қалғанда тасты құмға, тарихты аңызға айналдырады.
У гэтай пустыні, на скрыжаванне караванных шляхоў квітнела... квітнела калісьці белакаменная сталіца.
Бұл айдалада, керуен жолдарының тоғысқан жерінде ақ тасты астана бір кездері гүлденген.
Даўно гэта было, ох як даўно!
Бұл баяғыда болды, е, баяғыда!
У стагоддзях згубіліся дакладныя даты. Тады яшчэ людзі верылі, што зямля плоская.
Ол кезде адамдар жердің тегіс екеніне сенетін.
Прабачым іх невуцтва.
Олардың білместіктерін кешірейік.
Знакаміты быў горад.
Қала әйгілі болды.
Як жа - пражываў у ім вялікі мудрэц.
Не керек, онда ұлы данышпан өмір сүрген.
Наймудрэйшы з наймудрэйшых!
Даналардың ең данасы!
Ад яго не было таямніц ні на небе, ні на зямлі!
Оның көкте де, жерде де сыры болған жоқ!
Свет быў цесны для яго мудрасці.
Оның даналығы үшін дүние тым кішкентай еді.
Ён разумеў язык птушак, ведаў сілу травы... што зямля круглая, мудрэц яшчэ не здагадваўся.
Құстардың тілін түсінді, шөптің құдіретін білді... жердің дөңгелек екенін, данышпан әлі болжамаған.
Наведала яго аднойчы неспакойная госця - блыха!
Бір күні оған беймаза қонақ келді – бүрге!
Злосная, ды галодная, і ну кусаць асветленае цела старца!
Ашуланған, аш, жақсы, қарттың нұрлы денесін тістеп!
Якія ўжо тут прамудрасці!
Қандай даналық бар!
Ура!
Ура!
Ааааа!
Аххх!
Ааа!
Ах!
А!
А!
Аааа!
Ахх!
Хе-хе-хе-хе!
Хе-хе-хе-хе!
Ой-ой-ой!
Ой-ой-ой!
Хі-хі-хі-хі!
Хи-хи-хи-хи!
Ха-ха-ха-ха-ха!
Ха-ха-ха-ха-ха!
Своечасова ахінула старца старажытная ісціна - калі памыляецца мудрэц,
Көне ақиқат қарттың басына уақыт өте келе – данышпан қателессе,
свет спатыкаецца за ім!
артынан дүние сүрінеді!
М-так.
М-мм!
Добрая рада - палова шчасця.
Жақсы кеңес - бақыттың жартысы.